Narodziny |
6 kwietnia 1498 Forlì |
---|---|
Śmierć |
30 listopada 1526(w wieku 28 lat) Governolo ( d ) |
Pogrzeb | Kaplice Medyceuszy |
Wierność | Państwa Kościelne |
Czynność | Kondotier |
Rodzina | Rodzina Medyceuszy |
Tata | Jan Popolański |
Matka | Katarzyna Sforza |
Rodzeństwo | Bianca Riario |
Małżonka | Maria Salviati (od1516) |
Dziecko | Cosimo I z Toskanii |
Jean de Médicis , znany jako Jean des Bandes Noires , po włosku Giovanni dalle Bande Nere , urodzony w Forlì na6 kwietnia 1498i zmarł w Mantui dnia30 listopada 1526, to słynny włoski kondotier z rodziny Medici . Był znany w swoich czasach jako Niezwyciężony Giovanni . Jedyny członek znakomitej linii Medyceuszy, który zrobił karierę jako kondotier, jest uważany przez wielu historyków za ostatniego z wielkich włoskich kondotierów.
Syn Jana de Medici zwanego Popolano z młodszej gałęzi rodu i Katarzyny Sforzy spędził dzieciństwo w klasztorze, jego matka była więźniem cesarza Borgii . Pierwotnie nazwany Ludovico na cześć wuja Katarzyny, Ludovica le Moor , księcia Mediolanu , jego matka przemianowała go na Giovanni na pamiątkę jego ojca po jego śmierci w 1498 roku . Po śmierci matki w 1509 r. jego opiekę powierzono kanonikowi Francesco Fortunati i Jacopo Salviati , niezwykle zamożnemu bankierowi florenckiemu, mężowi Lucrèce de Médicis , córki Laurenta de Médicis .
Kiedy Salviati został mianowany ambasadorem w Rzymie w 1513 roku , Jan poszedł za nim i został zaciągnięty do gwardii papieskiej . Jego krewny Jean de Medici został właśnie wybrany na papieża pod imieniem Leon X 11 marca tego samego roku.
Papież chce przejąć Urbino, by oddać je swojemu bratu Julienowi. Gdy miał zaledwie 16 lat, powierzył jej oddział stu jeźdźców. Jego chrzest ognia odbywa się w dniu5 marca 1516 rw wojnie z Urbino i księciem Francesco Maria I st della Rovere , wojna trwająca tylko 22 dni i pozwalająca na zajęcie i Urbino Fermo . Tworzy własną firmę i udaje mu się narzucić swoim ludziom dyscyplinę i posłuszeństwo.
Ożenił się w 1516 r. z Marią , córką Jakuba Salviatiego , która dała mu syna Cosimo , który został Wielkim Księciem Toskanii pod tytułem Cosimo I st .
W 1520 roku Leon X powierzył mu nowe polecenie podporządkowania zbuntowanych władców Marchii . W następnym roku, Papież sprzymierzył się z cesarzem Karola V przeciwko Francis I st wypędzić Francuzów z Mediolanu i Sforza umieścić w mocy. Jean zgłasza się do Prospera Colonny . Bierze udział w bitwie pod Vaprio d'Adda , przekracza rzekę kontrolowaną przez Francuzów i zmusza ich do ucieczki, otwierając drogę do Pawii . Ich sukces był totalny: Pawia , Parma i Piacenza padły po Mediolanie.
Po śmierci swego kuzyna papieża Leona X w 1521 r. , na znak żałoby, sczerniał swoje chorągwie, które były białe i fioletowe: swój przydomek wywodził od Jean des Bandes Noires .
Nowy papież Adrian VI jest wrogo nastawiony do Medyceuszy. Kondotier zostaje sprowadzony do bezrobocia i musi nadal utrzymywać duży oddział w swoim obozie w Reggio Emilia , co prowadzi do narastania długów. Oddał się na jakiś czas w służbę Florencji, bez uznania ze strony współobywateli.
W 1523 r. został wynajęty przez imperialistów , aw czerwcu 1524 r. zaatakował nocą obóz Bayardów , biorąc trzystu jeńców. Francuzi, składając mu wtedy atrakcyjne oferty, walczył pod rozkazami Odeta de Foix . Nowy papież Giulio de „Medici, Klemens VII , zgadza się zapłacić swoje długi, jeśli wróci do François I er . To następnie pokrywa go z honorami.
Ranny 18 lutego 1525z arkebuzem wystrzelonym podczas potyczki został przewieziony do Plaisance , a następnie7 Marcaw zamku swojej siostry Blanche Riario poślubia Rossi, w San Secondo koło Parmy ; wreszcie w maju udał się do łaźni Abano pod Wenecją . Jego kompania nie brała więc udziału w bitwie pod Pawią . Bezradnie obserwował klęskę Francuzów i schwytanie króla.
W 1526 objął dowództwo nad wojskami papieskimi. W dniu 6 czerwca , François Marie I st della Rovere , dowódca postanowił rezygnację z Mediolanu , ale Jean odmawia wykonania zlecenia i zaatakować odwód wroga u zbiegu Mincio z Padu , wprowadzenie wojsk Georg von Frundsberg kierowane . 25 listopada 1526wieczorem, niedaleko Governolo, wiosce Roncoferraro , został poważnie ranny w kość piszczelową od uderzenia niemieckiego sokoła . Został przewieziony do Mantui do pałacu Ludwika Aleksandra de Castiglione , członka Domu Gonzaga i markiza de Castel Goffredo , gdzie został amputowany. Zmarł na gangrenę dnia30 listopada 1526. Został pochowany w kościele św. Franciszka z Mantui , okazałym budynku zbudowanym według planów Albertiego na prośbę innego słynnego kondotiera, Ludwika III Mantui . Straciwszy przywódcę, jego wojska rozpraszają się. Zostaną odtworzone w następnym roku pod dowództwem Orazia Baglioniego i wezmą udział w kampanii marszałka Lautreca w królestwie Neapolu .
Kilkakrotnie zmieniał strony: 1516 w służbie papieża przeciw Urbino , lipiec 1521 w służbie Florencji przeciw Francji i Wenecji , marzec 1522 w służbie Francji przeciw Cesarstwu , 1523 w służbie Mediolanu przeciw Francji , listopad 1524 w służbie Francji , lipiec 1526 w służbie Kościoła i Florencji , listopad 1526 w służbie Francji przeciwko imperialistom .
Machiavelli uważał go za zdolnego do zjednoczenia Włoch .