Seiyū (声優 ) To imię nadane aktorom specjalizującym się w dubbingu w Japonii .
Japonia posiada duży udział w rynku telewizji. Ponieważ przemysł animowany produkuje 60 % światowych seriali animowanych, dubbing jest o wiele ważniejszy niż w większości innych krajów.
Oprócz tego, że jest używany w opowiadaniach radiowych i jako lektor w niejapońskich programach telewizyjnych i filmach, seiyū dubuje wiele anime i gier wideo . Seiyu sławny - zwłaszcza kobiety takie jak Kana Hanazawa , Kikuko Inoue , Megumi Hayashibara , Aya Hirano , Aya Hisakawa , Mitsuki Saiga , Nana Mizuki , Paku Romi i Rie Kugimiya - często mają fankluby międzynarodowe. Niektórzy fani oglądają serial tylko po to, by usłyszeć swoją ulubioną seiyū . Niektórzy japońscy komicy post-sync pokazują swój talent do śpiewania, a niektórzy zostają aktorami lub prezenterami telewizyjnymi.
W Japonii istnieje około 130 szkół specjalizujących się w dubbingu. Firmy telewizyjne mają własne trupy aktorów dubbingowych. Czasopisma skupiające się głównie na seiyū są publikowane w Japonii. Szacuje się, że w Japonii jest 1600 seiyū , z 1 do 4 nowymi otwarciami rocznie.
Zawód sam w sobie jest głównym tematem kilku mang i anime, takich jak Love Get Chu , Rec i Seiyuka! .
Początkowo w Japonii, głos aktorzy zostali wezwani Koe nie Haiyu (声の俳優 , Lit. „aktor” ) . Dla wygody został skrócony, aby wziąć tylko pierwszy i ostatni znak kanji (声優), co daje seiyū .
W języku japońskim w mediach skrót CV lub CV. (z angielskiego dla " głosu postaci ") jest powszechnie dołączany do nazwy seiyū (jest to odpowiednik wzmianki "doubleur" lub "voice" w języku francuskim ) od lat 80. XX wieku, aby wskazać na ekstradiegetyczny związek między nim a elementem pracy z którym jest związany, jak na przykład rola, jaką odgrywa, na przykład gdy sam seiyū jako postać wykonuje piosenkę z utworu, a granica między nimi jest zamazana lub nieobecna.