Królewski klub piłkarski w Antwerpii

Royal Antwerpia FC Ogólny
Pełne imię i nazwisko Królewski klub piłkarski w Antwerpii
Pseudonimy Antwerpia
Wielka Stara
Poprzednie imiona Antwerpski klub lekkoatletyczny
Fundacja 1880
Status zawodowy Profesjonalny
Zabarwienie czerwony i biały
stadion Bosuilstadion
(17 894 miejsc)
Siedziba Oude Bosuilbaan, 54a
2100 Deurne
Aktualne mistrzostwa Dywizja 1A
Właściciel Paul Gheysens
Prezydent Paul Gheysens
Trener Brian priske
Najbardziej ograniczony gracz Wiktor Mees (559)
Najlepszy napastnik Guillaume Ulens (175)
Stronie internetowej (nl) royalantwerpfc.be
Lista nagród głównych
Krajowy Mistrzostwa Belgii ( 4 )
Puchar Belgii ( 3 )
Mistrzostwa Belgii D2 ( 2 )

Koszulki

Zestaw lewego ramienia antwerpia2021h.png Body kit antwerpia2021h.png Zestaw prawego ramienia antwerpia2021h.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpet antwerpia2021h.png Rezydencja Zestaw lewego ramienia antwerpia2021a.png Body kit antwerpia2021a.png Zestaw prawego ramienia antwerpia2021a.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpet antwerpia2021a.png Na zewnątrz Zestaw lewego ramienia antwerpia2021t.png Body kit antwerpia2021t.png Zestaw prawego ramienia antwerpia2021t.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpet antwerpia2021t.png Neutralny

Aktualności

Na bieżący sezon patrz:
Mistrzostwa Belgii w piłce nożnej 2021-2022
0

Ostatnia aktualizacja: 3 października 2020 r.

Royal Antwerp Football Club , potocznie znany jako Antwerpii , to belgijski futbol klub znajduje się w Antwerpii . Założony około 1880 roku klub ten jest uznawany za najstarszy belgijski klub piłkarski i jako taki nosi numer 1 .

Royal Antwerp FC jest jednym z dziesięciu klubów założycielskich Belgijskiego Związku Piłki Nożnej i jednym z siedmiu założycieli belgijskiej ligi . Od sezonu 1901-1902 jest obecny nieprzerwanie w krajowych seriach . Zagrał 96 sezonów w belgijskiej ekstraklasie, co przez długi czas było rekordem, który w latach 2015-2016 przewyższył jedynie Standard de Liège .

W latach 1957 i 1994 , Royal Antwerp FC żył 55 europejskich mecze i grał końcowa Pucharu Europy Zdobywców Pucharów (CE2) .

Na klub gra w Dywizji 1A w sezonie 2019-2020 , który jest jej 116 th  sezon podziałów narodowych.

Klub

Założony w 1880 roku pod nazwą Antwerp Athletic Club, klub był jednym z dziesięciu kół założycielskich,11 sierpnia 1895 r, Belgijskiego Związku Towarzystw Sportowych UBSSA (który w 1912 roku przyjął nazwę Union Belge des Sociétés de Football Association (UBSFA). Klub związany z1 st Wrzesień +1.895pod nazwą Antwerp Football Club. Został uznany za Towarzystwo Królewskie na18 lutego 1920a wkrótce potem przyjął swoją nazwę, niezmienioną, od Royal Antwerp Football Club. Uważany za najstarszy klub w historii belgijskiej piłki nożnej, "RAFC" otrzymał w grudniu 1926 roku numer rejestracyjny 1 . Klub gorącej metropolii Antwerpii nigdy nie miał całkowicie spokojnej historii. Tak więc w 1900 roku większość graczy opuściła klub, aby dołączyć do nowo utworzonego podmiotu o nazwie Beerschot AC ( przyszły numer rejestracyjny 13 ). Antwerpia doświadczyła także wielu wewnętrznych sporów, takich jak ten, który w 1929 roku doprowadził klub do zakazu gry na własnym stadionie. To nie przeszkadza mu być koronowany belgijski mistrz do 1 st czas . Royal Antwerp Football Club jest także ostatnim belgijskim klubem, który grał w finale Pucharu Europy ( Puchar Zdobywców Pucharów ) w 1993 roku . Przegrał ( 3-1 ) z Parmą AC na stadionie Wembley . Od sezonu 2004-2005 klub grał w belgijskiej dywizji 2 .

W Belgii Royal Antwerp Football Club jest często nazywany Wielkim Starym ( wielkim starym ), zasłużonym ze względu na swój status najstarszego klubu, który nadal działa . W „Plat Pays” przydomek ten jest również nadawany innym bardzo starym klubom, ale po nim następuje przymiotnik (na przykład Great Old Walloon oznaczający RFC Liège ).

Historyczne zabytki

Stare imiona

Fabuła

Preambuła

Około 1880 roku powstał klub pod nazwą Antwerp Athletic Club . Założyciele byli Anglikami działającymi w obiektach portowych oraz w różnych zakładach w pobliżu firm. Ci młodzi ludzie od kilku lat uprawiają różne sporty, najpierw na piaszczystych terenach „North Dock”, a następnie na poligonie Wilrijk ( wojskowym ) . Początkowo krykiet , tenis i lekkoatletyka były zorganizowane i grane tam w miesiącach letnich, ale nie w piłkę nożną, jaką sobie dziś wyobrażamy. W tym czasie, termin „piłka nożna” obejmował zarówno co nazywamy Piłka nożna i rugby ( zarówno sportowe mają to samo pochodzenie ). Sporty te uprawia się zimą.

Pierwsze ślady zorganizowanego zarządzania tym klubem, jakie mamy, pochodzą z początku lat 90. XIX wieku . Artykuły w brukselskim periodyku „The Belgian News and Continental Advertiser” ( publikowane w języku angielskim ) regularnie dostarczały informacji o towarzyskich meczach piłki nożnej rozgrywanych przez Antwerp Athletic Club.

W 1892 r. członkowie Antwerp Athletic Club spotkali się w „Taverne Alsacienne”, placówce na Place Verte w Antwerpii i założyli sekcję piłki nożnej ( związek piłki nożnej ). Nadali mu nazwę Antwerp Football Club .

Założyciel Narodowej Federacji

Wśród członków Antwerp Athletic Club, Harry Tremasure, H. Kufal i Alban Thornburn, którzy byli młodymi praktykantami ze świata handlu i stoczni, wpłynęli na młodych Belgów, takich jak Émile Van Migen, wielki fan wyścigów kolarskich, Charles Pfeiffer, Charles Aerts , bracia Edmond i Arthur Theunis, Charles Kwanten i przyszły mistrz lekkoatletyki François Noojaer, aby dołączyć lub uczestniczyć w działalności klubu.

Od 1889 inne podobne kluby narodziły się w Belgii lub utworzyły sekcję piłki nożnej. W ten sposób Daring CB, a następnie Brugsche FC i Racing CB w 1891 roku, a następnie FC Liégeois i Brukselski Klub Piłkarski w 1892 roku zakończyły uruchomienie federacji piłkarskiej w Belgii.

Antwerp FC i Daring CB rozpoczęły długie negocjacje od Listopad 1892. Potrzeba było wielu spotkań, z wieloma innymi klubami, które powstały z biegiem czasu, aby osiągnąć porozumienie w 1895 roku: utworzenie federacji narodowej i pierwsze mistrzostwo . UBSSA urodził się w 1895 roku, a sezon 1895/96 był pierwszym oficjalnym nazwiskiem. Antwerp FC były wielkimi faworytami, ale ich fryzury zostały spięte przez FC Liégeois. Wielki stary zajęłoby więcej niż trzydzieści lat przed wyjęciem swój pierwszy krajowy koronacji. FC Liege i Racing CB dominuje wczesne pory stosowane przez dwóch innych klubów Bruksela: Unii i Daring .

W tym samym czasie, około 1895 roku, kiedy pierwszymi „przewodniczącymi” byli Anglicy, urząd prezydenta objął Belg o. Robyns, a następnie Oscar W. Molkau.

Klub problemowy

Antwerpia przez cały czas miała poważne problemy wewnętrzne. Od pierwszej dekady istnienia klub był nękany sporami wewnątrz jego kierownictwa. ten8 kwietnia 1900, mecz testowy pomiędzy Louvain , Racing CB i Antwerpią o przyznanie tytułu, ale samobój obrońcy z Antwerpii zaoferował tytuł mieszkańcom Brukseli.

Porażka w wyścigu o tytuł w 1900 roku zakończyła się odejściem wielu graczy ( głównie Anglików ) z Antwerp FC do nowo utworzonego Beerschot Athletic Club . Był to początek wielkiej rywalizacji między tymi dwoma podmiotami.

Pozbawiony piłkarzy Antwerp FC zrezygnował z udziału w sezonie 1900-1901 . To był jego jedyny sezon poza belgijską serią narodową. W 1903 roku Antwerp FC stanął przed kolejnym problemem. Musiał opuścić Velodrome Zuremborg i postanowił wydzierżawić ziemię przy Kruisstraat w Kilonii. Raczej źle zainstalowany klub i jego zarząd przeżyli trudne czasy. Prezydent Oscar Molkau nie chciał dzielić przywództwa i zrezygnował. To nie pomogło. Jego następca, niejaki Nagels, starał się przywrócić jedność najlepiej jak potrafił. Ale szybko się poddał. François Verachtert zgodził się pełnić funkcję tymczasowego prezydenta. Pomimo delikatnej sytuacji wewnętrznej, Antwerp FC po raz pierwszy przejął na własność swój stadion przy Broodstraat (nadal w Kilonii).

