Tytuł oryginalny | Żałoba staje się elektrą |
---|---|
Produkcja | Dudley Nichols |
Scenariusz | Dudley Nichols po Eugene O'Neill |
Główni aktorzy | |
Firmy produkcyjne | Zdjęcia RKO Radio |
Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
Trwanie | 173 minuty |
Wyjście | 1947 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Mourning Befits Electra ( Mourning Becomes Electra ) to amerykański film wyreżyserowany przez Dudleya Nicholsa , wydany w 1947 roku . Film jest adaptacją sztuki Żałoba przystoi Elektrze przez Eugene O'Neill , nowoczesnej adaptacji Orestei z Ajschylosa , transponowana w Stanach Zjednoczonych po wojnie domowej .
Po zakończeniu wojny domowej generał Ezra Mannon i jego syn Orin, młody oficer, wracają do domu. Podczas ich nieobecności Christine Mannon, żona Ezry, została kochanką swojego siostrzeńca, Adama Branta, byłego narzeczonego jej córki Lavinii. Adam i Christine chcą pozbyć się Ezdrasza i go zamordować. Orin, aby pomścić swojego ojca, zabija Adama; potem najpierw Christine, a potem Orin, popełniają samobójstwo. Lavinia zostaje sama w dużym domu.
Film zainteresował Frantza Fanona ( Czarna skóra, białe maski , punkty 135-136), który poświęca ważną uwagę postaci Orina i czyni z filmu piękny opis kazirodczego Edypa. Dramat rodzinny wzorowany jest na sztuce, Orin odpowiada Orestesowi w greckiej tragedii, a Vinniemu w Elektrze.