Okoń | ||
Sale La Ferté-Bernard . | ||
Kraj | Francja | |
---|---|---|
Region |
Centre-Val de Loire Normandia Pays de la Loire |
|
Działy |
Eure-et-Loir Orne Sarthe Loir-et-Cher |
|
Główne miasta | Nogent-le-Rotrou , La Ferté-Bernard , Mondoubleau , Bellême , Mortagne-au-Perche , Saint-Calais | |
Informacje kontaktowe | 48° 06 ′ 13 ″ północ, 0° 47 ′ 24 ″ wschód | |
Geologia | krzemień , glina , kreda , gryzon , margiel , piaskowiec russardowy | |
Ulga | Wzgórza, płaskowyże, doliny; najwyższy punkt: Tourouvre au Perche (311 m) | |
Produkcja | zboża , hodowla , jabłecznik , perry , winorośl | |
Sąsiednie regiony naturalne |
Beauce Pays manceau Pays d'Ouche Saosnois Alençon wieś Maine angevin Gâtine tourangelle Thymerais |
|
Regiony i powiązane przestrzenie |
Perche-Gouët Pays du Perche Sarthois PETR du Perche d'Eure-et-Loir PETR du Pays du Perche ornais Kanton Perche Regionalny park przyrodniczy Perche Perche (prowincja) |
|
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||
Perche jest francuski obszar naturalny o silnej tożsamości, które wyznaczyło danego VI th century obszar lasu znany jako Silva Pertica . To terytorium przejściowe między Masywem Armorykańskim a Basenem Paryskim rozciąga się od bram Alençon i rzeki Sarthe, która w ten sposób oddziela je od gór Amain na wschód od Sées , do Châteaudun i Vendôme nad Loarem, gdzie zaczyna się wielki region Beauce .
Składający się z dolin, płaskowyżów , wzgórz , grzbietów i dolin region ten jest również ważną wieżą ciśnień, która zasila zlewiska Loary , Sekwany i norm przybrzeżnych rzek .
Rozróżniamy Perche-Gouët w centrum, Perche Vendômois w jego południowej części (na południu), Perche Sarthois na zachodzie, Perche Dunois na wschodzie i Grand Perche (dawniej „hrabstwo Perche”) na Północ. Nazwiska te są przed lub po rewolucji francuskiej, zgodnie z podziałami dokonanymi przez przywódców politycznych różnych epok; mimo to tworzą tę samą naturalną jednostkę terytorialną.
Ta jednostka geograficzna nie powinna być mylona z grupą utworzoną przez kościelne okręgi diecezji Séez , Chartres , Évreux i Le Mans, które ją rozczłonkowały. Nie powinno też być z podziałami politycznymi ustanowionymi później na jego terytorium, takimi jak hrabstwo Perche, które przegrupowało Corbonnais, Bellesmois i region Nogent-le-Rotrou , Perche Gouet, które przegrupowało pięć baronów, między La Loupe i Thiron-Gardais , z Thymerais lub Ziemi rozczłonkowanej i jej potężnych lordów, z hrabstwa ówczesnego księstwa Vendôme (Perche Vendômois) , hrabstwa Maine (Perche Sarthois) i księstwa Normandii, które ukształtowały jego historię, a ostatnio także od powstania urodzonych jednostek administracyjnych z decentralizacji .
Chociaż międzywspólnotowość i utworzenie kraju przywróciły mu częściowo widoczność, której nie mogła mu zapewnić rewolucja francuska, w szczególności podczas tworzenia departamentów , wraz z utworzeniem Grand Perche przez stowarzyszenie starych krajów Perche Eure-et-Loir i Perche ornais , w kantonie Perche w Loir et Cher i Pays du Perche Sarthois , region ten jest jednak rozdarty między trzema regionami ( Centre-Val de Loire , Normandia i Pays de la Loire ) oraz cztery wydziały ( Eure-et-Loir , Orne , Sarthe , Loir-et-Cher ).
Kraj od płaskowyże (równiny), dolin i wzgórz Perche jest ograniczony przez Petite Beauce przez Loir rzeki na południu i na wschodzie, Grande Beauce na jego północno-wschodniej części, Pays Manceau na Zachodzie, wsi Alençon na północnym zachodzie i Pays d'Ouche na północy.
Wieś Alençon | Pays d'Ouche | Thymerais |
Saosnois i Pays manceau |
Beauce | |
Maine Angevin | Gâtine Tourangelle | Mały Beauce |
Starodawny las, który go utworzył, można do dziś odgadnąć. Różne jego części pozostają z lasem Perseigne , położonym na północno-zachodnim krańcu tego terytorium, lasem Vibraye na zachodzie, lasem Perche dalej na wschodzie, w lasach Bellême i Montmirail oraz w nieskończoności lasów wystarczająco blisko każdego z nich inni nadal śledzą swoje rysy w lasach Fréteval, Bellande i Vendôme na południu, nie zapominając na północnym wschodzie masywów Senonches , Châteauneuf-en-Thymerais czy Montecôt.
Region jest również ważnym wieża ciśnień, która dostarcza działów wodnych z Sekwany i Loary , i które rodzi szereg rzek, w tym w Eure , na Huisne i Sarthe jak również przybrzeżnych rzek , które wykraczają rzucają się do kanału La Manche po po przekroczeniu Normandii .
Piaski Perche
Kamieniołomy żółtej ochry są eksploatowane w miejscowości Bizou (Orne), ale najpiękniejszy obserwowany panel ochry (od żółtej do ciemnoczerwonej) znajduje się w kamieniołomach miasta Sargé-sur-Braye (Loir et Expensive).
Ten piasek jest geologicznie nazywany „Sable du Perche”, „Złotym piaskiem”, „Czerwonym piaskiem” lub „Piaskiem królika”. Jej ochry miały wiele zastosowań. Wykorzystano je między innymi do dekoracji wnętrz katedry w Chartres, a także nadanie jej kolorów powłokom siedlisk Perche, zbliżonych kolorem do piasków Roussillon.
Naturalny region Perche charakteryzuje się krajobrazami płaskowyżów, dolin i wzgórz z jednostkami krajobrazowymi, które zmieniają się w zależności od doliny lub płaskowyżu i podlegają wpływom sąsiednich jednostek i regionów.
Nazwisko | Zabytki geograficzne | Charakterystyka |
---|---|---|
Las Bercé i jego doliny w kierunku Loiry | Wielki Lucé |
|
Otwarta wieś Saint-Calais | Saint-Calais |
|
Dolina Braye | Sargé-sur-Braye , Savigny-sur-Braye , Bessé-sur-Braye |
|
Perche vendomois | Ville-aux-Clercs , Danzé , Fontaine-les-Coteaux |
|
Zalesione doliny Dué i Narais | Bouloire , Parigné-l'Évêque , Thorigné-sur-Dué |
|
Zalesione kopce Bonnétable | Bonnétable , Sillé-le-Philippe , Tuffé Val de la Cheronne |
|
Dolina Huisne | Montfort-le-Gesnois , Connerré , La Ferté-Bernard , Val-au-Perche , Nogent-le-Rotrou , Rémalard en Perche |
|
Okoń Haute Braye | Vibraye , Saint-Ulphace , Lamnay |
|
Perche Gouet | Le Gault-du-Perche , Mondoubleau , Montmirail , Brou , Authon-du-Perche , Thiron-Gardais , Epuisay |
|
Lejki Perche | Saint-Cosme-en-Vairais , Saint-Aubin-des-Coudrais , Saint-Germain-de-la-Coudre , Ige |
|
Doliny Bocage i otwarte równiny | Mortagne-au-Perche , Pervenchères , Perche-en-Nocé |
|
Las Bellême | Bellême |
|
Północny Perche: zalesione schody i głębokie doliny trawiaste | La Loupe , Longny-Les-Villages , Tourouvre au Perche |
|
Perche zna typ klimatu oceanicznego, naznaczonego zwłaszcza wpływem przepływu powietrza morskiego zachodniego. Latem jest gorąco i parno; opady są najwyższe jesienią. Istnieją jednak lokalne różnice w szczególności związane z topografią oraz między północą a południem regionu. Południe Perche będzie zatem doświadczać niewielkich opadów deszczu z łagodnymi zimami, gorącymi i burzliwymi latami oraz jasnym niebem, podczas gdy dalej na północ klimat będzie chłodny do chłodnego i wilgotny ze zmniejszonym nasłonecznieniem, mglistym niebem i chłodnymi zimami i wietrznymi.
TemperaturyŚrednia roczna temperatura jest stosunkowo łagodna i równa średniej w regionie Centrum dla południowego Perche, gdzie średnio występuje 57 dni przymrozków. W pozostałej części okonia średnia roczna temperatura waha się od 10 do 9,5 ° C z ponad 80 dniami przymrozków w roku. Sięga 87 dni na północy, w szczególności na Haut Plateau de Senonches, który jest jednym z najzimniejszych sektorów w regionie centralnym ze średnią roczną temperaturą 9,2 °C.
Opad atmosferycznyRóżnice w opadach między południowym Perche i północnym Perche są tego samego rzędu. W południowym podregionie, z wiatrem, corocznie występuje zjeżdżalnia o wielkości od około 600 do 650 mm wobec około 750 na północy. Różnice międzyroczne mogą być znaczne: od 372 mm (1953) do 860 mm (1958) w Perche Vendômois.
W regionie północnym jak Wyżyny Senonches i Cuesta z gliny został krzemień zorientowana niemal prostopadle do mas powietrza na zachód, aby otrzymać opady dość wysokie, odpowiednio 772 mm i 831 mm, średnia roczna. Różnice międzyroczne mogą być jednak znaczące: od 478 w 1953 r. do 1136 w 1960 r. dla Senonches .
Szereg strumieni i rzek ma swój początek lub ma swoje dorzecze w naturalnym regionie Perche. Region to prawdziwa wieża ciśnień na zboczach Sekwany, Loary i kilku przybrzeżnych rzekach.
Główne rzeki i strumienie w regionie to:
Dorzecze SekwanySeine jest francuski rzeka , 777 km długości, która płynie w Paryżu Zagłębia i wody Troyes , Paryż , Rouen i Le Havre . Jego źródło znajduje się w Source-Seine , w Côte-d'Or na płaskowyżu Langres . Wpada do kanału La Manche między Le Havre i Honfleur. Jej dział wodny o powierzchni 78 650 km 2 jest zasilany w dolnym biegu następującymi rzekami (dopływami lewego brzegu):
Loary jest najdłuższa rzeka we Francji , o długości 1013 kilometrów. Uważa się, że jego źródło znajduje się w Ardèche , w Mont Gerbier de Jonc w Masywie Centralnym . Jej ujście znajduje się w departamencie Loire-Atlantique , na zachód od regionu Pays de la Loire i na zachód od Anjou . Jej nachylenie dorzecza o powierzchni 117 000 km 2 zajmuje ponad jedną piątą terytorium Francji jest w szczególności zasilane przez Sarthe i jej dopływy:
W regionie Perche powstają również rzeki przybrzeżne, które charakteryzują się małym działem wodnym i wpływają do Kanału bez bycia dopływem:
Perche Termin ten występuje w postaciach Saltus Particus , Silva Perticus przed VI p wieku , PAGUS quem Pert [IC] ensem vocant VI p wieku PAGUS pertensis VI p wieku PAGUS Perticus (daty), PAGUS Perticus 815, Particus saltus z IX p wieku Silva Perticus w 1045 [w] Perche w 1160-1174, Perche w 1238 foresta z Pertico w 1246 [w] Perche w 1308 roku.
Nazwa Perche pochodzi od łacińskiego pertica (terra) „całe terytorium dzielone z biegunem między weteranami kolonii ”, łacińska pertica powstała w wyniku regularnej ewolucji fonetycznej z biegunem w języku francuskim. Terra najpierw wyznaczyłaby mały obszar wokół Mortagne, który później stał się pagusem . Jednak *terra nie jest nigdzie wymieniona i chociaż Mortagne ( comitis Mauritaniae 1086) prawdopodobnie bierze swoją nazwę od kolonii lub jednostki żołnierzy mauretańskich, nie ma ani śladu w dokumentach (np. brak wzmianki w Notitia dignitatum ) ani śladu archeologicznego tego zakładu, potwierdzając tę teorię.
Co więcej, René Leelley nie komentuje pochodzenia słowa Perche, które uważa za niepewne, co jest znakiem, że wątpi w teorię przyznającą Pertice pochodzenie łacińskie.
Sformułowano jednak drugą hipotezę, polegającą na tym, że nazwa Perche początkowo określała las, a nie prowincję. Wydaje się raczej reprezentować i pokazał Guy Villette, pre-Celtic appellative z indoeuropejskie * Perk-ik-u „(las) do dużych drzew” dissimilated w * pertika i przeszedł prosto przez galusowy , nawet jak p oryginału był obcy dla języka. Indoeuropejski radykał * perkʷu- „duże drzewo: dąb, sosna, jodła, buk…” jest także źródłem łacińskiego quercus „dąb” i wspólnego germańskiego * furhu- , stąd angielska jodła „jodła ”i Niemiecka Föhre "sosna". Wyjaśnia również nazwę płaskorzeźby hercyńskiej , która wywodzi się od nazwy ogromnego lasu Germanii wyznaczonego przez Cezara pod nazwą Hercynia silva . W tym ostatnim przypadku chodzi o celtyckie oznaczenie pochodzenia, utworzone na łodydze * erkú- <* perkʷu- (tym razem z regularnym spadkiem [p]).
Uwaga: galijski sufiks * -ika jest używany do tworzenia przymiotników pierwotnie, ale także dozwolone uzasadnienie. Zauważamy również, że nazwa Pays d'Ouche , bezpośrednio na północ od Perche, pochodzi od terminu pochodnego z tym samym przyrostkiem * -ika > -ica : Utica , którego rdzeń ot / ut ( przedceltycki ?) wydaje się stosuje się również do elementu lasu por. Las Othe w Yonne . Czy jesteśmy w obliczu starej opozycji między sylwą Pertica a sylwą Utica ? W języku galijskim występuje również rdzeń pert- który spotyka się w różnych miejscach imiona Perthes (poświadczone ogólnie w formie Perta z okresu Merowingów), który reprezentuje niepotwierdzony antroponim galijski * Pertus , ale wyprowadzony z imienia galijskiej bogini Perta , bogini otoczonych murem ogrodów. Xavier Delamarre łączy pert- element różnych miejsc Perthes, Perte (s) z walijskiego rzeczownika perth, co oznacza „krzak, żywopłot”.
Perche jest ochrzczony różnymi pseudonimami. Przywołują przede wszystkim jakość dziedzictwa krajobrazowego i budowlanego.
Kilka neolitycznych stanowisk archeologicznych , takich jak „la Pierre Procureuse” między L'Hermitière i Gémages czy „la Pierre Cochée” w Droué, świadczy o wieku okupacji człowieka w regionie.
Celtic populacje, które przybyły w regionie z epoki brązu , a następnie w epoce żelaza , odcisnęły swoje piętno ostatecznie tam, jak etymologii większość ważnych nazw miejscowości Wystawy: Gemages - de * Gemetiko ( Gemmeticum XV e -wiecznej ), na * perełka , o niejasnym znaczeniu, a następnie dwie celtyckich przyrostków -w / -et + iko (por Welsh eithefig <* ektamiko ) lub Nogent z Gaulish Noviento , na podstawie przymiotnik noviios , dziewięciu, a przyrostek -ento umieszczenie na pochodzenie, co oznacza „miejsce”.
Większość Perche, choć nie jest jasno określona, znajdowała się na dużym terytorium celtyckiego ludu Karnutów , który podobno wydobywał tam żelazo. Można tam zobaczyć częściowe pochodzenie przynależność do zwyczajów Perche do grupy tych z kraju Chartres i Orleania .
Silna tożsamość Perche wynika częściowo z jego zwyczajowego prawa przed rewolucją: „zwyczaju Perche” lub raczej „zwyczaju Perche”, różniącego się od zwyczajów Normandii , Maine i Île-de.-Francja .
Bliskość do Normandii dokonał X th wieku do XV th stulecia region strategiczny dla królów Francji .
W 1227 roku Perche zostało włączone do francuskiej domeny królewskiej . Część została następnie poćwiartowane stanowić hrabstwo Alençon na rzecz Pierre I er d'Alençon , syn Francji . Powrócił jednak do królestwa królewskiego w 1283 roku . Po raz drugi był częściowo asystentem hrabstwa Alençon dla Karola II z Alençon , hrabiego Alençon i Perche w 1326 roku .
Renaissance to najwyższy punkt w historii Percheron: obszar pokryty jest dworów i lokalnego przemysłu (pręcików w Nogent , garbarnie i rękawiczki fabryki w Cormenon , rudy ...) dostarcza Paryż . Głównym szafarzem Henri IV , Sully , to Markiz de Nogent-le-Rotrou, gdzie został pochowany. Perche jest również rodzinnym regionem poety Rémy'ego Belleau , kierowanego przez Pierre'a de Ronsard , Vendômois , członka Pleiade ,
Od 1634 r. rozpoczął się ruch emigracji Percheronów do Nowej Francji , dzięki sile perswazji Roberta Giffarda , aptekarza z Tourouvre dla rodzin na północy i drugiej fali na południu z wiosek Choue czy nawet Fontaine-Raoul . Nie należy go przypisywać nędzy, ale raczej duchowi przygody. Za około trzydzieści lat w wielką podróż wyruszy 277 emigrantów wykonujących różne zawody często związane z budownictwem (murarz, cieśla, cieśla, murarz itp.). Kilku wróciło do kraju, ale zdecydowana większość zdecydowała się osiedlić na brzegach rzeki Świętego Wawrzyńca, aby oczyścić ziemię i sprawić, by nowe ziemie prosperowały.
W Quebecu prawdopodobnie cała populacja francusko-kanadyjska może bezpośrednio lub pośrednio wyśledzić przodka perszerona w swoim drzewie genealogicznym.
Ich potomków szacuje się obecnie na 1 500 000 osób w Kanadzie , poza Quebec. O wiele więcej, bez wątpienia, jeśli weźmiemy pod uwagę dużą rój w całej Ameryce Północnej ( w szczególności w Nowej Anglii i Luizjanie ). Rodzina z największą liczbą potomków to rodzina Tremblay, która w całości wywodzi się od jednego przodka, Pierre'a Tremblay , pochodzącego z Randonnai . Łączną liczbę jego północnoamerykańskich potomków noszących nazwisko Tremblay szacuje się na około 180 000, nie licząc potomków kobiet, które wyszły za mąż.
Le Perche zachowuje silną tożsamość regionalną pomimo podziału na departamenty podczas rewolucji między Orne , Eure-et-Loir , Sarthe i Loir-et-Cher . Dziś rozłam między nowoczesnymi regionami Dolnej Normandii (obecnie Normandia), Centre - Val de Loire i Pays de la Loire pomaga maskować fizyczną, geograficzną i historyczną spójność tego regionu.
W XIX p wieku region jest odłączony osadzony przybycia kolei. Le Perche eksportuje swoje konie do Ameryki, gdzie biorą udział w podboju Zachodu . Rolnictwo jest stopniowo uznawane w hodowli koni i bydła, a także w produkcji cydru . Ukształtowane w tym okresie do dziś podziały polityczne: Perche Ornais, długo bonapartystowski i duchowny, pozostał raczej konserwatywny , natomiast radykalną tradycję miały Perche z Eure-et-Loir, Loir et Cher i Sarthe . Paul Deschanel , zastępca Nogent-le-Rotrou , będzie przez krótki czas prezydentem Republiki po Wielkiej Wojnie .
Tworzenie krajów i społeczności gmin dzięki prawom decentralizacyjnym i Regionalnemu Parkowi Przyrodniczemu Perche, który częściowo uwidacznia region.
Rolnictwo pozostaje główną działalnością gospodarczą. Przeznaczono na nią dwie trzecie powierzchni Perche, co czyni ją terenem mieszanym i hodowlanym. Gospodarstwa Perche są zorientowane głównie na zboża i hodowlę w Eure-et-Loir i Loir et Cher, hodowlę dla części Ornaise i Sarthoise. Utrzymanie hodowli zwierząt jest kwestią strategiczną dla tego obszaru, ponieważ pozwala na ochronę łąk.
Dawniej znany z bocage, region rozwinął szczególne tradycje, takie jak trognes (ogłowce), plessage à la Percheronne (technika tkania żywego żywopłotu). Terytorium skrywa ogromną różnorodność gruszek (gruszka Calot, Loup, Curé ...) i jabłek (jabłko do szycia, róża, zbiory ...) o bardzo różnych zastosowaniach (cydr, perry , kompot, suszone, w occie ...).
Kultury HodowlaKoń perszeron jest niewątpliwie najbardziej znanym emblematem regionu.
Istnieje również prawie wymarła rasa krów Percheron. Wpisuje się jednak w dziedzictwo genetyczne ras Norman, Saosnoise i Maine-Anjou. Jest teraz określona i włączona do obecnej rasy Saosnoise .
WinnicaMeridional Perche lub Perche Vendômois jest domem dla regionu uprawy winorośli, który krąży wokół doliny Loir . Pochodzenie winnicy jest dalekie. Pierwsza pisemna wzmianka o winach z apelacji Vendôme pochodzi z roku 1000. Henri IV zatrzymał się pewnego dnia na zachodzie Vendôme i docenił to lokalne wino i zamówił je dla swojego zamku Saint-Germain-en. . Miano uzyskał AOC w maju 2001 roku po podjęciu działania w tym kierunku, w 1987 roku, a odnosi się do wyraźnie określonego obszaru geograficznego na 450 ha który dotyczy 27 gminy z Loir.Jest-et-Cher . Produkcja oparta jest na produkcji czerwonych, szarych i białych win z Gamay , Chenin Blanc , Pineau d'Aunis , Pinot Noir winogron . Tereny uprawy winorośli czerpią korzyści z klimatu mniej oceanicznego niż w sąsiedniej Sarthe , ale korzystają z mikroklimatu doliny Loir i jej gliny do gleb krzemiennych .
Lasy i lasyPerche zawsze była krainą lasów, o czym świadczy jej nazwa silva Pertica i istnienie jej lasów. Nawet dzisiaj lasy pokrywają ponad 20 % okoni, a dąb stanowi 2/3 zasobów drzewnych lasów. Ta obfitość lasu pozwala na jego eksploatację i produkcję drewna, co z kolei umożliwiło rozwój działalności meblarskiej. Sektor został ustrukturyzowany pod koniec lat 90. i 1997 wraz z utworzeniem stowarzyszenia Perchebois, które prowadzi różne działania, w szczególności związane z promocją sektora i mebli Percheron , a także know-how firmy Perche, a co za tym idzie, budownictwa drewnianego i energia drewna .
AgrobiznesObszar charakteryzuje się wykorzystaniem roussard piaskowca , Grison (z dodatkiem pół - szalowanie zaobserwowano na polach) lub martwica w tradycyjnym środowisku. W tynkach wapiennych często towarzyszy typowy Perche piasek . Jego barwa waha się od kremowo-białego do pomarańczowo-żółtego, do bardziej intensywnych kolorów.
Le Perche ma bardzo dużą liczbę wysokiej jakości firm rzemieślniczych które utrzymują know-how, które dziś czyni ten region tak bogatym. Kilka sektorów rzemieślniczych rozwinęło się w ostatnich latach w Perche i zaowocowało synergią:
Główne ośrodki działalności handlowej znajdują się w Nogent-le-Rotrou , La Ferté-Bernard , Mondoubleau i Mortagne-au-Perche . Percheronowie są bardzo przywiązani do sklepów wielousługowych, sklepów spożywczych, barów lub restauracji, które znajdują się w najmniejszych miejscowościach terytorium i są bardzo uczęszczane. Aby wzmocnić swój wizerunek i rozwijać nowe usługi, handlowcy zorganizowali się wokół sieci Perche Multiservices .
Le Perche jest przemysłowym obszarem wiejskim. Przemysł jest głównym pracodawcą Perche. Obecnych jest kilka sektorów: mechanika i motoryzacja, przemysł poligraficzny i papierniczy i tekturowy, drzewny i meblarski, rolno-spożywczy i sprzęt. Wśród najważniejszych firm w Perche:
Podczas chrystianizacji Francji region Perche został podzielony na kilka diecezji i obejmował 167 parafii:
W samym sercu lasów Perche i La Trappe region ten jest również domem dla Opactwa Notre-Dame de la Trappe , przez długi czas stojącego na czele zakonu, któremu nadał swoją nazwę.
Powiatu Vendôme składa się z chatellenies z Lavardin , Montoire - którego władcy stał liczniki Vendôme w 1218 - z troo i Mondoubleau - załączonego do powiatu w 1406 i który geograficznie należą do krajobrazów i kultur Perche. Władza Beaugency to zaułek, który przejdzie w ręce hrabiów Blois . Południe Perche należy zatem do hrabstwa, a następnie do księstwa Vendôme
Okoń GouetLe Perche-Gouët to dawna prowincja składająca się z pięciu baronów: Alluyes (znana jako la Riche), Brou (la Noble), Authon (la Gueuse), La Bazoche (la Pouilleuse) i Montmirail (la Superbe). Jego jedność zapewniał zwyczaj, szanowany we wszystkich parafiach pod tymi pięcioma baroniami, bez żadnego feudalnego, sądowego czy administracyjnego związku z Grand Perche.
