Południowa Francja odpowiada w szerokim znaczeniu do południowej części Francji kontynentalnej . W ścisłym sensie odpowiada raczej jego południowej tercji . Pojęcia geograficzne lub kulturowe wspierają te rozważania.
W praktyce Południe nabiera innego znaczenia w zależności od tego, czy mówimy o koncepcji geograficznej, kulturowej czy turystycznej.
Możemy uznać, że odpowiada ona mniej więcej południowej części terytorium Francji, zaczynając od progu Poitou , lub która znajduje się na południe od wyimaginowanej linii łączącej La Rochelle „Porte du Midi atlantique” z Clermont-Ferrand i Lyonem .
Bardziej restrykcyjne wizja sprawia, że zaczynają dalej na południe, od południowej trzeciej terytorium kraju na poziomie 45 -tego równoległego północy . O Walencji , która znajduje się mniej więcej pod tą szerokością geograficzną, mówimy , że jest „bramą na Południe” , że „w Walencji zaczyna się Południe…” , co może również odzwierciedlać postrzeganie zmiany w wygląd roślinności podczas schodzenia doliną Rodanu (Francja) .
Na południowy zachód, Brive-la-Gaillarde , który jest także blisko 45 -tego równoleżnika, nazywa się czasem „śmiechu Brama Południa” .
Alphonse Daudet tak zdefiniował Południe Francji w Numa Roumestan (1881): „Tam [w kawiarni Malmus] rozkwitły wszystkie francuskie Midi, w różnych odcieniach: Midi gascon , Midi Provencal , de Bordeaux , Toulouse , de Marseille , Midi Périgord , Owernia , Ariégeois , Ardéchois , Pireneje … ”
Na poziomie kulturowym ten region o rozmytej granicy łączy się częściowo z obszarem wpływów Oksytanu (dialekty interferencyjne i dialekty połączone) lub Oksytanii (region kulturowy) , których granice są bardziej precyzyjne, ale obejmuje również regiony katalońskiego kultura ( Pyrénées-Orientales ), baskijska (na zachód od Pyrénées-Atlantiques ), Saintongeaise ( Aunis , Saintonge , Angoumois , ta ostatnia oznaczona wraz z sąsiednią Gaskonią pod nazwą „Atlantic Midi” ) lub Korsyka .
W dziedzinie badań historycznych i archeologicznych przymiotnik południk (czyli na południe, czyli od południa) jest używany w nazwie „południowa Akwitania” .
Udnie oznacza zarówno południa (od starofrancuski połowie „Mid” i di , z łacińska umiera „dzień”) i na południu, we Francji i resztę półkuli północnej od położenia słońca w południe wynosi co Południe.
Po Rewolucji Francuskiej i do końca III Republiki Południe jest na przemian określane jako Biały Midi , to znaczy przesiąknięty katolicyzmem i rojalizmem , lub Czerwony Midi , to znaczy wrażliwy na skrajnie lewicowe doktryny, takie jak: radykalizm a potem socjalizm .
Midi dało swoją nazwę dawnemu francuskiemu regionowi administracyjnemu Midi-Pyrénées , który połączył się z Langwedocją-Roussillon w regionie Occitanie w dniu1 st styczeń 2016.
Słowo midi pojawia się w różnych toponimach we Francji, aby oznaczyć ogólnie południe Francji lub cechę geograficzną na południe od określonego miejsca:
Jedna ze stacji w Brukseli nazywa się Bruxelles-Midi, ponieważ pierwotnie obsługiwała głównie południe Francji.
Kilka nazw firm zawiera słowo midi:
We Włoszech słowo Mezzogiorno jest używane do określenia południa kraju (dosłownie środek dnia, co jest również dokładną etymologią francuskiego midi).
W języku polskim słowo południe oznacza południe (punkt kardynalny) i 12 h . To samo dotyczy kilku innych języków słowiańskich – nawet jeśli te wyrażenia są czasem archaiczne – takich jak białoruski (поўдзень, powdzen' ), łużycki i ukraiński (південь, pivden ' ).
W języku węgierskim to samo słowo del oznacza południe i południe.