Frans Emil Sillanpää

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej

Frans Emil Sillanpää Kluczowe dane

Znany jako	E. Syväri
Narodziny	16 września 1888 Hämeenkyrö , Pirkanmaa , Finlandia
Śmierć	3 czerwca 1964 Helsinki , Finlandia
Podstawowa działalność	pisarz

Autor

Język pisania	fiński

Frans Emil Sillanpää (ur16 września 1888w Hämeenkyrö , Finlandia - zmarł3 czerwca 1964in Helsinki ) to fiński pisarz, prozaik i nowelista , zwolennik neorealizmu psychologicznego. Jego główne powieści, Sainte Misère ( 1919 ) i Silja ou Une brève destin ( 1931 ) , przywołują fińską wojnę domową .

Biografia

FE Sillanpää jest synem drobnych rolników z zachodniej Finlandii. Po ukończeniu szkoły w Tampere High School w 1908 roku rozpoczął studia biologiczne na Uniwersytecie Helsińskim , który opuścił w 1913 roku, aby pisać artykuły do czasopisma Uusi suometar . Swoją pierwszą powieść La Vie et le Soleil napisał w 1916 roku.

Sillanpää napisał około dwudziestu powieści lub zbiorów opowiadań, z których jedna trzecia została przetłumaczona na język francuski. Jego postacie pochodzą od małych ludzi z wiejskiej Finlandii: pokojówek, dzierżawców lub drobnych właścicieli. Cierpią swój los, często powolny upadek, z bierną rezygnacją lub pogodną obojętnością. Życie i natura przywołane w liryczny sposób zapewnią im okresy odpuszczenia i krótkiego szczęścia.

Jeden z jego wierszy, napisany w 1939 r., Został w 1940 r. Do muzyki przeznaczony jako pieśń patriotyczna, Le Chant de marche de Sillanpää ( Sillanpään marssilaulu ).

Otrzymał literacką Nagrodę Nobla w 1939 roku .

Asteroida 1446 Sillanpää , odkryta26 stycznia 1938autorstwa fińskiego astronoma Yrjö Väisälä , został nazwany na jego cześć.

Grafika

Elämä ja aurinko , 1916 Wydane w języku francuskim pod tytułem La Vie et le Soleil , przekład Jean-Louis Perret , Paryż, La Nouvelle Édition, 1943
Ihmislapsia elämän saatossa , 1917
Hurskas kurjuus , 1919Wydane w języku francuskim pod tytułem Sainte Misère , przekład Jean-Louis Perret, Paryż, Rieder, 1928; reprint, Paryż, Presses du Compagnonnage, zbiór literackiej nagrody Nobla, 1963, z aparatem krytycznym.
Rakas isänmaani , 1919
Hiltu ja Ragnar , 1923Opublikowane w języku francuskim pod tytułem Hiltu and Ragnar : histoire de deux enfants des hommes , przekład Jean-Luc Moreau, Paryż, Éditions P.-J. Oswald, 1974; wznowienie, Caen, University Press of Caen, 1995; reedycja, Villegly, Blue ink editor, 2001, ( ISBN 978-2-84379-155-0 )
Enkelten suojatit , 1923
Omistani ja omilleni , 1924
Maan tasalta , 1924Wydane w języku francuskim pod tytułem Près du sol , przekład Maurice de Coppet, Helsinki, W. Söderström, 1929
Töllinmäki , 1925
Rippi , 1928
Jokisen Petterin mieliteot , 1928
Kiitos hetkistä, Herra… , 1930
Nuorena nukkunut , 1931Opublikowane w języku francuskim pod tytułem Silja ou une brève destin , przetłumaczone przez Jean-Louis Perret, Paryż, Rieder, 1940; wznowienie tego tłumaczenia poprawione przez Pierre-Alain Gendre, Lausanne, edycje Open Mind, 2000, ( ISBN 978-2-88329-044-0 )
Krawat Miehen , 1932Opublikowane w języku francuskim pod tytułem Paavo , przekład Lucie Thomas, Paryż, PUF, 1946
Kootut teokset I-XII , 1932–1950
Virran pohjalta , 1933
Ihmiset suviyössä , 1934Wydane w języku francuskim pod tytułem Human beings in the summer night , przetłumaczone przez Pierre Chaumelle, Helsinki, La Nouvelle Édition, 1948
Viidestoista , 1936
Elokuu , 1941
Ihmiselon ihanuus ja kurjuus , 1945
Poika eli elämäänsä , 1953
Valitut teokset , 1954, 1969
Kerron ja kuvailen , 1955
Päivä korkeimmillaan , 1956
Ajatelmia ja luonnehdintoja , 1960
Novellit I-II , 1961
Piika ja muita kertomuksia , 1978
Taatan joulupakinoita , 1981
Taatan joulu , 1986
FE Sillanpään ajatuksia , 1988
Kootut teokset 1–8 , 1988–1991.

Adaptacje filmowe

Nuorena nukkunut , autorstwa Teuvo Tulio , 1937
Krawat Miehen , Nyrki Tapiovaara i Hugo Hytönen , 1940
Ihmiset suviyössä , Valentin Vaala , 1948
Poika eli kesäänsä , Roland af Hällström , 1955
Elokuu , Matti Kassila , 1956
Silja - nuorena nukkunut , Jack Witikka , 1956
Ihmiselon ihanuus ja kurjuus , Matti Kassila, 1988

Nagrody

Narodowa Nagroda Literacka (1919, 1920, 1924, 1925, 1926, 1929, 1932, 1933, 1935 i 1946)
Nagroda Aleksisa Kivi (1937)
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury ( 1939 )
(1446) Sillanpää , asteroida.

Zobacz też

Bibliografia

Lasse Koskela, Katkotut sormet ja enkelten suru: näkökulma FE Sillanpään tuotantoon . 1988.
Aarne Laurila, FE Sillanpää vuosina 1888–1958 . Otava, 1958.
Aarne Laurila, FE Sillanpään romaanitaide kirjailijan asenteiden ja kertojan aseman kannalta . 1979.
Lauri Pohjanpää, Muistojen saatto . Porvoo, 1950.
Panu Rajala, FE Sillanpää vuosina 1888–1923 . SKS 397. Helsinki, 1983.
Panu Rajala, Sillanpään Hämeenkyrö: Kulttuurikuvia kesämatkaajalle . 1986.
Panu Rajala, Siljan synty: FE Sillanpää vuosina 1923–1931 . SKS, 1988.
Panu Rajala, Korkea päivä ja ehtoo: FE Sillanpää vuosina 1931–1964 . SKS, 1993.
Sillanpää Suomen kirjallisuudessa, FE Sillanpään juhlakirja . 1989.
Tatu Vaaskivi, FE Sillanpää. Elämä ja teokset . Helsinki, 1937.
Pertti Virtaranta, FE Sillanpään puhetta . Otava, Helsinki, 1967.

Powiązane artykuły

Lista fińskich pisarzy

Linki zewnętrzne

(en) Frans Emil Sillanpää w internetowej bazie danych filmów
(en) Autobiografia na stronie Fundacji Nobla (baner na stronie zawiera kilka linków związanych z przyznaniem nagrody, w tym dokument napisany przez laureatkę - Wykład Nobla - który szczegółowo opisuje jej wkład)
Dokumentacja urzędowa :
Zapisy w słownikach i encyklopediach ogólny : Brockhaus Encyclopedia • Deutsche Biografia • Encyclopaedia Britannica • Encyclopaedia Britannica • Gran Enciclopèdia Catalana • Hrvatska enciklopedija • szwedzki Nationalencyklopedin • Munzinger Archiv • Store Norske leksikon • Uppslagsverket Finland • Visuotinė lietuvių Enciklopedija