W prawie cywilnym , emancypacja jest czynnością, w drodze której drobne uwalnia się od jakiejkolwiek władzy ze strony swoich rodziców, na jego żądanie.
W prawie francuskim prawo przewiduje emancypację małoletnich przez małżeństwo lub orzeczenie sądowe Emancypacja, możliwa co najmniej w wieku 16 lat, kładzie kres władzy rodzicielskiej i niezdolności małoletniego, a więc administracji prawnej i opieki. Jednak na niektórych obszarach emancypacja nie przynosi efektów.
W prawie Quebecu prawo rozróżnia między zwykłą emancypacją a pełną emancypacją.
Opiekun może udzielić zwykłej emancypacji małoletniemu w wieku 16 lat i starszym na jego prośbę. Sąd może również przyznać zwykłą emancypację po zasięgnięciu opinii opiekuna i rady wychowawczej. Zwykła emancypacja „nie kładzie kresu mniejszości i nie daje wszystkich praw wynikających z większości, ale zwalnia małoletniego z obowiązku reprezentowania go w celu wykonywania jego praw obywatelskich”.
Zgodnie z artykułem 175 (1) Kodeksu Cywilnego Quebecu , pełna emancypacja następuje poprzez małżeństwo. Zgodnie z punktem 2.2 ustawy o małżeństwach cywilnych, uchwalonej przez parlament kanadyjski, aby zawrzeć związek małżeński , musisz mieć co najmniej 16 lat, ale w tym wieku wymagana jest zgoda rodziców. Artykuł 175 CcQ akapit drugi stanowi również, że pełna emancypacja może nastąpić na mocy orzeczenia sądu. Skutkiem pełnej emancypacji jest „umożliwienie małoletniemu, jak gdyby był pełnoletni, korzystania ze swoich praw obywatelskich”.