Liceum kondorcetów | |||
Fasada Liceum Condorcet. | |||
Generał | |||
---|---|---|---|
kreacja | 1804 | ||
Kraj | Francja | ||
Akademia | Paryż | ||
Informacje kontaktowe | 48°52′29″ północ, 2°19′39″ wschód | ||
Adres | 8, rue du Havre (liceum) 61 rue d'Amsterdam (kolegium) 75009 Paryż |
||
Stronie internetowej | https://lycee-condorcet.ac-paris.fr | ||
Środowisko edukacyjne | |||
Rodzaj | Lokalna publiczna placówka oświatowa (EPLE) | ||
Dyrektor | Patrick Rouil | ||
Numer rejestracyjny | Szkoła średnia: 0750667 T | ||
Populacja szkolna | ~ 1000 uczniów w liceum | ||
Nauczyciele | 86 (w 2008 r.) | ||
Trening |
Liceum ogólnokształcące (S, ES i L) naukowe i literackie CPGE |
||
Opcje | W khâgne Ulm: litery klasyczne, litery współczesne, filozofia, historia sztuki. W khâgne Lyon: współczesne litery, historia sztuki, filozofia, historia-geografia, język angielski. |
||
Studia językowe | Angielski, niemiecki, hiszpański, włoski, łacina, starożytna greka. | ||
Ochrona |
Na liście MH ( 1981 ) Na liście MH ( 1981 ) |
||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: 9. dzielnica Paryża
| |||
Lycée Condorcet to szkoła z 9 th dzielnicy z Paryża , znajduje się na 8 rue du Havre , między Gare Saint-Lazare i Bulwaru Haussmanna . Jest to jedno z czterech najstarszych liceów w Paryżu.
Liceum Condorcet zostało założone przy rue Sainte-Croix, w dzielnicy Chaussée-d'Antin , w budynkach klasztoru kapucynów wybudowanych przez Alexandre-Théodore Brongniart w 1781 roku, na mocy dekretu z 23 Fructidor roku XI (10 września 1803). Otwarty w 1804 roku jest jednym z czterech najstarszych liceów w Paryżu .
Przez większą część XIX th wieku , szkoła była „wielka szkoła liberalna” na prawym brzegu z jego stosunkowo swobodnej reżimu, który uczynił go wybrać progresywny burżuazję dla syna.
Jest to jedna z nielicznych paryskich szkół średnich, która nigdy nie miała szkoły z internatem : uczniowie, którzy nie mieszkali z rodzicami, pracowali, jedli i spali z nauczycielami z internatu w sąsiedztwie.
Aby umożliwić poszerzenie rue Saint-Lazare i podzielić jej peryferie, w 1844 r. podpisano porozumienie, w którym szkoła musiała poświęcić dużą część swojego ogrodu. W tym samym roku dokonano otwarcia rue du Havre , aby ułatwić poruszanie się przed nową stacją . W zamian za ubytek zapasów szkoła ma prawo do rozbudowy do nowej drogi. Dwadzieścia lat później wybudowano tam budynek, który stanowi obecne wejście do zakładu. W 1853 r. szkole groziło zniszczenie, gdy zaplanowano na jej miejscu wzniesienie ogromnej bazyliki.
W XIX th wieku, władze polityczne zwrócić szczególną uwagę na zachowanie bezpośrednim otoczeniu szkół, dzięki czemu nie są one zanieczyszczone przedmioty uważane za niebezpieczne lub głośno, zarówno przemysłowych, rezydencje studenckie lub zakładów pitnej. W ramach Drugiego Cesarstwa, przejście Le Havre , położony w pobliżu Lycée Condorcet, jest zatem uważane za miejsce, gdzie uczniowie deprawacji „może [Pobierz] słodycze, rozpasany zdjęcia, Rozpustnik powieści lub broszury polityczne” zauważa historyk Marc Le Coeur.
