Rosetta (film)

Rosetta Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Émilie Dequenne podczas prezentacji filmu na festiwalu filmowym w Cannes w 1999 roku .

Kluczowe dane
Tytuł oryginalny Rosetta
Produkcja Jean-Pierre Dardenne
Luc Dardenne
Scenariusz Luc Dardenne
Jean-Pierre Dardenne
Główni aktorzy

Émilie Dequenne
Fabrizio Rongione
Anne Yernaux
Olivier Gourmet

Ojczyźnie Belgia Francja
Uprzejmy Dramat
Trwanie 95 minut
Wyjście 1999


Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja

Rosetta to francusko - belgijski film wyreżyserowany przez Jean-Pierre'a i Luca Dardenne'a , wydany w 1999 roku .

Streszczenie

Rosetta, młoda 18-letnia kobieta, straciła pracę w fabryce pod koniec okresu próbnego. Rozgniewana ogłoszeniem jej zwolnienia, buntuje się i policja jest zmuszona ją ewakuować. Mieszkając w przyczepie ze swoją alkoholiczką matką, Rosetta przez wiele dni będzie toczyć nieustającą wojnę o znalezienie pracy. Walczy z matką. Znajduje inną pracę, traci ją i znajduje. Ma obsesję na punkcie lęku przed zniknięciem i wstydu, że zostanie wysiedlona. Chciałaby mieć „normalne” życie, takie jak inni wśród nich.

Karta techniczna

Dystrybucja

Filmowanie

Wśród miejsc filmowych rozpoznajemy głównie dwie wieże znajdujące się na lewym brzegu mostu Seraing , w Jemeppe-sur-Meuse , u stóp których znajduje się parking, na którym stoi przyczepa kempingowa. Rampy dojazdowe, zapożyczone z motoroweru w filmie, zostały odtąd usunięte podczas renowacji terenu. Zburzono również stację benzynową, znajdującą się na wzniesieniu drogi krajowej 617 między Ougrée i Boncelles . Staw znajduje się w Nandrinie .

Wpływy

Ta sekcja może zawierać niepublikowane prace lub niezaudytowane oświadczenia  (sierpień 2013) . Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając niepublikowaną zawartość.

Rosetta to film bardzo wpływem włoskiego neorealizmu ( Vittorio De Sica , Roberto Rossellini ), kina Maurice Pialat ( L'Enfance nue a zwłaszcza Passe ton bac pierwszy ), filmie Mouchette przez Roberta Bressona lub niektórych prac John Cassavetes tym A Kobieta pod wpływem za żywy i poruszony portret kobiety na skraju implozji, zupełnie nie pasującej do jej codziennego świata.

Operator kamery Benoît Dervaux ponosi wielką odpowiedzialność za rozwój pracy reżyserów. Ten film ma również podobieństwa do Klinkaart (1956) Paula Meyera .

I odwrotnie, ten sam temat i tę samą wściekłość, by przezwyciężyć przeciwności losu, odnajdujemy w Louise Wimmer (2011), w reżyserii Cyrila Menneguna , gdzie główny bohater znajduje się trzydzieści lat poza Rosetą w walce o ponowne odkrycie życia społecznego.

Komentarze

Ta sekcja może zawierać niepublikowane prace lub niezaudytowane oświadczenia  (sierpień 2013) . Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając niepublikowaną zawartość.

Po tym, jak The Promise odkryto w Cannes podczas Directors 'Fortnight , Rosetta spopularyzowała „nogę Dardenne”, bardzo naturalistyczną , bliską zasadom Dogma95 w zakresie formy i angielskiego kina społecznego w treści. Kamera na ramieniu, reżyserzy konwulsyjnie trzymają się swojego głównego bohatera w codziennych sytuacjach, w których przecina się to, co banalne i niezwykłe (scena pracy w fabryce zakończona nieudanym zwolnieniem). Następnie zderza się z ruchami przeciwstawnymi, takimi jak bierność i wzburzenie ciał, uczucie wściekłości i zawstydzonej radości, solidarność klasowa i niegodziwość służąca samemu sobie ...

Carole Desbarats, poza dbałością o rzeczywistość i skrupulatnym przywiązaniem do prawdy gestów, twierdzi, że „fikcja Rosetty , jakkolwiek dokumentalna by nie była, uruchamia melodramat”. Luc Dardenne, który był tego doskonale świadomy, napisał w swoim dzienniku: „Rosetta musi opierać się temu, co pozwala widzowi wylewać na siebie łzy. "

Pierwsza nazwa "Rosetta", po raz pierwszy wymieniona w dzienniku Luca Dardenne'a w dniu 1 st wrzesień 1994, to hołd złożony włoskiej pisarce Rosetta Loy ( op.cit ). Oryginalny scenariusz zakładał postać pracownika socjalnego, a postać matki Rosetty była bardziej dopracowana; reżyserzy uzasadnili te zmiany, aby „pozwolić kamerze na jeszcze większe skupienie się na obsesji Rosetty”.

Krytyczny odbiór

Nagrodzony niespodziewaną Złotą Palmą na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1999 r. , Jednogłośnie nagrodzony (podczas gdy wszyscy czekali na koronację Pedro Almodóvara z All About My Mother ), film był w swoim czasie ostro krytykowany. Oskarżono go o pewne samozadowolenie i „nędzę” na tym portrecie młodej bezrobotnej kobiety granej przez Émilie Dequenne (również nagrodzoną w Cannes ), mającą wówczas 18 lat i której pierwszy występ pojawił się wówczas na ekranie. Kierownictwo festiwalu również wyraziło swoje niezadowolenie z tego wyboru, co w wywiadzie z 2007 roku, członkini jury, Yasmina Reza , tłumaczyła w wywiadzie z 2007 roku: „Oczywiście i nie jest to dla nikogo zaskoczeniem, Gilles Jacob mocno nie zgodził się z naszym rekordem [Palme d'Or: Rosetta nldr]… ” . Mimo to film miał swoich zwolenników i znalazł swoich odbiorców.

Opinia prasy w 1999 roku  :

Wpływ społeczno-kulturowy

Chociaż uważa się, że film miał wpływ na powstanie w Belgii „ Planu Rosetty ” promującego integrację młodych ludzi na rynku pracy, bracia Dardenne twierdzą, że to czysty przypadek, że plan został uruchomiony w tym samym miesiącu, co film.

Nagrody

Uwagi i odniesienia

  1. Jacqueline Aubenas , Jean-Pierre, Luc Dardenne , Bruksela, wyd. Luc Pire, impr. 2008, 338  s. ( ISBN  978-2-507-00021-9 , OCLC  494733586 , czytaj online )
  2. Luc Dardenne , Obrazy Au dos de nos (1991-2005): następnie Syn i dziecko Jean-Pierre i Luc Dardenne , Paryż, Seuil ,2005, 322  str. ( ISBN  2-02-068651-1 , OCLC  60845743 , czytaj online )
  3. Luc i Jean-Pierre Dardenne, Rosetta: scenario , Les cahiers du cinema,1999, 137  pkt. , Przedmowa
  4. Źródło: artykuł na temat Gillesa Jacoba w dodatku Challenge du Nouvel Observateur z maja 2007 roku
  5. Przewodnik po zatrudnieniu w Belgii: plan Rosetta
  6. (En-GB) „  Sekret sukcesu Palme d'Or braci Dardenne  ” , z The Independent (dostęp 19 marca 2016 )

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne