Suita liryczna

Lyrical Suite ( niemiecki  : Lyrische Suite ) jest kameralistyka kompozycja na kwartet smyczkowy przez Albana Berga . Skomponowany od września 1925 do października 1926 i zadedykowany Aleksandrowi von Zemlinsky'emu , prawykonał go Kolisch Quartet ,8 stycznia 1927w Wiedniu .

Analiza i struktura

Aranżacja pochodzi z przecięcia się parzystych części (coraz wolniejsze tempo) z dziwnymi (coraz szybsze tempo). Ta opera utajone jak Theodor Adorno przypomina trzynastego kwartetu Beethovena przez jej formalne ramy, ale przez umysł, zbliża się Pieśń o Ziemi przez Gustav Mahler i Lyric Symphony przez Alexander von Zemlinsky dotyczy autobiograficznej rzeczywistości: uczucie kompozytora miłości do Hanny Fuchs , żony przyjaciela Czecha, stąd użycie symboliki liczb 10 i 23 (Berg i Hanna), która określa liczbę ruchów i wskazania metronomiczne. Pismo należy do dodekafonizmu seryjnego na podstawie serii dwunastu dźwięków, skupionych na traszce (czwarta rozszerzona). Sentymentalny postęp jest dramatyczny, od początkowego giovale do końcowego desolato . W 1927 roku kompozytor dokona transkrypcji części II, III, IV na orkiestrę smyczkową.

  1. Allegretto giovale
  2. Andante amoroso
  3. Allegro misterioso
  4. Adagio appassionato
  5. Presto delirando
  6. Largo desolato

Wariant śpiewany

Odkrycie uwagami wyniku Berga wykazała, 6 th  ruch zawierała linię wokalną rozmieszczone pomiędzy czterema instrumentów. Następuje po wierszu Baudelaire'a („De profundis clamavi” z Les Fleurs du mal w przekładzie Stefana George'a ) i dlatego może być śpiewany.

Dyskografia selektywna

Bibliografia

Bibliografia

  1. Zobacz notę Biblioteki mediów Cité de la Musique

Link kontekstowy

Linki zewnętrzne