Termin okrętów podwodnych kwalifikuje operacji wojskowych prowadzonych przez okręty podwodne .
Atak podwodny cieszy znaczne korzyści taktyczne:
Okręty podwodne zwykle działają niezależnie, ponieważ współpraca z innymi jednostkami jest trudna do pogodzenia z dyskrecją, która jest ich głównym atutem.
Dochodząc do końca swojego eseju na temat wojen morskich, zatytułowanego Cena Admiralicji , historyk wojskowości John Keegan ma wrażenie, że większość ról pełnionych przez okręty nawodne zostanie ostatecznie zastąpiona przez okręty podwodne o tych samych funkcjach, w takim zakresie, w jakim być jedynymi jednostkami morskimi zdolnymi do unikania zawsze udoskonalanych środków wykrywania ( satelity kosmiczne, samoloty radarowe itp.), które zostałyby zastosowane w przypadku uogólnionego konfliktu, w którym zostałby rozlokowany cały arsenał.
Okrętom podwodnym szturmowym można przypisać trzy rodzaje misji:
Okręty podwodne są rozmieszczone w sektorach, które stanowią tamy na przyjaznych wybrzeżach, cieśninach, z których przeciwnik musi korzystać lub w celu ochrony obszaru operacji. W ten sposób alianckie okręty podwodne zostały umieszczone przy wejściach do kanału La Manche, aby chronić lądowania w Normandii . Jeśli zagrożenie ze strony łodzi podwodnych jest szczególnie silne, może uniemożliwić flocie nawodnej wejście na dany obszar lub wyjście z portu ( strategia przechwytywania ), jak pokazały brytyjskie siły podwodne podczas wojny na Falklandach, storpedując argentyński krążownik ARA General Belgrano , chroniąc w ten sposób obszar ich działania.
Mogą być również rozmieszczane na obszarach znajdujących się przed siłami morskimi w celu ochrony przed okrętami podwodnymi i uczestniczenia w zbieraniu informacji.
Lądowanie lub odzyskiwanie agentów lub komandosów w strefach wrogich, obserwacja i rozpoznanie wybrzeży wroga, stawianie min w strefach kontrolowanych przez przeciwnika.