Babylon Street

7 th  arr t Babylon Street
Sytuacja
Miasto	7 th
Dzielnica	Invalides Saint-Thomas-d'Aquin Military School
Początek	46, boulevard Raspail
Koniec	35, boulevard des Invalides
Morfologia
Długość	860  m
Szerokość	15  m
Historyczny
kreacja	Arr. z 26 sierpnia 1868 r. i Letters Patent z 18 lutego 1720 r
Określenie	Arr. z 3 września 1869 r
Dawna nazwa	Rue de La Fresnaye Rue de Grenelle Chemin de la Maladerie
Geokodowanie
Miasto Paryż	0603
DGI	0618
Geolokalizacja na mapie: 7. dzielnica Paryża Babylon Street Geolokalizacja na mapie: Paryż Babylon Street
Zdjęcia na Wikimedia Commons

Na ulicach Babilonu jest ulica z 7 th  dzielnicy z Paryża .

Lokalizacja i dojazd

Ta strona jest obsługiwana przez linie   na stacji Sèvres - Babylone i linia na stacji Saint-François-Xavier .

Pochodzenie nazwy

Jean Duval (1597-1669), znany pod imieniem „Bernard of Sainte-Thérèse”, łaciński biskup Babilonu , był właścicielem kilku domów.

Historyczny

Najpierw nazywano ją „rue de la Fresnaye”, a następnie „  rue de Grenelle  ” lub „de la Maladrerie  ” aż do 1669 roku.

W 1714 r. Były tylko dwa domy, reszta to bieg miejski, następnie zapora i równina Grenelle.

Listy patentowe od 18 lutego 1720 rozkazał, aby był kontynuowany do nowego wału.

Czterdzieści pięć lat później jego budynki były ograniczone z jednej strony rue du Bac, az drugiej rue Vaneau . Hrabiego Prowansji następnie nabył ziemię i baraki Babylon zbudowano tam około 1780 dla Straży francuskich .

Rue de Babylone w 1810 r. Pojawiła się wśród tych, których liczba była czerwona, a Saint-Victor właśnie przywiózł tam, w swoim Tableau de Paris , hotele Damas, Châtillon, Barbançon i de la Queueille.

30 marca 1918 , w czasie pierwszej wojny światowej , powłoki uruchomiony przez Big Bertha wybucha w koszarach Babilon , w n o  49 Rue de Babylone.

Niezwykłe budowle i miejsca pamięci

• N o  4: Roland Delachenal , członek Institut de France , mieszkał w tym budynku aż do śmierci.
• N o  29: ogród Catherine-Labouré .

Następujące zabytki są chronione jako zabytki historyczne  :

• n o  32: hotel Cassini  ; Zmieniono nazwę hotelu Pecci-Blunt po jego przejęciu w 1919 roku przez Cecila Blumenthala, znanego jako Blunt, z okazji jego małżeństwa z Anną Laetizią Pecci. Odbywa się w nim między innymi słynny Bal Blanc (1930), z okazji którego Man Ray , pozostawiając po sobie zdjęcia z imprezy, wyświetla na ekranie kolorowy film Méliès z tancerzami ubranymi na biało, podczas gdy Jean Cocteau komponuje żywe obrazy , sprawiając, że goście pojawiają się jako posągi;
• n o  36: ogrodach Hotel Matignon i jego zależności;
• n O  49: położenie byłych koszar Babilonu z Gwardii francuskich . Częściowo zniszczony w 1830 r. W Trzech Chwalebnych latach , został odbudowany w 1934 r .;
• n o  51: hotel de Laqueuille , zbudowany przez Edme Verniquet (1727/04);
• n o  55: tablica w pamięci Yves Saint-Laurent . Mieszkając na Place Vauban, para (Yves Saint-Laurent i Pierre Bergé ) czuje się tam zbyt ciasno. W 1972 roku Pierre Bergé odwiedził mieszkanie w budynku z lat 30. XX wieku usytuowanym na końcu dziedzińca przy rue de Babylone. Tam odkrył dupleks o powierzchni 520  m 2 na parterze z pokojami wyłożonymi dębowymi panelami i widokiem na ogród. Mieszkali w tym mieszkaniu pośród najważniejszych dzieł sztuki od końca 1972 do 2008 roku. Wcześniej mieszkanie to zajmowała artystka i patronka Marie Cuttoli (1879-1973), znana z projektów gobelinów;
• n o  57: La Pagode kina budynku (fasad i dachów, duży pokój z wnętrza) oraz w ogrodzie. Po lewej budynek rady regionalnej Île-de-France .
• nr 68: siedziba wydawnictwa Temps Present (od 1937 do 1947 gazety o tej samej nazwie)
• n o  72: średnie dostęp do Lycée Victor-Duruy .
• n O  136: lokalizacja jednego z wejść do parku hotelu Chanaleilles w którym finansowy Gabriel-Julien Ouvrard wniesionego w najwspanialszym z Wspaniały , Theresa Cabarrus , dwadzieścia sześć lat i znany pod pseudonimem Notre-Dame de termidorze , stan cywilny M me Tallien. Ouvrard zaoferował mu złoty klucz otwierający drzwi budynku, który właśnie dał mu w prezencie tego zimowego dnia 1799 roku.

• Rue de Babylone w pobliżu Bon Marché .

• Rzeźba NMP i dziecko w n o  22.

• Portal Hotel de Cassini na n °  32.

• Baraki z warty Republikańskiej w n O  49.

• Fragment elewacji koszar.

• Płytki w N O  55.

• Sejmiku n O  57.

• Siedziba Temps prezentuje wydania pod nr 68.

Uwagi i odniesienia

1. Oblężenie Babilonu nie było oblężeniem partibus infidelium , ale prawdziwą diecezją. Zobacz Odon Jean Marie Delarc (opat), Kościół Paryżu podczas Rewolucji Francuskiej, 1789/01 Descle Brouwer, tom 1 st , p.  413-414 . Zobacz także „Patriarchat Babilonu” , www.catholic-hierachy.org .
2. Excelsior z 9 stycznia 1919 r .: Mapa i oficjalna lista pocisków wystrzelonych przez potworne działo, ponumerowanych zgodnie z kolejnością i datą upadku
3. Man Ray: Bal Blanc: dwie kobiety w kostiumach , Paryż, 1930, odbitka żelatynowo-srebrowa w stylu vintage .
4. Jean-Claude Dufresne, Wakacje w Paryżu XX th  wieku. Architektura efemeryczna, 1919 do 1989 , Paryż, Éditions Mardaga Sprimont, 2001.
5. "Inauguracja tablica ku pamięci Yves Saint Laurent przymocowane do przedniej części 55, rue de Babylone w Paryżu 1 st czerwca 2013 [...  "], na www.purepeople.com .
6. Historia autorstwa Arsène Houssaye , zakwestionowany przez księżną Chimay w pani Tallien, rojalistce i rewolucjonistce , która twierdzi, że to M me Tallien sam nabyłby 28 Pluviose w VII roku (16 lutego 1799) aktem przed notariuszem Maître Larcher za sumę 50 000 franków .