Thomas Dekker (autor)

Thomas Dekker

Okładka książki Dekker his Dreame reprezentująca go w łóżku (1620) Kluczowe dane

Narodziny	~ 1572 Londyn
Śmierć	25 sierpnia 1632 Londyn
Podstawowa działalność	dramaturg

Autor

Język pisania	język angielski
Ruch	Teatr elżbietański
Gatunki	komedia , tragedia , tragikomedia

Podstawowe prace

Święto szewców (1599)

Thomas Dekker ( Londyn , ok. 1572 - Londyn,25 sierpnia 1632) to współczesny angielski dramaturg Williama Szekspira .

Biografia

Jego nazwa wskazywałaby na holenderskie pochodzenie. Na początku swojej kariery, między 1598 a 1604 rokiem, napisał około dwudziestu sztuk, z których ponad połowę stanowiły komedie, reszta to tragikomedie i kilka tragedii.

Kłótliwy i wściekły, zna też więzienie za długi.

W 1603 r. Władze Londynu zamknęły teatry z powodu epidemii dżumy . Dekker staje się wówczas krytykiem społecznym, będąc jednocześnie autorem broszur na temat zarazy,

Pracuje

Teatr

Satyrycznie i żywo przedstawia londyńskie slumsy, a także sklepikarzy i drobnomieszczaństwo. Jego najbardziej znaną sztuką jest Le Jour de fête du cordonnier (1599). Napisał także inne utwory we współpracy z innymi autorami, takimi jak Thomas Middleton , John Webster , John Ford czy Philip Massinger .

W sumie jest autorem blisko sześćdziesięciu sztuk, z których żadna nie dorównuje jakości współczesnym mu Szekspirowi, Marlowe'owi czy Ben Jonsonowi , z którymi często się kłócił.

Plague Pamphlets

Jego pierwszą broszurą na temat zarazy jest „Cudowny rok” ( 1603), opublikowany anonimowo. W ten sposób opublikował siedem broszur od 1603 do 1630 roku, kiedy plaga pojawiła się lub zagrażała w Londynie .

Podobnie jak inni w tamtych czasach Dekker postrzegał plagę jako boską karę za grzechy, zwłaszcza za grzechy władców. Jego pisma są brutalnie realistyczne. Zjadliwy satyr, łączy zarazę z wydarzeniami politycznymi, grzechami indywidualnymi i społecznymi. Tak więc w jego pierwszej broszurze plaga zbiega się z nadejściem króla Jakuba I , postrzeganego jako bóg łucznik Apollo , ten, który leczy zarazę po wysłaniu jej.

W kolejnych broszurach gardzi poradami lekarskimi, uważając pokutę do Boga za jedyny sposób na uzdrowienie.

Jego krytyka ma charakter społeczny: jeśli wszystkie grzechy gniewają Boga, to grzechy na biednych i wydziedziczonych sprowadzają zarazę. Następnie potępia przeludnienie Londynu, który żyje w brudzie, nędzy i głodzie. Jest oburzony reakcją władz polegającą na zamykaniu w domach ubogich cierpiących na zarazę, aby pozwolić im umrzeć.

Główne tytuły

Teatr

Dom szewca ( Święto Dzień szewc ), 1599.
Old Fortunatus ( The Old Fortunatus ), 1600.
Satiromastix , 1601, satyra na Bena Jonsona w kontekście „wojny teatrów”.
Uczciwa dziwka ( Uczciwa kurtyzana ), 1604 z Middletonem.
Westward Ho , 1607, z Websterem.
Northward Ho , 1607, z Websterem.
Rodzina miłości , 1608, z Middletonem.
Rycząca dziewczyna , 1611, z Middletonem.
Dopasuj mnie w Londynie , 1611.
The Witch of Edmonton ( The Witch of Edmonton ), 1621, z Fordem.
The Virgin Martyr ( The Martyr Virgin ), 1622, z Massingerem.
Szlachetny żołnierz hiszpański , 1622.
The Sun's Darling , 1624, z Fordem.

Plague Pamphlets

Cudowny rok , 1603.
Newes from Graves-end: wysłane do Nobodie , 1604.
Spotkanie Gallants na Ordinarie , 1604.
Siedem grzechów głównych , 1606.
Wędka dla Run-awaies , 1625.
Londyn spogląda wstecz , 1630.
Czarny pręt i biały pręt , 1630.

Uwagi i odniesienia

(en) Joseph P. Byrne, Encyklopedia czarnej śmierci , Santa Barbara, ABC-Clio ,2012, 429 pkt. ( ISBN 978-1-59884-253-1 , czytaj online ) , str. 104-105artykuł Dekker, Thomas (1570? -1632).

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :