Podbitka (z włoskiego Soffitto „pułap”) ma ogólnie spód zawieszone struktury umieszczone wystające ; często spód gzymsu , architraw lub listwa okapowa . Tak więc, w romańskiej architektury od XII th wiecznym podbitka jest płyta dekoracyjny umieszczony pomiędzy dwoma wrony lub wsporników . Płyta ta wyznacza rzut dachu romańskiego kościoła. Często zdobi go kielich , coś w rodzaju muszli .
W obecnym budownictwie podsufitka oznacza również wnękę w suficie podwieszanym, ze względów estetycznych lub, bardziej ogólnie, do przeprowadzenia sieci wodno-kanalizacyjnych, grzewczych, klimatyzacyjnych i / lub wentylacyjnych.