ThymeraisThymerais została bardzo wcześnie rozproszony z Perche i wprowadzone do ruchu królów Francji i Powiatów Chartres i Dreux . Jest to dom z X TH i aż do XIII e potężnego baronii siedzibą w Châteauneuf-en-Thymerais który bronił Królestwo Francji przeciwko Księstwo Normandii . Różni lordowie Thymerais byli blisko władzy królewskiej i byli wystarczająco potężni, by składać raporty tylko królowi. Wielu z nich zawarło związki małżeńskie z potężnymi rodzinami, takimi jak rodziny Bellême , Montgommery , Beaumont , Donzy , Gouët, hrabiowie Dreux. Potomek będzie również pochodził z kapetyńskiej gałęzi Dreux . Wojowniczy baronowie z Thymerais panowali nad całym Thymerais i ziemiami francuskimi, ale także nad lennami zawartymi w innych sektorach, takich jak Rémalard i Champrond-en-Gâtine w Perche, ale także w Sorel-Moussel i Eure . Bez potomków, rodzina Châteauneuf wymarła, a panowanie zostało podzielone (rozczłonkowana ziemia) pomimo próby odtworzenia domeny przez Karola I Mantui .
Hrabstwo Maine i SaonoisW Saosnois był baronia którego terytorium został umieszczony przez Richarda I st księcia Normandii , pod nadzorem Yves de Belleme z Seigneurie de Belleme , z Alençonnais i część Bellemois, z misją do obrony przed hrabiów Maine i Króla Francji . Uczynił z niego terytorium buforowe między księstwem Normandii a hrabstwem Perche . Saosnois przeszli w ręce hrabiów, a następnie książąt Alençon po śmierci jednego z jego następców, Guillaume III Talvas , ówczesnego hrabstwa Maine , Generality of Alençon .
Uwaga: Grand Perche to nazwa obecnie nadawana stowarzyszeniu Pays du Perche Ornais i Pays du Perche of Eure-et-Loir.
Hrabstwo PercheRegiony | Działy | Kantony | Apelacje / regiony rolnicze |
---|---|---|---|
15 |
Perche d'Eure et Loir (15 kantonów)
|
||
8 |
Perche Vendômois (8 kantonów) | ||
6 |
Perche Ornais (6 kantonów) | ||
8 |
Perche Sarthois (8 kantonów) | ||
1 |
Okoń (1 kanton) |
Uwaga: kantony należy zająć w całości lub tylko w części
Międzygminne jednostki administracyjnePoniższa tabela przedstawia zgodność między różnymi podziałami administracyjnymi regionu naturalnego Perche: regionami, departamentami i społecznościami międzygminnymi.
Regiony | Działy | Kraj | Społeczności | ||
---|---|---|---|---|---|
|
|||||
|
|
||||
|
Utworzone w 2015 roku Centrum Równowagi Terytorialnej i Wiejskiej Pays du Perche Ornais (PETR z Pays du Perche Ornais) skupia 4 społeczności gmin położonych w Ornaise części Perche.
Centrum równowagi terytorialnej i wiejskiej Perche d'Eure-et-LoirUtworzone w 2016 r. centrum równowagi terytorialnej i wiejskiej Perche d'Eure-et-Loir (PETR du Perche) zrzesza 3 społeczności gmin położonych w Eurelskiej części Perche.
Pays du Perche SarthoisUtworzony w 2005 roku Pays du Perche Sarthois (związek mieszany Pays du Perche Sarthois) zrzesza 4 społeczności gmin położonych w Sarthois części Perche.
Zobacz dom botaniczny Boursay (Loir et Cher)
Zobacz stowarzyszenie Perche Nature (Loir et Cher)
Naturalny park
Konie
Oprócz prasy ogólnokrajowej, Perche jest w całości lub w części relacjonowana przez kilka gazet regionalnych lub resortowych:
Prasa codzienna
Prasa tygodniowa
Przez Perche przecinają tylko trzy główne drogi:
Przez Perche przebiega linia z Paryża-Montparnasse do Brestu (częściowo TGV), która obsługuje w szczególności gminy La Loupe , Nogent-le-Rotrou i La Ferté-Bernard . Jest również obsługiwany na południu przez stację Vendôme-Villiers-sur-Loir TGV , która znajduje się 42 minuty od stacji Paris-Montparnasse .