Przeorat Matki Bożej z Locmaria de Quimper
| Przeorat Matki Bożej z Locmaria | ||||
 Kościół Locmaria - Max Jacob . | ||||
| Prezentacja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kult | rzymskokatolicki | |||
| Dedicatee | Matka Boska | |||
| Rodzaj | Klasztor | |||
| Ochrona |
 Na liście MH ( 1855 , 1875 , kościół) Na liście MH ( 1963 , 1969 , klasztor, klasztor)
|
|||
| Geografia | ||||
| Kraj | Francja | |||
| Informacje kontaktowe | 47 ° 59 ′ 06 ″ północ, 4 ° 06 ′ 43 ″ zachód | |||
Geolokalizacja na mapie: Quimper
| ||||
Klasztorze Notre-Dame de Locmaria było ustanowienie klasztorny położony w Quimper , w dzielnicy Locmaria do którego dał jej nazwę. Należąc do zakonu benedyktynów , od dawna jest zależna od opactwa Saint-Sulpice w Rennes .
Pozostałe budynki składają się z kościoła, który datuje się na XI th wieku i budynków klasztornych z okresu od XVII do XX wieku. Krużganek pochodzi z 1670 roku.
Kościół został sklasyfikowany jako zabytek historyczny przez notę klasyfikacyjną ul 28 lutego 1855i według listy z 1875 roku ; pozostałości klasztoru podlegają rejestracji dekretem z dnia26 czerwca 1963 a budynek zwany klasztorem, przekształcony w koszary (baraki Emeriau), jest przedmiotem inskrypcji dekretem 26 grudnia 1969.
Lokalizacja geograficzna
Historia
Klasztor mężczyzn znika XIV th wieku .
Opis
Meble
Uwagi i odniesienia
- " Former priory of Locmaria, ex baracks Emeriau " , na www.pop.culture.gouv.fr (dostęp: 29 lipca 2019 )
Zobacz też
Bibliografia
- Louise-Marie Tillet, „Notre-Dame de Locmaria” , w romańskiej Bretanii , La Pierre-Qui-Vire, Zodiaque, wyd. „Noc Czasów”,1982, 392, str.
- Artykuł z francuskiego Kongresu Archeologicznego z 2007 r. Na Finistère