Republika Dolnej Kanady
Republika Dolnej Kanady
| Status | Republika |
|---|---|
| Stolica | Napierville |
| Język | Francuski , angielski |
| Religia | Sekularyzm |
| 1837 | Rebelie 1837 roku |
|---|---|
| 22 lutego 1838 | Deklaracja niepodległości Dolnej Kanady |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Republika Dolna Kanada jest samozwańczy ulotne republiki w następstwie powstań w 1837 i 1838 roku , a która obecnie odpowiada południowej części prowincji Quebec . Upadek buntu Patriot nie pozwala na rzeczywiste ustanowienie pożądanego stanu.
Pierwsze owoce
Brytyjska kolonia od 1763 r. , Prowincja Quebec została podzielona na dwie odrębne kolonie w 1791 r .: Prowincję Dolnej Kanady , zamieszkaną głównie przez francuskich potomków, oraz Prowincję Górnej Kanady , zamieszkaną głównie przez brytyjskich osadników i amerykańskich lojalistów, którzy uciekli z rewolucja. Każdy podmiot ma wybierane zgromadzenie.
Francofoni, którzy stanowią większość w Dolnej Kanadzie, mają nadzieję na samodzielne podejmowanie ważnych decyzji. Jednak szybko pojawia się poważne niezadowolenie, ponieważ zgromadzenie zostaje zredukowane do roli estetycznej, a wszystkie ważne uprawnienia są skoncentrowane w rękach gubernatora wyznaczonego przez Londyn , który nie rozumie interesów mieszkańców Dolnej Kanady, którym często się sprzeciwiają. Brytyjczycy.
Sytuacja polityczna w połączeniu z kryzysem gospodarczym i wyzwoleniem Stanów Zjednoczonych i Ameryki Łacińskiej doprowadzi jesienią 1837 roku frankofonów z Dolnej Kanady do Rebelii Patriotów . Jednak wojska brytyjskie i ich cywilne oddziały pomocnicze są zbyt liczne i dobrze uzbrojone. Z łatwością pokonują Patriotów, którzy następnie muszą schronić się w Stanach Zjednoczonych .
Inwazje 1838 r
Próbowano dokonać pierwszej inwazji na Dolną Kanadę 28 lutego 1838. Sześciuset lub siedmiuset buntowników pod dowództwem doktorów Côté i Nelsona opuściło Vermont , aby przekroczyć granicę. Na obozowisku, położonym półtora kilometra od granicy, rebelianci ogłaszają Roberta Nelsona prezydentem Republiki Dolnej Kanady. Ten ostatni przeczytał swoją Deklarację Niepodległości Dolnej Kanady, która stawiała na tamte czasy bardzo postępowe żądania. Dolna Kanada jest samozwańczym republika niezależne, ludzie mówili zwolniony z wszelkich zobowiązań w stosunku do Korony Brytyjskiej. Ogłoszono podstawy nowego państwa: rozdział Kościoła i państwa, równe prawa dla białych i tubylców, zniesienie systemu seigneurial, wolność prasy, równość języka francuskiego i angielskiego itp.
Ale rząd Stanów Zjednoczonych, pod naciskiem brytyjskim, postanowił pozostać neutralny i nie pozwolić, aby taka inwazja wykorzystywała jego terytorium jako sanktuarium. Dlatego Nelson i Côté zostają zepchnięci do granicy i aresztowani za naruszenie neutralności, a następnie zwolnieni. W wyniku tej nieudanej próby inwazji tworzą oni organizację wojskową zwaną Łowcami Bractwa, a Nelson opracowuje również plan powstania zaplanowanego na3 listopada 1838. Po powrocie do Dolnej Kanadzie, został przyjęty jako szefa Rzeczypospolitej, ale jego żołnierze zostali pokonani w bitwie pod Odelltown na 9 listopada , w pobliżu granicy, a brytyjska armia grozi im w Napierville dalszej północy.
Epilog
Nelson uciekł z miejsca powstania przed końcem bitwy, obawiając się, że zostanie zamordowany przez własnych żołnierzy i schronił się w Stanach Zjednoczonych. Następnie porzuca politykę.
Wirtualny prezes
- Robert Nelson (1838)
Uwagi i odniesienia
- Artykuł 2 Deklaracji Niepodległości Dolnej Kanady .
- Artykuł 4 Deklaracji Niepodległości Dolnej Kanady .