Martwy bez pochówku | |
Autor | Jean Paul Sartre |
---|---|
Kraj | Francja |
Uprzejmy | Sztuka teatralna |
Redaktor | Jean Marguerat, Lozanna |
Data wydania | 30 listopada 1946 |
Data utworzenia | 8 listopada 1946 |
Dyrektor | Michel Vitold i Jean-Paul Sartre |
Miejsce powstania | Teatr Antoine |
Morts sans tombulture to spektakl w dwóch aktach i czterech obrazach Jean-Paula Sartre'a napisany w 1941 roku . Po raz pierwszy został zaprezentowany w Szwecji. We Francji sztukę wystawiano w Théâtre Antoine w Paryżu (reżyseria Simone Berriau ) na8 listopada 1946w spektaklu autora i Michela Vitolda , z szacunkiem La Putaina . Powtórzono to w 2012 roku podczas Festival d'Avignon and the29 stycznia1 st May +2.013 w Teatrze Ménilmontant w inscenizacji Audrey Bertrand.
Jesteśmy we Francji podczas drugiej wojny światowej . Pięciu bojowników ruchu oporu (młoda kobieta i jej młodszy brat, były student, Grek i ich towarzysz) zostaje uwięzionych i zamkniętych na strychu. Jeden po drugim są zabierani, przesłuchiwani i torturowani (poza sceną), po czym wracają na salę.
Nieoczekiwanie do celi trafia również przywódca ich grupy: został aresztowany podczas kontroli, ale ponieważ strażnicy nie znają jego prawdziwej tożsamości, prawdopodobnie wkrótce zostanie zwolniony.
Oto pięciu innych więźniów, którzy stanęli przed pokusą ujawnienia prawdziwej tożsamości tego mężczyzny w celu uzyskania ich uwolnienia. Wszyscy odmawiają, z wyjątkiem najmłodszych, przerażonych perspektywą tortur i egzekucji. Jego towarzysze zabijają go, aby nie mógł mówić.
Inny więzień, świadomy, że nie będzie w stanie oprzeć się torturom, popełnia samobójstwo, rzucając się przez okno podczas przesłuchania.
Po uwolnieniu przywódcy trójka ocalałych ma szansę uciec, wskazując jako kryjówkę swojego przywódcy miejsce, w którym ten ostatni pozostawi zwłoki towarzysza, a także różne dowody i dokumenty, które mogą ich uwierzyć. martwy był liderem grupy oporu.
Jednak młoda dziewczyna, przerażona i zdenerwowana przemocą, jakiej doznał jej brat i jego śmiercią, odmawia składania fałszywych zeznań, przez co oprawcy uwierzyliby, że skłonili ich do ukłonu i pokonali ich. Jej dwóm towarzyszom w końcu udaje się ją przekonać i ujawnić fałszywą kryjówkę ich przywódcy. Ale trzech ocalałych zostaje zastrzelonych przez jednego ze strażników, który łamie swoje słowo.