Długa niedziela zaręczynowa (film)
Długa niedziela zaręczynowa
Jeden z kostiumów Mathilde w filmie.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
A Long Engagement Sunday to francusko - amerykański film wyreżyserowany przez Jean-Pierre'a Jeuneta , wydany w 2004 roku . Jest to filmowa adaptacja z powieści o tym samym tytule autorstwa Sébastien Japrisot .
W 2005 roku , film otrzymał pięć Cezarów , w tym z najlepszej aktorki w roli drugoplanowej dla Marion Cotillard . Dostał też dwie nominacje do Oscara .
Streszczenie
W okopach nad Sommą podczas pierwszej wojny światowej pięciu francuskich żołnierzy zostaje oskarżonych o samookaleczenie, aby uniknąć pełnienia obowiązków. Skazani na śmierć przez sąd wojskowy , zostają zaprowadzeni do placówki zwanej Twilight Bingo i porzuceni na pastwę losu na ziemi niczyjej, która oddziela oba obozy. Najwyraźniej wszyscy zginęli albo w nocy, którą spędzili między liniami, albo podczas francuskiego ataku na bagnety, który następnego dnia został odparty przez Niemców , a napastnicy ponieśli ciężkie straty. Wśród nich jest Manech, młody Breton , narzeczony bohaterki filmu, młoda romantyczka o imieniu Mathilde, która nie wierzy w śmierć kochanka. Gdyby był martwy, wiedziałaby. Z tą intuicją prowadzi śledztwo i stopniowo zbiera wskazówki, które pozwolą jej odkryć, co wydarzyło się tego dnia w Twilight Bingo . Używając przesądów , jest zmuszona dmuchać w pył, który przesłania tę mroczną i tajemniczą sprawę. Mathilde zatrudnia prywatnego detektywa , pana Pire, który pomaga jej w badaniach.
Karta techniczna
- Tytuł francuski: Długie zaręczyny w niedzielę
- Tytuł angielski: A Very Long Engagement
- Reżyser: Jean-Pierre Jeunet , asystuje David Artur
- Scenariusz: Guillaume Laurant i Jean-Pierre Jeunet , na podstawie Sébastien Japrisot
- Zdjęcia: Bruno Delbonnel
- Edycja: Hervé Schneid
- Zestawy: Aline Bonetto
- Kostiumy: Madeline Fontaine
- Muzyka: Angelo Badalamenti
- Cyfrowe efekty wizualne: Studio Duboi (Paryż)
- Producenci: Francis Boespflug , Bill Gerber, Jean-Louis Monthieux i Fabienne Tsaï
- Firmy producenckie: 2003 Productions, Warner Bros France , Tapioca Films, TF1 Films Productions
- Firmy dystrybucyjne: Warner Bros. , Warner Independent Pictures (Stany Zjednoczone)
- Kraj pochodzenia: Francja | Stany Zjednoczone
- Języki oryginału: francuski i wtórnie niemiecki i korsykański
- Budżet: 56,6 mln USD
- Format: kolor - 2,35: 1 - dźwięk Dolby Digital
- Gatunek: dramat , film wojenny
- Czas trwania: 134 minuty
- Daty wydania:
Dystrybucja
-
Audrey Tautou : Mathilde
-
Gaspard Ulliel : Manech Langonnet, znany jako „Le bleuet ”
-
Dominique Pinon : Sylvain
-
Clovis Cornillac : 2 nd klasa Benoît Notre-Dame, znany jako "The chłopa w Dordogne "
-
Jérôme Kircher : Kapral Kléber Bouquet, znany jako „Bastoche”
-
Chantal Neuwirth : Bénédicte
-
Albert Dupontel : Célestin Poux
-
Denis Lavant : 2 nd klasa Francis Geignard, znany jako „Six-sous”
-
François Levantal : Thouvenel
-
Jean-Pierre Becker : Daniel Esperanza
-
Dominique Bettenfeld : 2 e klasa Bassignano Angel mówi „prawo zwyczajowe”
-
Jean-Pierre Darroussin : kapral Benjamin Gordes, znany jako „Biscotte”
-
Jodie Foster : Élodie Gordes
-
Marion Cotillard : Valentina „Tina” Lombardi
-
André Dussollier : mistrz Pierre-Marie Rouvières
-
Ticky Holgado : Germain Pire, prywatny detektyw
-
Julie Depardieu : Véronique Passavant
-
Michel Vuillermoz : P'tit Louis
-
Bouli Lanners : kapral Chardolot
-
Jean-Paul Rouve : listonosz
-
Tchéky Karyo : Captain Favourier
-
Jean-Claude Dreyfus : dowódca Lavrouye
-
Michel Robin : stary człowiek, który odwiedza pole bitwy
-
Urbain Cancelier : kapłan wioski Cet Homme
-
Philippe Duquesne : Favart, żołnierz w okopach
-
Thierry Gibault : porucznik Estrangin
-
Elina Löwensohn : siostra Günthera
-
Rufus : Breton
-
Solène Le Péchon : Mathilde w wieku 10 lat
-
Virgil Leclaire : Manech w wieku 13 lat
-
Maud Rayer : M me Desrochelles
-
Stéphane Butet : Philippot
-
Marc Faure : dyrektor więzienia
-
Rodolphe Pauly : Jean Desrochelles
-
Myriam Roustan : kelnerka kawiarni
-
Xavier Maly : towarzysz Chardolota
-
Sandrine Rigault : Mariette Notre-Dame
-
Till Bahlmann : niemiecki więzień
-
Jean-Gilles Barbier : sierżant
-
Louis-Marie Audubert : żołnierz grabarza
-
Marc Robert , Pierre Heitz , Philippe Maymat , Eric Debrosse i Michel Gondoin : żołnierze
-
Marcel Philippot : burżua
-
Pascale Lievyn : burżuazja
-
Frankie Pain : szef burdelu
-
Esther Sironneau : pielęgniarka
-
Stéphanie Gesnel i Frédérique Bel : prostytutki
-
Jean-Philippe Bèche : Georges Cornu
-
Anaïs Durand : Hélène Pire, córka Germain Pire
-
Florence Thomassin : narrator (lektor)
-
Eric Fraticelli (przypisany Pido): mężczyzna pyta Germain Pire, czy szuka Tiny Lombardi na Korsyce
Niewymieniony
Produkcja
Geneza i rozwój
Folia jest dostosowany z powieści o tym samym tytule autorstwa Sébastien Japrisot którego prawa stanowią pakiet mniejszościowy w Hollywood Studio Warner obok TF1 , Canal + , tapioka (firmy produkcyjnej Jean-Pierre Jeunet ), a nowa firma 2003 Production.
Podział ról
Filmowanie
Strzelanina miała miejsce w godz 25 sierpnia 2003 w 23 stycznia 2004
Scena szpitala polowego została nakręcona w hangarze Y w Meudon. Sceny z wioski bretońskiej kręcono w Locronan (Finistère), a zwłaszcza w ogrodach starej plebanii. Ten ogród stworzony przez produkcję filmu trwał tylko jeden sezon. Miejsce zamieszkania Mathilde znajduje się w Plougrescant (Côtes-d'Armor).
Niektóre paryskie sceny filmu były kręcone w Pontoise (Val-d'Oise), zamiast harengerie, ze względu na aspekt „ XIX -tego wieku” w miejscu, w restauracji „Chartier” w IX th dzielnicy Paryża. Okopy strzelano w pobliżu Montmorillon (Vienne), na terenach wojskowych (dawniej ląd armii NATO). Zespół wykopał rowy, które są teraz zakryte.
Filmowanie lokalizacji według działów
Narodowość filmowa
Chociaż większość aktorów to Francuzi, a wszystkie sceny nakręcono we Francji , ta koprodukcja została uznana za zagraniczną26 listopada 2004ze względu na silny udział amerykańskiej firmy Warner Bros. koszty produkcji, przez co stracił prawo do przyszłej dotacji z krajowego ośrodka kinematografii . Film weźmie jednak udział w César du Cinema w kategorii ogólnej. Kosztujący 45 milionów euro jeden z najdroższych filmów „francuskich”, jakie kiedykolwiek wyprodukowano.
Rada Stanu w końcu zdecydował, że film był rzeczywiście amerykański, i że nie będzie miał podwójne obywatelstwo, mimo produkcji francuskiej, a odlew do ponad 98% francuskiego (decyzja Rady z Statusu 2007/2833196 lipca 2007). Ponieważ producent wykonawczy filmu jest w dużej mierze kontrolowany przez firmę Warner, film nie mógł zatem kwalifikować się do dotacji w wysokości 8 milionów euro od CNC .
Dom
Krytyczny
Kasa biletowa
Kraj
|
Kasa biletowa
|
Tygodni
|
Ranking TLT |
Przestarzały
|
Global Box Office |
70.115.868 $
|
- |
- |
Całkowity
|
Kasa w Stanach Zjednoczonych / Kanadzie
|
6.524.389 $
|
- |
3520 tys |
Całkowity
|
Kasa w Belgii
|
246,543 wpisy |
- |
- |
Całkowity
|
Kasa we Francji
|
4413839 wpisów |
- |
- |
Całkowity
|
Kasa w Szwajcarii
|
129 829 wpisów |
- |
- |
Całkowity
|
Nagrody
Nagrody
Spotkania
Zauważyć
- W jednej ze scen filmu widzimy jednego z żołnierzy skazanych na śmierć, Ange Bassignano, próbującego poddać się Niemcom, krzyczącego: „Nie jestem Francuzem, jestem Korsykaninem, ja” . Na Korsyce doszło do kontrowersji, zwłaszcza że postać była słaba, tchórzliwa i przebiegła. Początkowo żołnierz musiał pochodzić z Marsylii, ale reżyser zdecydował się zrobić z niego Korsykanina, ponieważ, jak wyjaśnia, chciał za wszelką cenę sfilmować piękno wyspy (a nie wywoływać kontrowersji). Po tej aferze film został wycofany z kin na Korsyce, w tym z Propriano . Wielu Korsykanów zgłosiło się na ochotnika do służby w armii francuskiej podczas I wojny światowej; zdanie to zaszkodziłoby w ten sposób ich pamięci.
- Znajdziemy w tym filmie wiele źródeł inspiracji: the sepia kolor obrazu przywołuje atmosferę z Jacques tardi w komiksach , niektóre sceny nawiązują do czynnika z Jacques Tati za Jour de fête , a ścieżka dźwiękowa przypomina motyw filmu ścieżki do Chwała . Jest też aluzja do filmu o tej samej tematyce: Kiedy bociany przechodzą obok Michaiła Kalatozowa : dwie bohaterki oczekują listu od swojego narzeczonego i angażują się w dziwne zakłady, których wynik będzie, ich zdaniem, decydujący o spełnienie ich nadziei, na przykład osiągnięcie określonego punktu przed końcem odliczania.
- Film oddaje Paryżem początku XX th century , w tym odtworzenie zaginionych pomników ( Palais du Trocadero , Paryż Halles , młyny Montmartre ) lub przekształconych ( Gare d'Orsay ).
- Making-of z filmu ( Une année au przednia , 74 min ) zdobył nagrodę Jury na Romorantin paczkowania festiwalu w 2006 roku.
Uwagi i odniesienia
-
Sébastien Japrisot wyjaśnia w swojej książce, że Portret Bynga o zmierzchu daje nazwę okopowi Bingo Crépuscule . Zwróć uwagę, że to wyjaśnienie nie zostało powtórzone w filmie.
-
„ Bouillon Chartier - A LONG DIMANCHE DE FIANÇAILLES ” , na www.parisfaitsoncinema.com (dostęp 23 maja 2016 )
-
W XX th wieku, siły NATO nabyły polubownie lub przez wywłaszczenie gospodarstwa na wschodzie Montmorillon. Ostatnie działki zakupiono w 1956 r. Wojska amerykańskie okupowały obóz do listopada 1966 r., Kiedy to władze francuskie przejęły teren w posiadanie.
-
„ L'auberge Ravoux - DŁUGA NIEDZIELA ZARĘCZYN ” , na www.parisfaitsoncinema.com
-
Le Monde, 10 sierpnia 2007
-
Cały okres - Cały okres
-
„ Zwycięzcy Making-Of Festival 2006 ”
Zobacz też
Powiązany artykuł
Linki zewnętrzne