W 1908 r. wybory wewnętrzne przyniosły prezydentowi 25-letniego młodego mężczyznę, Henri Elebaersa. Były bramkarz pierwszego zespołu, Elebaers, rozpoczynał udaną karierę w branży ubezpieczeniowej. Przywrócił spokój i stabilność w klubie i jego zarządzie.

Ze sportowego punktu widzenia klub nie odgrywał żadnej istotnej roli aż do I wojny światowej .

Bosuil i nowy kryzys wewnętrzny

Złoty medal zdobyty przez belgijską reprezentację narodową na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku odegrał ważną rolę w całym belgijskim futbolu, ale przede wszystkim w metropolii Antwerpii. Antwerpia FC znalazła się ciasno w swoich obiektach na Broodstraat i szukała nowego stadionu. Kilońskie boisko, na którym budowano stadion olimpijski, było zbyt drogie, klub szukał gdzie indziej. Szansa pojawiła się w Deurne, gdzie wystawiono na sprzedaż 30-hektarową działkę w miejscowości Boschuil .

Nabycie ziemi było podstawą nowego kryzysu wewnętrznego, jednego z najważniejszych, jakie znał Wielki Stary. Przy cenie poniżej franka za metr kwadratowy klub znalazł wiele do zrobienia. Jednak wszystko nie zostało rozwiązane. Witryna była pozbawiona domów w promieniu wielu mil! Nowy konflikt poruszył kierownictwo klubu, w tym prezydenta Henri Elebaersa i nowego silnego człowieka: Alfred Verdyck chciał kupić tylko powierzchnię niezbędną do budowy stadionu. Pozostali (głównie finansiści) dostrzegli aspekt komercyjny i chcieli kupić cały serwis. Ten ostatni miał ambicję osiągania komercyjnych zysków. Statut Federacji Belgijskiej nie pozwalał klubowi na prowadzenie działań komercyjnych! Aby zatrzymać i przyciągnąć inwestorów (aby mieć pieniądze na budowę stadionu), trzeba było umieć ominąć ograniczenia regulacyjne. Prezydent Elebaers podał się do dymisji. Alfred Verdyck objął przewodnictwo na przemian z Robertem Heinzem ( czasami go dzielili ). Ostatecznie większością głosów zdecydowano, że zakupionych zostanie tylko 8 hektarów. Robert Heinz i kilku „twardych” zwolenników komercji odeszło. ten6 stycznia 1923, Royal Antwerp FC został ASBL, a Henri Elebaers odzyskał stanowisko prezydenta. Ale przegrywająca grupa nigdy nie pogodziła się z porażką. Pięć lat później spory zaczęły się od nowa.

Bosuil stadion został otwarty1 st listopad 1923podczas meczu towarzyskiego Belgia - Anglia ( 2-2 ). W belgijskim składzie był tylko jeden zawodnik z Antwerpii, napastnik Désiré Bastin .

Mistrz bez stadionu

Royal Antwerp FC posiadał największy stadion w Belgii (ponad 40 000 miejsc ), ale jego kariera sportowa wciąż była bardzo przeciętna. Jego wielki rywal, Beerschot, zdobył tytuły mistrzowskie w 1923 roku, a następnie skończył w „miękkim podbrzuszu” lub na dole tabeli.

Sportowo The sezon 1928-1929 był klub najlepiej w długim czasie. Mimo to Royal Antwerp FC po raz kolejny otrząsnął się z wewnętrznego kryzysu. Bardziej zainteresowani aspektem finansowym niż piłką nożną właściciele stadionu opowiadali się za profesjonalizmem w stylu angielskim, podczas gdy zarząd klubu chciał zachować Amatorstwo ( obowiązkowe na mocy przepisów federalnych ). Wewnętrzne spory przerodziły się w schizmę i Antwerpii nie pozwolono już grać w Bosuila  ! Czołowi obrońcy amatorstwa utworzyli pod nazwą ANTWERP drużynę młodych piłkarzy (głównie juniorów), którzy swoje mecze rozgrywali u siebie na konkurencyjnych boiskach Beerschot i Berchem Sport . Zdziwienie było niemal powszechne, gdy młodzi piłkarze ANTWERPIi wymusili mecz testowy z Beerschotmenami o przyznanie tytułu. Pod koniec pamiętnego meczu, na boisku Racing de Mechelen , Royal Antwerp Football Club triumfował nad rywalem z Antwerpii i zdobył swój pierwszy krajowy tytuł. To właśnie z tej okazji hymn klubu „Rood en Wit, Liefdevolle Kleuren” ( Czerwono-biały, uwielbiane kolory ) został napisany przez Josa Lahou. Koronacja narodowa przyniosła klubowi spokój. Alfred Verdyck stał u podstaw pojednania i przywrócenia oficjalnej nazwy Royal Antwerp FC. W następnym sezonie stracił swój drugi tytuł z rzędu o mały punkt za R. CS Brugeois, ale świętował drugą koronę w 1931. Great Old ponownie zajął drugie miejsce w 1932 i 1933.

Metoda węgierska i nowy kryzys

w Kwiecień 1934, klub zatrudnił byłego reprezentanta Węgier Ignacego Molnara jako trenera. Artysta balowy Molnar początkowo opiekował się Juniorami. Technik Magyar wprowadził „rewolucyjne” metody. Nie zawahał się zabrać swoich piłkarzy do kina, zjeść razem w restauracji z żonami lub narzeczonymi… Wśród kierownictwa niektórzy zarzucali mu brak konkretnego planu treningowego, a kibice zachwycali się nowym stylem gry widowiskowe i duża liczba strzelonych bramek. Węgierska „wizja”, taka jak ta, która dwadzieścia lat później zmieni oblicze futbolu. Ale w latach trzydziestych I. Molan nieświadomie stał u podstaw nowych waśni w kierownictwie Wielkiego Starego.

Nieudany początek sezonu 1934-1935 przyniósł wodę do młyna przeciwników Molnara, oskarżanych o oglądanie tylko piłki nożnej! Potwierdziło się to w drugiej rundzie, na przykład dzięki wygranej 7:1 z Union SG (trzykrotnym obrońcą tytułu). Wielki Stare kieszeni 23 z 26 punktów możliwych do zdobycia w drugiej rundzie i wrócił do 5 -tego  miejsca. Miejski klub strzelił 99 goli, 37 więcej niż nowi mistrzowie Daring CB. Mimo to kierownictwo wykazywało wielką złą wiarę. Podziękowała Molnarowi! Fakt ten oczywiście nie pozostał bez konsekwencji.

Na początku sezonu 1935-1936 doszło do sporu między zarządem a zawodnikami. Ale przyczyną nie były złe wyniki. Piłkarzom nie podobał się styl gry ich nowego trenera, Austriaka Victora Löwenfelda. Lśniący futbol Antwerpii ustąpił miejsca wolniejszej, bardziej stereotypowej grze. Po poważnej porażce 7-1 w Standardzie , kierownictwo uznało, że to „pro-Molnar” byli odpowiedzialni za tę gorącą porażkę. Louis Somers, John Mortelmans, Flor Lambrechts oraz bracia Henri, Frans i Albert De Deken zostali zawieszeni przez swoich przywódców. Przerwa się skończyła. „Buntownicy” opuścili klub i stworzyli Antwerp Boys, których związali z Vlaamse Voetbalbond, flamandzką federacją piłkarską niezależną od URBSFA. Inni wpływowi gracze (Jan Geentiens, Pol Dua, Willy Ulens i Louis Deceuninck) dołączyli do Antwerp Boys. W ten sposób wyrównali zespół wysokiego poziomu, który zdobył cztery kolejne tytuły!

Ale to zwycięstwo Władzy, które odepchnęło buntowników, Royal Antwerp FC zapłaciło wysoką cenę. Utrata utalentowanych graczy braci De Deken była mocno odczuwalna. W dzisiejszych czasach konsultacje szybko miałyby pierwszeństwo, ale pod koniec lat 30. duch przywódców nie chciał zaakceptować najmniejszego buntu. Jednak nie wszyscy akceptowali paternalistyczne i „staromodne” poglądy zarządzania Wielkim Starym. Wśród zwolenników powstały dwa nurty idei i powstały dwa klany. Verbond der Antwerpsupporters, który przyniósł ze sobą klubów sympatyków od 1927 roku, zepsuł. Aktiekomiteit der Antwerpsupporters (przodek obecnych Federatie van Antwerpen Zwolennicy Kluby - FASC) urodził się i regularnie krytykowane zarządzanie klubem.

Lata wojny

Koniec sierpień 1939, rząd belgijski zarządził powszechną mobilizację. We wrześniu hitlerowskie Niemcy zaatakowały Polskę. Rozpoczyna się II wojna światowa. Związek Belgijski pozwolił na rozpoczęcie sezonu 1939-1940 dopiero w listopadzie. Konkurencja została ostatecznie zatrzymana. Na sezon 1940-1941 Komitety Wojewódzkie i Okręgowe organizowały w swoim województwie zawody wewnętrzne ( mistrzostwa nadzwyczajne lub mistrzostwa wojenne ). Na sezon 1941-1942 Federacja Belgijska została upoważniona przez Niemców do udziału w krajowych zawodach. Praktycznie wszystkie kluby mogły korzystać ze swoich obiektów, a większość piłkarzy została zdemobilizowana, mimo że kraj był nadal okupowany. Ale wyjazdy były trudne do zorganizowania ( brak pojazdów, mało pociągów ). Drużyny zebrały swoich zawodników o szóstej rano, kiedy nie było północy. W niektórych przypadkach drużyny wyjeżdżały w sobotę, aby upewnić się, że zdążą na niedzielny mecz! W roku 1944 , Royal Antwerp FC zdjął 3 th  krajowego tytułu. Wojska alianckie wkroczyły do ​​Belgii we wrześniu 1944 roku . Wyzwolenie kraju nie poszło gładko. Region Antwerpii był ważnym punktem strategicznym z portem i Kanałem Alberta. Toczyły się ciężkie walki. Nie oszczędzono stadionu Bosuil . Sezon 1944-1945 został przerwany po wybuchu bitwy o Ardeny . Oficjalne zawody wznowiono w sezonie 1945-1946 . Royal Antwerp FC obronił tytuł ( z 1944 roku ) z honorem, ale spadł nieznacznie, zajmując drugie miejsce za FC Malinois.

„Złote lata pięćdziesiąte”

Na początku lat pięćdziesiątych centrum Antwerpii bardzo się zmieniło. Z koronowanych w 1944 roku piłkarzy nie pozostało już wielu. Klub był bardzo aktywny na rynku transferowym. Z Antwerp Campine przybyły młode talenty: Jos Van Ginderen, Stan De Backker i Leon Wouters, którzy okazali się ważni w nowej dekadzie. W 1953 Antwerpia (podobnie jak wiele innych belgijskich klubów) zatrudniła angielskiego trenera. Harry Game chciał zastosować profesjonalne metody. Ofiarą tego wyboru padły wciąż badane elementy. Tak było w przypadku utalentowanych Eddy'ego Bertelsa i Eddy'ego Woutersa. Nieobecni na kilku treningach chłopcy ci rozegrali mniej niż połowę spotkań z rezerwami.

Przez dwa sezony Wielki Stary wyglądał szaro. W roku jego 75 XX  -lecia, Royal Antwerp FC zakończył 4 th w lidze, ale zdobył Puchar belgijskiej, która została wznowiona, dominując ( 4-0 ) na THOR Waterschei ostateczna.

W okresie bezpośrednio powojennym powstał klub: SC Anderlechtois . W ciągu 11 lat zdobył 7 tytułów. Ukończenie mistrzostw przed brukselskim klubem było nie lada wyczynem. Klub Mauve et Blanc był jednym z pierwszych, który zastosował profesjonalne metody i miał duży rdzeń. Każdy gracz miał swojego zastępcę. Inne kluby zrozumiały, że konieczne jest ustawienie się w szeregu, ryzykując szybkim odpadem sportowym.

Jak na sezon 1956-1957 Antwerpia nie dokonała sensacyjnych transferów. Ponadto klub stracił dwóch zawodników. Eddy Wouters wyjechał na studia do USA ( gdzie był mistrzem z drużyną z Nowego Jorku ), podczas gdy Jef Van der Linden był kilkakrotnie kontuzjowany. Bramkarz Figeys również doznał kontuzji, a pod poprzeczką zastąpił go młody Wim Coremans. Ten bramkarz był objawieniem sezonu. Występował regularnie i dawał zespołowi pewność siebie. Anderlecht miał bogatszy i bardziej pokaźny zarodek, ale Antwerpia okazała się bardziej regularna. Czwarty (i ostatni do tej pory) tytuł klubu wywalczył z 6-punktową przewagą.

Wielki Stary zadebiutował w Europie w sezonie 1957-1958. Mistrz Belgii Royal Antwerp FC był szczególnie zepsuty, ponieważ los dał mu zaszczyt zmierzyć się z Realem Madryt (dwukrotnym zdobywcą tytułu europejskiego od 1956 roku). ten31 października 1957dlatego pozostał historyczną datą dla klubu. Ponad 55 000 ludzi zgromadziło się na stadionie Bosuil . Kilka firm z Antwerpii dało swoim pracownikom pół dnia wolnego. Antwerpia miała niezwykły mecz z madryckim gigantem. Stan De Bakker zniweczył scenę szczęścia, kiedy zremisował 1-1. Poprowadzony i ostatecznie pokonany 1-2, Great Old zdobyłby wyrównanie na 2:2, ale Santamaria użył świetnych środków, aby powstrzymać Eddy'ego Bertelsa, a potem piłka Victora Vic Meesa trafiła w poprzeczkę. Wracając do Chamartin,28 listopada 1957, Antwerpia była laminowana 6-0. Dla kibiców Antwerpii honor był bezpieczny. Debiutując w Pucharze Europy, belgijskie kluby obawiały się zniewagi, jaką Anderlecht spuścił w Manchesterze w 1957 r., przy wyniku… 10:0.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami tytułem za sezon 1957-1958 przyznano by numer 1. Jednak w tamtym czasie dogrywką w przypadku remisu była „najmniejsza liczba przegranych”. Pokonany 5 razy, Royal Antwerp FC musiał oddać tytuł Royal Standard de Liège, który przegrał tylko 4 razy.

Przed sezonem 1959-1960 Royal Antwerp FC zrezygnował ze swoich starych sług: Stana De Bakkera, Louisa Verbruggena i Boba Maertensa . Odnotowano przybycie Flor Bohez. Zarządowi Antwerpii brakowało ambicji w porównaniu z Anderlechtem i Standardem, które z roku na rok stawały się coraz silniejsze.

Smutne lata sześćdziesiąte

Klub z Antwerpii nie chciał zapełnić odejść i pozycji uznanych za słabsze. Pozwoliła pokoleniu lat 50. zakończyć karierę i postawić na młodych ludzi, których szkoliła. Była to polityka uznana za „półprofesjonalną”. Inne kluby z Liège czy Brukseli, które również się do tego ograniczyły, nie poszły na odległość. W perspektywie średnioterminowej Royal Antwerp FC był zmuszony kupić, a następnie ponownie kupić, aby nadal odgrywać mniej lub bardziej ważną rolę. Skończyły się czasy własnej formacji, nie było już mowy o samowystarczalności. Trzeba było szukać gdzie indziej tego, czego nie miałeś. Nie można już było zadowolić się rdzeniem 16 graczy. Harry Game to zrozumiał. Trener, który przyniósł sukces, opuścił klub i wrócił do Grecji ( do Panathinaikos Ateny ).

W sezonie 1964-1965 numer rejestracyjny 1 znalazł się w katastrofalnej sytuacji. Bez systemu gier, bez dużego jądra, bez perspektyw na przyszłość. Victor Mees, który zakończył karierę w wieku 37 lat, został uznany za najlepszy element! Antwerpia starała się znaleźć zastępcę. Osiem różnych graczy zostało wypróbowanych. Klub zapewnił sobie utrzymanie w lidze 1 dopiero w przedostatnim dniu, pokonując Diest 1:0.

Zarząd Antwerpii w końcu się obudził i dokonał transferów na 5 milionów BF ( dzisiaj około 700 000 euro ), co było wówczas sławną sumą. Jednym z największych zakupów był Urbain Segers, szybki do przodu z La Gantoise . W Lyra poszliśmy szukać Willy'ego Van Der Wee, odważnego i pracowitego rozgrywającego. Jednak najskuteczniejszym transferem był transfer młodej 20-letniej mediany kupionej od SK Beveren/Waas . Chłopak miałby wspaniałą karierę belgijską, ale także z Czerwonymi Diabłami . To był Wilfried van Moer .

The Great Old przywrócił Anglika Harry'ego Game jako trenera. Klub mógł przeżyć spokojny sezon w miękkim podbrzuszu tabeli z dala od bolesnej walki o utrzymanie poprzedniego sezonu. Było lepiej, ale jeszcze daleko od szczytu. Kierownictwo myślało inaczej i zadowoliło się pierwszą kampanią transferową. Rzeczywistość była zupełnie inna. Wielkie struktury przechodziły poważne zmiany, zawodowa piłka nożna miała się rozprzestrzenić wśród belgijskiej elity ( nawet jeśli do powstania Professional League potrwa jeszcze dziesięć lat ), a kierownictwo z numerem 1 nie wybrało właściwej. pociąg. Podczas gdy gdzie indziej premie zostały skorygowane w górę, Royal Antwerp FC niczego nie zmienił. W przeciwieństwie do innych dużych klubów piłkarze nadal nie mieli treningu w ciągu dnia.

Na początku sezonu 1967-1968 rdzeń Antwerpii doznał kilku kontuzji. Coach Game zrezygnował i został zastąpiony przez Vic Mees . Ale nie udało mu się wydostać swojego klubu z rutyny. Po raz pierwszy w swojej historii Royal Antwerp Football Club spadł do niższej ligi.

Spadek wywołał falę protestów wśród kibiców. Pod bramami stadionu zorganizowano demonstracje. Grupy kibiców zarzucały stagnację kierownictwa, które uważały za odpowiedzialne za zejście. Walne zgromadzenie zostało zwołane w dniu20 czerwca 1968. Profesor Fernand Collin poczuł się odpowiedzialny i zrezygnował ze stanowiska prezesa. Przyznał, że był zwolennikiem obrony sportu amatorskiego. Nie było tajemnicą, że wolał „szkołę szkoleniową dla młodych ludzi” „od produkcji komercyjnego show”.

Powołano tymczasową komisję pod przewodnictwem Josa Lahou ( kompozytora hymnu klubu ), aby zapewnić przyszłość najstarszemu klubowi w Królestwie. Eddy Wauters, Julien Boydens, Rik Boogaerts, Marcel Florus i Louis Bastin byli częścią tego komitetu ratunkowego. Po długich dyskusjach20 marca 1969Eddy Wouters, który początkowo odmówił, przyjął stanowisko Przewodniczącego Komitetu Wykonawczego („ Największy błąd mojego życia ”, często mawiał później). Klub wkroczył w nową erę, która przyniosła mu profesjonalizm.

Pewien facet Thys

Sezon 1968-1969 , pierwszy w Antwerpii w lidze 2, był bolesny, ale cel został osiągnięty. Ostatniego dnia Berchem wciąż mógł wyprzedzić Wielką Starą, aby zostać mistrzem. Ale kiedy zwolennicy Antwerpii dowiedzieli się przez radio, że Żółci i Czarni zostali pokonani w R. CS Vervietois , zaatakowali trawnik Waterschei . Sędzia Vital Loraux musiał ewakuować się z boiska. Mecz został wznowiony, a Karel Beyers wyrównał dla Antwerpii w euforycznej atmosferze. Nastąpiła druga inwazja na ziemię i pan Loraux przerwał grę trochę wcześniej. Antwerp FC awansował do 1. dywizji.

W sezonie 1970-1971 pomyłka Standardu uratowała Antwerpię przed dalszym spadkiem. W Rouches wygrał ( 0-2 ) w Bosuil ale oni ustawieni czterech graczy zagranicznych. Przepisy w tamtym czasie dopuszczały tylko trzy. Antwerpia złożyła skargę, a Federacja wydała orzeczenie przychylne. Odniosła sukces ( 5-0 ) przez walkę z Wielkim Starym. Na tym sprawa się skończyła, bo mimo straty dwóch punktów Liege zdobył tytuł z przewagą nad Club Brugeois . Jednak ten sukces na „zielonym dywanie” był decydujący dla Antwerpii, która dzięki odzyskanym dwóm jednostkom zdobyła na końcu trasy 24 punkty. Antwerpia nie zdobyła więcej punktów w ostatnich meczach, ponieważ Sporting de Charleroi zanotował fatalny powrót, ale nie udało mu się zdobyć 23 punktów. Bez błędu Standardu Antwerpia zostałaby wyprzedzona przez Zebry i odesłana z powrotem do D2!

Kierownictwo Antwerpii wpadło na dobry pomysł, aby zatrudnić Guya Thysa jako trenera. W tym czasie były zawodnik Beerschot i Standard był jeszcze mało znany wśród trenerów. Jego głównym osiągnięciem było wychowanie Beverena do elity i zaoferowanie lśniącego stylu gry, dzięki któremu klub z Waasland zyskał przydomek „mały Anderlecht”.

Twierdząc, że jest znakomitym psychologiem ( co później potwierdził na czele Czerwonych Diabłów ), Thys sprowadził Royal Antwerpię z powrotem na honorowe miejsca. W drużynie Antwerpii mistrzem gry był Austriak Karl Kodat. W latach 1973-1974 numer 1 przegrał w półfinale Pucharu Belgii i zajął drugie miejsce. Kolejny sezon był najdłuższym w historii mistrzostw Belgii. Elita liczyła 20 klubów (rekord). Belgijski FA gdzie „Liga” został stworzony został stwarzające jego pierwszej lidze od 16 do 18 kursów. Odbyło się to trzykrotnie, rozłożone na trzy sezony: od 16 do 20, potem redukcja do 19 i wreszcie do 18. W 1975 roku Antwerpia z Austriakiem Alfredem Riedlem została ponownie wicemistrzem i walczyła w finale Pucharu Belgii z Anderlechtem . Najlepsza drużyna na boisku, Great Old jeszcze nie ugiąła się po bramce André De Nula. W tym sezonie po raz pierwszy dopuszczono reklamę komercyjną na koszulkach. Pierwszym sponsorem Antwerpii była firma "  Bell  " (telekomunikacja).

Royal Antwerp FC był wymieniany jako jeden z największych faworytów sezonu 1975-1976 . Kierownictwo klubu pokazało swoje ambicje na rynku transferowym, powiększając jego trzon. Jedną z mocnych stron tego zespołu był sektor ofensywny. Start zawodów był bez zarzutu. Wielki Stary stracił tylko jeden punkt w pierwszych pięciu meczach. W ten sposób Karl Kodat w czterech meczach zdobył trzy potrójne korony. Aston Villa została wyeliminowana w pierwszej rundzie Pucharu UEFA przez fantastyczną Antwerpię. Ale wtedy pech spadł na grupę. Wielu graczy zostało odsuniętych na bok i to nie z powodu drobnych kontuzji, ale kontuzji wymagających operacji i/lub długiej rewalidacji. Alfred Riedl przegrał sześć miesięcy, Verlser, Houwaart (dwa razy), Poels, Van Riel, Caers, De Raeve zostali usunięci z boiska na długie tygodnie. Bosuil nabrało wyglądu szpitala. Gdy zawodnik wrócił, tracił rytm i nie wykonywał usług, które mógłby mieć bez wymuszonego zatrzymania. Guy Thys był kilkakrotnie zmuszony do wystawiania trzech do czterech juniorów! Kiedy rozpoczęła się druga runda, Antwerpia musiała zrezygnować ze swoich pretensji i zakończyła grę na środku tabeli.

Fani nie od razu zdali sobie sprawę z konsekwencji tego katastrofalnego sezonu. Niektóre kontuzje nie zostały jeszcze wyleczone przed rozpoczęciem kolejnego sezonu. Trzeba było odbudować nowy zespół. Guy Thys opuścił klub na wezwanie Federacji . przejął Raymonda Goethalsa jako trener federalny. Antwerpia nie chciała utrudniać awansu, jaki otrzymywał trener. Trenerem Wielkiego Starego został Jef Vliers . Pod koniec sezonu Karl Kodat opuścił klub po 6 wspaniałych sezonach. Kończył się dobry okres dla Wielkiej Starej. Pod koniec 1976 roku Louis De Vries został zatrudniony jako „Dyrektor ds. ekspansji i promocji”, z misją dalszej profesjonalizacji klubu. Ale o europejskim futbolu rozmawialiśmy dopiero w latach 80-tych.

Pierwsze stulecie

1980 był rokiem stulecia "najstarszego belgijskiego klubu", wielką dekadą przed innymi. Klub metropolii powrócił na szczyt krajowej hierarchii dzięki polityce skierowanej do młodzieży. Danny Bonne i Leo van der Elst byli międzynarodowi w drużynach młodzieżowych. Antwerpia zakończyła rok jubileuszowy tylko w 13 th  miejsce. Znak był jasny, że młodzi ludzie potrzebują mentoringu przez doświadczonych graczy. W związku z sezonem 1980-1981 Węgier Sandor Müller ( międzynarodowy pomocnik Vasasa Budapest ), nazywany Profesorem, przybył w towarzystwie Laszlo Fazekasa, znanego na arenie międzynarodowej węgierskiego strzelca. Ci dwaj gracze mieli już trzydzieści dwa lata, ale przynieśli doświadczenie, którego brakowało grupie. Klub rozstał się z napastnikiem Willym Geurtsem , przeniesionym do Anderlechtu . Jeszcze w tym sezonie bramkarz Theo Custers zażądał większego kontraktu. Opuścił klub ( dla Espanyola Barcelona ), ale Antwerpia zareagowała szybko, zatrudniając doświadczonego Jugosłowianina: Ratko Svilara . Wielki Stary zakończył mistrzostwa w 9 th  miejscu.

Na sezon 1981-1982 numer 1 witał przybycie młodego napastnika, polskiego pochodzenia, przeniesionego ze Sporting de Charleroi  : Aleksandra Czerniatyńskiego . Ten młody zawodnik był już międzynarodowym Espoirem i zyskał przydomek „Waloński cud”. Szybko został powołany do Czerwonych Diabłów, gdzie zagrał 10 kapsli „A”, zanim został przeniesiony do Anderlechtu . Antwerp wykonał świetny sezon i zajął 5 th w rankingu. W tym czasie dało to dostęp do Pucharu Europy.

Na początku sezonu 1982-1983 , Cziernia dlatego opuścił wielki stary dla Anderlechtu. Rzadko odrzuca się ofertę mieszkańców Brukseli, chyba że generalnie dysponują środkami finansowymi. W zamian za napastnika i pewną sumę pieniędzy Antwerpia otrzymała dwóch młodych piłkarzy: Islandczyka Petura Peturssona i Barta Cluytensa. Smutek kibiców Antwerpii osłabł wraz z przełomem młodego zawodnika z Merksem: Marca van der Lindena, który był objawieniem tego sezonu. Liderzy Antwerpii zatrudnili 14-letniego zawodnika z Westmalle: Francisa Severeynsa . Trener Dimitri Davidovic wyprowadził swój zespół na trzecie miejsce za nietykalnymi, 4 punkty za Standardem i 3 za Anderlechtem .

Sprawiedliwość Bellemans

Od początku 1984 roku w belgijskim futbolu niebo pociemniało. Pierwsza dekada oficjalnej profesjonalnej piłki nożnej przyciągnęła ciekawość osób kierujących… Departamentem Podatkowym. Tajemnicą poliszynela był fakt, że kluby równolegle z oficjalnymi kontami zarządzały „funduszem”. Ta praktyka była raczej reliktem starego systemu sprzed sformalizowania profesjonalizmu niż realną chęcią defraudacji. Te „fundusze” były przez większość czasu wykorzystywane do wypłaty premii lub dopłat wobec graczy, a tym samym do zwiększenia ich motywacji. Sędzia Guido Bellemans przyszedł, aby włożyć swój śledczy nos w gazety klubów. Kilka ( jeśli nie wszystkie ) miało „korekty podatkowe” do spłacenia państwu. W Standard , sędzia Bellemans znalazł notatnik, który doprowadził do skandalu Standard-Waterschei . W Antwerpii sędzia zażądał zatrzymania prezydenta Eddy'ego Wautersa. Działania tego na szczytach sektora bankowego rodziły pytania. Ostatecznie Eddy Wauters i inni przywódcy z Antwerpii zostali całkowicie oczyszczeni. Ale świat belgijskiego futbolu był naznaczony tymi śledztwami, a konsekwencje nie trwały długo: rynek transferowy był szczególnie spokojny.

Przybycie Arie Haana na stanowisko trenera sezonu 1984-1985 przywróciło nadzieję kibicom Antwerpii, ale Holender musiał borykać się z licznymi kontuzjami, które dotknęły jego grupę, która skończyła na środku tabeli ( 7 e ). Kolejny sezon poszedł gorzej. Haan został zwolniony wgrudzień 1985. Leon Nollet zastąpił go i udało się zapisać numer rejestracyjny 1 który zajął 9 th . Początek sezonu 1986-1987 był katastrofalny. The Great Old zajął ostatnie miejsce po 13 meczach, zdobywając tylko 3 punkty. Prezydent Eddy Wauters postanowił użyć wielkich środków. Odprawił NOLLET i zastąpić go z renomowanego trenera: Georg Kessler .

"Sir" Georgowi udaje się ratować, na które ma nadzieję. W następnym sezonie Antwerpia została ukoronowana „Jesiennym Mistrzem” po pięknej pierwszej rundzie, którą zakończył niepokonany. Po cukierników rozejm klub wziął czas, aby odzyskać swoją początkową szybkość, ale w konkursie końcowego, klub zgarnął całą tę samą ślicznotkę 3 th  miejsce, zrównać się punktami z KV Mechelen ( ale z mniejszym powodzeniem ), zaledwie dwa odcinki od Klub Brugeois . Antwerpia była bowiem synonimem powrotu na scenę europejską. Trzech Antwerperów, Van der Linden, Plovie i Severeyns zostało „Międzynarodowym A”. Do sezonu 1988-1989 , Georg Kessler przyniósł młodej Hans-Peter Lehnhoff z FC Cologne . Klub pozostał ambitny, ale kilka projektów upadło z powodu braku wystarczających gwarancji finansowych ( np. projekt nowego stadionu, którego model został wystawiony ).

(prawie) na dachu Europy

Wraz z projektem stadionu zniknął również Georg Kessler , którego zarząd zastąpił Dimitri Davidović . Po Cisse Severeyns ( w Pizie ) klub wypuścił Marca Van der Lindena ( w Anderlechcie ). Te wyjazdy rekompensował powrót Aleksa Czerniatyńskiego . "Powrót" doceniony przez fanów. W sezonie 1989-1990 ; Royal Antwerp FC dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA . Kampania europejska rozpoczęła się w pierwszej rundzie „Cudem Witosza”. Po rozłamie ( 0:0 ) w Bułgarii, Wielki Stary wydawał się być w korzystnej sytuacji, by gościć Vitoszę Sofię , ale przebieg drugiego meczu uspokoił entuzjazm. Bułgarzy szybko wyszli na prowadzenie. Sytuacja dodatkowo się skomplikowała, gdy z numerem 1 stracił Francky Dekenne , kontuzjowany dwadzieścia minut przed czasem. Po dokonaniu dwóch zmian ( maksimum dozwolone w tym czasie ), Antwerpia zakończyła grę na dziesiątej. Na minutę przed końcem Witosza prowadził 1-3. Austriacki sędzia Friedrich Kaupe dodał 6 minut po czasie potrzebnym na ewakuację Dekenne . W ostatniej minucie Nico Claesen obniżył wynik do 2-3. Wtedy w czasie, który nie został jeszcze nazwany „czasem doliczonym”, Wielki Stary dokonał rzadkiego wyczynu: strzelił trzy gole. Claesen strzelił na 92. miejscu, a dwie minuty później Raphael Quaranta strzelił zwycięskiego gola i kwalifikację, w którą nikt nie wierzył. Na antenach RTBF Michel Lecomte prawie stracił głos. Nie przeszkodziło to występowi Antwerpii w oglądaniu telewizji. Najstarszy klub w Belgii znalazł niespodziewaną światową sławę!

Stymulowana przez tę pierwszą rundę, Antwerpia osiągnęła dwa inne duże występy, eliminując Dundee United i VfB Stuttgart . FC Cologne zatrzymał piękną przygodę Antwerpia. W lidze, w Antwerpii skończył 4 th i był w Europie ponownie. Jednak następna europejska kampania została przerwana, ponieważ numer 1 został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Węgrów z Ferencváros .

ten 14 maja 1991, Royal Antwerp FC swoje ostatnie spotkanie ( z marokańskim klubem IRT Tangier ) rozegrał w bosuil mającym swoją historyczną formę. Następnego dnia żurawie i buldożery zburzyły „stojące” trybuny za jedną z bramek. Cztery miesiące później zainaugurowano Atriumcomplex z 800 miejscami biznesowymi.

W sezonie 1991-1992 , pod przewodnictwem Waltera Meeuwsa , drużyna z chorągiewką nabyła zjednoczoną mentalność godną trzech muszkieterów ( Wszyscy za jednego i jeden za wszystkich ). Dzięki genialnemu rozgrywającemu Fransowi van Rooijowi , szybkości Hansa-Petera Lehnhoffa , zaangażowaniu Rudiego Smidtsa i wyczuciu gola Czerniatyńskiego , Antwerpia objęła prowadzenie i zdobyła swój drugi Puchar Belgii . Pod koniec emocjonującego finału obie drużyny zostały rozdzielone karami. Wyłonienie zwycięzcy wymagało 22 kar.

Antwerpia walczyła więc o puchar w sezonie 1992-1993 . Wielki Stary wyeliminował kolejno Glenavon FC , Admirę Wacker , Steauę Bukareszt i Spartaka Moskwa, by awansować do finału. To do dziś ostatni europejski finał rozgrywany przez belgijski klub. ten12 maja 1993, na Wembley Włosi z Parmy byli zbyt mocnym tonem dla starego klubu z Antwerpii.

Urbain Haesaert udało Meeuws ale obecna poszło gorzej z kibiców. Mimo odejścia Czernia , Antwerp FC wygrał 5 th  miejsce w mistrzostwach. Jednak przeniesienie Hansa-Petera Lehnhoffa do Leverkusen było trudne do wypełnienia. Z młodą drużyną, Antwerpia otrzymała rzut karny w Pucharze UEFA przeciwko Newcastle United, który wystawił Philippe Alberta i Andy'ego Cole'a . Ten sezon 1994-1995 był trudny i klub ledwo uciekł, przede wszystkim dzięki nieznacznej słabości KV Oostende i RC Liégeois .

Powrót problemów

Chcąc sprawić, by ludzie zapomnieli o ostatnich dwóch słabych sezonach, prezydent Eddy Wauters sprowadził starego człowieka, László Fazekasa, który przywiózł dwa doświadczone elementy, Serbów Ranko Stojica i Cvijana Miloszevicia . Ale ten sezon był naznaczony powrotem sporów i kontrowersji wokół Bosuil . PoczątekSierpień 1995burmistrz Antwerpii Madame Detiège zarządziła zamknięcie trybuny II ze względów bezpieczeństwa. Mecz z K. FC Germinalem Ekerenem został przełożony. Kontrowersje wokół stadionu pojawiły się, gdy miasto Antwerpia było jeszcze kandydatem do organizacji Euro 2000 i dlatego poszukiwania miejsca na organizację przyszłego Eurostadion 2000 nie zostały zamknięte. ten16 stycznia 1996Miasto ogłosiło, że (czasowo) wycofuje swoją kandydaturę. Zaplanowana przez Region Flamandzki koperta 250 milionów franków belgijskich w końcu przeszła pod nosem mieszkańców Antwerpii, ponieważ Federacja Belgijska zdecydowała się na renowację parku Olympia w Brugii. Po tym trudnym początku sezonu Royal Antwerp FC nie odegrał żadnej konkretnej roli w lidze. Doszedł do półfinału Pucharu, ale po wyraźnej porażce ( 0:3 ) u siebie w pierwszym meczu z Cercle Brugge , László Fazekas podał się do dymisji.

Latem 1996 roku Eddy Wauters został prezesem Professional League. Sześć miesięcy po wyroku Bosmana belgijskie kluby zawodowe zaczęły zdawać sobie sprawę z czekających ich trudności finansowych. Sytuacja, w której prezydent Antwerpii kilkakrotnie alarmował, ale nie został wysłuchany. Belgijska Federacja i jej Pro League nigdy nie chciały mieć racji (ani znaleźć kompromisu) z zawodnikiem Jean-Marc Bosmanem w sporze z RC Liégeois . Zarząd Antwerpii przywrócił Georga Kesslera na stanowisko dyrektora generalnego. Niemiecki trener otrzymał wzmocnienia, ale sezon rozpoczął się od uderzenia w twarz: wczesnej eliminacji pucharu z dzieł K.RC Heinisa Gent . Spór o Eurostadium w Bosuil konsekwentnie zdominował wiadomości. wwrzesień 1996, Bosuil zostały ponownie zamknięte (przez krótki czas) po ogrodzenie upadł podczas spotkania z Anderlechtem.

Royal Antwerp FC zakończył sezon w  logicznej 6 th miejsce i wygrał prestiżowy mecz z klubu Brugeois . Wynik, który kosztował tytuł Blues and Blacks i zaoferował go Lierse . Ale podczas tej części pojawiły się poważne zakłócenia. Bosuil stadionu została ponownie zamknięta, tym razem aż1 st listopad 1997. Royal Antwerp FC musiał zagrać na wyjeździe siedem pierwszych meczów sezonu 1997-1998 . Georg Kessler pozostał na stanowisku do marca 1998 roku, po czym przeszedł na emeryturę. Zastąpił go jego asystent Ratko Svilar . Jednak zmiana trenera nie przyniosła oczekiwanego efektu. Dla 2 e  raz w historii, Antwerpia spadł do Division 2.

Od 9 lutego 1998, rozpoczęto rozbiórkę drugiej „stojącej” trybuny za drugą bramką. Negocjacje w sprawie budowy nowego stadionu czy całkowitego remontu Bosuil spotkały się z kolejną odmową władz. Odmówiono montażu dachu lub jakiejkolwiek innej aranżacji. Przywódcy polityczni i handlowi nie chcieli uczynić z czcigodnego Bosuila konkurenta dla „  Sport Paleis  ”, który był częściowo własnością prowincji Antwerpia.

Umowy z Manchesterem United

W związku z tym Antwerpia rozpoczęła działalność w 2. dywizji na stadionie bez trybun za bramkami ( pusty po stronie „Merksem” i biznesów po stronie „Zielonego punktu” ) i żaden projekt budowlany nie został ukończony. Sportowo dano sygnał nadziei. Numer 1 podpisał umowy o współpracy z Manchesterem United . Nowym trenerem został Regi Van Acker . Sezon 1998-1999 rozpoczął się od piętnastu niepokonanych meczów. Następnie zespół wyrównał i stracił swojego najlepszego strzelca (Pivaljevic) na złamaną rękę. Antwerpia odpuściła tytuł YR KV Mechelen . Podczas finałowej rundy wybuchły bójki, kiedy KV Turnhout z Patrickiem Gootsem wygrał na Bosuilstadion . Wykluczona ze stadionu Antwerpia musiała „odbierać”, bez publiczności, La Louvière na boisku Rity Berlaar. Wilki zdobyły bramkę w doliczonym czasie. Sędzia Amand Ancion, który nie odgwizdał strzelca spalonego, został zaatakowany przez angielskich graczy Higginbotham i Wallwork. Oba zostały zawieszone ze skutkiem natychmiastowym. Antwerpia wygrała swoje ostatnie spotkanie (6:0) z Geelem , ale to nie przeszkodziło klubowi Campinese awansować.

W sezonie 1999-2000 Royal Antwerp FC otrzymał wsparcie od nowego sponsora: firmy inwestycyjnej „Overend Gurney & Co 1871” (OGC 1871) i jej młodego administratora Alberta Pansa. Na stadion i drużynę przewidziano kwotę 1 miliarda 800 milionów franków belgijskich. A. Pans wpłacił zaliczkę w wysokości 70 milionów, co wzmocniło skład z takimi graczami jak Patrick Goots , Marc Van Britsom , Stefan Leleu i młody skrzydłowy wypożyczony z Manchesteru United, Luke Chadwick . Antwerp FC zdobył tytuł D2 z 21-punktową przewagą nad Ostendą .

Afera Patelni i Lotto Miliony

Oprócz sukcesów sportowych, kolejna sprawa napędzała kolumnę Antwerpii w sezonie 1999-2000. To było „dossier Pansa”. ten13 sierpnia 1999 r., zaledwie kilka miesięcy po oficjalnej prezentacji jako nowego sponsora klubu, Albert Pans został aresztowany pod zarzutem naruszenia zaufania i prania brudnych pieniędzy. Biznesmen pozostał w więzieniu do22 października 1999. W prasie pojawiło się wiele tyrad dotyczących sponsorowania Antwerpii. Jeden z incydentów dotyczył fałszywych dokumentów, znalezionych w przechowalni bagażu na Dworcu Centralnym w Antwerpii, według których „Royal Antwerp FC zamierzał połączyć się w 2000 roku z firmą w Pans. Mężczyzna próbował zostać sponsorem „Dziewczyn Pom-Pom” klubu, aby ponownie zbliżyć się do numeru 1. Podczas podróży do Maasland kibice dawali mu do zrozumienia, że ​​są zmęczeni charakterem i jego postawą. . Poszukiwany przez policję Pans zniknął z obiegu.

Na początku 2000 r. mówiono o kwocie 75 milionów franków belgijskich z Loterii Narodowej na wsparcie elitarnego sportu, oprócz 250 milionów obiecanych przez rząd belgijski ( wówczas kierowany przez Jean-Luc Dehaene ) na rzecz budowa Eurostadion 2000. Ale od24 kwietnia 1998, Komitet Organizacyjny Euro 2000 zarejestrował wycofanie się miasta Antwerpii jako miasta-gospodarza, te 250.000.000 zostało definitywnie straconych. Pieniądze z loterii pozostały dostępne i pod koniec 1999 r. miasto Antwerpia postanowiło zbudować „Galerię Sław” na „  Stadionie Komunalnym  ” ( w rzeczywistości stadionie w Kilonii ), gdzie w międzyczasie zainstalował się Germinal . Minister Przedsiębiorstw Publicznych sprzeciwił się temu. Ponieważ Eurostadion 2000 nie zostanie zbudowany, pieniądze, jak powiedział, muszą zostać podzielone między kluby. Wreszcie, burmistrz miasta Antwerpii, Gilbert Verstraelen, zdecydował, że „Galeria Sław” mieszcząca „Muzeum Olimpijskie” nie ujrzy światła dziennego, a on miał wygodne biura i kawiarnię tematyczną urządzoną na to wydarzenie Germinal, teraz Germinal Beerschot.

Krótki powrót do dywizji 1

Pod przewodnictwem Regi Van Acker The sezon 2000-2001 poszedł bez zmartwień dzięki sportowych przyjazdów koreańskiej Seol Ki-Hyeon , Tony sierżanta , Bernt Evens i prawdopodobnie najlepszy zawodnik wypożyczony z Manchesteru United od zawarcia umów między klubami, John O'Shea . Antwerp wykończone w 12 th  miejsce, dobrze dół siedzeń. Na kolejny sezon stanowisko trenera objął Wim De Coninck . Były bramkarz szybko znalazł się w konflikcie z niektórymi ze swoich piłkarzy. W połowie Royal Antwerp został zdegradowany. ten6 lutego 2002Henk Houwaart zastąpił De Coninck i zdołał utrzymać klub z dala od dwóch spadkobierców (Aalst i Beveren). Na sezon sezon 2002-2003 , houwaart przyniósł jego zespół bez większych kłopotów na 12 -tego  miejsca. Po raz pierwszy Royal Antwerp FC zakończył sezon przed Germinalem Beerschotem .

Nowa degradacja

Nowym trenerem na sezon 2003-2004 został René Desayere . Po powrocie Darko Pivaljevicia klub pokazał ambicję, by pojawić się wyżej w tabeli, ale nie poszło zgodnie z oczekiwaniami. Pivaljević nie był już „królem Darko” wcześniej docenianym przez kibiców. Szybko doznał kontuzji i klub bardzo źle rozpoczął sezon, przegrywając między innymi trzy pierwsze mecze u siebie. Desayere zapłacił rachunek w październiku i ustąpił miejsca Dojčinowi Perazić . Nazywany przez prasę „taksówkarzem”, nowy trener, któremu brakowało referencji, zwiedził go natychmiastowym sukcesem w Lierse . Ale w następnych siedmiu meczach drużyna zdobyła tylko 2 punkty. Nastąpiła druga zmiana trenera. Marc Grosjean, który został wezwany do ratowania klubu w niebezpiecznej pozycji. ten4 lutego 2004 r.Antwerpia wprowadziła nowego zawodnika wypożyczonego z Manchesteru United, 19-letniego Chińczyka, Donga Fangzhuo . Po trzech wygranych z rzędu numer 1 wydawał się być na dobrej drodze do utrzymania się, ale8 maja 2004 r.przegrał u siebie (1-2) z Sint-Truiden . Zablokowane do 27 punktów, to matematycznie pewne opuścić elity do 3 -go  czasu.

Mam nadzieję znaleźć elitę i zagrożenia

Od 2004 roku Royal Antwerp FC 4 razy uczestniczył w finałowej rundzie 2 dywizji , ale nie udało mu się uzyskać dostępu, dzięki czemu powrócił do czołowej belgijskiej ligi. Rejestracja 1 obchodziła swoje urodziny 125 e i 130 e  w przedsionku elity.

Mówi się jednak, że Wielki Stary nigdy nie miałby spokojnego życia. Nad klubem zawisło nowe zagrożenie w postaci roszczenia od „Rodziny Collin”, która domaga się ponad 4 milionów euro. Astronomiczna suma dla Antwerpii w jej obecnej sytuacji. Nieporozumienie między prezydentem Eddym Wautersem a rodziną Collin doprowadziło do zapłonu prochu na początku 2010 roku . Pod koniec sezonu 2009-2010 przechwycono przepis na mecz z Tienenem. W tym samym czasie inny były patron, Tony Gram, również zażądał swojej należności. W ostatnich miesiącach nie opublikowano nic nowego, ale sprawiedliwość jeszcze nie rządzi. Pod względem finansowym Royal Antwerp FC pozostaje na pożyczonym czasie.

W sezonie drugiej ligi 2015-2016 Royal Antwerp FC wreszcie objął prowadzenie w mistrzostwach i dlatego może marzyć o powrocie do najwyższej klasy rozgrywkowej. Jednakże19 marca 2016komisja arbitrażowa Związku Belgijskiego potępia klub z Antwerpii za spłatę długów wobec byłego prezesa Eddy'ego Wautersa . Te długi wynoszą 4,9 mln euro, a klub ma miesiąc na spłatę tej kwoty. W przeciwnym razie licencja nie zostałaby przyznana.

Powrót do D1 po 13 latach nieobecności

Klub z Antwerpii wraca do ligi 1 po zwycięstwie z KSV Roeselare na11 marca 2017 r., 13 lat po jego ostatniej obecności w elicie.

Nagrody

Oficjalne zawody Konkursy międzynarodowe

Wyniki w seriach krajowych

Royal Antwerp Football Club miał tylko dwa oddziały: najwyższa we wszystkich jego różne nazwy i 2 e  poziom. Z wyjątkiem sezonu 1900-1901 klub zawsze grał w belgijskich krajowych seriach, tj. 113 sezonów na 114 kwestionowanych.

Bilans

Statystyki zaktualizowane w dniu 14 września 2020 r. (koniec sezonu 2019-2020)


Sezony rozgrywane w krajowych
Poziom Podziały Grał Papiery wartościowe TM w górę TM w dół
i 1 st  Narodowy 99 4 1
II 2 nd  narodowy 17 2 6
III 3 rd  narodowy 0 0
IV 4- ty  Krajowy 0 0
V 5- ty  Krajowy 0 0
 
  SUMA 116 6 7 0

Rankingi sezon po sezonie

trasy europejskie

Przegląd ogólny

Próby Udać się Kubki Koniec J V NIE D bm br „PTS” Prol Patka
CE1 CE Klubów Mistrzów (56-91) 1 0 0 2 0 0 2 1 8 0 0 0
CE1 Liga Mistrzów 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
CE2 Zdobywcy Pucharów WE 1 0 1 9 2 4 3 14 14 10 2 1
CE3 Puchar Miasta Targów (55-71) 4 0 0 14 6 2 6 14 21 20 0 0
CE3 Puchar UEFA (72-2009) 8 0 0 30 10 7 13 45 48 37 0 0
CE3 Liga Europy 1 0 0 2 2 0 0 3 1 6 0 0
  SUMA 15 0 1 57 20 13 24 77 92 73 2 1

Puchar Europy Mistrzów Klubowych (CE1)

PUCHAR EUROPY KLUBÓW MISTRZÓW

Podczas swojego jedynego uczestnictwa, R. Antwerp FC został zwolniony z 1 st rundzie i zaczął w czwartej rundzie.

Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
1 31.10.1957 1/ 8 i A R. Antwerp FC - Real Madryt Hiszpania 1-2 Pan Harzić Bosuil 55 000
2 28.11.1957 1/ 8 e R Hiszpania Real Madryt - R. Antwerpia 6-0 Pan Fauqueberghe S. Bernabéu 80 000
 

Puchar Zdobywców Pucharów Europy (CE2)

ZWYCIĘZCY PUCHARU PUCHAR EUROPY
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
41 15.09.92 1/ 16 i A Glenavon FC - R. Antwerpia FC 1-1 Pan Djurhuus Park Mourneview 2,556
42 30.09.92 1/ 16 e R R. Antwerpia FC - Glenavon FC 1-1 TaB 3-1 Pan Holzmann Bosuil 6000
43 21.10.92 1/ 8 i A Admira Wacker - R. Antwerp FC 2-4 Pan Khusainov Bundes 2300
44 04.11.92 1/ 8 e R R. Antwerp FC - Admira Wacker 2-4 po 3-4 Pan Przesmycki Bosuil 6500
45 03.04.93 1/4 A R. Antwerp FC - Steaua Bukareszt 0-0 Pan Żok Bosuil 7500
46 17.03.93 1/4 R Steaua Bukareszt - R. Antwerp FC 1-1 Pan Mottram Ghenea 22 000
47 04.07.93 1/2 A Spartak Moskwa - R. Antwerp FC 1-0 Pan Sundell Łużniki 22 000
48 00/00/93 1/2 R R. Antwerp FC - Spartak Moskwa 3-1 Pan Monteira C. Bosuil 15 000
49 00/00/93 F R. Antwerp FC - PARMA AC 1-3 Pan Assemacher Wembley 37 393
 

Puchar Miasta Targów (CE3 - wersja 1)

PUCHAR MIAST TARGOWYCH
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
3 10.03.64 1 st. A Hertha BSC Berlin - R. Antwerp FC 2-1 Pan Hansen Olimpia 9178
4 14.10.64 1 st T. R R. Antwerp FC - Hertha BSC Berlin 2-0 Pan Philipps Bosuil 2000
5 18.11.64 2 II T. Hiszpania Athletic Bilbao - R. Antwerp FC 2-0 Pan Campos San Mamés 40 000
6 12/09/64 2 II T. R R. Antwerp FC - Athletic Bilbao Hiszpania 0-1 po 3-4 Pan O'Neill Bosuil 5000
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
7 28.09.65 1 st. A R. Antwerp FC - Glentoran FC 1-0 Pan Sörensen Bosuil 4000
8 06/10/65 1 st T. R Glentoran FC - R. Antwerpia FC 3-3 Pan Syme Owal 22 000
9 17.11.65 2 II T. R. Antwerp FC - FC Barcelona Hiszpania 2-1 Pan Howley Bosuil 10 000
10 12.01.65 2 II T. R Hiszpania FC Barcelona - R. Antwerpia FC 2-0 Pan Haberfellner Camp Nou 30 000
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
11 21.09.66 1 st. A US Luksemburg – R. Antwerp FC 0-1 Pan Schwinte A. Hamerella 1500
12 28.09.66 1 st T. R R. Antwerp FC - USA Luksemburg 1-0 Pan Handwerker Bosuil 4000
13 25/10/66 2 II T. R. Antwerp FC - Kilmarnock FC 0-1 Pan Michaelson Bosuil
14 02/11/66 2 II T. R Kilmarnock FC - R. Antwerp FC 7-2 Pan rzecz Park rugby 11 963
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
15 26.09.67 1 st. A R. Antwerp FC - Göztepe Izmir AŞ 1-2 Pan Boogaerts Bosuil 4500
16 22.10.67 1 st T. R Göztepe Izmir AŞ - R. Antwerp FC 0-0 Pan Dumitrescu Ataturk 18 000
 

Puchar UEFA - Liga Europy (CE3 - wersja 2)

PUCHAR UEFA - LIGA EUROPY
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
17 18.09.74 1/32 A Sturm Graz - R. Antwerpia 2-1 Pan Nicolov Bundes 7000
18 02/10/74 1/32 R R. Antwerp FC - Sturm Graz 1-0 Pan Homewood Bosuil 9000
19 22.10.74 1/16 A Ajax Amsterdam - R. Antwerpia FC 1-0 Pan Reynolds Olimpijski 20 000
20 11/11/74 1/16 R R. Antwerp FC - Ajax Amsterdam 2-1 Pan Weyhland Bosuil 37 752
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
21 17.09.75 1/32 A R. Antwerp FC - Aston Villa FC 4-1 Pan Garrido Bosuil 18 000
22 01.10.75 1/32 R Aston Villa FC - R. Antwerp FC 0-1 Pan Männing Willa Park 31 513
23 22/10/75 1/16 A Śląsk Wrocław - R. Antwerp FC 1-1 Pan Bucek Oporowska 8000
24 05/11/75 1/16 R R. Antwerp FC - Śląsk Wrocław 1-2 Pan McKenzie Bosuil 12.000
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
25 14.09.83 1/32 A FC Zürich - R. Antwerpia FC 1-4 Pan Nagy Letzigrund 8000
26 27.09.83 1/32 R R. Antwerp FC - FC Zurych 4-2 Pan Król Bosuil 12.000
27 19.10.83 1/16 A Obiektyw RC - R. Antwerp FC 2-2 Pan Donnelly Felix- Bollaert 40 000
28 02/11/83 1/16 R R. Antwerp FC - RC Lens 2-3 Pan Baumann Bosuil 22.600
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
29 06/09/88 1/32 A R. Antwerp FC - 1FC Kolonia 2-4 Pan Halle Bosuil 20 000
30 12.10.88 1/32 R 1FC Kolonia - R. Antwerpia 2-1 Pan Karlsson Müngersdorfer 12.000
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
31 12.09.89 1/32 A Vitosha Sofia - R. Antwerp FC 0-0 Pan Girard Asparuchow 10 000
32 26.09.89 1/32 R R. Antwerp FC - Vitosha Sofia 4-3 Pan Kaupe Bosuil 8000
33 17.10.89 1/16 A R. Antwerp FC - Dundee United 4-0 Pan Gregr Bosuil
34 31.10.89 1/16 R Dundee United - R. Antwerpia FC 3-2 Pan Eriksson Park Tannadice 8994
35 21.11.89 1/8 A R. Antwerpia - VfB Stuttgart 1-0 Pan Spirin Bosuil 12.500
36 05/12/89 1/8 R VfB Stuttgart - R. Antwerpia 1-1 Pan Petrovic Neckar 17 100
37 06.03.90 1/4 A 1FC Kolonia - R. Antwerpia 2-0 Pan Midgley Müngersdorfer 26 000
38 20.03.90 1/4 R R. Antwerp FC - 1FC Kolonia 0-0 MS Aladren Bosuil 20 000
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
39 09/20/90 1/32 A R. Antwerp FC - Ferencváros TC 0-0 MS Valente > Bosuil 5000
40 03.10.90 1/32 R Ferencváros TC - R. Antwerp FC 3-1 Pan Magni Üllői úti 15 000
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
50 14.09.93 1/32 A R. Antwerpia FC - CS Maritimo Funchal 2-0 Pan Krug Bosuil 6000
51 28.09.93 1/32 R CS Maritimo Funchal - R. Antwerpia 2-2 Pan Veisière Powrót Barreiros 6000
52 19.10.93 1/16 A SV Casino Salzburg - R. Antwerp FC 1-0 Pan Loizou Lehener 10 000
53 02/11/93 1/16 R R. Antwerp FC - SV Casino Salzburg 0-1 Pan Agius Bosuil
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki Sędziowie Stadiony Publiczny
54 13.09.94 1/32 A R. Antwerp FC - Newcastle United FC 0-5 Pan Wójcik Bosuil 16 000
55 27.09.94 1/32 R Newcastle United FC - R. Antwerp FC 5-2 Pan Pedersen Park Św. Jakuba 35 000
Zamówienie Daktyle Wieża mecze Wyniki
56 22.10.2020 GpJ-J1 PFK Ludogorets Razgrad - R. Antwerp FC 1-2
57 29.10.2020 GpJ-J2 R. Antwerp FC - Tottenham Hotspur FC 1-0
58 05/11/2020 GpJ-J3 R. Antwerp FC - LASK 0-1
59 26.11.2020 GpJ-J4 LASK - R. Antwerpia FC 0-2
60 03.12.2020 GpJ-J5 R. Antwerp FC - PFK Ludogorets Razgrad 3-1
61 12.10.2020 GpJ-J6 Tottenham Hotspur FC - R. Antwerpia 2-0
62 18.02.2021 1/16 A R. Antwerp FC - Rangers FC -
63 25.02.2021 1/16 R Rangers FC - R. Antwerpia FC -
 

