Black Book of Carmarthen (walijski: Llyfr Du Caerfyrddin ) uważany jest za najstarsze rękopisy częściowo lub całkowicie napisane w walijskim które zostały zachowane. Jest przechowywany w National Library of Wales , Aberystwyth , Wales .
Napisana około 1250 roku nazwa księgi pochodzi od jej związku z klasztorem Saint-Jean-l'Évangéliste-et-Teulyddog w Carmarthen , a czerń nawiązuje do koloru oprawy.
Książka zawiera głównie wiersze. Niektóre, jak „Dialog między ciałem i duszą”, mają temat religijny. Inne, takie jak „ Elegy for Madog ap Maredudd ”, to ody pochwalne i żałobne.
Jeden z wierszy „Elegia of Gereint, son of Erbin ” odnosi się do bitwy pod Llongborth , której miejsce zostało utracone i wspomina o udziale króla Artura w bitwie. Ten wiersz na cześć Gerainta można przypisać Llywarch Hen .
Dzieło to jest jednym z najstarszych, które nawiązuje do postaci Artura, który jest tam opisywany nie jako król, ale jako „cesarz i dowódca walki” ( amherawdyr ).
W 2002 roku książka została zeskanowana do przeglądania w Internecie.
W 2015 roku naukowcy z University of Cambridge przeanalizowali książkę w świetle UV, odkrywając liczby i teksty, które do tej pory pozostawały nieznane.