Lyrical Suite ( niemiecki : Lyrische Suite ) jest kameralistyka kompozycja na kwartet smyczkowy przez Albana Berga . Skomponowany od września 1925 do października 1926 i zadedykowany Aleksandrowi von Zemlinsky'emu , prawykonał go Kolisch Quartet ,8 stycznia 1927w Wiedniu .
Aranżacja pochodzi z przecięcia się parzystych części (coraz wolniejsze tempo) z dziwnymi (coraz szybsze tempo). Ta opera utajone jak Theodor Adorno przypomina trzynastego kwartetu Beethovena przez jej formalne ramy, ale przez umysł, zbliża się Pieśń o Ziemi przez Gustav Mahler i Lyric Symphony przez Alexander von Zemlinsky dotyczy autobiograficznej rzeczywistości: uczucie kompozytora miłości do Hanny Fuchs , żony przyjaciela Czecha, stąd użycie symboliki liczb 10 i 23 (Berg i Hanna), która określa liczbę ruchów i wskazania metronomiczne. Pismo należy do dodekafonizmu seryjnego na podstawie serii dwunastu dźwięków, skupionych na traszce (czwarta rozszerzona). Sentymentalny postęp jest dramatyczny, od początkowego giovale do końcowego desolato . W 1927 roku kompozytor dokona transkrypcji części II, III, IV na orkiestrę smyczkową.
Odkrycie uwagami wyniku Berga wykazała, 6 th ruch zawierała linię wokalną rozmieszczone pomiędzy czterema instrumentów. Następuje po wierszu Baudelaire'a („De profundis clamavi” z Les Fleurs du mal w przekładzie Stefana George'a ) i dlatego może być śpiewany.