Seborga | ||||
Heraldyka |
||||
Administracja | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj | Włochy | |||
Region | Liguria | |||
Województwo | Imperia | |||
Kod pocztowy | 18012 | |||
Kod ISTAT | 008057 | |||
Kod katastralny | I556 | |||
Prefiks tel. | 0184 | |||
Demografia | ||||
Populacja | 297 mieszk. (1 st styczeń +2.018) | |||
Gęstość | 60 mieszk./km 2 | |||
Geografia | ||||
Informacje kontaktowe | 43 ° 49 ′ 34 ″ północ, 7° 41 ′ 39 ″ wschód | |||
Wysokość | Min. 500 m Max. 500 m² |
|||
Powierzchnia | 491 ha = 4,91 km 2 | |||
Różnorodny | ||||
Święty patron | święty Bernard | |||
Uczta patronalna | 20 sierpnia | |||
Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Liguria
| ||||
Znajomości | ||||
Stronie internetowej | (it) Oficjalna strona | |||
Seborga to włoska gmina w prowincji Imperia w Ligurii .
Perinaldo | ||
Vallebona | San Remo | |
Ospedaletti |
Seborga była również znana pod nazwami A Seborca w Ligurii i Sabourg po francusku .
W 954 hrabia Vintimille oddał twierdzę Seborga opatom Lérins , którzy uczynili z niej księstwo kościelne, które przetrwało osiemset lat ( wyspy Lérins są teraz częścią gminy Cannes ).
W Styczeń 1729, Victor-Amédée II Sardynii kupuje księstwo Seborga od jego kościelnego właściciela, opata Biancheri, ale bez płacenia ceny, co wyjaśnia, dlaczego Seborga nigdy nie zostanie wymieniona w żadnym późniejszym traktacie. Giuseppe Antonio Biancheri, którego imię jest najczęściej spotykane w tym regionie Włoch, nosi tytuł księcia16 listopada 1710 aż do jego śmierci 4 listopada 1746, pomimo „protektoratu” Domu Sabaudzkiego z 1729 roku, który nigdy nie zostanie uznany. Seborga dobrze prezentuje się w „contado di Nizza” na mapie stanów króla Sardynii z 1779 roku .
Po aneksji hrabstwa Nicei przez Francję w 1793 roku Seborga jest częścią pierwszego departamentu Alpes-Maritimes i pojawia się na jego mapie, gdzie następnie należy do dystryktu ( dystryktów jeszcze nieistniejących) Menton i w kantonie Perinaldo . W 1800 roku, wraz z kantonem Perinaldo, Seborga została przyłączona do dystryktu Menton.
W 1805 Seborga została odłączona od kantonu Perinaldo i przyłączona do kantonu Bordighera, w nowej dzielnicy San Remo.
Seborga jest niewątpliwie odcięta od hrabstwa Nicei z powodu reorganizacji administracyjnych po aneksji Republiki Genui przez dynastię Sabaudczyków w 1815 roku .
Od lat pięćdziesiątych niektórzy mieszkańcy miasta Seborga domagali się niepodległości od Republiki Włoskiej na mocy dawnego domniemanego statutu księstwa, którym miejscowość cieszyłaby się w przeszłości, i uważają przyłączenie do królestwa Sardynii za nielegalne.
Dlatego obywatele Seborga wybiera jako „Książę” funkcji czysto symboliczny, Giorgio Carbone, który „panować” pod nazwą Giorgio I st z14 maja 1963 aż do jego śmierci 25 listopada 2009. 25 kwietnia 2010udało mu Marcello Menegatto pod nazwą Marcello I er , który podał się do dymisji12 kwietnia 2019 . Wspomaga go rada dziewięciu „ministrów”, pozbawionych mocy prawnej.
W „księstwo” uderza „waluty” o nazwie Luigino , którego nazwa została zainspirowana monet wybitych w XVII -tego wieku, bez żadnej wartości prawnej, ale używane w mieście, która wzbudziła pewne zainteresowanie kolekcjonerów i numizmatyków światowych. Wartość przypisana do tego luigino jest ustalona na 6 dolarów amerykańskich.
Seborga ma nawet swoje „tablice rejestracyjne”, z których jednak nie można korzystać bez włoskich tablic rejestracyjnych. „Paszporty” i „prawa jazdy” są również wydawane osobom ubiegającym się o nie oraz drukowane są pieczęcie z wizerunkiem „księcia”; wszystko to służące wyłącznie promocji folkloru i turystyki.
Ta rzekoma niezależność „księstwa” byłaby według wielu prostym wynalazkiem reklamowym, mającym przyciągnąć turystów i inwestorów. Wyrok wydany przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości został opublikowany w internetowym wydaniu numeru 134 Il Giornale ,6 sierpnia 2006, ale zaprzecza temu rzecznik samego „księstwa”. Trybunał może być postawiony przed stanami. Na jej stronie nie ma śladu po protokole cytowanym przez dziennik, ani żadnych działań podjętych w sprawie Seborgi.
„Księstwo” nie jest uznawane przez Włochy, które sprawują faktyczną jurysdykcję na tym terytorium, ani przez żaden kraj.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1985 | 1990 | Waltera Ferrariego | DC | |
1990 | 1996 | Bruno Semeria | PSI, a następnie Lista Obywatelska | |
1996 | 2001 | Davide Gozzini | Lista obywatelska | |
31 maja 2001 | maj 2011 | Franco Fogliarini | Lista obywatelska | |
maj 2011 | W trakcie | Enrico Ilariuzzi | Lista obywatelska | |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Wyliczeni mieszkańcy
L'Escarène ( Francja ) od 2003 r.