| Narodziny |
3 maja 1645 Troyes |
|---|---|
| Śmierć |
8 maja 1687(w wieku 42 lat) Fort Niagara |
| Wierność | Francja |
| Czynność | Wojskowy |
| Konflikt | Pierwsza wojna międzykolonialna |
|---|
Pierre de Troyes , znany również jako rycerza albo pan de Troyes, to kapitan z bezpłatnym towarzystwie marynarki w Nowej Francji . Urodził się w3 maja1645w Normandii lub Szampanii i zmarł w Forcie Niagara dnia8 maja 1688.
Najbardziej znany jest z wyprawy do Zatoki Hudsona w celu wyparcia tam Anglików1686. Z tej okazji kieruje zespołem, w skład którego wchodzą Pierre Le Moyne d'Iberville , Paul Le Moyne z Maricourt i Jacques Le Moyne z Sainte-Hélène oraz setka ludzi.
Kawaler de Troyes jest synem Madeleine Alard i Michela de Troyes, prokuratora Parlamentu Paryża . Ożenił się z Marie Petit de L'Estang5 lutego 1681i jest członkiem korpusu oficerskiego pułku Piemontu .
Nazwij to 5 marca 1685Pierre de Troyes, kapitan piechoty marynarki wojennej już służącej w Nowej Francji, wylądował w Quebecu 1 st sierpień 1685. Na pokładzie statku jest nowy gubernator kolonii, Jacques-René de Brisay , markiz de Denonville, który zastąpi Josepha-Antoine'a Le Febvre de La Barre .
Po przybyciu na miejsce Denonville przyjął pomysł zajęcia Fort Bourbon , wzniesionego w 1682 roku w Zatoce Hudsona, i przejęcia obiektów okupowanych lub zbudowanych przez Anglików. Nowy gubernator akceptuje, że wyprawa, którą przygotowuje zimą 1685-1686, będzie finansowana przez Compagnie du Nord , czyli Compagnie française de la baie d'Hudson, utworzoną pięć lat wcześniej z inicjatywy Charlesa Auberta de La Chesnaye ; chce wznowić handel futrami w tym regionie.
Plik 12 lutego 1686, Gubernator Denonville nakazał Sieur de Troyes opuścić Quebec „aby udać się i zająć pozycje na wybrzeżach Baie du Nord”. Oddział składa się z 30 żołnierzy i 70 Kanadyjczyków wybranych ze względu na ich umiejętności i wytrzymałość podczas podróżowania, pływania kajakiem i walki. Kapitan de Troyes przynosi bęben , tłumacza, jednego lub kilku stolarzy i kowala; noszą miecze, narzędzia, kilofy, kilofy i łopaty. Podczas tej wyprawy towarzyszy mu trzech braci powołanych do sławy, z których każdy prowadzi sekcję złożoną z około trzydziestu mężczyzn. Są to Montrealczycy Pierre Le Moyne d'Iberville, Paul Le Moyne z Maricourt i Jacques Le Moyne z Sainte-Hélène.
Oddział opuścił Montreal w marcu 1686 roku .
Misja Chevalier de Troyes, która zostanie nazwana Bitwą pod James Bay, jest odważna: wyprawa używa kajaków do transportu wojsk, w stylu podróżników , opuszczających Montreal, płynących rzeką Rivière des Outaouais do na północ i przenosiny, aby dotrzeć do jeziora Témiscamingue , jeziora Abitibi i jego dopływu, rzeki Abitibi .
Wyprawę zlecił król Francji gubernatorowi Jacques-René de Brisay , który przybył do kolonii kilka miesięcy wcześniej.
Ten marsz potrwa do 20 czerwca . Przybywają w liczbie 82 w kierunku Monsipi, który znajduje się na dnie zatoki. Atak całkowicie zaskakuje Brytyjczyków. Z łatwością zdobyli Moose House (Fort Monsipi lub Fort Saint-Louis) nad rzeką Monsoni 20 czerwca . 3 lipca żołnierze z Troyes zajęli Fort Rupert (Fort Charles) na rzece Rupert i HMS Craven, który pływał do Fortu Albany (Quichichouane), na Ile Rayly w pobliżu ujścia rzeki Albany, która wpada do26 lipca 1686.
Kilka tygodni po powrocie z Zatoki Hudsona Denonville wyraził swoją satysfakcję ministrowi kolonii, markizowi de Seignelay, następującymi słowami: „Sieur de Troyes jest najinteligentniejszym i najzdolniejszym z naszych kapitanów; ma zdrowy umysł, aby mieć wszelką niezbędną troskę, by rozkazywać innym. Nie można było postąpić lepiej niż to, które miał w przedsięwzięciu na północy, ponieważ trzeba było wiedzieć, jak wyciągnąć od Kanadyjczyków usługi, które otrzymał i zmusić ich do posłuszeństwa. "
Cechy kapitana de Troyes wyjaśniają, dlaczego dowodził jednym z czterech oddziałów, które wyruszyły do Fort Frontenac w czerwcu 1687 r. , Z misją na terytorium Irokezów, której zażądał od Paryża minister marynarki wojennej, który zalecił uczynić jak najwięcej. jeńców wśród Irokezów, aby wysłać ich do Francji.
Ta karna kampania przeciwko Sonontonces (Tsonnonthouans, Sonnontouans, Sonnontonnans czy Sénécas ) sprowadza się do systematycznego niszczenia wiosek. Gubernator Jacques-René de Brisay następnie przekazał rycerzowi dowództwo nad Fortem Niagara . Tragiczna była tam zima 1687-1688 roku. Gdy w garnizonie wybuchł szkorbut, prawie wszyscy ludzie mu ulegli, w tym sam Kawaler de Troyes, który zginął na8 maja 1688. Kilka tygodni wcześniej niektórzy z nielicznych ocalałych spiskowali, by go zabić i wybrać wybranego przez siebie dowódcę.