Nicola Festa
Nicola Festa
Nicola Festa , ur17 listopada 1866w Materze i zmarł dalej30 maja 1940w Rzymie jest włoskim uczonym i hellenistą , senatorem Królestwa Włoch , członkiem Akademii Lynceans i Akademii Arkadii .
Biografia
Kontynuował naukę w liceum klasycznym w Materze, gdzie był nauczycielem łaciny i greki Giovanni Pascoli , którego pierwsze doświadczenie jako nauczyciel. Wpływ poety sprzyja zainteresowaniu młodego Festy filologią klasyczną i zapisał się do Instytutu Studiów Podyplomowych we Florencji . Staje się ulubionym uczniem hellenisty Girolamo Vitelli . Wychodzi z Uniwersytetu sukcesu z tezy o geografii i kosmografii z Homera .
Następnie został wychowawcą w rodzinie szlacheckiej Toskanii , następnie nauczycielem w liceum Orvieto , profesorem nadzwyczajnym greki i łaciny w Instytucie Studiów Wyższych we Florencji. W 1898 roku opublikował Odi e fralementi di Bacchilide na temat tłumaczeń Bacchylides, co wywołało kontrowersje między Giuseppe Fraccaroli (zwolennikiem retorycznej nauki literatury klasycznej i przeciwnikiem tłumaczenia Festa) i Girolamo Vitelli (zwolennik krytycznego nauczania i naukowca oraz obrońca Festa). Obaj profesorowie spierają się, publikując krytyczne broszury. W 1900 roku, po nieudanych próbach, wygrał konkurs na miejsce Enei Piccolomini i objął katedrę literatury greckiej na Sapienzie . W 1906 roku otrzymał pierwszą utworzoną we Włoszech posadę filologii bizantyjskiej .
Wśród jego wybitnych dzieł, możemy zachować jego przekłady Sofoklesa i Homera i krytycznej edycji poematu Afryki przez Petrarki . Przetłumaczył również na łacińskie przemówienia Mussoliniego w czasie powstania włoskiego imperium kolonialnego w 1936 r. (Po wojnie etiopskiej ) i napisał łacińskie epigrafy na budynkach uniwersyteckiego miasta Rzymu , co wzbudza winę Gaetano De Sanctis .
Został wybrany członkiem Academy of the Lynceans i pod nazwiskiem Maronte Larisseo , generałem kustoszem Akademii Arkadii od 1924 do 1940 roku. W 1939 roku został senatorem królestwa Włoch i zmarł kilka miesięcy później późno. . Nicola Festa, praktykujący katolik, trzymał się idei Włoskiej Partii Ludowej i sprzeciwiał się ideom Partii Faszystowskiej, nie krytykując jej otwarcie.
Trochę działa
-
Odi e fralementi di Bacchilide. Testo greco, traduzione e note a cura di Nicola Festa , Florencja, Barbera, 1898. Skrytykowany przez hellenistę Giuseppe Fraccaroli , poprawiony tekst został opublikowany w 1916 roku przez Sansoni.
-
Favole di Fedro. Scelte, ordinate e annotate ad uso della II classe del ginnasio per cura di Niccola Festa , Florencja, Sansoni, 1898.
-
Sulle più latesti interpretazioni della teoria aristotelica della catarsi nel dramma. Lettura fatta nella R. Universita di Roma il 25 febbraio 1901 , Florence, A. Marini e C., 1901.
-
Nuove Byzantine list di invenzioni e scoperte , Florencja, Tip. Barbera, 1904.
-
Il papiro filosofico del Museo Egizio Vaticano , Lipsk, BG Teubner, 1904.
-
Corrado Brando ei modelli greci , Trani, Vecchi, 1907.
-
Il manuale di Epitteto. Traduzione di Giacomo Leopardi con saggi delle dissertazioni e coi fralementi di Musonio, a cura di Nicola Festa , Mediolan, Istituto editoriale italiano, 1914.
-
Edipo a Colono. Saggio di studi sofoclei , Florencja, Tip. E. Ariani, 1917.
-
Lezioni di letteratura greca raccolte dallo studente Guido Martellotti , Rzym, Libr. della Sapienza di A. Sampaolesi, 1925.
-
Iliada di Omero. Tradotta e annotata da Nicola Festa , Mediolan, Remo Sandron Editore, sd
-
Odissea di Omero. Tradotta e annotata da Nicola Festa , Mediolan, Remo Sandron Editore, 1921-1928.
-
Propylion. Corso teorico-prato di lingua greca ad uso delle scuole medie , Palermo, Remo Sandron Editore, 1924-1926.
-
Afryka. Edizione critica per cura di Nicola Festa , Florence, Sansoni, 1926.
-
Saggio sull'Africa del Petrarca , Palermo, Remo Sandron Editore, 1926.
-
Metriche Ricerche. Saggio di un nuovo metodo per lo studio della metrica greca , Palermo-Rome, Remo Sandron Editore, 1926.
-
Saggi sulla poesia di Properzio , Rzym, Leo S. Olschki, 1927.
-
La Repubblica di Zenone , Rzym, Tipografia Poliglotta Vaticana, 1928.
-
L'uomo e universo nella dottrina di Zenone Cizio , Rome, Tipografia Poliglotta Vaticana, 1929.
-
Cronosolon. Umanità e galateo in uno scritto senile di Luciano , Rzym, Tipografia Poliglotta Vaticana, 1932.
-
Umanesimo , Mediolan, Ulrico Hoepli , 1935.
-
Letteratura nell'età di Augusto , fa parte di Augustus. Studi in occasione del bimillenario augusteo , Rzym, Tipografia della R. Accademia nazionale dei Lincei, 1938.
Nagrody
Uwagi i odniesienia
-
(it) Dizionario Biografico degli Italiani , patrz bibliografia.
-
(IT) Dizionario Biografico degli Italiani
-
Młody Festa otrzymuje wtedy przydomek „Il vitelliano più fedele d'Italia” . Por .: Enrica Follieri, Augusta Acconcia Longo, Lidia Perria, Andrea Luzzi (red.), Byzantina et Italograeca , Rzym, Edizioni di storia e letterature, 1997, s. 5 . Google Libri .
-
Filolog sieneński Enea Piccolomini (1844–1910) wykładała od 1874 r. Na Uniwersytecie w Pizie . W 1899 r. Został przeniesiony do rzymskiego Ateneum, ale rok później zmuszony do opuszczenia ambony z powodu poważnej choroby. Por .: SIUSA. Archivi di personalità.
-
(it) Carmelo Capizzi, La civiltà bizantina , Mediolan, Editoriale Jaca Book, 2001, ( ISBN 88-16-43113-X ) , str. 108 .
-
(it) Witryna Académie d'Arcadie. Ogólne kustosze
-
Szkic biograficzny Instytutu Ojca Minozzi
Bibliografia
-
(it) „ Festa, Nicola ”, artykuł w Enciclopedia Italiana , tom 15, Rzym, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1932.
-
(it) Piero Treves, „ Festa, Nicola ” w Dizionario Biografico degli Italiani , tom 47, Rzym, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1997.
Linki zewnętrzne
Źródło