Na początku roku szkolnego 1880, zwłaszcza ze względu na zbyt dużą liczbę nowych uczniów, szkoła była zmuszona wynająć sklepy przy rue de Rome w celu założenia klas podstawowych oraz przekształcenia mieszkania cenzora i gabinetu dyrektora w sale lekcyjne.
Główny budynek przy rue du Havre nosi przydomek „Grand Condorcet”, w przeciwieństwie do „petit Condorcet” (znajdującego się w tej samej dzielnicy, rue d'Amsterdam ), małej szkoły średniej, która została przekształcona w college.
W 1894 roku studenci z Lycée Condorcet stworzyli Racing Club de France .
W 1904 rozpoczęła się afera Thalamas , nazwana na cześć nauczyciela z Lycée Condorcet, który na lekcji historii został oskarżony o „obrażanie pamięci Joanny d'Arc na oczach swoich uczniów ”.
W III RP liceum jest wektorem integracji społecznej dla żydowskiej burżuazji. Żydzi są tam bowiem nadreprezentowani w porównaniu z innymi instytucjami ( Henri Bergson , Georges Mandel , Marcel Proust itp.). Tłumaczy się to położeniem szkoły w dzielnicy o niedawnej urbanistyce, zamożni Żydzi z prowincji po Paryż osiedlali się w pobliżu lub bardziej ogólnie w sąsiednich dzielnicach zachodniego Paryża. Co więcej, Condorcet jest bezwyznaniowy, uczniowie są tam równi bez względu na wyznawaną religię, a placówka jest obdarzona „stosunkowo otwartą i liberalną” pedagogiką, zauważa historyk Pierre Albertini. Żydowscy studenci ścierają się z wieloma protestanckimi studentami, wszyscy naznaczeni prorepublikańskim zapałem. W latach 30. XX wieku przybycie Żydów z Europy Środkowej i Wschodniej o bardziej popularnym pochodzeniu oznacza ewolucję socjologii szkolnej.
Z powodu Klęski i Exodusu połowa uczniów szkół średnich w roku szkolnym 1939-1940 wyjechała na przedmieścia lub na prowincję.
W okresie okupacji , w latach 1940-1941, zwolniono z zakładu pięciu profesorów żydowskich, zgodnie z ustawą o statusie Żydów . Jean-Michel Atlan i Henry Dreyfus-Le Foyer w części, przy czym ten ostatni znany jest zastąpiony przez Jean-Paul Sartre , który spłodził publikowania kontrowersje. Z kolei nauczyciel historii Charles-André Julien okazuje solidarność ze swoimi żydowskimi uczniami.
W roku szkolnym 1938-1939 na 2600 uczniów (1400 w Grand Condorcet, 1200 w Petit Lycée ) co najmniej 10-12% stanowili Żydzi. W kwietniu 1943 r. ich liczba zmniejszyła się o 90%, 23 z żółtą gwiazdą w tym dniu (obowiązkowo od 7 czerwca 1942 r.). W 1940 roku nastąpił już 40% spadek, w szczególności ze względu na pierwsze antyżydowskie działania rządu i wyjazdy rodzin ze stolicy na prowincję. Na przykład Serge Gainsbourg opuścił szkołę średnią w 1941 r., by wrócić tam w 1944 r. Pomiędzy końcem roku szkolnego a początkiem roku szkolnego 1942 połowa żydowskich uczniów, którzy nadal uczęszczali do szkoły, nie wróciła do szkoły. naznaczone nalotami i deportacjami. Na przykład Bertrand Herz , który uciekł do Tuluzy, ale został tam aresztowany dwa lata później i deportowany do Buchenwaldu . Spośród 14 aresztowanych uczniów Condorcet jest jednym z trzech, którzy przeżyli, wraz z Rogerem Perelmanem ; odsetek zagranicznych Żydów, którzy zniknęli, jest większy niż francuskich Żydów. Jednak żaden środek oficjalnie nie wyklucza Żydów z nauki szkolnej, co jest uważane za niepotrzebne, ponieważ ich zniknięcie miało już miejsce de facto ; niektórzy nawet nadal otrzymują nagrody, co świadczy o życzliwej administracji i kadrze pedagogicznej, zauważa Pierre Albertini. Ale ta otwartość paradoksalnie przyczyniła się do zmuszenia ich do podróży do dzielnicy, gdzie można było ich łatwo zatrzymać, w przeciwieństwie do byłych uczniów, którzy się ukrywali. W grudniu 1943 r. w Condorcet było tylko 9 uczniów żydowskich, a w czerwcu 1944 r. – 4. Pod koniec wojny Wehrmacht przewidywał przekształcenie szkoły w ośrodek zakwaterowania żołnierzy przed ich wyjazdem na front w Normandii .
W salonie znajduje się pomnik wojenny, ale nie pojawiają się tam żadne nazwiska zamordowanych i eksterminowanych byłych studentów żydowskich (w szczególności Victor Basch i Georges Mandel ), a jedno nazwisko jest nawet okaleczone.
Mix stopniowo pojawiły się w liceum Condorcet. Była to jedna z pierwszych placówek męskich, w 1924 r., która przyjmowała studentki w klasach przygotowawczych do grandes écoles: w 1927 r. jedna z nich, Clémence Ramnoux , została pierwszą literacką normalienne na rue d'Ulm . W 1972 roku, kiedy École polytechnique została otwarta dla dziewcząt, pierwsze miejsce w konkursie zajęła uczennica Lycée Condorcet Anne Chopinet .
Zakład przez kilka dni, podczas wydarzeń z maja 68 roku, nosił nieoficjalną nazwę „Szkoła im. Karola Marksa ” . Uczniowie rzeczywiście chcieli, aby ich szkoła nosiła miano rewolucjonisty; kiedy uświadomiono im, że Nicolas de Condorcet jest rewolucjonistą, establishment wznowił swoją obecną nazwę
Zakład sukcesywnie nosił nazwy:
Do szkoły można dojechać ze stacji metra Havre-Caumartin i Saint-Lazare . Uczelnia jest obsługiwana przez stacje Liège i Place de Clichy .
Szczególną cechą Lycée Condorcet jest jego stosunkowo niewielki rozmiar (około 500 uczniów szkół średnich i 500 uczniów klas przygotowawczych). "Little Condorcet" znajduje się 61, rue d'Amsterdam w 8 th dzielnicy była małą szkołę Condorcet. Stało się kolegium Condorcet. Dyrektorem szkoły jest Patrick Rouil, stowarzyszenia rodziców to PEEP i FCPE , a uczniowie Lycée Condorcet nazywani są „condorcéen”.
W szkole odbywają się zajęcia przygotowawcze do konkursów literackich (A/L i LSH) i naukowych ( MP , PC i PSI ).
Rankingi | ||
---|---|---|
Nazwisko | Akademia Paryska | Krajowy |
Uczeń Le Figaro (2020) | 6 | 9 |
Internet (2020) | 4 | 5 |
L'Ekspres (2019) | 8 | 17 |
W 2017 roku szkoła zajęła 2 miejsce na 109 na poziomie wydziałowym pod względem jakości nauczania oraz 4 miejsce na poziomie ogólnopolskim. Ranking opiera się na trzech kryteriach: wskaźniku zdawalności na maturze, odsetku studentów pierwszego roku, którzy uzyskują maturę po ukończeniu dwóch ostatnich lat nauki w placówce oraz wartości dodanej (obliczonej na podstawie pochodzenia społecznego uczniów, ich wiek i ich wyniki na krajowym dyplomie patentu).
Krajowa klasyfikacja klas przygotowawczych do grandes écoles (CPGE) opiera się na liczbie przyjęć uczniów do grandes écoles . W 2016 roku L'Étudiant przyznało następujący ranking dla konkursów 2015:
Wydział | Studenci przyjęci do w dużej szkole * |
Stawka wstępu * |
Średnia stawka powyżej 5 lat |
Ranking krajowy |
Ewolucja w ciągu roku |
---|---|---|---|---|---|
Khagne A / L | 5/42 uczniów | 11,9% | 8,1% |
6 e z 44 |
12 |
Khagne LSH | 7/54 uczniów | 13% | 15,8% |
6 e z 84 |
= |
MP / MP * | 19/77 studentów | 24,7% | 21,7% |
16 th z 119 |
1 |
komputer / komputer * | 0/25 uczniów | 0% | 1,2% |
56 th wiązać z 119 |
8 |
PSI / PSI * | 25/40 studentów | 62,5% | 47,5% |
6 e z 123 |
4 |
Źródło : klasyfikacja prepas 2016 – L'Étudiant (konkurs 2015). * stawka przyjęć zależy od grandes écoles wybranych przez studium. W khâgnes , to ten ENSAE , na ENC jest 3 PDS i 5 szkół biznesowych, które zostały wybrane. W strumieniach naukowych , kosz 11 do 17 szkół inżynierskich został wybrany w zależności od strumienia (MP, PC, PSI, PT lub BCPST). |
Budynek ma swoje główne wejście pod adresem 8, rue du Havre , za którym rozciąga się główny dziedziniec, który służy jako plac zabaw i boisko sportowe. Pod tym dziedzińcem w piwnicy znajduje się szkolna restauracja zakładu. Drugi dziedziniec to właściwie krużganek dawnego klasztoru kapucynów Chaussée-d'Antin , otoczony 4 charakterystycznymi kolumnowymi galeriami. Drzwi komunikacyjne, obecnie potępione, nadal łączą dziedziniec z kościołem klasztornym, obecnym kościołem Saint-Louis-d'Antin . Mniejszy, ten dziedziniec ma kilka wejść zarezerwowanych dla służby na rue de Caumartin . Okna na północnej elewacji budynku oferują widok na Passage du Havre, aw szczególności na jego ogród zewnętrzny.
Liceum posiada CDI (dla uczniów szkół średnich) oraz bibliotekę (dla uczniów klas przygotowawczych). CDI rozszerza się o długi i wąski obszar badań, ozdobiony dużym wykuszem, któremu zawdzięcza przydomek „akwarium”.
Jego rama jest częściowo zarejestrowana i sklasyfikowana jako zabytek historyczny w 1981 roku, podobnie jak w budynkach klasztoru kapucynów w St. Louis d'Antin, wykonana w dekadzie 1780 przez neoklasycznego architekta Alexandre-Théodore Brongniart i stała się narodowa od 1789 roku . Wiek później fasadę zaprojektował Charles Le Coeur . Założone w 1803 r. liceum miało wiele nazw, odzwierciedlających ewolucję polityczną Francji (Lycée Bonaparte, następnie Bourbon, Fontanes i wreszcie Condorcet).
Wszystkie pomieszczenia liceum Condorcet (w tym sala egzaminacyjna (wielofunkcyjna), biblioteka itp.) noszą nazwiska niektórych z tych byłych uczniów.
Nawet jeśli nazwa szkoły nie jest wyraźnie wymieniona (w przeciwieństwie do niektórych sąsiednich miejsc, takich jak Passage du Havre , stacja Saint-Lazare lub rue d'Amsterdam ), to rzeczywiście jest tam Liceum Condorcet. dusznej i nieco magicznej, w której ewoluują młodzi bohaterowie powieści Gilberta Cesbrona Nasze więzienie est un Kingdom (1948). Atmosfera, mistyfikacje uczniów, karykaturalne manie nauczycieli są tym bardziej przywoływane, że autor studiował tam, tuż przed II wojną światową .