Teatr Słońca

Théâtre du Soleil jest teatr firma założona w formie Scop przez Ariane Mnouchkine w 1964 roku z Philippe trykot , Jean-Claude Penchenat Roberto Moscoso Françoise Tournafond i Claude Forget .

Mnouchkine tworzy oddział po przejściu kursu Jacquesa Lecoqa . Wtedy młody gang kosmopolityczny, który zajmuje miejsce zamieszkania na 12 th arrondissement od Paryża , w jakim stanie się nowym miejscem teatru: dawny Cartoucherie Bois de Vincennes , gdzie dziś mieszkają kilka innych firm.

Historia Théâtre du Soleil

Zespół wymyśla nowe sposoby pracy i sprzyja pracy zbiorowej. Celem jest, z okresu sprzed 1968 roku , nawiązanie nowych relacji z publicznością i odróżnienie się od teatru burżuazyjnego w celu stworzenia popularnego teatru wysokiej jakości.

W latach siedemdziesiątych trupa szybko stała się jedną z głównych grup w krajobrazie teatralnym, zarówno pod względem liczby artystów, w których mieszka (ponad 70 osób rocznie), jak i jej międzynarodowych wpływów i zaangażowania w radzenie sobie z najważniejszymi politykami. i ludzkie pytania, potraktowane z uniwersalnego punktu widzenia. Trupa zbudowała własną etykę, związaną z pojęciem „trupy teatralnej” podobnej do plemienia, rodziny: wszyscy otrzymują taką samą pensję. Jeszcze bardziej oryginalna, o ostatecznej obsadzie decyduje dopiero po przećwiczeniu przez aktorów kilku ról. Zespół często prezentuje swoje występy na trasach poza Francją i często gości występy międzynarodowych zespołów w Cartoucherie. Zestawy zaprojektował scenograf Guy-Claude François .

Aktor Philippe Caubère po odejściu z trupy spopularyzował jej działalność dzięki swoim występom . Zainscenizował trudności relacyjne i obyczaje, poświęcając jej wiele utworów solowych z jej wspomnień i notatek, odnosząc w ten sposób pewien sukces. Ariane Mnouchkine jest niewątpliwie pierwszą dyrektorką teatru publicznego, która sama otworzyła drzwi publiczności, zerwała kontrmarky, pozwoliła publiczności uczestniczyć w makijażu i częstować go jedzeniem (słynne zupy).

Pokazy Słońca zawsze były pokazami zaangażowanymi w taki czy inny sposób, z krytycznym przemówieniem na temat czasu, dążącym do pełnienia prawdziwej funkcji społecznej w społeczeństwie. Mają wymiar humanistyczny i polityczny w szlachetnym znaczeniu tego słowa. Ariane Mnouchkine rozpoczęła strajk głodowy w 1995 roku przeciwko masakrom w Bośni i Hercegowinie . W 1996 roku objęła kierownictwo kolektywu artystów na rzecz Afrykańczyków bez papierów, ukrywanych przez pewien czas w samej kartuszerii.

W 2011 roku, aby nie poddawać się ograniczeniom czasu, a więc i pieniędzy, z jakimi zmierzył się podczas kręcenia filmu z Les Naufragés du Fol Espoir , Théâtre du Soleil wprowadził koncepcję patrona DVD, abonamentu jego liczna i lojalna publiczność.

Muzyka

Muzyka jest integralną częścią spektakli i nadaje rytm działaniom aktorów. Od 1979 roku to Jean-Jacques Lemêtre komponuje i interpretuje, na żywo i na scenie, muzykę do wszystkich występów firmy.

Pokazy i filmy w Théâtre du Soleil

1961 : Czyngis Chan przez Henry Bauchau , skierowanego przez Ariane Mnouchkine , Arènes de Lutèce
1965 : Les Petits Bourgeois przez Maxime Gorkiego w reżyserii Ariane Mnouchkine, MJC de la Porte de Montreuil, Théâtre Mouffetard
1966 : Le Capitaine Fracasse przez Teofila Gautier , adaptacja Philippe Léotard reżyserii Ariane Mnouchkine, Théâtre Recamier
1967 : La Cuisine przez Arnold Wesker , adaptacja Philippe Léotard reżyserii Ariane Mnouchkine, Cirque de Montmartre
1968 : A Sen nocy letniej według Williama Szekspira , adaptacja Philippe Léotard reżyserii Ariane Mnouchkine, Cirque de Montmartre
1968: L'Arbre sorcier Jérôme et la żółwia przez Katarzyna Dasté reżyserii Katarzyny Dasté, Cirque de Montmartre
1969 : Les Clowns kolektywna kreacja Théâtre du Soleil, reżyseria Ariane Mnouchkine, Théâtre de la Commune , Festival d'Avignon , Piccolo Teatro Milan
1970 : 1789 kolektywna kreacja Théâtre du Soleil, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1972 : 1793 zbiorowa kreacja Théâtre du Soleil, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1974 : 1789 , film Ariane Mnouchkine
1975 : L'Âge d'or zbiorowa kreacja Théâtre du Soleil, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1977 : Dom Juan de Molière , reżyseria Philippe Caubère , La Cartoucherie
1978 : Film Moliera w reżyserii Ariane Mnouchkine
1979 : Mefisto lub Roman kariery przez Klausa Manna w reżyserii Ariane Mnouchkine, scenografia Osvaldo Rodríguez , La Cartoucherie, Festival d'Avignon
1981 : Richard II przez Williama Szekspira w reżyserii Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie, Festival d'Avignon 1982 i 1984
1982 : La Nuit des rois Williama Szekspira, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie, Festival d'Avignon 1984
1984 : Henri IV Williama Szekspira, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie, Festival d'Avignon
1985 : Straszna ale niedokończona historia Norodom Sihanouk, króla Kambodży przez Hélène Cixous reżyserii Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1987 : Indiade lub Indie swoich marzeń przez Hélène Cixous reżyserii Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1989 : Cudowna noc Ariane Mnouchkine
1990 : Les Atrides : Iphigenie wyborem Aulidzie przez Eurypidesa w reżyserii Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1990: Les Atrides: Agamemnon d ' Eschyle , reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1991 : Les Atrides: Les Choéphores d'Eschyle, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1992 : Atrydy: Eumenides Ajschylosa, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1993 : Indie od ojca do syna, od matki do córki w reżyserii Rajeeva Sethiego , na podstawie pomysłu Ariane Mnouchkine , La Cartoucherie
1994 : La Ville perjure lub Le Réveil des Erinyes Hélène Cixous, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie, Festival d'Avignon 1995
1995 : Le Tartuffe de Molière , Festival d'Avignon, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1995: W słońcu nawet w nocy , Éric Darmon i Catherine Vilpoux
1997 : I nagle noce przebudzenia Hélène Cixous, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
1998 : Wszystko dobre, co się dobrze kończy Williama Szekspira, reżyseria Irina Brook , La Cartoucherie
1999 : Bębny na murze Hélène Cixous, reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
2003 : Kolektywna kreacja The Last Caravanserai , reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
2006 : Ostatni karawanseraj Ariane Mnouchkine
2006: Kolektywna kreacja Les Éphémères , La Cartoucherie, reżyseria Ariane Mnouchkine, Festival d'Avignon 2007
2009 : Ariane Mnouchkine: przygoda Théâtre du Soleil , dokument Catherine Vilpoux, Arte éditions , 75 min
2010 : Les Naufragés du Fol Espoir (Aurores) , tekst częściowo napisany przez Hélène Cixous i inspirowany Jules Verne , reżyseria Ariane Mnouchkine, La Cartoucherie
2014 : Makbet Williama Szekspira, tłumaczenie i reżyseria Ariane Mnouchkine
2016 : Pokój w Indiach , kolektywna kreacja, La Cartoucherie, reżyseria Ariane Mnouchkine

Dzieci Słońca

Théâtre du Soleil od dawna wyróżnia się wysokim poziomem artystycznym, wymagającym od wykonawców wielkiego oddania połączonego z głębokim poczuciem kolektywu, a aktorzy Słońca są w większości mało znani szerokiej publiczności.

W licznej rodzinie artystów tego teatru niektórzy „Dzieci Słońca”, nawiązując do jednego z przedstawień Philippe'a Caubère'a, wyrobili sobie jednak sławę , wśród której możemy zacytować:

Pierre Garin (zm. 1985), aktor w 1961 (1 kreacja).
Jean-Claude Penchenat (1937-), współzałożyciel w 1964, aktor od 1964 do 1975 (5 kreacji i 2 filmy).
Philippe Léotard (1940-2001), współzałożyciel w 1964, aktor od 1961 do 1968 (3 kreacje).
François Joxe (1940-2020), aktor od 1965 do 1969 (5 kreacji).
Gérard Hardy, współzałożyciel w 1964, aktor od 1961 do 1972 (7 kreacji).
Louba Guertchikoff (1919-1999), aktorka od 1964 do 1979 (4 kreacje i 2 filmy).
Anne Demeyer, aktorka, projektantka kostiumów i muzyk od 1964 do 1982 (7 kreacji i 1 film).
Mario González (1943-), aktor od 1967 do 1976 (4 kreacje i 2 filmy).
Philippe Caubère (1950-), aktor od 1970 do 1977 (2 kreacje i 2 filmy).
Georges Bigot (1955-), aktor od 1981 do 1992 (8 kreacji).
Zinedine Soualem (1957-), aktor od 1985 do 1991 (5 kreacji).
Simon Abkarian (1962-), aktor od 1985 do 1992 (6 kreacji).
Christophe Rauck (1963-), aktor od 1991 do 1992 (1 kreacja).
Serge Nicolaï (1967-), aktor od 1997 do 2014 (6 kreacji i 3 filmy).
Olivia Corsini (1979-), aktorka od 2003 do 2013 (5 kreacji i 3 filmy).

cytaty

„Nie wiem, czy zrodził się z pomysłu, ale raczej z konieczności. Na początku ludzie przyjeżdżali z daleka, chodzili w błocie, ważne było, żeby mogli jeść. A dobrym jedzeniem chcieliśmy uszczęśliwiać ludzi. 1789 wymagał wesołego miasteczka. Poprosiliśmy o boisko wielkości boiska do koszykówki, ponieważ wiedzieliśmy, że wszędzie są boiska do koszykówki! Dlatego to projekt nadał temu pomieszczeniu tę konfigurację; to także sztuka, która wymagała aktorów-widzów. Z tych samych powodów, ponieważ w Kartuszerii nie było pudełek, aktorzy publicznie malowali. Zatrzymaliśmy pomysł. Ale wierzę, że nasza publiczność to przede wszystkim publiczność Théâtre du Soleil. "

- Ariane Mnouchkine

„Moje zobowiązania zawsze były idealistyczne. "
" Teatr jest stworzony, by opowiadać prawdziwe historie. Nawet urojone, ale prawdziwe. "
" Kiedy spektakl opowiada prawdziwą i ważną historię, jest nie tylko świadectwem, ale także uczestnictwem w Historii. "