Osobowości klubowe

Prezydenci

W swojej historii klub prowadzony jest przez piętnastu różnych prezesów.

Prezesi Królewskiego Klubu Piłkarskiego Antwerpii
Ranga Nazwisko Okres
1 Llelyn Evan Thomas 1892-1893
2 Herbert Debenham 1894
3 Lewis potter 1894-1895
4 Edgard Flint 1895-1897
5 F. Robyns 1897-1900
6 Oscar W. Molkau 1900-1906
7 pan Nagels 1906
8 Francois Verachtert 1906-1908
Ranga Nazwisko Okres
9 Henri Elebaers 1908-1928
10 Alfred Verdyck i Robert Heinz 1928-1929
11 Henri Elebaers (2) 1929-1932
Wolne krzesło 1932-1934
12 Fernand Collin 1934-1968
13 Jos Lahou 1968-1969
14 Eddy wauters 1969-2012
15 Jan Michel 2012-

Trenerzy

Od sezonu 1919-1920 do sezonu 2020-2021 na czele Antwerpii podąża za sobą pięćdziesięciu pięciu różnych trenerów.

Trenerzy Royal Antwerp Football Club
Ranga Nazwisko Okres
1 Alfred Verdyck 1919-1930
2 Wiktor Löwenfeld  (pl) 1930-1932
3 Jules Delausnay 1932-1934
4 John mniej 1934
5 Ignacy Molnar 1934-1936
6 Wiktor Löwenfeld  (w) (2) 1936-1938
7 Gustaaf Pelsmaeker 1941-1944
8 Gustaaf Pelsmaeker (2) 1945-1949
9 J. De Clercq & R. Gedopta 1949-1953
10 Gra Harry'ego 1953-1960
11 Wiktor Havlicek 1960-1961
12 Karl Humenberger 1961-1964
13 G. Hofman & J. Fraipont 1964
14 Hubert D'Hollander 1964-1965
15 Gra Harry'ego (2) 1965-1968
16 Robert maertens 1968-1970
17 Louis Cautreels 1970-1971
18 Pál Csernai 1971-1972
19 E. Wauters & D. Simons 1972
20 Miejskie Braems 1972-1973
21 Louis wouters 1973
22 Facet Thys 1973-1976
23 Jef Vliers 1976-1977
24 Ladislav Novák 1977-1979
25 E. Wauters (2)& S. Van den Bergh 1979
Ranga Nazwisko Okres
26 Dimitri Davidović 1980-1983
27 Jean Dockx 1983-1984
28 Arie Haan 1984-1985
29 Leon Nollet 1985-1986
30 Georg Kessler 1986-1989
31 Dymitr Dawidowicz (2) 1989-1991
32 J. De Wita & D. Koekelcoren 1991
33 Walter Meeuws 1991-1993
34 Miejski Haesaert 1993-1995
35 Ratko Svilar 1995
36 László Fazekas 1995-1996
37 Ratko Svilar (2) 1996
38 Jerzy Kessler (2) 1996-1998
39 Ratko Svilar (3) 1998
40 Regi Van Acker 1998-2001
41 Wim De Coninck 2001-2002
42 Henk houwaart 2002-2003
43 René Desaeyere 2003
44 Dojčin Perazić 2003-2004
45 Marc Grosjean 2004
46 Jerko Tipurić 2004-2005
47 Regina Van Acker (2) 2005-2006
48 Warren Joyce 2006-2008
49 Dymitr Dawidowicz (3) 2008-2009
50 Ratko Svilar (4) 2009
Ranga Nazwisko Okres
51 Colin Andrews 2009-2010
52 Bart De Roover 2010-2011
53 Bart Wilmssen 2011-2012
54 Dennis van Wijk 2012-2013
55 Jimmy Floyd Hasselbaink 2013-2014
56 Richard napastnik 2014-2015
57 David Gevaert 2015-2016
58 Frederik Vanderbiest 2016
59 Dawid Gevaert (2) 2016
60 Wim De Decker 2016-2017
61 László Bölöni 2017-2020
62 Iwan Leko 2020
63 Franky Vercauteren 2021-

Byli gracze

Obecna siła robocza

W pierwszej tabeli wymieniono zawodowy skład Royal Antwerp Football Club na sezon 2019-2020. Druga to lista wypożyczeń udzielonych przez klub w tym samym sezonie.


Struktury klubowe

Konstrukcje sportowe

Stadiony

Aspekty prawne i ekonomiczne

Elementy księgowe Najdroższe przelewy

Poniższe dwie tabele podsumowują największe sprzedaże i zakupy zawodników w historii klubu z Antwerpii.

Rekordowe przyjazdy
Ranga Gracz Rosnący Pochodzenie Przestarzały
1 st Alex Yi Karel D'Haene Didier Lamkel Zé

 1  mln € UCLA Bruins KSV Waregem Chamois niortais FC

 1 st lipca 2002
1 st lipca 2000
24 lipca 2018
4 th Nico cleesen 850  tys. € Tottenham Hotspur 1 st sierpień 1988
5 th Jonathan bolingi 750  tys. € Standard de Liège 1 st lipca 2018
Rekordowe wyjazdy
Ranga Gracz Rosnący Miejsce docelowe Przestarzały
1 st Karel D'Haene 2,5  mln € Trabzonspor 9 lipca 2003 r.
2 nd Darko Pivaljević 1,5  mln € 1. FC Kolonia 1 st lipca 2000
3 rd Alen orman 800  tys. € Hibernian FC 1 st lipca 2001
5 th Hans-Peter Lehnhoff Jonas De Roeck
 500  tys. € Bayer 04 Leverkusen Lierse SK

 1 st lipca 1994
1 st lipca 2001
Legenda: M € = miliony euro.

Uwagi i referencje

  1. Tutaj pokazane są tylko główne tytuły w oficjalnych konkursach.
  2. Stopka 100 ASBL. Słownik klubów zrzeszonych w URBSFA od 1895 roku: Archiwum URBSFA
  3. Oficjalna liczba przynosi sezon do rangi 2010-2011 110 -tego  sezonu. Maksymalne możliwe jest jednak tylko 108 sezonów, ponieważ liczone zawody 1939-1940 i 1944-1945 nie zostały jeszcze zakończone.
  4. Numery i nazwy klubów belgijskich
  5. Pory roku „1939-1940” i „1944-1945” są liczone, ponieważ zostały rozpoczęte. Ale zatrzymały ich wydarzenia II wojny światowej .
  6. (nl) „  Historia prezesów Royal Antwerp FC  ” , Muzeum RAFC ,2018( przeczytaj online , konsultacja 10 marca 2018 r. )
  7. (nl) „  Lista trenerów Royal Antwerp FC  ” , Muzeum RAFC ,2018( przeczytaj online , konsultacja 10 marca 2018 r. )
  8. „  Lista trenerów Royal Antwerp FC  ”, Świat piłki nożnej ,2018( przeczytaj online , konsultacja 10 marca 2018 r. )
  9. „  Aktualna siła robocza  ” , na https://royalantwerpfc.be/ (dostęp 15 lipca 2019 r. )
  10. (Nl) "  Squad of Royal Antwerp Football Club w szczegółach  " , na transfermarkt.co.uk (dostęp 15 lipca 2021 )
  11. Wskazuje się tylko narodowość sportową . Gracz może mieć kilka narodowości, ale ma prawo grać tylko dla jednej selekcji narodowej.
  12. Pokazywany jest tylko najważniejszy wybór.
  13. "  rekord Przyloty  " na transfermarkt.fr (dostęp na 1 st kwietnia 2018 ) .
  14. "  Odejścia rekord  " na transfermarkt.fr (dostęp na 1 st kwietnia 2018 ) .

Linki zewnętrzne