Mohamed Rouabhi
Mohamed Rouabhi
Mohameda Rouabhi w 2005 roku.
| Narodziny |
18 lutego 1965 10. dzielnica Paryża |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
National School of Theatre Arts and Techniques Wyższe Narodowe Konserwatorium Sztuki Dramatycznej |
| Zajęcia | Aktor , reżyser , dramaturg |
| Mistrzowie | Marcel Bozonnet , Stuart Seide , Brigitte Jaques-Wajeman |
|---|---|
| Różnica | Nagroda SACD (2002) |
Mohamed Rouabhi (ur18 lutego 1965w 10 th dzielnicy Paryża ) jest dramaturg , aktor i reżyser francuski .
Biografia
Jego ojciec Algierczyk był częścią rodzimych batalionów armii francuskiej podczas II wojny światowej . Podczas wojny algierskiej jego matka była członkinią FLN . Zostali schwytani.
W 1985 roku Mohamed Rouabhi wstąpił do Państwowej Szkoły Sztuk i Technik Teatralnych (ENSATT). Spotyka nauczycieli interpretacji Marcela Bozonneta i Stuarta Seide w Narodowym Konserwatorium Sztuki Dramatycznej (CNSAD) oraz nauczycielkę dramy Brigitte Jaques .
Aktor
Od tego czasu rozpoczął karierę jako aktor teatralny, prezentując m.in. spektakle Claire Lasne. Teksty są w większości autorstwa współczesnych autorów. W 1997 zredagował jeden z niepublikowanych we Francji wierszy Mahmouda Darwicha .
Dramaturg
Pisze do recenzji Lumières de la ville prowadzonej przez Rolanda Castro i Jean-Paula Dollé oraz do ośmiu numerów Vacarme .
W 2003 roku napisał i wyreżyserował kawiarnię Providence w Théâtre du Rond-Point .
Otrzymuje nagrodę nowego talentu teatralnego SACD .
W 2011 roku Claire Nebout wykonała La Belle de Cadiz , monolog stworzony na Festiwal Off d'Avignon w Théâtre du Chien qui fume . W 2013 r. jego wznowienie odbywa się w CDN d'Aubervilliers.
Teatr
Autor
- 1994 : Bezlitosny
- 1994 : Fragmenty Kaposi
- 1997 : Nowi budowniczowie
- 1997 : Moje małe życie z niczym
- 1998 : Wiek krwi
- 1999 : La Confession , kolektyw
- 2000 : Malcolm X
- 2000 : Noc wewnętrzna / dzień zewnętrzny
- 2003 : kawiarnia Providence
- 2006 : Oszustwo, kokaina i majsterkowanie
- 2017 : Alan
- 2017 : nigdy sam
- 2020 : Ja, Jean-Noël Moulin, prezes bez końca
Aktor
- 1991 : Bitwa pod Anne Torres , reżyseria autora, La Coursive La Rochelle
- 1994 : Amphitryon przez Heinricha von Kleista w reżyserii Stéphane Braunschweig , Festival d'Avignon , Théâtre de l'Athénée-Louis-Jouvet
- 2002 : Prometeo przez Rodrigo García , w reżyserii François Breur , Festival d'Avignon
- 2016 : The Art of Comedy przez Eduardo De Filippo , w reżyserii Patricka Pineau , Théâtre-Sénart, zwiedzanie
- 2017 : Never Alone reż. Mohamed Rouabhi, reżyseria Patrick Pineau , Théâtre-Sénart, trasa
- 2020 : powinniśmy zostawić stare ojcowie jeść sam w licznikach z Carole Thibaut w barach , skierowanych przez Carole Thibaut , Théâtre des Ilets - CDN de Montlucon, trasy
Nagrody i wyróżnienia
- 2002: nagroda dla nowych talentów teatralnych SACD
Bibliografia
Dramat
- Les Fragments de Kaposi, a następnie Les Acharnés , Arles, Actes Sud, 1994, 93 s. (Actes Sud-Papiers)
- The New Builders, a następnie My Little Life of Nothing at All , Arles, Actes Sud, 1997, 90 s. (Actes Sud-Papiers)
- Wiek krwi , Grigny, wyd. Słowa świtu, 1998, 21 s. (Pożegnanie stulecia; 35)
- Malcolm X , Arles, Actes Sud, 2000, 33 s. (Actes Sud-Papiers)
- Noc wewnętrzna / dzień zewnętrzny , w Words for life [1]. Krótkie utwory , Paryż, Pocket, 2000, 251 s.
- Kawiarnia Providence , Arles, Actes Sud, 2003, 50 s. (Actes Sud-Papiers)
- Oszustwo, kokaina i majsterkowanie , Arles, Actes Sud, 2006. (Actes Sud-Papiers)
- Wewnętrzna noc / Zewnętrzna noc w fonetycznym francuskim - Hachette 2010
- Alan, a następnie Never same , Arles, Actes Sud,październik 2017, 165 s. (Actes Sud-Papiers)
Zabawy młodzieżowe
- Jérémy Fisher , Arles, Actes Sud junior, 2002, 39 s. (Młodzież Heyoka, kieszeń Actes Sud-Papiers + teczka edukacyjna)
- Dziecko jak inni , Arles, Actes Sud junior, 2007, 64 s. (młodzież Heyoka)
Teksty do czasopism
- Napisać, że są wolne , w teatrze Revue n o 14 - Sud-PAPIERS Dzieje
- Przedsłowie , zapis, przed Ramallach w Revue Vacarme n o 8 - sprężynę 1999
- Przez całe kawałki w Revue Vacarme n ö 9 - spadek 1999
- Bracia gniewu w Revue Vacarme n O 10 - zima 2000
- Kto odchodzi pozostawia nic , western, warsztaty pisania w Revue Vacarme n o, 11 - wiosna 2000
- Portret , Western warsztat zapisu w Revue Vacarme n o 12 - sprężyna 2000
- Wiek krew , El Menfi, wygnanie w Revue Vacarme n o 13 - lato 2000
- Żywe martwe fragmenty gwałtownych zgonów w Revue Vacarme n ö 14 - zima 2001
- Czas życia i czas zapomnieć w Revue Vacarme n o 15 - wiosna 2001
- Malcolm wykonany w Afryce w Revue Vacarme n o 16 - letnim 2001
- Mohamed Rouabhi , Lato ognia: dobre dni na śmierć 1/2 , Paryż, Vacarme, coll. "Proces" ( N O 17)04 września 2001, 112 s. ( ISBN 978-2-915547-88-7 , ISSN 1253-2479 , prezentacja online , czytaj online )
„Jego oczy są moje. Młoda kobieta musi mieć 20 lub 21 lat. Z jego hełmu wychodzi krótki brązowy zamek.
Ona jest piękna. Jest napięta. A może jest jej zimno mimo dusznego upału pustyni. "
- Anatomia masakry, Sabra / Chatila , w Un très Proche-Orient , Paryż, Joëlle Losfeld / Dada, 2001, s. 208.
- Czwarta Ściana w Theatre w szkole , Cahiers n o 11 - ANRAT / Actes Sud-Papiers 2002
- Usłysz, jak umierasz w tajemnicy , za 5 minut przed świtem , Paryż, Le Thé des writers, 2006, s. 192.
Libretto opery
- Jérémy Fisher , Opera, muzyka Isabelle Aboulker - Gérard Billaudot SA, 2007 - Muzyka na orkiestrę i libretto
Uwagi i referencje
- „ Mohamed Rouabhi: prezentacja ” , o Teatrze Współczesnym ,2017(dostęp 19 września 2017 )
- " Prix SACD - Palmarès czerwiec 2002 " , na Entr'Actes SACD ,czerwiec 2002(dostęp 19 września 2017 )
- Vincent Cambier, „ Claire stojąca ” , przy wszystkich trzech okazjach ,1 st sierpień 2011(dostęp 19 września 2017 ) : „Z wściekłością, z pasją, z delikatnością. Czysta jak skała woda. Claire Nebout. Claire stoi. Święta aktorka. Święta kobieta. "