Vendée Les Herbiers Piłka nożna

Vendée Les Herbiers Piłka nożna Generał

Pseudonimy	Czerwone Diabły, Czerwone Diabły, Bocainowie
Poprzednie imiona	Sports Alouette (1919-1923) Les Herbiers Sports (1923-1949) Entente sportive herbretaise (1949-2002) Les Herbiers Vendée Football (2002-2006)
Fundacja	1919
Zabarwienie	czerwony i czarny
stadion	(Stadion Massabielle 5000 miejsc)
Siedzenie	Avenue Massabielle, 85500 Les Herbiers
Aktualne mistrzostwa	Krajowa 2
Trener	Stephane Masala
Stronie internetowej	vendeelesherbiersfootball.fr

Koszulki

Dom	Na zewnątrz

Aktualności

Na bieżący sezon zobacz:
National 2 2020-2021
0

Les Herbiers VF ( VHF ) jest klub piłkarski francuski założona w 1919 roku i znajduje się w Les Herbiers , w oddziale w Wandei i regionu z Pays de la Loire . Klub gra obecnie w National 2 (czwarta liga). Mecze domowe odbywają się na stadionie Massabielle w miejscowości Les Herbiers. Odstyczeń 2018, jedenaście herbretais jest zarządzanych przez Stéphane Masala.

Po łącznie 12 latach spędzonych na czwartym szczeblu krajowym (od 1975 do 1980, w latach 2006-2007 i 2009-2015), 16 maja 2015wygrywając na terenie rezerwatu Girondins de Bordeaux , VHF po raz pierwszy uzyskuje status National . Zagra tam trzy sezony od 2015-2016 do 2017-2018 .

Klub po raz pierwszy w swojej historii rozegrał finał Coupe de France w edycji 2017-2018 (pokonany 2: 0 przez Paris Saint-Germain ), pokonując w półfinale inny klub narodowy, FC Chambly . Do tej pory najlepszy występ klubu Vendee w tej konkurencji był dwa 1 / 16- th finały przegrał z Stade Rennes FC w latach 1999-2000 i przeciwko En Avant Guingamp w latach 2016-2017 .

Historia

Geneza klubu (1919-1949)

Kluczowe daty

1919  : założenie sportowego Alouette. 1923  : przemianowany na Les Herbiers Sports. 1936  : I część mistrzostw. 1947  : umowa o połączeniu z Coqs du Bocage (założona w 1941). 1949  : oficjalne połączenie. Zmieniono nazwę zielnika sportowego Entente i awansowano do Dystryktu D1.

Pierwsze spotkanie sportowe Herbretaise - założone w 1919 roku pod kierownictwem młodego wikariusza parafii Les Herbiers Abbé Rousseau pod nazwą Alouette sportive  - odbyło swoje pierwsze spotkanie w 1920 roku. W tym czasie miało tylko jedno dwadzieścia zawodników i pociągów na terenie istniejącego jeszcze w 2018 roku stadionu Massabielle.

Plik 15 czerwca 1923ten sam opat Rousseau założył wtedy Les Herbiers Sports , aby włączyć inne zajęcia fizyczne do praktyki klubu, takie jak lekkoatletyka, koszykówka, pływanie, gimnastyka, a nawet strzelectwo.

Dopiero w 1936 roku klub Haut-Bocage wziął udział w mistrzostwach, po utworzeniu mistrzostw Poitou-Vendée, w których wyróżnili się Wandejczycy, nie osiągając jednak poziomu swoich rywali z departamentów: Stade Luçonnais i Vendée. Tygrysy Sables-d'Olonne . Równolegle z rozgrywkami Francuskiego Związku Piłki Nożnej (FFF), klub dołącza , podobnie jak wiele drużyn z północno-zachodniej Francji , do Mistrzostw Francji w piłce nożnej, organizowanych przez Federację Gimnastyczno-Sportową Patronatów Francji (FGSPF).

Klub ze względu na brak zawodników zawiesił działalność po ogłoszonej pod koniec lata 1939 r. Powszechnej mobilizacji i na czas trwania sezonu 1939-1940.

W roku 1941  w sąsiednim miasteczku Petit-Bourg-des-Herbiers narodził się konkurencyjny klub - Coqs du Bocage - miasto, które zostało przyłączone do Les Herbiers dopiero w 1964 roku, w tym samym czasie co Ardelay . Ten zespół, który również ujrzał światło dzienne pod przewodnictwem urzędnika, księdza Rogera Foucauda, ​​byłego wikariusza Petit-Bourg, gra na własnej ziemi w Petit-Bourg. Doprowadziło to do trudnych spotkań, dwie drużyny grające w drugiej lidze okręgowej mistrzostw Francji pod patronatem.

Świadomi, że rozwój obu klubów Herbret zapowiada się trudny bez połączenia ich zasobów materialnych i zawodników, prezesi Les Herbiers Sports i Coqs du Bocage , odpowiednio Albert Bousseau i Eugène Huvelin, rozważają fuzję. To jest gotowe7 marca 1947z okazji nadzwyczajnego walnego zgromadzenia, które potwierdza połączenie obu stowarzyszeń. Tak naprawdę nie stało się to oficjalne, dopóki10 stycznia 1949w połowie pierwszego sezonu startował pod nazwą Entente sportive herbretaise (ESH), która pozostała jego nazwą przez prawie 50 lat. Nowy klub startuje pod najlepszym auspicjami, ponieważ świętuje swój pierwszy awans dzięki zwycięstwu w mistrzostwach regionu D2 w regionie Vendée .

Od dominacji lokalnej piłki nożnej do doświadczenia na poziomie narodowym (1949-1981)

Kluczowe daty

1951  : Mistrz District D1, awansowany na PH. 1970  : mistrz PH, awansowany na DHR. 1975  : awansowany do DH. 1976  : zwycięzca Atlantic Cup. 1978  : awansowany do D4. 1979  : zwycięzca Atlantic Cup. 1981  : zdegradowany do DH.

Po zwycięstwie w drugim dystrykcie Vendée w 1949 roku, ESH , świeżo awansowany do pierwszej ligi okręgowej, utrzymał swój pierwszy sezon i zdobył mistrzostwo w drugim sezonie na tym poziomie, pod wpływem nowego trener Charles Drummer, były zawodowy gracz FC Nantes . Herbiers następnie opuszczają poziom departamentu, aby uzyskać dostęp do promocji honoru. Był to wówczas najniższy szczebel regionalny. Należący do rozległej ligi środkowo-zachodniej piłki nożnej , której Honor Promotion Championship jest podzielona na trzy grupy (Charente, Limousin i Poitou), mały klub Herbret staje do konfrontacji nie tylko z kadrami Vendée ( FC Yonnais , Tigres Vendéens des Sables-d Olonne , FC Challans ), ale także innym renomowanym regionalnym drużynom piłkarskim ( Rochefort Football Club , Stade poitevin , Réveil Bressuirais). Klub jest w stagnacji przez kilka sezonów, przynajmniej aż do sezonu 1959-1960, nie można zrobić lepiej niż 4 th  miejsce przez 1956. Po pierwszych dwóch próbach, klub zdobył swój pierwszy Vendée Cup przeciwko Jana -de- Monts (2-1). Wówczas dostępne dane o wynikach sportowych klubów za lata 1959-1969 są bardzo niekompletne. Tymczasem wMaj 1967, FFF postanawia odłączyć Vendée od Ligi Centralnego Zachodu, aby dołączyć do Ligi Atlantyckiej od następnego sezonu. W swoim pierwszym sezonie w nowej lidze regionalnej, ESH kończy 2 e swojej grupy PH za chaumoise Star .

Następnie znaleźć Herbretais na czele Promotion of Honor w okresie 1969-1970, co daje im prawo do konkurowania w ramach Regionalnego Wydziału Honorowego w 1971 roku Vendeans są zdobywcami i zakończyć dwa razy w ciągu 3 th  miejsce. Ponadto, w latach 1969-1970, Herbretais przyciągnął nie mniej niż 2000 widzów w Massabielle z okazji półfinału Coupe de Vendée przeciwko FC Challans (najlepszy klub Vendée w tym czasie), przeciwko któremu byli skłonni wynik od 2 do 0. W następnym sezonie ESH dotarło do finału tych samych zawodów, które z trudem wygrał z Aizenayem (3-2) przed tłumem zgromadzonym licznie na La Roche-sur -Yon (3000 osób) na drugą koronację Herbretais w tym wydarzeniu. Latem 1975 roku zakończono prace na stadionie Massabielle i klub może teraz z dumą zaprezentować nową stałą trybunę, która może pomieścić 500 osób. Napędzany przez entuzjazm publiczności, Les Herbiers są promowane na koniec tego sezonu (1975-1976) ze swoim 2 -go  miejsca w swoim basenie. Sezon zakończył się apoteozą dzięki pierwszemu Atlantic Cup wygranemu w Cholet przed Jeanne d'Arc de Maulévrier (4: 0).

Division of Honor (DH), to ESH wybiera 3 th  miejsce w swoim pierwszym sezonie i zyskuje popularność zwłaszcza od 968 osób zatłoczone średnio zachęcić czerwony i czarny . Kolejne dwa sezony, Les Herbiers zakończyć odpowiednio 8 th i 5 th . Latem 1978 roku narodziła się czwarta dywizja zarządzana przez FFF, do której zaproszono ESH , która dzięki temu została wypromowana na poziomie krajowym, nie wyróżniając się szczególnie na boisku sportowym. Hierarchicznie, pozostaje 4 th  poziom francuskiego futbolu, jak D4 nie zastępuje DH ale odrost poziomie.

Kostium wydaje się za duży dla Herbretais, którzy prawie nie błyszczą w tej nowej dywizji. W pierwszym sezonie (1978-1979), mimo ciężkiej porażki Bretończyków (6-1), wyprzedzili rezerwę Stade Rennes , pierwszy spadek, o mały punkt. Les Bocains zdołał jednak poradzić sobie z kilkoma atrakcjami, takimi jak dwa remisy z Union sportive montagnarde , ostatecznym zwycięzcą imprezy, ale jedyną prawdziwą satysfakcją w tym sezonie pozostaje wyraźne zwycięstwo w Pucharze Atlantyckim z sąsiednim klubem Pouzages Bocage. FC (3-0), który pozwala Les Herbiers wygrawerować swoje imię po raz drugi na tym trofeum. Jean-Michel Fouché zastępuje Henri Makowskiego na stanowisku trenera poza sezonem. Jednak od jesieni 1979 roku wyniki były mierne, a sezon Vendée zamienił się w prawdziwą drogę krzyżową, ponieważ wygrali tylko 2 mecze z 26, przeciwko pozostałym dwóm dodatkowo zdegradowanym, co przyniosło im smutne ostatnie miejsce. . Ziołolecznik sportowy Entente zostaje zdegradowany do DH .

Spadek sportu (1981-1994)

Kluczowe daty

1985  : awansowany na DH. 1992  : zdegradowany do DSR. 1994  : mistrz DSR, awansowany na DH.

Zastąpienie Jeana-Michela Fouché przez Jeana Saupina (byłego zawodowca w Nantes, Angers i na francuskim stadionie ) nie może powstrzymać upadku klubu. Pod koniec swojego pierwszego sezonu w DH , klub jest zdegradowany wyższej ligi Regionalnego (RSD) lub D6, awarię żałosnym 12 th  punktowo zapisanej dla zespołu jeszcze twierdząc z odzysku w rejonie 4. Saupin jest jednak zachowana, aby ESH odzyskało utracone ambicje, ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem, odkąd Herbretais ugrzęzli w klasyfikacji Regionalnego Wydziału Honorowego (DHR) 1982-1983. Saupin zostaje zwolniony pod koniec sezonu. Po dwóch innych białych sezonach spędzonych na tym poziomie, klubowi udało się w końcu wrócić do DH - dzięki pracy trenera Christiana Maudeta - w którym grał w latach 1984-1985. Zespół podjęte w ręku przez Yvonnick Trecan, wykończone w obiecującego 2 nd  miejsce przed wpadnięciem do linii w kolejnych sezonach (pomiędzy 5 th i 11 th  miejsce w latach 1985 i 1991). W latach 1991-1992 klub znowu skończył 12 th i musi rozpocząć kolejny sezon na niższym piętrze, w DSR .

Od DSR do National (1994-2015)

Kluczowe daty

1999  : mistrz DH, awansowany do 2 Mistrzostw Francji w piłce nożnej (CFA2). 2002  : przemianowana na Les Herbiers Vendée Football. 2006  : Mistrz CFA 2, awans do CFA i przemianowany na Vendée Les Herbiers Football. 2007  : zdegradowany do CFA 2. 2009  : awans do CFA . 2015  : awansowany do National. 2018  : finalista Coupe de France , zdegradowany do National 2 .

Po opuszczeniu DSR , klub Les Herbiers awansuje na wszystkie poziomy i przyjmuje nazwę Vendée Les Herbiers Football, aby uzyskać dostęp do National w 2015. Po Luçon i Le Poiré sur Vie, Les Herbiers jest trzecim klubem Vendée w grupie D CFA , już za kilka lat.

Krajowy i pierwszy finał Coupe de France (2015-2018)

Pod koniec sezonu 2015-2016, klub zajął 15 th i degradacji, ale ostatecznie odzyskane po zgłoszeniu upadłości FC Luzon . W następnym sezonie klub jest ledwie utrzymany, z 2 punktami przewagi nad pierwszym spadkiem, Épinalem.

W 2018 roku klub tworzy wyczynu, docierając do finału Pucharu Francji , po raz pierwszy w klubie Vendée, po wyeliminowaniu Angoulême (N3) w godzinach nadliczbowych (2-1) podczas 32 th i St. Lo (N3) 2 -0 16 e . Na ósmym miejscu Les Herbiers wyeliminował Auxerre ( L2 ) 3-0 na Stade de l'Abbé-Deschamps , a następnie Lens (L2) na La Beaujoire po rzutach karnych 4-2 (0-0 po regulaminowym czasie gry) w ćwierćfinale i wreszcie Chambly w półfinale, 2: 0, wciąż na La Beaujoire. Ostatecznie zostali pokonani w finale przez PSG wynikiem 0-2. Sezon zakończył się jednak spadkiem do National 2 po porażce 4: 1 z AS Béziers .

Nagrody i rekordy

Nagrody

Zwycięzcy Vendée Les Herbiers Football (VHF)

Zawody krajowe	Konkursy regionalne i resortowe
Puchar Francji (0)  : Finalista w 2018 roku Mistrzostwa Francji amatorów (0)  : Wicemistrz w 2015 roku (grupa D). Mistrzostwa Francji Amatorów 2 (1)  : Mistrz w 2006 roku (grupa G). Wicemistrz w 2009 roku .	Mistrzostwa Atlantic Honor Division (1)  : Mistrz w 1999 roku. Wicemistrzostwo w latach 1985 i 1997. Regionalne Mistrzostwa Dywizji Superior (1)  : Mistrz w 1994 roku. Honorowe mistrzostwa o awans (1)  : Mistrz w 1970 roku. Mistrzostwa regionu Vendée District D1 (1)  : Mistrz w 1951 roku. Vendée District D2 Championship (1)  : Mistrz w 1949 roku. Puchar Atlantyku (3)  : Zwycięzca w latach 1976, 1979 i 2013  res. . Puchar Vendée (3)  : Zwycięzca w latach 1958, 1971, 1997,2016  res. .
	Zawody młodzieżowe
	Vendée Cup dla dzieci poniżej 17 roku życia (?)  : Zwycięzca w 2015 roku.

Kurs mistrzowski

Kurs w Coupe de France

Pierwszy istotny postęp występuje 1999-2000 wyjęcia po AFC Compiègne 1/ 32 TH z ostateczna, ESH wreszcie usuwa się w kolejnej rundzie przez Stade Rennes 4-012 lutego 2000. W latach 2005-2006 i 2007-2008 , klub został wyeliminowany w 8 th  rundzie przez dwie granice krajowego: AS Moulins następnie FC Tours . W latach 2008-2009 The ESH znaleźć Ligue 1 1/ 32 th etap: w Toulouse . W latach 2016-2017 klub jest eliminowane przez EA Guigamp 1/ 16 th rundzie. W sezonie 2017-2018 dokonał wyczynu, docierając do finału z PSG .

Oto szczegóły niektórych kursów klubu Herbretais w Coupe de France:

• 1974-1975: eliminując  7 th  runda przez ES Saintes (DH - Centrum Zachód): 1-3
• 1977-1978: usunięcie  7 th  okrągły przez Angers SCO (D2 - A): 0-3
• 1984-1985: usunięcie  7 p  turze Thouars Stopka 79 (D4 - D): 0-1 (ap)
• 1999-2000: eliminacja 1/ 16 th runda Stade Rennes (D1): 0-4
• 2002-2003: eliminacja  8 p  turze  Chamois niortais (L2): 1-3
• 2005-2006: eliminacja  8 th  okrągły AS Moulins (N): 2-2 AP (2-4 na zakładkę)
• 2007-2008: eliminacja 8 th  runda FC Tours (N): 0-1
• 2008-2009: usunięcie 7 p  turze Chamois niortais (N): 1-2
• 2009-2010: Wydalanie 1/ 32 th runda Toulouse (L1): 0-1
• 2010-2011: usunięcie  6 th  okrągłą przez Athletic Związku Sainte-Anne de Vertou  (CFA2 - g): 1-1 (2-3 w rzutach karnych)
• 2011-2012: usunięcie  8 th  okrągły przez US Avranches  (AFC - D): 1-3
• 2012-2013: usunięcie  4 th  rundzie przez Orvault Sports Football (DH Atlantic): 0-1
• 2013-2014: eliminacja 1/ 32 th końcowego etapu Plabennecois (CFA - D): 0-1
• 2014-2015: usunięcie  7 th  okrągły przez Vendée Poiré-sur-Vie nożna (N): 2-4 (ap)
• 2015-2016: eliminacja  8 p  turze Chamois niortais (L2): 1-3
• 2016-2017: eliminacja 1/ 16 th  okrągły przez EA Guigamp (L1): 1-2 (ap)
• 2017-2018: porażka w finale z PSG (L1): 0-2

Dokumentacja

Pozytywne rekordy CFA

• Najwięcej zdobytych punktów: 91 (w latach 2012-2013).
• Najwięcej bramek strzelonych w sezonie: 51 (w latach 2012-2013).
• Najmniej goli straconych w sezonie: 26 (w latach 2013-2014).
• Najwięcej zwycięstw w sezonie: 16 (w latach 2009-2010 i 2012-2013).

Negatywne rekordy CFA

• Najmniejsza liczba zdobytych punktów: 70 (w latach 2006-2007).
• Najmniej goli strzelonych w sezonie: 40 (w latach 2006-2007 i 2011-2012).
• Najwięcej bramek straconych w sezonie: 49 (w latach 2006-2007).
• Najmniej zwycięstw w sezonie: 8 w (2006-2007).

Inny

U-19 awansują do pierwszej federalnej rundy Pucharu Gambardella 2013-2014  ; to nie zdarzyło się klubowi przez 15 lat, ale przegrali mecz z Dinan-Lehon FC (DRH Bretagne),7 grudnia 2013.

Tożsamość klubu

Zmiana nazwy

W 1919 roku ojciec Rousseau założył klub „L'Alouette sportive”, który grał w piłkę nożną w  1920 roku . W  1923 roku L'Alouette sportive zmieniło nazwę na „Les Herbiers Sports”. W  1941 roku w Petit-Bourg des Herbiers powstał klub „Les Coqs du Bocage”. O połączeniu obu klubów decyduje walne zgromadzenie w dniu 7 marca 1947. Regulamin  FFF  zobowiązuje do jego wejścia w życie 1 st lipca 1947. Klub został przemianowany Ententy Sportive herbretaise w  1949 roku . W  2002 roku zielnik sportowy Entente zmienił nazwę na „Les Herbiers Vendée Football” (HVF). W  2006 roku klub ponownie zmienił nazwę i stał się Vendée Les Herbiers Football .

Podsumowując, mamy zatem w porządku chronologicznym:

• od 1919 do 1923 r. sportowy Alouette;
• od 1923 do 1949, Les Herbiers Sport;
• od 1949 do 2002 r. zielnik sportowy Entente (ESH);
• od 2002 do 2006 Les Herbiers Vendée Football (HVF);
• od 2006 roku Vendée Les Herbiers Football (VHF).

Koszula

Koszulka domowa.

Koszulka zewnętrzna.

Koszule noszone w domu są czerwone z czarnymi pionowymi paskami.
Koszulki wyjazdowe są białe z czarnymi pionowymi paskami. Prawy rękaw nosi oficjalne logo narodowe . W górnej części bluzy znajduje się logo dostawcy sprzętu Adidas. Po obu stronach jest otoczony dwoma logotypami, które odpowiadają władzom lokalnym  : po prawej stronie miasta Zielnika i po lewej stronie regionu Kraj Loary .

Pod klubowym herbem jest Hyper U logo . Tułów jest przekreślony napisem Vendée Conseil Général . Wreszcie poniżej tych ostatnich trzech innych sponsorów: Artipôle, Charpentier i Briand CM (od lewej do prawej).

Logo

• Stare logo (2006-2010).
• Obecne logo
  (od 2010).

Klubowicze i osobowości

Prezydenci

Poniższa tabela przedstawia listę prezesów klubów od 1947 roku.

Ranga Nazwisko Kropka 1 Albert Bousseau 1947-1952 2  Georges herault 1952-1953 3  Jean Huteau 1953-1957 4  Anselme Briand 1957-1961 5  Jean Gilbert 1961-1964 6  Anselme Briand 1964-1966

Ranga Nazwisko Kropka 7  Xavier Rautureau 1966-1972 8  Jean-Claude Susset 1972-1979 9  Marcel rochais 1979-1986 10  Roger briand 1986-1992 11  Jean-Claude Soulard 1992-2008 12  Michel landreau 2008 -....

Trenerzy

Jedenaście herbretais jest zarządzanych od 2013 do 2016 roku przez Francka Rizzetto , byłego profesjonalnego gracza, którego kariera jest bogata w 377 profesjonalnych meczy, w których strzelono 22 gole pod barwami Montpellier (1989-1991 i 1992-1998), Alès (1991-1992), Metz (1998-2000), Nîmes (2000-2002) i Cannes (2002-2003). Emerytowany ofensywny pomocnik z Périgueux wrócił do swojego rodzinnego południowego zachodu, aby trenować Rodeza (2005-2011). Jego dobre wyniki zwróciły uwagę Paris SG, który zwerbował go do kierowania zespołem rezerwowym (2011-2013). Potem przejął Thomas Fernandez (zatrudniony na czele ośrodka szkoleniowego z Olympique Marsylia ) w Les Herbiers od lata 2013. Pod jego kierownictwem VHF koniec 3 e grupy CFA w latach 2013-2014 , a następnie 2 nd w latach 2014-2015 , za rezerwową drużyną FC Lorient , która pozwala Vendéenom po raz pierwszy w historii awansować do National .

Krótko przed końcem sezonu 2015-2016 Franck Rizetto ogłosił odejście na kolejny sezon na Stade de Reims, który spadł do Ligue 2. Tam jest asystentem Michela Der Zakariana, którego był kolegą z drużyny w La Paillade. Wkrótce potem Frédéric Reculeau, emblematyczny trener Luçon VF, który miał poważne problemy finansowe i musiał zrezygnować ze swojego miejsca w reprezentacji w Les Herbiers, został zwerbowany przez liderów Herbret w celu zdobycia utrzymania na najbardziej sportowym szybko zmielone na nadchodzący sezon. Został zwolniony ze stanowiska wstyczeń 2018 i natychmiast zastąpił go jego zastępca Stéphane Masala, który pełni obowiązki tymczasowe.

Poniższa tabela przedstawia listę trenerów klubowych od 1947 roku.

Ranga Nazwisko Kropka 1  Lucien Delassalle 1947-1950 2  Charles Perkusista 1950-1952 3  Fred colloredo 1952-1955 4  Roger Mahe 1955-1959 5  Chrześcijański rozum 1959-1965 6  Louis Delaye 1965-1966 7  Chrześcijański rozum 1966-1967

Ranga Nazwisko Kropka 8  Gilles Barraud 1967-1973 9  Alain Ponce 1973-1975 10  Jean Saupin 1975-1976 11  Jean-Claude Casties 1976-1977 12  Henri Makowski 1977-1979 13  Jean-Michel Fouché 1979-1980 14  Jean Saupin 1980-1982

Ranga Nazwisko Kropka 15  Christian Maudet 1982-1984 16  Yvonnick trecan 1984-1987 17  Denis Calesse 1987-1988 18  Claude Dulak 1988-1990 19 Jacques Rambaud 1990-1994 20 Miklos Beers 1994-1998 21  Eric Bourget 1998-2000

Ranga Nazwisko Kropka 22  Jean-Paul Radigois 2000-2002 23  Thomas Fernandez 2002-2013 24  Franck Rizzetto 2013-2016 25 Frédéric Reculeau 2016-2018 26 Stephane Masala 2018-

Kultowe osobowości

W nawiasach czas spędzony w Vendée Les Herbiers Football

Zawodnicy wybrani w drużynach narodowych

• Grégoire Amiot (2001-2006): reprezentant Francji w kategoriach poniżej 16 lat, poniżej 17 lat, potem poniżej 18 lat, trenował w klubie.
• Denis Stinat (2010-2011): francuski międzynarodowy poniżej 16 lat.
• Cédric Kisamba (2012-2017): francuski międzynarodowy do lat 19.
• Luigi Glombard (2015-2017): francuski reprezentant do lat 17.
• Walter Bakouma (2005-2011): kongijska międzynarodowa.
• Arsène Do Marcolino (2009-2010): Gaboński międzynarodowy.
• Camaldine Abraw (2012): togijska międzynarodowa.
• Mohamed M'Changama (2015-2017): międzynarodowy z Komorów.
• Amiran Sanaia (2016-2017): gruziński międzynarodowy.
• Kalifa Traoré (2016-): malijski międzynarodowy.
• Tiécoro Keita (2018-): malijski międzynarodowy.
• Dimitri Caloin (2018-): malgaski międzynarodowy.
• Sébastien Yvernogeau (1998–2002).

Trenerzy

Miklos Bérès urodzony w 1936 roku na Węgrzech ( ), trenował klub w latach 1994-1998. W latach 1953-1956 ten napastnik grał w swoim rodzinnym kraju, w Diósgyőri Vasas, ale Węgier uciekł z kraju dotkniętego sowieckimi represjami pod koniec porażki. w Budapeszcie Powstania . Następnie znalazł schronienie we Francji i kontynuował swoją działalność piłkarską, dołączając do US Le Mans, który grał w DH West (D4) w latach 1957-1958. Dołączył do AS Monaco w następnym sezonie, ale pozostał tam tylko jeden sezon, biorąc pod uwagę jego nieistniejący czas gry w tej drużynie Division 1 . Z drużyną B udało mu się jeszcze w tym samym roku wygrać DH Sud-Est (D4). Następnie latem 1959 roku opuścił Rock dla innego śródziemnomorskiego zespołu: FC Sète ( Dywizja 2 ). Zagrał tylko cztery mecze w drużynie proporczyka bez strzelonych bramek. Jednak pomimo dobra 14 th  miejsce w 20, problemy finansowe zmusiły klub do porzucenia profesjonalizm, a zatem zostać obniżona wśród amatorów podziałów. Pod koniec czterech sezonów spędzonych w Hérault wyjechał do Bretanii, wśród skromnych amatorów Perros-Guirec , jako zawodnik-trener. Przebywał tam przez dwa sezony, po czym opuścił ich i dołączył do RC Ancenis . Raki odkładał dopiero dziewięć lat po przybyciu, w wieku 38 lat. Jego doświadczenie trenerskie nad brzegiem Loary zakończyło się sukcesem: mistrz DH Atlantique (D4) w 1974 roku, w następnym sezonie zajął ostatnie miejsce w D3 (grupa zachodnia), ale następnie awansował z DH do nowo utworzonej 4 ligi na koniec sezonu 1977-1978. Jego klub niezwykle udaje się utrzymać na tym poziomie przez jedenaście lat (jeśli nie liczyć szybkiego przejścia w DH). Ukończył nawet wicemistrzostwo IV Dywizji w 1989 roku, co dało mu prawo do udziału w III Dywizji, którą wygrał w 1991 roku . Następnie RC Ancenis walczy w pojedynkę iw historycznych sezonach w Dywizji 2 , zwłaszcza w towarzystwie Stade Rennais FC i Red Star . Krok jest zbyt wysoki dla starego petit-pouceta, który pod koniec sezonu 1992-1993 spadł do National 1 (D3). Złe wyniki i widmo nowego spadku z niższego szczebla, National 2 (D4), w następnym roku przypieczętowały los Miklosa Béresa, który przeszedł na emeryturę w listopadzie. Węgrzy następnie podpisują kontrakt z Les Herbiers Vendée, drużyną, która niedawno awansowała do DH. Utrzymuje ten poziom bez możliwości wspięcia się na najwyższe piętro, pomimo dobrych 2 e  w 1997 roku. Opuścił klub w 1998 i dołączył do SO Cholet w 1999 potem Carquefou w 2001 roku. W końcu został zatrudniony jako doradca techniczny FC Sète na sezon 2008-2009.

Infrastruktura klubu

Stadion Massabielle Generał

Adres	Avenue Massabielle, 85500 Les Herbiers

Konstrukcja i otwartość

Budowa	1919
Otwarcie	1974
Renowacja	2014
Rozbudowa	2015

posługiwać się

Kluby rezydentów	Vendée Les Herbiers Piłka nożna
Właściciel	Miasto Zielnika

Ekwipunek

Powierzchnia	Naturalny trawnik
Pojemność	5000 (w tym 500 siedzących)
Trybuny	Urzędnik

Lokalizacja

Informacje kontaktowe	46 ° 52 ′ 39 ″ N, 1 ° 00 ′ 38 ″ W.

Lokalizacja na mapie Francji Lokalizacja na mapie regionu Kraj Loary Lokalizacja na mapie Wandei

Stadion Massabielle

Stadion Massabielle został oddany do użytku w sezonie 1974-1975. W tamtym czasie reprezentował najlepszy w okolicy. Następnie składa się z jednej trybuny z 500 miejscami siedzącymi, a szatnie znajdują się pod trybunami. Łączna pojemność (miejsca + obwód stojący) zmienia się następnie w zależności od źródeł z 2400 do 3000 miejsc. Klub tymczasem nie podaje szczegółów.
ale o świcie z 2010s, struktura jest sprzeczne z planami klubu aspirujących do udziału w Narodowym mistrzostw , o zgodność z obowiązującymi normami staje się konieczna. Tak narodził się projekt renowacji kompleksu zakończony w 2014 roku. Ten zabieg odmładzający, początkowo szacowany na 670 000  euro , ostatecznie kosztuje 840 000  euro dla Ville des Herbiers. Efektem prac jest budowa nowych szatni oraz domu klubowego za trybunami. Na parterze o powierzchni 235  m 2 znajdują się dwie szatnie / prysznice, szatnia dla sędziów, gabinet delegata federacji piłkarskiej oraz blok sanitarny, a także kasa biletowa. Na pierwszym piętrze nowy dom klubowy VHF znajduje się na 177  m 2 wydzielonej powierzchni z zapleczem magazynowo-sanitarnym. Tworzony jest również dostęp bezpośrednio łączący trybuny. Do całości prowadzą schody oraz winda. Projekt ten to także okazja do przywrócenia dostępności sanitariatów znajdujących się na końcach trybun oraz ulepszenia wszystkich istniejących lokali. Według Michela Landreau, prezesa klubu, „w przypadku przystąpienia do National , nie będzie żadnej pracy do wykonania z tym nowym sprzętem. To także okazja do jak najlepszego powitania naszych partnerów ” .

Wraz z awansem klubu do rangi National, latem 2015 r. Rozpoczęto prace nad poprawą odbioru kibiców. Zaczęło się od budowy 100-miejscowego parkingu na obrzeżach Landreau Park. Przede wszystkim tarasy o długości 65 metrów na 3 poziomach są ustawione naprzeciwko jedynej trybuny kompleksu. W połączeniu z niewielkimi ulepszeniami na sąsiednich terenach, całkowity rachunek wynosi 100 000 €, podczas gdy całkowita pojemność ogrodzenia wynosi obecnie 5000 miejsc.

Pod koniec sezonu odbyło się walne zgromadzenie 21 czerwca 2015w amfiteatrze Lycée Jean XXIII VHF ogłasza ceny abonamentów na następny sezon. Aby uczestniczyć w każdym z siedemnastu meczów Mistrzostw Krajowych 2015-2016 , będzie teraz kosztował 150 euro na trybunie (w porównaniu do 170 euro w przypadku zakupu osobno) i 100 euro na peryferiach (w porównaniu do 119 euro w przypadku zakupu od jednostki ). Ceny dotyczą również kobiet, podczas gdy po raz pierwszy kasa biletowa będzie elektroniczna. Ponadto ceny pięciu spotkań, zakwalifikowanych jako „mecze galowe”, w szczególności przyjęć organizowanych przez RC Strasbourg i sąsiednie Luçonnais , będą zawyżone.

Teren treningowy

Oprócz głównego pola, VHF ma trzy boiska odpowiednie do gry w piłkę nożną: jedno trawiaste, jedno stabilizowane i jedno syntetyczne.

Siedziba firmy

Siedziba VHF znajduje się pod adresem stadionu Massabielle, czyli Avenue Massabielle, 85500 Les Herbiers .

Aspekty prawne, ekonomiczne i finansowe

Organizacja

Vendée Les Herbiers Football (VHF) istnieje w formie stowarzyszenia prawniczego z 1901 roku . Ponadto klub posiada przynależność do pułku FFF n o  507748. Ponadto UKF zależy od Atlantic Football League i powiat Vendée futbolu .

Elementy księgowe

Wstępny budżet na Vendée Les Herbiers Football (VHF)

Pora roku	2011-2012	2012-2013	2013-2014	2014-2015	2015-2016
Budżet	nc	nc	nc	950 000  €	1,7 mln €

Legenda: M € = miliony euro.

Producenci i sponsorzy sprzętu

Historycznym dostawcą Vendée Les Herbiers Football jest Adidas .

Dwoma głównymi partnerami gospodarczymi klubu są Rada Generalna Vendée i Hyper U des Herbiers .

Pozostali główni sponsorzy to Ville des Herbiers , Artipôle, Charpentier, Nicoll , La Boulangère, Guicheteau Groupe, Briand CM, SWAO, Le Grand Turc, BDO, Crédit Mutuel Océan , Adecia, Intersport i Ouvrard Bâtiment.

Wśród mniejszych sponsorów znajdujemy w szczególności duże firmy krajowe o silnej pozycji w lokalnej strukturze gospodarczej, takie jak Ibis , Flunch , Gautier , McDonald's , Renault Trucks , Sodebo i Synergie .

W sumie około 100 partnerów wspiera klub w narodowym sezonie 2015-2016, w tym około 30 po raz pierwszy.

Wsparcie i wizerunek

Zamożność

Średnia frekwencja Vendée Les Herbiers Football (VHF)

Pora roku	1975-1976 (IV)	....	2009-2010 (IV)	2010-2011 (IV)	2011-2012 (IV)	2012-2013 (IV)	2013-2014 (IV)	2014-2015 (IV)	2015-2016 ( Nat )	2016-2017 (Nat)	2017-2018 (Nat)	2018-2019 (IV)
Średnia frekwencja	930	...		1.425	1,078 lub 1,250	956	1100	?	1,640	1.370	1,559	?

Tłumy futbolu Vendée Les Herbiers od 1932 roku

Zwolennicy

Vendée Les Herbiers Football (VHF) ma szczęście, że ma jedną z największych kibiców w lidze. Rzeczywiście, CFA spotkaniach biorą udział prawie tysiąc wiernych średnio ze szczytami dwóch tysięcy podczas odbierania zespoły z rezerw z profesjonalnych klubów, takich jak ta z FC Nantes (2014 widzów na 14 th  Dzień CFA w sobotę20 grudnia 2014). Mecze Coupe de France są okazją do rekordowej frekwencji na Stade Massabielle, podobnie jak5 stycznia 2014kto widzi porażki (0-1) mężczyzn Franck Rizzetto twarz Plabennec 1/ 32 th 2700 kończy się przed ludźmi.

Kibice pochodzą głównie z Herbiers , stolicy Haut-Bocage Vendéen, która według ostatniego spisu liczy 15688 mieszkańców. Reszta widzów pochodzi głównie z gmin położonych w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Herbret.

Średni wiek kibiców Herbret jest stosunkowo wysoki, co częściowo tłumaczy pewien wymóg ze strony publiczności nakarmionej pięknym meczem rozgrywanym przez FC Nantes (odległe o około 60 kilometrów).

Wcześniej klub mógł liczyć na stowarzyszenie kibiców aktywnie śledzące drużynę: Sportigoals . Była to grupa utworzona w 2001 roku, której punktem zbornym była Café des Sports , której menadżerem był nie kto inny jak Franck Decottignies, założyciel Sportigoals . Ten oprócz produkcji i sprzedaży produktów pochodnych w kolorach VHF (czapki, parasole, tifos, flagi ...) organizował wycieczki autokarowe w celu wsparcia Czerwonych i Czarnych w całym regionie. noce. Dodatkowo kibice należący do tej grupy korzystali z sali oraz zarezerwowanej przestrzeni na wyłącznej trybunie stadionu. Dziś tej grupy już nie ma, a były lider Sportigoals stwierdził w 2015 roku, że „atmosfera na trybunach jest zerowa”. Jednak w 2007 roku powstał klub kibiców Les Diables Rouges . Ten jest jednak na przerwie w poszukiwaniu nowego oddechu.

Piosenka i klip

W marcu 2018 roku , po kwalifikacjach klubu do półfinałów Pucharu Francji w piłce nożnej 2017-2018 , piosenkarz Philippe Katerine z Chantonnay postanowił napisać piosenkę wspierającą klub. Utwór zatytułowany 85 czerwono-czarny został nagrany wraz z raperem Vendée MC Circulaire . Klip został nakręcony na Stade Massabielle z udziałem zawodników i tysiąca kibiców i opublikowany online w kwietniu.

Rywalizacje

FC Nantes R. Le Poiré-sur-Vie VF Fontenay VF Les Herbiers VF Lucon VF SO Cholet

Z Vendée Poiré / Football Life

Vendée Poiré-sur-Vie Football (zwana Jeanne d'Arc du Poiré-sur-Vie od 1954 do 2007, a następnie Le Poiré-sur-Vie Vendée Football od 2007 do 2010) to klub piłkarski Vendée utworzony w 1954 roku z siedzibą w Poiré -sur-Vie .

W sezonie CFA 2010-2011 klub i Poiré-sur-Vie VF zajmują czołowe miejsca w rankingu. Miejsce dla National było również częściowo rozegrane podczas derbów Le Poiré sur Vie - Les Herbiers du2 kwietnia 2011 wygrał 2 bramki do 1 przez Poiré, co pozwoliło mu zdobyć punkty niezbędne do utrzymania pierwszego miejsca, które również wygrał z prawie 10 punktami przewagi nad drugim.

Ostatnie konfrontacje między VHF a Le Poiré-sur-Vie VF

Przestarzały	Konkurencja	Spotykać się	Lokalizacja	Wynik	Strzelcy VHF	Strzelcy Poiré-sur-Vie VF	Zamożność
2008-2009	CFA2 (G) - J ??	VHF - Le Poiré VF	Dom.	0 - 4	?	?	?
2008-2009	CFA2 (G) - J ??	Le Poiré VF - VHF	Wew.	0 - 0	-	-	?
sobota 23 października 2010	CFA (D) - J10	VHF - Le Poiré VF	Dom.	1 - 3	Dupuy 3 rd	Heyman 37 e , Paris 53 e , kurs 68 e	2,364
sobota 2 kwietnia 2011	CFA (D) - J26	Le Poiré VF - VHF	Wew.	2 - 1	Boisseau 31 tys	Paris 56 e (p . ) , Stanger 61 e	3.196
sobota 11 października 2014	Coupe de France - 5 th  runda	Le Poiré VF - VHF	Wew.	4 - 2 ap	Boubaya 16 th , Vuillemot 90 th	Das Neves 10 p , Dikamona 30 p , Gbohou 102 ND , Dufau 119 th	2,159

 

Z piłką nożną Vendée Fontenay-le-Comte

Vendée Fontenay-le-Comte Football (powstały z połączenia Stade Athlétique Fontenaisien i Étoile Fontenaysienne ) to klub piłkarski Vendée utworzony w 1991 roku z siedzibą w Fontenay-le-Comte .

Nieprzerwana obecność obu drużyn w CFA od 2009-2010 dała im możliwość wielokrotnego rywalizacji o nieoficjalny tytuł najlepszego klubu w dziale. Ta rywalizacja nadal istnieje, pomimo wejścia Poiré-sur-Vie na wyższe piętro pod koniec sezonu 2010-2011, do którego po pewnym czasie dołączył Luçon.

Ostatnie konfrontacje między VHF a Vendée Fontenay-le-Comte Football

Przestarzały	Konkurencja	Spotykać się	Lokalizacja	Wynik	Strzelcy VHF	Strzelcy z Fontenay-le-Comte VF	Zamożność
środa 16 lutego 2011	CFA (D) - J14	VHF - Fontenay VF	Dom.	4 - 1	Bakouma 72 p , Biger 75 p , Jamyn 85 p , Boisseau 89 th	Alic 24 th	1,004
sobota 30 kwietnia 2011	CFA (D) - J30	Fontenay VF - VHF	Wew.	0 - 0	-	-	1,035
sobota 27 sierpnia 2011	CFA (D) - J03	Fontenay VF - VHF	Wew.	1 - 2	Laneau 25 th , Jamin 47 th	Blais 83 e ( Pen. )	1.187
sobota 18 lutego 2012	CFA (D) - J19	VHF - Fontenay VF	Dom.	0 - 0	-	-	1,198
sobota 18 sierpnia 2012	CFA (D) - J02	VHF - Fontenay VF	Dom.	1 - 2	Papin 37 e ( pen. )	Diallo 25 tys. , Mornet 65 tys	909
sobota 26 stycznia 2013	CFA (D) - J18	Fontenay VF - VHF	Wew.	0 - 2	Benaries 81 e , Billaud 91 e	-	436
sobota 24 sierpnia 2013	CFA (D) - J02	VHF - Fontenay VF	Dom.	0 - 0	-	-	?
sobota 24 maja 2014	CFA (D) - J30	Fontenay VF - VHF	Wew.	2 - 1	Chiron 34 th	Boubaya 49 e , Cosset 62 e	?
sobota 4 września 2014	CFA (D) - J04	VHF - Fontenay VF	Dom.	2 - 1	Boubaya 20 tys. , J.-B. Rocu 34 tys	Beunaiche 80 tys	?
sobota 14 lutego 2015	CFA (D) - J04	Fontenay VF - VHF	Wew.	0 - 3	Abadie 29 e , Billy 63 e , Mayulu 86 e	-	?

 

Z Vendée Luçon Football

Vendée Luçon Football (zwany Stade luçonnais od 1924 do 2003) to klub piłkarski Vendée utworzony w 1924 roku z siedzibą w Luçon .

Z rezerwami regionalnych klubów zawodowych

Ściśle mówiąc, nie są to rywalizacje osobiste. Ale przyjęcie tych drużyn B, w szczególności FC Nantes , daje klubowi Vendée szansę na zdobycie największej w sezonie kibiców na stadionie Massabielle.

Inne drużyny klubowe

Ewolucja liczby licencjobiorców

Vendée Les Herbiers Football miał 514 licencjobiorców czerwiec 2014.

Liczba posiadaczy licencji Vendée Les Herbiers Football (VHF)

Pora roku	1969-1970	...	2011-2012	2012-2013	2013-2014	2014-2015
Liczba licencjobiorców	170	...	480	496	514	...

Starsze zespoły

Oprócz drużyny z proporczykami, która gra w National 2, klub ma 4 inne starsze drużyny męskie:

• VHF A, DH Atlantic;
• VHF B, PH (grupa E);
• VHF C, dział 3 (grupa C);
• VHF D, Division 4 (grupa C).

VHF ma 1 męską drużynę rekreacyjną oraz 1 seniorską drużynę piłkarską.

Drużyny młodzieżowe

VHF ma różne męskie zespoły młodzieżowe:

• w kategorii U19 1 zespół ewoluujący w DH;
• w U17 2 drużyny, w tym 1 rozwijająca się w PH;
• w kategorii U15 3 drużyny, w tym jedna rozwijająca się w DH;
• w kategorii U14 1 zespół ewoluujący w PH;
• w kategorii U13 4 drużyny, w tym 1 grająca w DS;
• 1 drużyna U19 grająca na poziomie Honor Division.

VH posiada również 1 U14 kobiet w piłce nożnej oraz 1 U18 kobiet w piłce nożnej.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. W tym czasie hierarchia francuskiej piłki nożnej rozkłada się następująco: Dywizja 1 (D1), Dywizja 2 (D2), Mistrzostwa Francji amatorów (D3), Dywizja honorowa (D4), Awans honoru (D5), następnie dywizje okręgowe .

Bibliografia

1. "  historia Klub  " , na vendeelesherbiersfootball.fr
2. „  History of football in France  ” , on francefoot.pagesperso-orange.fr (dostęp: 5 września 2018 r. )
3. „  Division 4 Gr. D 1979  ” , na footballenfrance.fr
4. „Les Herbiers na szczycie listy oczekujących na ewentualny projekt narodowy” , rmcsport.bfmtv.com , 12 maja 2018 r.
5. „Béziers in L2, Les Herbiers relégués” , lequipe.fr , 11 maja 2018 r.
6. „  VHF w Coupe de France  ” w footballdatabase.eu
7. „  The club  ” , na www.vendeelesherbiersfootball.fr
8. "  Lista nagród VHF i rolki honorowe  " , na vendeelesherbiersfootball.fr
9. "  Gracz - Grégoire AMIOT - FFF  "
10. „  Plik Miklosa Béresa  ” w soccerdatabase.eu
11. (en) "  Average Team Attendances: Les Herbiers  " , na stadium-attendances.com (dostęp 9 marca 2014 )
12. „  Vendée les Herbiers Football  ” na soccerway.com
13. „  The Massabielle stadium  ” , na vendeelesherbiersfootball.fr
14. „  Podnoszenie na stadionie Massabielle w Les Herbiers  ” , na ouest-france.fr
15. „  The wzmocniony stadion Massabielle  ” , na lesherbiers.fr ,10 2014
16. „  Les Herbiers dumny i niecierpliwy, aby odkryć National  ”
17. „  Identity card  ” , na vendeelesherbiersfootball.fr
18. „  Piłka nożna:„ Publiczność w Les Herbiers chce przedstawienia  ” , na ouest-france.fr
19. „  Piłka nożna: sponsorzy wspierają VHF  ” , na ouest-france.fr
20. „  The sponsorzy  ” na vendeelesherbiersfootball.fr
21. "  480 posiadaczy licencji w Vendée Les Herbiers football  " , na lesherbiers.fr
22. „  Foot: goodbye Thomas, welcome Franck  ” , na ouest-france.fr
23. "  A co jeśli galerie Massabielle zapalą się?"  » , On ouest-france.fr
24. „  noga: ogólna montaż VHF  ” na lesherbiers.fr
25. "  CFA - Dzień 14: VHF - FC Nantes 2  " , na vendeelesherbiersfootball.fr
26. „  Piłka nożna: 2700 widzów i prawie tyle samo rozczarowanych  ” , na ouest-france.fr
27. RMC SPORT , "  The Vendeans are not so crazy": Philippe Katerine opowiada kulisy swojego klipu dla Les Herbiers  " , w RMC SPORT (dostęp: 29 sierpnia 2018 )
28. „  WIDEO. Coupe de France: „The Vendeans are not so crazy ...”, klip Philippe'a Katerine'a popierający Les Herbiers jest dostępny online  ” , na www.20minutes.fr (dostęp: 29 sierpnia 2018 )
29. „  CFA: HVF - Le Poirée-sur-Vie  ” , w footballdatabase.eu
30. „  CFA: Le Poirée-sur-Vie - HVF  ” , w footballdatabase.eu
31. „  Coupe de France: Le Poiré-sur-Vie - VHF  ” , w footballdatabase.eu
32. „  Coupe de France: Le Poiré-sur-Vie - VHF  ” , na vendeelesherbiersfootball.fr
33. „  CFA: VHF - Fontenay-le-Comte  ” , w footballdatabase.eu
34. „  CFA: Fontenay-le-Comte - VHF  ” , w footballdatabase.eu
35. „  CFA: Fontenay-le-Comte - VHF  ” , w footballdatabase.eu
36. „  CFA: VHF - Fontenay-le-Comte  ” , w footballdatabase.eu
37. „  CFA: VHF - Fontenay-le-Comte  ” , w footballdatabase.eu
38. „  CFA: Fontenay-le-Comte - VHF  ” , w footballdatabase.eu
39. „  CFA: VHF - Fontenay-le-Comte  ” , w footballdatabase.eu
40. „  CFA: Fontenay-le-Comte - VFH  ” , w footballdatabase.eu
41. „  CFA: VHF - Fontenay-le-Comte  ” , na vendeelesherbiersfootball.fr
42. „  CFA: Fontenay-le-Comte - VHF  ” , na vendeelesherbiersfootball.fr
43. „  Zespoły VHF  ” , na fff.fr

Zobacz też

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona