Pietro nenni | |
Funkcje | |
---|---|
Sekretarz Włoskiej Partii Socjalistycznej | |
16 maja 1949 - 12 grudnia 1963 ( 14 lat, 6 miesięcy i 26 dni ) |
|
Poprzednik | Alberto Jacometti |
Następca | Francesco De Martino |
Wiceprezes Rady Ministrów | |
4 grudnia 1963 - 24 czerwca 1968 ( 4 lata, 7 miesięcy i 20 dni ) |
|
Premier | Aldo Moro |
Poprzednik | Attilio Piccioni |
Następca | Francesco De Martino |
minister spraw zagranicznych | |
18 października 1946 - 2 lutego 1947 ( 3 miesiące i 15 dni ) |
|
Premier | Alcide De Gasperi |
12 grudnia 1968 - 5 sierpnia 1969 ( 7 miesięcy i 24 dni ) |
|
Premier | Mariano Rumor |
Dożywotni senator Republiki Włoskiej | |
25 listopada 1970 - 1 st styczeń 1.980 ( 9 lat, 1 miesiąc i 7 dni ) |
|
Biografia | |
Imię urodzenia | Pietro Sandro Nenni |
Data urodzenia | 9 lutego 1891 |
Miejsce urodzenia | Faenza , Romagna , Włochy |
Data śmierci | 1 st styczeń 1.980 (przy 88) |
Miejsce śmierci | Rzym , Lazio , Włochy |
Narodowość | Włoski |
Partia polityczna |
Włoska Partia Republikańska (1909-1921) Włoska Partia Socjalistyczna (1921-1980) |
Zawód | Dziennikarz |
Pietro Nenni , urodzony dnia9 lutego 1891w Faenza ( Romagna ) i zmarł dnia1 st styczeń 1.980w Rzymie jest politykiem Włochem .
Pietro Nenni bardzo wcześnie zaangażował się w akcję polityczną. Prowadził kampanię przeciwko wojnie w Libii, został osadzony w więzieniu za działalność anarchistyczną, zwłaszcza w 1911 roku z Mussolinim, protestując przeciwko wojnie między Włochami a Turcją. Wstąpił do Włoskiej Partii Republikańskiej, zanim wstąpił do Włoskiej Partii Socjalistycznej w 1921 roku. W następnym roku stał na czele dziennika partii Avanti! . Słynny pojedynek zmierzy się z Curzio Malaparte .
Potępiając reżim, w 1926 r. Musiał wyjechać na wygnanie do Francji. Sekretarz Partii Socjalistycznej na Uchodźstwie ( 1931 ), zawiera pakt o jedności działania z włoskimi komunistami i angażuje się w hiszpańską wojnę domową jako komisarz polityczny Brygad Międzynarodowych .
Wracając do Francji po klęsce Republikanów, w 1942 r. Został aresztowany przez reżim Vichy, a następnie przekazany włoskiej policji. Odzyskał wolność po upadku Mussoliniego i objął szefa PSI w czerwcu 1944 r . Od czerwca 1945 r. Do lipca 1946 r. Był wiceprzewodniczącym Rady za Ferruccio Parri i Alcide De Gasperi , wówczas ministra spraw zagranicznych, do początku 1947 r. , Kiedy socjaliści zostali odrzuceni w opozycji.
Jego zaangażowanie na rzecz pokoju, szczególnie w ramach Światowej Rady Pokoju , przyniosło mu Pokojową Nagrodę Stalina w 1951 roku.
Od 1953 roku Nenni opowiadała się za większą autonomią swojej partii wobec komunistów i starała się nawiązać dialog z socjaldemokratami. On wspiera otwieranie na lewo od chrześcijańskiego demokraty Amintore Fanfani stając wiceprezes Rady Aldo Moro od 1963 do 1968 roku . W 1966 roku został szefem Zjednoczonej Partii Socjalistycznej (PSU), zrzeszającej PSI i Włoską Demokratyczno-Socjalistyczną Partię (PSDI). PSU rozpadło się w lipcu 1969 r., A Nenni, ówczesna minister spraw zagranicznych w rządzie Rumor , opuściła jego stanowisko oraz kierownictwo partii. Mianowany senatorem dożywotnim w 1970 r. , Ponownie przewodniczącym Włoskiej Partii Socjalistycznej ( 1971 ), zmarł w Rzymie dnia1 st styczeń 1.980.
Pietro Nenni jest ojcem czterech córek. Jedna z nich, Vittoria, zwana „Viva”, zginęła podczas deportacji do Auschwitz . Urodzony w Ankonie dnia31 października 1915, jest żoną francuskiego drukarza Henri Daubeufa. Kiedy jej mężowi proponuje się drukować dla partii komunistycznej podczas okupacji Francji przez Niemcy , zachęca go do tego, mówiąc: „Mój ojciec by to zrobił”. » Została aresztowana latem 1942 r. Za rozstrzelanym mężem. Jedna z jej sióstr, również zamężna z Francuzem, próbuje uwolnić ją od znajomych ich ojca. W końcu władze niemieckie proponują Vittorii Daubeuf wysłanie jej do więzienia we Włoszech w zamian za zrzeczenie się obywatelstwa francuskiego. Odmawia, tłumacząc, że jej ojciec nie odciąłby się od siebie. Został wysłany do Auschwitz konwojem24 stycznia 1943 i umarłby dalej 16 lipca 1943. Jego ojciec w więzieniu we Włoszech w chwili jego śmierci, w 1944 roku dowiaduje się o M gr Montini , sekretarz Watykanu. W 1956 roku uzyskał akt zgonu córki, który przekazał mu Mikhaïl Souslov .