Narodziny |
3 grudnia 1948 Lyon |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Działalność | Dyrektor |
Okres działalności | Od 1965 |
Wspólny | Aleksandra Arcady |
Dziecko | Sacha Sperling |
Nagrody |
Nagroda Ludwika-Delluca (1977) Commandeure of Arts i Letters (2017) |
---|
Diane Kurys jest reżyserką , pisarką , aktorką i producentką francuską , urodzona3 grudnia 1948w Lyonie ( Francja ).
Córki rosyjskich i polskich imigrantów żydowskich, Diane Kurys i jej starsza siostra, spędziły pierwsze lata w Lyonie . Ich rodzice, którzy poznali się i pobrali w obozie Rivesaltes w 1942 r., rozstali się w 1954 r. Ten rozwód głęboko naznaczy Diane i stanie się prawdziwym źródłem inspiracji do napisania kilku jej filmów. To właśnie po tym wydarzeniu jej matka postanowiła osiedlić się z dwiema córkami w Paryżu, gdzie prowadziła butik z modą dla kobiet, podczas gdy jej ojciec został w Lyonie, gdzie prowadził sklep z odzieżą męską. W 1964 Diane Kurys poznała Alexandre'a Arcady'ego , z którym w 1966 wyjechała do Izraela w kibucu przy granicy libańskiej i którego w 1990 roku miała syna Yacha, który został pisarzem pod imieniem od Sacha Sperling. . Uczennica liceum Julesa Ferry'ego , studiowała literaturę współczesną na Sorbonie, zanim została nauczycielką, a następnie aktorką teatralną w latach 70., dołączając do firmy Madeleine Renaud - Jean-Louis Barrault, a następnie pracując z Antoine Bourseiller , Ariane Mnouchkine w La Cartoucherie lub w Café de la Gare . Przez osiem lat jej drobna figura i twarz ograniczały ją do ról „małych żartów”, którymi się znudziła. Po kilku adaptacjach dla teatru kieruje swoją karierę w kierunku powołania, które jej nigdy nie opuści, scenopisarstwa i reżyserii.
W 1975 roku dostosowywane Philippe Adrien luz Hotel Baltimore przez Lanford Wilson, która wystąpiła na Espace Cardin . W następnym roku zaczęła pisać powieść autobiograficzną, która w 1977 roku stała się scenariuszem do filmu Diabolo mint , którego akcja toczy się w 1963 roku. Talent Diane Kurys do dokładnego i realistycznego portretowania uczuć jej bohaterów sprawia, że film jest wspaniały. sukces krytyczny i publiczny.
Znajdziemy obok Odile Michel i Éléonore Klarwein , dwie młode bohaterki, aktorzy potwierdzone lub kto zostanie, jak Anouck Ferjac , Yves Renier , Nadine Alari , Tsilla Chelton , Dominique Lavanant , Françoise Bertin , Marthe Villalonga , Dora Doll . Piosenka z filmu Petite Anne jest podpisana przez Yvesa Simona i również odniesie duży sukces. Film zdobył 1977 Louis-Delluc Prize .
Koktajl Mołotow został wydany w 1980 roku i połączył François Cluzeta , Élise Caron i Philippe'a Lebasa.
W 1983 roku, Coup de foudre został wydany z Miou-Miou , Isabelle Huppert , Guyem Marchandem i Jean-Pierre Bacri . W tym filmie, inspirowanym rodzinnymi wspomnieniami Diane Kurys, za punkt honoru stawia sobie przywrócenie emocjonalnych obyczajów lat 40. i 50. Film został wyeksportowany, zdobył liczne nagrody na festiwalach i był nominowany do Oscara w 1984 roku. za najlepszy film zagraniczny .
Na otwarciu 40 XX edycji festiwalu w Cannes , Diane Kurys spełnia Peter Coyote , Greta Scacchi , Claudia Cardinale , Jamie Lee Curtis i Vincent Lindon w zakochany .
Rok 1989 to punkt zwrotny w karierze Diane Kurys z filmem La Baule-les-Pins, w którym spotkają się Nathalie Baye , Richard Berry , Vincent Lindon , Zabou , Jean-Pierre Bacri , Valéria Bruni Tedeschi i Emmanuelle Boidron .
Dwa lata później kontynuowała After Love, w skład której wchodzili Isabelle Huppert , Bernard Giraudeau , Lio i Hippolyte Girardot , a następnie z À la folie w interpretacji Anne Parillaud , Béatrice Dalle i Patricka Aurignac .
W 1998 roku wyprodukowała film w kostiumach z epoki z Juliette Binoche i Benoît Magimel : Les Enfants du siècle, opowiadający o spotkaniu George Sand i Alfreda de Musset . W 1999 roku w Muzeum Życia Romantycznego odbyła się wystawa filmu .
Jego dziewiąty film ukazał się w 2003 roku: Zostaję! z Sophie Marceau , Charlesem Berlingiem i Vincentem Pérezem .
Rocznica wyszła w 2005 roku. Znajdujemy Lamberta Wilsona , Pierre'a Palmade , Jean-Hugues Anglade , Antoine Duléry , Michèle Laroque , Zoé Félix , Philippe Basa .
Cztery lata później, w 2008 roku, wyreżyserowała biograficzny film Sagan , grany przez Sylvie Testud . Łączy Denisa Podalydèsa , Pierre'a Palmade , Jeanne Balibar , Guillaume Gallienne i Arielle Dombasle .
W 2013 roku film Pour une femme , nakręcony w Lyonie latem 2012 roku, łączy w sobie Mélanie Thierry , Benoît Magimela , Nicolasa Duvauchelle , Clotilde Hesme , Julie Ferrier , Sylvie Testud i Denisa Podalydèsa .
W 2016 roku wyprodukowała i wyreżyserowała swój trzynasty film, będący adaptacją książki Sylvie Testud C'est le profession qui rentre (wydanej przez Fayard ) , komedii opowiadającej historię słynnej aktorki, której dwóch ekstrawaganckich producentów proponuje wyreżyserować film. W obsadzie znaleźli się Josiane Balasko , Zabou Breitman , Sylvie Testud , Fred Testot , François Xavier Demaison , Claire Keim , Virginie Hocq , Hélène de Fougerolles i Florence Thomassin .
W 2018 roku premiera filmu Moja mama jest szalona, z Fanny Ardant , Vianney , Patrickiem Chesnais i Arielle Dombasle . Napisany przez Sachę Sperling i Pietro Caracciolo , wyreżyserowany i wyprodukowany przez Diane Kurys, film opowiada o spotkaniu nieco szalonej matki z nieco zbyt mądrym synem podczas podróży do Rotterdamu .