Francesco Robortello

Francesco Robortello Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 9 września 1516
Udine
Śmierć 18 marca 1567(50 lat)
Padwa
Przezwisko Canis grammaticus
Trening Uniwersytet Boloński
Zajęcia Tłumacz , profesor uniwersytecki , humanista renesansu , pisarz , redaktor
Inne informacje
Pracował dla University of Lucca ( en ) (1538-1543) , Uniwersytet w Pizie (1543-1549) , Uniwersytet Wenecki Ca 'Foscari (1549-1552) , Uniwersytet w Padwie (1552-1557) , Uniwersytet Boloński (1557-1560) , Uniwersytet w Padwie (1560-1567)
Mistrz Romolo Quirino Amaseo

Francesco Robortello (urodzony 1516 w Udine i zmarł 1567 ) był filolog i humanista z włoskiego renesansu . W szczególności przeszkolił Pomponio Torelli w zakresie studiów krytycznych i literackich w Padwie.

Biografia

Urodził się w Udine w dniu 9 września 1516, z rodziny szlacheckiej, Francesco Robortello wszedł do pedagogiczną po ukończeniu studiów w Bolonii pod Romolo Quirino Amaseo i rozpoczęła się około 1538 roku, aby uczyć literatury pięknej w Lucca . Pięć lat później udał się do Pizy  ; został wygnany z Lukki, jeśli wierzyć Zygoniuszowi , za popełnienie morderstwa lub otrucia  ; ale Liruti stara się obalić to oskarżenie, przedstawiając zaświadczenie, które zostało wydane Robortello, kiedy opuszczał to miasto. Pozostał jeszcze pięć lat w Pizie, gdzie położył podwaliny pod swoją reputację, która wkrótce rozprzestrzeniła się po całych Włoszech. W 1549 r. Senat Wenecji wybrał go na miejsce słynnego Battisty Egnazio , któremu podeszły wiek uniemożliwił mu kontynuowanie nauki. Robortello, którego pierwsze sukcesy przerodziły się w próżność, pozwalając sobie publicznie mówić o swoim znakomitym poprzedniku w mało wyważonych słowach, ten starzec, słusznie oburzony, przyszedł, jak się mówi, czekać na niego dzień po wyjściu ze szpitala. chciał go przebić sztyletem. Fakt ten, zgłoszony przez kilku współczesnych autorów, nie wydaje się jednak udowodniony; Jest pewne, że próżność Robortello, jego zuchwałość i gwałtowny charakter uczyniły go wrogami najwybitniejszych uczonych czasu. Lazaro Buonamici zmarł w 1552 roku, a Robortello zastąpił go na katedrze listów greckich i łacińskich na Uniwersytecie w Padwie . Chociaż jego pensja była znaczna, w 1557 r. Przyjął otrzymane zaproszenie do wyjazdu do Bolonii na to samo stanowisko. Powierzono mu mowę pogrzebową cesarza Karola V , podobno brakowało mu pamięci z exordium i nie mógł dokończyć przemówienia. Ta mała hańba nie zmniejszyła ani jego pretensji, ani wzrostu; bo w tym samym czasie zaczęły się jego długie kłótnie z uczonym Zygoniuszem . Tiraboschi , który zadbał o zebranie wszystkich szczegółów, udowadnia, że ​​agresorem był Robortello. Kard Seripando myślał, że to jego obowiązek zatrzymać skandaliczna walka i schlebia się pogodzić tych dwóch przeciwników. Ale Robortello, przywołany do Padwy w 1560 r., Znalazł tam Zygoniusza, a wojna nie trwała długo jeszcze bardziej gwałtowna niż za pierwszym razem. Pierwszy popchnął zapomnienie o przyzwoitości do tego stopnia, że ​​chciał, aby jego uczniowie byli sędziami kłótni i postawił rywalowi we wszystkich szkołach obraźliwe wyzwania. Sigonius, trzeba przyznać, nie zachowywał już umiaru w swojej obronie. To był duch czasu. Wreszcie Senat Wenecji został zmuszony do skorzystania z autorytetu w celu zakończenia tego sporu i narzucił dwóm rywalom milczenie. ( Voy. The Storia della letteratura italiana , tom 7, s. 844-848…) Robortello nie przetrwa długo tego rodzaju rozejmu; zmarł w Padwie 18 marca 1567 r. w wieku 50 lat i kilku miesięcy. Według Tomasiniego i Facciolatiego nie wyjechał na tyle, by pokryć koszty pogrzebu. W każdym razie uniwersytet urządził mu wspaniały pogrzeb ; a uczniowie narodu niemieckiego wznieśli dla niego w kościele św. Antoniego grobowiec zwieńczony jego posągiem z białego kamienia i ozdobiony epitafium, o którym donosi kilku autorów.

Pracuje

Francesco Robortello świadczył usługi dla wielkich liter przez dobra Wydał edycje wielu greckich klasyków: zawdzięcza edycje Poetyki od Arystotelesa , a zmieniony na starożytnych rękopisów , Florencja, 1548 in- fol. ; dodał parafraza z Poetyckiej Sztuki z Horacego , i rozpraw na Satyry , epigram , komedii , gra z Zabawny Gatunek ( De salibus ) oraz Elegia  ; - z Tragedies of Eschylus , Venice, 1552, in-8 °, and his old scholiaste, ibid., Same format; - z pracy Eliena o taktyce , z wersją łacińską i tablicami zaczerpniętymi z rękopisów, tamże, 1552, in-4 °, dwie części; i wreszcie z Traktatu o wzniosłości z pseudo-Longina , Bazylea, Oporin, 1554, w-4 °, rzadkich i poszukiwanych edycji, a także poprzedni: są pierwsze z tych dwóch utworów. Wśród pism Robortello poprzestaniemy na cytowaniu:

Źródła

Bibliografia

  1. (It) „  Pomponio Torelli  ” ( ostatnia wizyta 14 kwietnia 2014 ) .
  2. . Liruti, De 'letterati del Friuli , t. 2, str. 413 i następne. Certyfikat wydany przez Senat Lucca dla Robortello pochodzi z 15 października 1543 r.
  3. Autorzy konsultowani przez Ginguené twierdzą, że Ennazio chciał uderzyć Robortela mieczem lub bagnetem , co wydaje mu się całkiem nieprawdopodobne; ale Tiraboschi mówi o sztyletu lub nożu, coltello .
  4. W królewskiej bibliotece znajduje się kopia tego rzadkiego wydania na welinie. ( Voy. The Catal. Van Praet, IV, 47-48.)
  5. . w tym wydaniu, niesłusznie, uważane za pierwsze kompletne, ciekawe Notice de Chardon, La Rochette, w Librarian's Manual , autorstwa M. Bruneta.

Linki zewnętrzne