Nicola Festa

Nicola Festa Obraz w Infobox. Funkcjonować
Senator Królestwa Włoch
Biografia
Narodziny 17 listopada 1866
Matera
Śmierć 30 maja 1940(na 73)
Rzym
Narodowość Włoski
Zajęcia Profesor uniwersytecki , polityk , filolog klasyczny , hellenista , tłumacz
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Rzymski „La Sapienza”
Obszary Literatura starożytnej Grecji , filologia klasyczna , studia bizantyjskie
Członkiem Lyncean Academy

Nicola Festa , ur17 listopada 1866w Materze i zmarł dalej30 maja 1940w Rzymie jest włoskim uczonym i hellenistą , senatorem Królestwa Włoch , członkiem Akademii Lynceans i Akademii Arkadii .

Biografia

Kontynuował naukę w liceum klasycznym w Materze, gdzie był nauczycielem łaciny i greki Giovanni Pascoli , którego pierwsze doświadczenie jako nauczyciel. Wpływ poety sprzyja zainteresowaniu młodego Festy filologią klasyczną i zapisał się do Instytutu Studiów Podyplomowych we Florencji . Staje się ulubionym uczniem hellenisty Girolamo Vitelli . Wychodzi z Uniwersytetu sukcesu z tezy o geografii i kosmografii z Homera .

Następnie został wychowawcą w rodzinie szlacheckiej Toskanii , następnie nauczycielem w liceum Orvieto , profesorem nadzwyczajnym greki i łaciny w Instytucie Studiów Wyższych we Florencji. W 1898 roku opublikował Odi e fralementi di Bacchilide na temat tłumaczeń Bacchylides, co wywołało kontrowersje między Giuseppe Fraccaroli (zwolennikiem retorycznej nauki literatury klasycznej i przeciwnikiem tłumaczenia Festa) i Girolamo Vitelli (zwolennik krytycznego nauczania i naukowca oraz obrońca Festa). Obaj profesorowie spierają się, publikując krytyczne broszury. W 1900 roku, po nieudanych próbach, wygrał konkurs na miejsce Enei Piccolomini i objął katedrę literatury greckiej na Sapienzie . W 1906 roku otrzymał pierwszą utworzoną we Włoszech posadę filologii bizantyjskiej .

Wśród jego wybitnych dzieł, możemy zachować jego przekłady Sofoklesa i Homera i krytycznej edycji poematu Afryki przez Petrarki . Przetłumaczył również na łacińskie przemówienia Mussoliniego w czasie powstania włoskiego imperium kolonialnego w 1936 r. (Po wojnie etiopskiej ) i napisał łacińskie epigrafy na budynkach uniwersyteckiego miasta Rzymu , co wzbudza winę Gaetano De Sanctis .

Został wybrany członkiem Academy of the Lynceans i pod nazwiskiem Maronte Larisseo , generałem kustoszem Akademii Arkadii od 1924 do 1940 roku. W 1939 roku został senatorem królestwa Włoch i zmarł kilka miesięcy później późno. . Nicola Festa, praktykujący katolik, trzymał się idei Włoskiej Partii Ludowej i sprzeciwiał się ideom Partii Faszystowskiej, nie krytykując jej otwarcie.

Trochę działa

Nagrody

Uwagi i odniesienia

  1. (it) Dizionario Biografico degli Italiani , patrz bibliografia.
  2. (IT) Dizionario Biografico degli Italiani
  3. Młody Festa otrzymuje wtedy przydomek „Il vitelliano più fedele d'Italia” . Por .: Enrica Follieri, Augusta Acconcia Longo, Lidia Perria, Andrea Luzzi (red.), Byzantina et Italograeca , Rzym, Edizioni di storia e letterature, 1997, s.  5 . Google Libri .
  4. Filolog sieneński Enea Piccolomini (1844–1910) wykładała od 1874 r. Na Uniwersytecie w Pizie . W 1899 r. Został przeniesiony do rzymskiego Ateneum, ale rok później zmuszony do opuszczenia ambony z powodu poważnej choroby. Por .: SIUSA. Archivi di personalità.
  5. (it) Carmelo Capizzi, La civiltà bizantina , Mediolan, Editoriale Jaca Book, 2001, ( ISBN  88-16-43113-X ) , str.  108 .
  6. (it) Witryna Académie d'Arcadie. Ogólne kustosze
  7. Szkic biograficzny Instytutu Ojca Minozzi

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło