Las Jean-Claude
Las Jean-Claude
Jean-Claude Forest w 1987 roku podczas Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Angoulême.
Jean-Claude Forest , urodzony dnia11 września 1930w Perreux-sur-Marne i zmarł dnia30 grudnia 1998w Lagny-sur-Marne , jest francuskim autorem komiksów .
Znany z przepełnionej wyobraźni, elegancji linii i seksapilu swoich bohaterek ( Marie Mathematique , Bébé Cyanure , Hypocrite et Barbarella , sprowadzony na ekran przez Rogera Vadima , z Jane Fondą w roli tytułowej), Jean-Claude Forest brał udział w przewrotach komiksów francuskojęzycznych, w szczególności tzw. komiksów „dla dorosłych”.
W 1983 roku za całą swoją pracę otrzymał Grand Prix miasta Angoulême .
Biografia
Jean-Claude Maurice Forest urodził się dnia 11 września 1930w Perreux-sur-Marne . Forest zadebiutował w OK w 1949. W latach 50. pracował dla Camera 34 (1951-1954), Vaillant (1951-1953, Fillette (1953-1954), Mireille (1956-1958), Suzette (1958-1959) , Lisette (1962), ilustruje przygody Charlot i Bicot , a także okładki recenzji Fiction i Pocket Book .
W 1962 roku stworzył swoją pierwszą udaną serię, Barbarella , która przedstawia soczystą bohaterkę w nieokiełznanym uniwersum science-fiction.
Pod koniec 1964 roku Daniel Filipacchi powierzył mu kierowanie tygodnikiem opartym na maskotce yéyé Chouchou . Forest kieruje tylko jedenastoma numerami, zanim został zastąpiony przez Remo Forlani ; stworzył Baby Cyanure , serial z kolejną seksowną bohaterką oraz komiks science fiction Les Naufragés du temps , ilustrowany przez Paula Gillona i zdołał opublikować wiele historii niezwiązanych z kulturą yéyé tworzonych przez znanych autorów ( Jacques Lob , Georges Pichard , Georges Lacroix , Guy Mouminoux , Raymond Poïvet , Hugo Pratt , Robert Gigi itp.).
W 1971 roku stworzył postać Hipokryty , w tym samym duchu co Barbarella. Po współpracy ze wszystkimi awangardowymi magazynami lat 70. ( Fluide glacial , Métal Hurlant , L'Écho des Savanes , etc.), pracował szczególnie w (To be Continue ) , w którym razem z Jacquesem Tardim stworzył klasykę Here Nawet wtedy, sam, Widmo śmieci widziane z orkiestry (1980) i Dzieci to przemijający Hydragon (1982).
W 1983 roku za całą swoją pracę otrzymał Grand Prix miasta Angoulême . Od tej daty aż do śmierci tworzył coraz mniej komiksów. Jednak w latach 1985-1988 kierował sekcją komiksową Okapi i stworzył Leonida Beaudragon dla magazynu. Jego ostatnie dzieło, Musisz uwierzyć, żeby to zobaczyć , narysowane przez Alaina Bignona , ukazało się w 1996 roku.
Las umiera 30 grudnia 1998w Lagny-sur-Marne , 68 lat.
Pracuje
Komiksy (albumy)
-
Hippolyte et les Diamants de Pesetas-City (scenariusz i rysunek), Éditions Elan, wczesne lata 50.
-
Charlot (rysunek), z Montaubertem (scenariusz), wydawnictwo paryskie:
18. Charlot ma szczęście
19. Charlot i mamuty
20. Charlot kontra Mandrago Satanas
22. Koparka uranu Charlot
23. Charlot w wielkim świecie
24. Rycerz Charlot Okrągłego Stołu
26. Charlot w biznesie
29. Charlot zarządza
31. Pionier międzyplanetarny Charlot , 1960.
33. Charlot i roboty , 1961.
36. Charlot zdobywa królestwo , 1962.
2. Bicot i Dorothée w cyrku , 1959.
3. Bicot i Dorothée na Igrzyskach Olimpijskich , 1961.
-
Barbarella (scenariusz i rysunek), Le Terrain niejasny, 1964.
-
Les Anger du mange-minutes (scenariusz i rysunek), Kesselring, 1974.
-
Wygląda na księżyc (scenariusz i rysunek), Pierre Horay , 1977.
-
The Storm Mirror (scenariusz) z Danielem Billonem (rysunek), Éditions du Fromage , 1982.
-
Hipokryta i potwór z Loch Ness , 1971.
-
Jak rozszyfrować Etircopyh , 1973.
-
Wszystko Koń , 1974.
-
Śpiąca gwiazda , 1974.
-
Kręta śmierć , 1975.
-
Labirynty , 1976.
-
Wszechświat kanibalistyczny , 1976.
-
Bébé Cyanure (scenariusz i rysunek), Glénat , 1975.
-
Szuflady kieszonkowe i dna szuflad , Pierre Horay, 1976.
-
Here Even (scenariusz), z Jacques Tardi (rysunek), Casterman , coll. „Les Romans (ciąg dalszy) ”, 1979.
-
La Jonque fantôme widziana z orkiestry (scenariusz i rysunek), Casterman, coll. „Les Romans (ciąg dalszy) ”, 1981.
-
Dzieci, to Hydragon przechodzi (scenariusz i rysunek), Casterman, coll. „Les Romans (ciąg dalszy) ”, 1984.
-
Powieść Renarta (scenariusz), z Maxem Cabanesem (rysunek), Futuropolis , coll. "30 x 40", 1985.
-
Léonid Beaudragon (scenariusz), z Didierem Savardem (projekt),
-
Duch Szalonego Manchu , Bayard , 1986.
-
Noc totemów , Alpen Publishers , 1990.
-
The Monday Diver, Alpen Publishers, 1992.
Komiksy (czasopisma i czasopisma)
-
O prawach autorskich następnie Les Aventures du Copirit (scenariusz i rysunku) w Vaillant N O 388 410, 1952-1953.
-
Les Deux Isabelle , scenariusz Marijac , w czasopiśmie Journal de Nano et Nanette (numery od 149 do 196), początek lat sześćdziesiątych.
-
Bébé Cyanure (scenariusz i rysunek), w Chouchou , 1964-1965.
-
Mystérieuse Matin, Midi et Soir / Les Passagers du Vent (scenariusz i rysunek), w Gadżecie Pif , numery 111, 115, 1971
-
Hipokryta (scenariusz i rysunek), w Pilote , 1972-1974.
- Opowiadania w Charlie Mensuel , 1972 i Circus , 1975.
- Opowiadania w Fluide Glacial , Audie , latach 1975-1978.
-
Opowieści o pijanej łodzi (scenariusz i rysunek), w Métal Hurlant , 1976-1978.
- Opowiadania w Métal Hurlant , 1977.
-
Tutaj Nawet (scenariusz) z Jacques Tardi (rysunek), w (Ciąg dalszy) n o 1 do 12, latach 1978-1979.
-
Renart (scenariusz), z Maxem Cabanes (projekt), w (Ciąg dalszy) , 1978.
-
Utrata prof Adamus (rysunek), z Jacques Lob (scenariusz), czterech stron (ciąg dalszy) n O 14, 1979.
-
Widmo śmieci wynika z orkiestrą (scenariusz i rysunku), na (Ciąg dalszy) n O 24 a 31/32, 1980 r.
-
Barbarella : Le tempêtes lustro aux (scenariusz), z Daniel Billon (rysunek), L'echo des Savanes n o 66 a 74, Editions du Fromage , 1980/81.
-
Dzieci, to jest hydragon które przechodzi (scenariusz i rysunku) w (Ciąg dalszy) n o 55 do 59, 1982.
- Trzy opowiadania w numerach specjalnych (Ciąg dalszy) , 1983-1986.
Rysunek
Kino i telewizja
-
Marie Mathematics , scenariusz i rysunki wyciętego z papieru miniserialu animowanego (wiersze André Ruellan ; muzyka i interpretacja Serge Gainsbourg ; produkcja Jacques Ansan ): 6 odcinków po około 5 minut każdy dla programu Dim, Dam, Dom , nadawane przez ORTF zPaździernik 1965 w Kwiecień 1966.
-
Barbarella , doradca artystyczny adaptacji zrealizowanej przez Rogera Vadima w 1968 roku.
- Udział w programie Tac au tac wyprodukowanym przez Jeana Frapata dla ORTF , 1971-1975.
-
Niebieskie kury jesieni , scenariusz i reżyseria dramatu sci-fi dla głównego kanału ORTF , 1974
Nagrody
Załączniki
Uwagi i referencje
-
„ FOREST Jean Claude Maurice ” , na deces.matchid.io .
-
Ten akapit i kolejne wiersze. Évariste Blanchet, wstęp do Wywiadu z Jean-Claude Forest , Banany (nowa seria) s. 3 , Banany BD, 2006.
-
Michel bera " Chouchou " Komiks kolektora , n O 15,styczeń 1979, s. 16-17.
-
„ Angoulême Festival ” , na Encyclopédie Larousse (dostęp 31 stycznia 2019 )
-
https://www.noosfere.org/heberg/ericb33/Biblio.asp?RevNum=2283
-
Thierry Groensteen i kolektyw, nagrodzony w Angoulême: 30 lat komiksów przez zwycięzców festiwalu , Angoulême, Éditions de l'An 2 ,2003, 103 pkt. ( ISBN 2-84856-003-7 )
Dokumentacja
-
Smerfy! Zeszyty z komiksu n ° 26, Glénat.
-
Las Jean-Claude'a. Trzydzieści lat obrazów , Casterman , 1984.
- Evariste Blanchet, Et Forest stworzył Barbarellę, w Critix nr 11, jesień 2000.
-
Philippe Lefèvre-Vakana , L'art de Jean-Claude Forest , Angoulême, Francja, edycje roku 2 ,2004, 163 s. ( ISBN 2-84856-024-X ).
- Jean-Claude Forest (Int. Christian Marmonnier ) w Banany Nouvelle série n ° 2, banany BD spadek zimy 2006-2007, str. 4-23 . Wznowienie wywiadu nadawanego wCzerwiec 1996w Radio libertaire .
Linki zewnętrzne
-
Ewidencja organów :
- Zasoby literatury :
- Zasoby związane z komiksami :
- Zasoby dzieł sztuki :
- Zasoby audiowizualne :
- Zasób związany z przedstawieniem :
-
Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach :