| Imię i nazwisko | Związany z Pippinidami przez matkę Berthe |
|---|---|
| Narodziny | Około 800 |
| Śmierć |
843 844 / 845 / między 857 a 859
|
| Główna działalność |
|
| Język pisania | łacina |
|---|---|
| Gatunki | Kroniki |
Podstawowe prace
Historia synów Ludwika Pobożnego (842-843)
Uzupełnienia
Praca zlecona przez króla Karola Łysego
Nithard (około 800 - † 844 / 845 lub 858 / 859 ), grand-syn Karola , to felietonista franc.
Nithard jest synem Berthe , córki Karola Wielkiego , i Angilberta , bliskiego doradcy Karola Wielkiego i jego syna Pepina z Włoch . Miał brata Hartnida. Wydaje się, że dzieci Angilberta i Berthe urodziły się poza małżeństwem, ponieważ Karol Wielki sprzeciwiał się małżeństwu jego córek.
Nithard był zatem wnukiem Karola Wielkiego, bratankiem cesarza Ludwika Pobożnego i pierwszym kuzynem jego trzech synów Lothaire , Ludwika II Germanii i Karola II Łysego .
Był więc ważnym członkiem arystokracji karolińskiej i jako taki brał udział w decyzjach, wypełniał kilka ważnych misji i był świadkiem kłótni, które przeciwstawiły dwór cesarski trzech spadkobierców Ludwika Pobożnego.
Był jednym z doradców Karola II Łysego po podziale imperium karolińskiego. Chociaż był człowiekiem świeckim, był jak jego ojciec, opat Saint-Riquier.
| Karol Wielki | Hildegarda z Vintzgau | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Angilbert | Berthe | Ludwik Pobożny | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Hartnid | Nithard | Lothaire | Ludwik II Germanii | Karol II Łysy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nithard został nazwany, podobnie jak jego ojciec Angilbert, hrabia Ponthieu w 814 roku . Jego władza rozciągała się na terytorium między biegiem Sommy na południu a biegiem Canche na północy. Jego misją była obrona wybrzeża i zaplecza przed nasilającymi się w tym czasie najazdami Wikingów.
W niepewnej dacie objął urząd opata (opata świeckiego) opactwa Saint-Riquier, podobnie jak jego ojciec przed nim.
Był jednym z głównych doradców młodego Karola Łysego , dla którego realizował misje dyplomatyczne.
Był także człowiekiem wojny, którzy brali udział w wojnie między Karola Łysego i Lotar I st : the battle of Fontenoy w 841 roku z powodzeniem dowodził skrzydło armii.
Data jego śmierci jest przedmiotem kilku hipotez ze strony historyków-specjalistów. Według Josepha Calmette, Nithard zostałby zabity podczas bitwy między Karolem Łysym a Pepinem II Akwitanii na14 czerwca 844w pobliżu Angoulême . Hipoteza podjęta przez G. Bührera-Thierry'ego i Ch.Mériaux. Inni historycy podają datę15 maja 845w walce z Wikingami. Inna hipoteza umieszcza śmierć Nithard w roku 858 - 859 podczas walki przeciwko Wikingów podczas dewastacji w Neustrii i Amiens .
Z drugiej strony przyczyny jego śmierci są pewne. Na jego czaszce widnieje piętno śmiertelnego topora, który został uderzony w walce.
Według Kroniki opactwa Saint-Riquier d' Hariulf został pochowany w sarkofagu w Saint-Riquier wraz z ojcem. Ich kości znaleziono w tym kamiennym sarkofagu Asnières pod portalem opactwa, podczas wykopalisk ratowniczych prowadzonych przez prof. Honoré Bernarda, wCzerwiec 1989. W XI -tego wieku, podczas prac wykopaliskowych organizowanych przez opata Saint-Riquier Gerwin, który szukał grobu Angilbert szczątki Nithard został odnaleziony w portyku kościoła. Jeden z mnichów, niejaki Mico, wyrył na swoim grobowcu długie epitafium.
Rzekome kości Nitharda, odkryte w 1989 roku na dziedzińcu kościoła opactwa Saint-Riquier , zostały powierzone antropologowi, a następnie zaginione na kilka lat. Znaleziono je jesienią 2011 roku w tekturowym pudle przechowywanym na strychu opactwa. Po ich konsolidacji w Departamentalnym Centrum Archeologicznym Ribemont-sur-Ancre , przewodniczący Rady Generalnej Somme zwrócił je do miasta Saint-Riquier ,9 marca 2012. Identyfikacja opierała się głównie na nacięciu zaobserwowanym na czaszce, ale ta wskazówka nie stanowi prawdziwej demonstracji.
W 2017 roku przeprowadzono analizy datowania tych kości. Podkreślili, że te kości nie mogą należeć do Nitharda, co potwierdziła regionalna dyrekcja spraw kultury.
Był jednym z niewielu historyków swoich czasów, obok Éginharda , który nie był człowiekiem Kościoła. Na prośbę Karola II Łysego zobowiązał się w 841 r. do „utrwalenia na piśmie dla potomności opisu wydarzeń swoich czasów” w jego Histoire des fils de Louis le Pieux po łacinie, w czterech księgach, których zakres obejmuje m.in. śmierć Karola Wielkiego w 814 do 843.
Zajmuje się wydarzeniami, których był naocznym świadkiem i uczestnikiem. Jego prace skłaniają się do usprawiedliwiania polityki Karola Łysego, który, jak powiedział, nie ponosił żadnej odpowiedzialności w czasach niepokojów, za które skutkowały słabości Ludwika Pobożnego i machinacje Lotara I st .
Pierwsza księga wychwala Karola Wielkiego, a następnie opisuje niezdolność Ludwika Pobożnego do utrzymania imperium; Druga księga opowiada o otwartej walce między braćmi i kończy bitwę pod Fontenoy, zwycięstwo Ludwika Niemieckiego i Karola Łysego nad ich bratem Lotarem I st . Księgi trzecia i czwarta poświęcone są manewrom dyplomatycznym po bitwie pod Fontenoy-en-Puisaye , aż do przygotowań do traktatu z Verdun, w którym Nithard odegrał ważną rolę.
To właśnie w trzeciej księdze Nithard przepisuje przysięgi strasburskie , wymieniane w dniu14 lutego 842między jego pierwszymi kuzynami Ludwikiem i Karolem, obydwoma synami Ludwika Pobożnego , którzy stanowią najstarszy znany przykład pisma w języku romańskim (początki langue d'oïl ).
Według Karla Ferdinanda Wernera jego Historia synów Ludwika Pobożnego ma wartość prawdziwych pamiętników politycznych.