Wyrażenie nouveau riche odnosi się do osoby, która stała się bogata, gdy nie byli jej przodkowie.
Powieść Satyricon , napisana w starożytności , odnosi się już do przypadku nowobogackiego z jego postacią Trimalcion .
Wyrażenie „nowobogacki ”, który pojawił się we Francji w dwudziestoleciu międzywojennym , określa pejoratywnie ludzi, którzy bogacili się szybko, czasem podejrzanie i ostentacyjnie wydają pieniądze.
Podczas pierwszej wojny światowej wojna była finansowana z inflacji, której ofiarą padł frank zarodkowy ; burżuazja załamał i rentierów zniknął. Większość wartości w kraju znajdowała się wówczas w rękach przemysłowców, którzy odpowiadali na rozkazy wojenne państwa. Niektórzy wykorzystali to, aby się wzbogacić: będą nazwani „ spekulantami wojennymi ” (między spekulantami wojennymi I wojny światowej a II wojny światowej jest ważna różnica) .
Nie wahali się pod koniec wojny, w szalonych latach dwudziestych , wydać te pieniądze, kiedy wojna doprowadziła do głębokich zakłóceń gospodarczych i ubóstwa wielu rodzin. W następstwie Wielkiego Kryzysu wielu ludzi traci majątek lub pracę, a podział z nowobogackimi staje się jeszcze bardziej wyraźny. Termin ma zatem wyraźnie pejoratywne znaczenie.
Wraz z upadkiem ZSRR w Rosji pojawiła się klasa nowobogackich, zwanych „ nowymi Rosjanami ”.