Wyjście | 1968 |
---|---|
Czas trwania | 03:06 |
Dobry | Pieśń francuska |
Autor | Jacques Brel |
Kompozytor | Jacques Brel |
Etykieta | Barclay |
Vesoul to utwór napisany, skomponowany i wykonany przez Jacquesa Brela wydany w 1968 roku , nawiązujący do miasta Vesoul , prefektury departamentu Haute-Saône , ale także do innych miast, takich jak Vierzon , Honfleur , Hamburg , Antwerpia i Paryż . Jacquesowi Brelowi towarzyszy akordeonista Marcel Azzola , stąd określenie „Szacho, Marcel! » » Co - wraz z solówką na akordeonie - przyczyniło się do sukcesu utworu. Podobnie jak wiele utworów wokalisty, utwór charakteryzuje się stylem „Brélien”, polegającym na stopniowym przyspieszaniu rytmu, intensywności i tonu głosu.
Znana na całym świecie piosenka została opisana i nagrana na nośniku fizycznym ponad 150 razy w piętnastu językach przez artystów o reputacji krajowej i międzynarodowej. Była cytowana w licznych pracach literackich, muzycznych i filmowych.
Jacques Brel przyjeżdżał do Vesoul dwukrotnie, w latach 60-tych, jednak istnieje pewne zamieszanie co do dat i powodów, które skłoniły go do zatrzymania się w Vesoul.
ten 28 lipca 1960Jacques Brel przebywa w miejscowości Vesoul w Haute-Saône . Spędził noc w hotelu-restauracji La Bonne Auberge ; przedsiębiorstwo jest zlokalizowane dokładniej między gminami Vesoul i Frotey-lès-Vesoul , w pobliżu krajowego 57 . Po spędzeniu wieczoru w towarzystwie klientów, pracowników i hotelarzy René i Jacqueline Kielwasser, obiecuje pewnego dnia napisać piosenkę o Vesoul . Artysta wpisuje się do księgi gości zakładu: „Z moją najmilszą piosenką. Bardzo serdecznie. J.Brel. ” . Według Danièle Déroulède-Kielwasser, córki właścicieli lokalu, która była wówczas nastolatką, Jacques Brel, jedząc obiad na tarasie pod drzewem, powiedziałby:
„Przyjęliście mnie tak dobrze, że pewnego dnia nagram piosenkę o Vesoul. "
ten 20 sierpnia 1966 rlub według innych źródeł w 1967 roku Jacques Brel spędził drugą noc w Vesoul, w Hôtel du Nord prowadzonym przez Henri i Monique Kielwasser (obecnie Grand Hôtel du Nord ), znanym hotelu w mieście wybudowanym w 1928 roku przez architekta André Bouctona , położony rue de l'Aigle Noir, w centrum miasta Vesoul . Według Brigitte Maspla, obecnego właściciela zakładu, zatrzymał się w tym hotelu po awarii samochodu, ale według innych hipotez, Brel byłby wykonywany koncert w kasynie w Luxeuil-les-Bains , w tym20 sierpnia 1966 raczkolwiek miasto nie posiada terenu pozwalającego na lądowanie samolotów cywilnych (jedynym lotniskiem w mieście jest 116 baza lotnicza Luxeuil-Saint Sauveur, która nie dopuszcza samolotów cywilnych), piosenkarz wylądowałby na najbliższym lotnisku: Vesoul - Frotey . Więc zatrzymaliśmy się na noc w hotelu du Nord w komorze n o 246, pokój około 25 mkw, i jedli w tym samym hotelu, posiłek w tym składające się z Chartreuse pstrąga z pianki przygotowane z smardzami Alain Madeleine, szefa kuchni hotel, znany w regionie.
Pisał i komponował Vesoul w latach 1967-1968.
Piosenka składa się z 5 zwrotek i 3 refrenów . Zwrotki śpiewane są w crescendo ze stopniowym wzrostem głosu, który bardzo szybko się kończy, na końcu każdego z nich. Tekstowo w pieśni wymienia się kilka miejsc, które najczęściej występują w wersach: głównie miejsca położone we Francji (Vierzon, Vesoul, Honfleur, Mont Valérien , Cantal , stacja Saint-Lazare , Paryż), ale także w Europie (Hamburg, Antwerpia, Bizancjum). Są też nazwy: Dutronc (w nawiązaniu do Jacquesa Dutronca ) i Hortense.
Styl muzyczny piosenki byłby mieszanką musette i swingu. Piosenka zaczyna się dźwiękiem akordeonu, który towarzyszy muzyce przez cały utwór.
Vesoul to drugi utwór na stronie A albumu J'arrive , dziesiąty artysta, nagrany w studiach Barclay w Paryżu . W tej piosence Jacquesowi Brelowi towarzyszą akordeonista Marcel Azzola i kompozytor François Rauber . Piosenka ma łączny czas trwania 3 minuty i 6 sekund.
Rejestracja, która odbyła się dnia 23 września 1968, wynika głównie z improwizacji ze względu w szczególności na brak czasu przeznaczonego na nagranie utworu. Rzeczywiście, dla Brela i Azzoli pozostało 10 minut korzystania ze studia; Amerykański jazzman Chet Baker czekał na swoją kolej przy drzwiach, aby skorzystać z sali. Dlatego z utworu powstały tylko dwa ujęcia. Podczas pierwszego ujęcia Jacques Brel prosi Marcela Azzolę o wprowadzenie kilku zmian, podczas gdy zwykle mu tego zabrania. Podczas drugiego ujęcia Marcel Azzola dodaje do niego kilka muzycznych i rytmicznych wariacji, co powoduje, że Jacques Brel wykrzykuje „Heat up, Marcel! ” . Jest to druga, podczas której wokalista po imieniu woła akordeonistę Marcela Azzolę, który ostatecznie zostaje zatrzymany.
O apostrofie „Szofer, Marcel! » , Nagrana i spopularyzowana już przez duet komików Dupont et Pondu (1960), a następnie przez Les Charlots (1966), staje się jedną z najsłynniejszych pieśni francuskich, aż do momentu przejścia na język potoczny.
Marcel Azzola deklarujelipiec 2017że „to piosenka na koniec treningu, na której nie polegał zbytnio. Napisał tę piosenkę jak grę” . Początkowo praca powinna nosić tytuł Vierzon-Vesoul lub Azzola-Vesoul ; tę ostatnią opcję odrzucił Marcel Azzola.
Oprócz oryginalnej wersji audio nagranej w dniu 23 września 1968, istnieją dwie inne wersje Vesoul zinterpretowane przez Jacquesa Brela i sfilmowane:
Po opuszczeniu trasy koncertowej w 1967 roku Jacques Brel nigdy nie śpiewał Vesoul na scenie.
W bibliografii dzieła Bernarda Belina Jacques Brela T'as chciał zobaczyć Vesoul…! (2013) poświęcona mu pieśń Vesoul omawiana jest w licznych esejach, biografiach, wspomnieniach, relacjach z podróży, listach, wspomnieniach, tezach, śpiewnikach itp. zarówno o Jacques Brel, jak i ogólnie o piosence francuskiej.
Piosenka została również wspomniano w różnych powieści i utworów literackich, w tym: powieść Café-Crime przez Jacques Lanzmann (1987) , The Chronicles Les métiers de la rue przez Jil Silberstein & Jean Mohr (1990), powieść Tigre en papier przez Olivier Rolin ( Francja Nagroda Kultury 2002), powieść Le paradis d'en face przez Pawła M. Marchand (2007) , powieści noir Leniwy ptaków przez Andrée A. Michaud (2009) i żyjemy tylko przez godzinę, podróż z Jacques Brel przez Davida Dufresne (2018).
W filmie Jacques Brel (1982) Frédérica Rossifa, ukazującym poprzez piosenki i dokumentujący przygodę i karierę piosenkarza, autora tekstów i aktora, oryginalna interpretacja Vesoul pojawia się w prestiżowym programie telewizyjnym Soirée Sylwester Alaina Dhenauta emitowanym na31 grudnia 1968, z „Szoferem Marcelem! »I solo na akordeonie Marcela Azzoli, które przyczyniło się do sukcesu utworu.
W filmie Voyage en Chine (2015) Zoltana Mayera postać Liliane ( Yolande Moreau ) słyszy głos Jacquesa Brela śpiewającego Vesoul .
Piosenka Vesoul była cytowana w różnych utworach muzycznych: Il pleut sur Bruxelles (1981) Michela Jouveaux (teksty) i Jeff Barnel (muzyka) w wykonaniu Dalidy , Le temps de nos guitares (2008) Georgesa Moustakiego (z towarzyszeniem akordeonu Marcela Azzoli na nagraniu CD).
W jednej z jego humorystycznych kapsuł audio Les 2 minutes du peuple parodiując typowy odcinek serialu telewizyjnego Z Archiwum X (seria odcinków parodii o nazwie The People's X-Files ), François Pérusse przedstawia kosmitę, który występuje przed publicznością. parodyjna wersja Vesoul (rozszerzająca geografię i podróżnika piosenki do Układu Słonecznego ).
Dzięki popularnemu sukcesowi piosenki, miasto Vesoul nazwało kilka z tych miejsc nazwiskiem artysty:
W Vierzon inaugurowany jest również plac im. Jacquesa Brela czerwiec 2019, aby oddać hołd artyście i piosence.
Oprócz 3 interpretacji Jacquesa Brela, istnieje ponad 150 wersji utworu nagranych na nośnikach fizycznych (winyle, K7, CD, DVD, film) przez artystów ze sceny francuskiej i międzynarodowej, które zostały wymienione w książce autorstwa Bernarda Belina.
[Wersje francuskie; Tłumaczenia-Adaptacje: niemiecki (8), angielski (2), angielsko-amerykański (2), chorwacki (1), dalmatyński (1), fiński (1), hebrajski (4), włoski (1) i genueński (1) i mediolański (1), holenderski (3), norweski (1), polski (1), słoweński (1), szwedzki (3) ;
(*) Wersje instrumentalne (39); (**) Kartony perforowane do muzyki mechanicznej (3)] .
Rok | Inni wykonawcy, którzy coverowali i nagrywali piosenkę |
---|---|
1968 | Marcel Azzola *; Robert Trabucco i jego zespół musette *; |
1969 | Les Compagnons de la Discothèque de Paris [Anonimowy głos męski]; |
1970 | Aviva Schwartz, Dany Litania, Ricky Gal i Israel Gurion [ריקי גל, ישראל גוריון, דני ליטני, אביבה שוורץ] ( hebr . אלואיז / Eloise); |
1973 | Yossi Banaï [ יוסי בנאי] ( hebrajski : יש גבול / Jesz gwul); |
1976 | Michael Heltau ( niemiecki : Wiedeń); |
1978 | Hector Delfosse ("Ve z oul") *; |
1980 | Marcel AZZOLA i Lina Bossatti, wersja n O 1 *; Ferdie Uphof ( Angielsko-Amerykański : Muzyka Paree); |
1982 | Jean Corti ("Ve z oul") *; |
1983 | Rino "Joe" Sentieri ( Genueńczyków : Ti voevi anda „a Rapallo / Chciałeś zobaczyć Rapallo); |
1986 | Pierre Devreux ; Taupa Norvegica (K7) *; |
1988 | Coimbra ( "Vesou R ") (K7) *; |
1989 | Lydie Auvray, wersja n O 1 (winyl i CD) *; |
1992 | Gina Sbu *; |
1993 | La Girolle; Danielle Oderra [& Jean Marchand]; Marcel Salvi *; |
1995 | Evabritt Strandberg ( szwedzki : Flen); |
1996 | Jean-Louis Daulne; Daniela Guicharda ; Arnold Johnston ( Angielsko-Amerykański : Vesoul); Dusza Poetów *; Manu [Manu Bello]; Jean-Pierre'a Morkerkena; |
1997 | Jenny Arean i Lucretia Van der Vloot (holenderski: Delfzijl); |
1998 | Sebastian Farge *; Francis Goya i trio Michela Herra *; Jean Guidoni ; Muzyka Simili; Queen Bee ( niem . Du wolltest nach Vesoul); Zinzin [Bruno Desmet] *; |
1999 | Jenny Aren ( Holender : Delfzijl / Vesoul); Rossana Casale ( włoski : Vesoul); Claude Delabays i Christophe Leu; Srđan Depolo ( Dalmacja : Pusta Londra); Jean-Claude Derudder;
Sylvie Vartan , wersja CD (składanka) ; |
2000 | Chrześcijański Brun *; Ulica ; Rick i Goodfellas; Sylvie Vartan , wersja DVD (tak samo jak CD 1999 / wersja medley ); Rony Verbiest *; |
2001 | Gil Alon ( hebr . וזול / Vesoul); DarmowyBidou *; Alain Jadot i Pierre Poujet ( niemiecki : Bochum); Elsa Kvamme ( norweski : Moss); Alain Roels *; David Vos; |
2002 | Florence Absolu i Tobias Knebel; Nathalie Boucheix *; Vincent Carenzi *; Noel Harrison („V e soul”); Dirk Loombeek ( niemiecki : Vesoul); Rolanda Matthiesa; Barbara Thalheim & Berliner KammerOrchester ( niem . Glück?); |
2003 |
Marcel Amont ; Stéphane Courtot-Renoux i jego orkiestra [śpiewa Michel di Tore] Wersja n O 1 (DVD) ; Dezorientalny; Jack L [Jack Lukeman] (DVD) ( Angielski : Vesoul); La Smala;
Orkiestra Guinguette *; Roland Moreno i Sylvain Roberta i Bacha (Partita n O 1 w B dur BWV 825 gigue) ; Chickweed & Terry Truck; Kwartet Północy Ewangelii; Dany Rossi; Peter Ostrowski ( angielski : Vesoul); Dirk Schäffer ( niemiecki : Ulm / Vesoul); [Odtwarzanie = CD1 (piosenka świadka: Michel Thibault) + CD2 (anonimowy) * ]; |
2004 | Camille Sullivan , wersja n O 1 (CD) ; Walter Di Gemma ( Milanese : A Milan vegni nò); Kent; El Kerfi Marcel [Kerfi Trouguer & Marcel Jouannaud] *; Castafiorowie; Królowa Miasta Martine; Oblivion Jazz Trio (składanka) *; |
2005 | Camille [ Camille O'Sullivan ] Wersja n O 2 (CD ); Stéphane Courtot-Renoux, wersja n O 2 (CD) *; Parada gorących ust *; Achila KomoDo; Elmar Wittmann ( niemiecki : Vesoul); |
2006 | Patryk Artero *; Philippe Callensa; Camille [ Camille O'Sullivan ] Wersja n O 3 wideo (DVD) ; Canal'do (a cappella: „Wesoul, hamburg, wierszem i kwiatem”); LeDuo [(Perrine Mansuy & François Cordas) + Bernard Santacruz] *; Duet Absyntowy; słoweński zespół policyjny & Peter Kleine Schaars (składanka) *; Wende [wende Snijders] Wersja n O 1 (CD) ; |
2007 | A4 [Brel odłączony]; Philippe Callensa (DVD) ; Dominique Horwitz; Maxime Issakov [Максим Исаков], "V é soul", wersja CD i DVD-R dwuwarstwowa 8,5 GB ; Ekorche; Sąsiedzi d'sus;
Flossie Malavialle; Petra Nielsen ( szwedzki : Borås); Florent Pagny , wersje n O 1 (wraz Marcel AZZOLA ) i N O 2 (Bonus = "fantom" Opendisc) ; W Shoepolishers, wersja n o 1 ; Laurenta Viela; Dariusz Wasilewski ( Polski : Vesoul); |
2008 | Marcel AZZOLA i Lina Bossatti, wersja n O 2 *; Chłód Axela; Alaina Marquinę; Daniel Michelin, wersja na CD i DVD ; Florent Pagny , wersja N O 3 (premia DVD: limitowany 3 x Digipack CD) ; Niepublikowany Kwartet Saksofonowy & Marcel Azzola *; Tylko, że pada; Scorbüt (francuski i niemiecki ); Wende [wende Snijders] Wersja n O 2 (DVD) ; Branko Završan ( słoweński : Tko kot zmer); |
2009 | Lydie Auvray Trio wersji n O 2 (CD) *; Bitte Bamberg-Thalén ( szwedzki : Flen); Caragossa”; Julien Dhalci; Claire Elzière; Chóry Francuskie (składanka) ;
Micheline [micheline Van Hautem] Wersja n o 1 ; Monig ha Captain Malo (organ beczkowy: tektura odnotowana przez Antoine'a Bitrana) *; Tatiana; Trio Roberta Valtera; |
2010 | Duo Sophie & Manu [Sophie Cornaz & Manu Maugain] ( składanka ) *; Trio Lebeau; Micheline Van Hautem, wersja n O 2 , i Erwin van Ligten; |
2011 | Lydie Auvray, wersja N O 3 (DVD oraz CD) *; Branko Galoić & Skakavac Orkestar ( chorwacki : Ili ideš ti ili idem ja / Vesoul); Kwartet Pier Paolo Pozzi *; W Shoepolishers , wersja n O 2 ; |
2012 | Pasuner *; Dominique Horwitz , wersja n O 2 ; Florent Pagny , wersja n O 4 (CD) ; Matti Seri [מתי סרי] ( hebrajski : יש גבול / Jesz gwul); |
2013 | "Belch'Quartet ( demo )"; HK [Kaddour Hadadi]; Hiroko Ito [伊藤 浩子] wyczyn. Patrice Peyriéras *; Frédéric Lamantia *; Shirley Théroux; |
2014 | Caroline du Bled & Scorbüt (francuski i niemiecki ); |
2015 | Edith Darasse; Adriana Queiroz & Filipe Raposo (CD i Broszura) ; Riguelle [Patrick Riguelle]; Emmanuel Urbanet (CD i Book-CD) ; |
2016 | sedan; EVA [Całowanie, życie, miłość] i Hiske Oosterwijk; Doświadczenie Fernanda Rocka; David Linx i Brukselska Orkiestra Jazzowa; Micheline Van Hautem, wersja n O 3 Koninklijke Fanfara i Kempenbloei; |
2017 | Timo Tuominen ( fiński : Vesouliin); Jeroen Willems ( holenderski : Leerdam ); |
2018 | Camille & Julie Berthollet *; Sebastiena Lemoine'a; Mimie Mathy (w Les Enfoirés: składanka / CD i DVD) ; Maurane ; |
2019 | Thomas Dutronc ; Abdel Khellil ( w filmie dokumentalnym „Que l'Amour” Lætitii Mikles); |
2020 | Les Goguettes w trio, ale w czterech . |