| Produkcja | Wim wenders |
|---|---|
| Scenariusz |
LM Kit Carson Sam Shepard |
| Główni aktorzy | |
| Ojczyźnie |
Niemcy Zachodnie Francja Wielka Brytania Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 147 minut |
| Wyjście | 1984 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Paris, Texas to francusko - niemiecki film wyreżyserowany przez Wima Wendersa , wydany w 1984 roku . Zdobył Złotą Palmę w 1984 roku na Festiwalu Filmowym w Cannes .
Jakby prowadzony przez obsesję Travis Henderson spaceruje samotnie po pustyni w Teksasie . Bezskutecznie próbuje się napić, w końcu dociera do odosobnionego baru i traci przytomność. Zostaje odebrany przez lekarza, który znajduje przy nim wizytówkę z numerem telefonu jego brata, Walta Hendersona. Wyjeżdża z Los Angeles, żeby go znaleźć. Travis nie dawał znaku życia od czterech lat.
Pomimo ich ponownego spotkania Travis nic nie mówi, nie je ani nie śpi. Odmawia lotu samolotem z powrotem do Los Angeles, zmuszając go i jego brata do jazdy przez całą drogę. Dopiero stopniowo odzyskuje zdolność mówienia. Kiedy jego brat pyta go, dokąd miał nadzieję udać się podczas wędrówki po pustyni, Travis w końcu odpowiada, że planuje wyjechać do Paryża w Teksasie, gdzie jego rodzice znali go i poczęli. Jego ojciec również lubił żartować, mówiąc: „Znałem swoją żonę w Paryżu”.
W domu jego brata czekali Anne, partnerka Walta i Hunter, syn Travisa, który miał trzy lata, kiedy zniknął. Chociaż Hunter wie, że Walt i Anne są jego wujem i ciotką, a zatem adopcyjnymi rodzicami, spotkanie z ojcem jest niepewne.
Travis później dowiaduje się od Anne, że matka Huntera, Jane, ma w zwyczaju wydawać co miesiąc pieniądze dla swojego syna w banku w Houston . Chce iść i ją poznać. Kiedy ogłasza swoje zamiary Hunterowi, ten decyduje się mu towarzyszyć, bez pytania o pozwolenie Anne i Walta.
Jane pracuje teraz w pokazie peep-show : kabiny są wyposażone w dwukierunkowe okna, dzięki czemu mężczyźni mogą obserwować kobiety bez bycia zauważonym. Nie wie, że Travis ją odwiedził. Nie mogąc mówić, odkłada rozmowy i wraca do hotelu z Hunterem.
Następnego dnia wraca i udaje mu się opowiedzieć jej historię dwóch nieznajomych. Mimo że nie rozpoznała głosu Travisa rozmawiającego z nią przez telefon przez okno, rozpoznaje ich historię i rozumie, że jest przed nią. Kilka lat temu Jane i Travis zakochali się w sobie pomimo dużej różnicy wieku. Ich związek stopniowo stawał się konfrontacyjny. Travis ogarnęła zazdrość, gdy wziął wolne, aby iść do pracy, z której zrezygnował, aby zostać z Jane, ale potem problemy finansowe stały się źródłem napięcia. Kiedy urodził się Hunter, Jane czuła się coraz bardziej uwięziona w ich związku. Pewnej nocy ich przyczepa się zapaliła. Jane uciekła z Hunterem. Travis, który nie mógł już tego znieść, zniknął z ich życia.
Chociaż ponownie się połączyli, Travis nie zmusza się do powrotu do życia z Jane, której przybył, aby powierzyć swoje dziecko, pokazując mu hotel i pokój, w którym czeka na niego Hunter. Travis obserwuje to spotkanie z parkingu poniżej, po czym znika w nocy.
Filmowanie odbyło się w godz 29 września 1983 w 11 grudnia 1983w Teksasie , w Big Bend National Park , w Marathon , Fort Stockton , Nordheim , Port Arthur , El Paso i Houston , ale także w Kalifornii , Los Angeles i Nowym Meksyku w Deming . Żadnej sceny nie nakręcono w Paryżu (Teksas) , który w rzeczywistości jest daleki od pustyni (jest to 25- tysięczna siedziba powiatu ).
Po premierze w dniu 19 majaw 1984 roku na Festiwalu Filmowym w Cannes , film otrzymał trzy nagrody: na Złotą Palmę , jednogłośnie, w nagrodę FIPRESCI związany z Voyage à Cynthere przez Theodoros Angelopoulos i Ekumenicznego Jury Prize . Został pokazany na Festiwalu Filmowym w Sundance w 1985 roku i ponownie w 2006 roku w kategorii Sundance Collection . Ponadto film zdobył w 1985 roku nagrodę BAFTA dla najlepszego reżysera ; był również nominowany w kategoriach najlepszy film , najlepszy scenariusz adaptowany i najlepsza muzyka do filmu .
Film miał zostać wydany w Niemczech w dniu28 września 1984. Firma produkcyjna Road Movies Filmproduktion i firma dystrybucyjna Filmverlag der Autoren , której Wenders jest członkiem od momentu jej powstania w 1971 roku , zdecydowały się na wydanie 40 kopii w małych kinach. Dostrzegając sukces filmu na festiwalu w Cannes i dobre reakcje krytyków, Wenders poprosił o wydanie co najmniej 80 kopii i posunął się nawet do zablokowania premiery filmu w Niemczech, aby uzyskać satysfakcję.
Więc to tylko January 04 , 1985że porozumienie zostało osiągnięte, a film został już wydany za granicą: Paryż, Teksas jest nadawany z11 stycznia w 65 pokojach.