Irma słodka | |
Próby Irmy la Douce w 1962 roku. | |
Broszura | Alexandre breffort |
---|---|
tekst piosenki | Alexandre breffort |
Muzyka | Marguerite Monnot |
Pierwszy |
12 listopada 1956 Gramont Theatre w Paryżu |
Język ojczysty | Francuski |
Ojczyźnie | Francja |
Irma la Douce tofrancuski musical w dwóch aktach autorstwa Alexandre'a Brefforta , muzyka Marguerite Monnot , premiera w Paryżu dnia12 listopada 1956w teatrze Gramont .
Zaadaptowany w języku angielskim odniósł duży sukces od 1958 roku w Londynie w produkcji Petera Brooka , a następnie na Broadwayu . Został zaadaptowany do kin w 1963 roku przez Billy'ego Wildera i IAL Diamonda jako niemuzyczny film z udziałem Jacka Lemmona i Shirley MacLaine .
Reżyser: René Dupuy
Na pochodzenia Słodka Irma , była krótka gra przez Alexandre Breffort , Terribles Les Harengs . Z muzyką Marguerite Monnot , ta komedia opowiada historię spłukanego studenta prawa, Nestora le Fripé, który zakochuje się w prostytutce Irmie la Douce i zostaje jej obrońcą. Zazdrosny o swoich klientów przebiera się za Oscara, bogatego starca, który odwiedza Irmę i płaci jej za rozmowę, stając się jego jedynym klientem. Ale Nestor męczy się ciężką pracą, aby utrzymać swojego sobowtóra i postanawia „zabić” swoje alter ego. Kiedy starzec znika, zostaje oskarżony o morderstwo i skazany na karę więzienia. Udaje mu się uciec i ostatecznie udowadnia swoją niewinność, sprawiając, że starzec pojawia się ponownie. Kochankowie spotykają się ponownie i adoptują dwóch bliźniaków, Nestora i Oscara.
Po tym, jak - bez powodzenia - zaproponował rolę tytułową Juliette Gréco , a następnie Colette Deréal (która nawet ją powtórzyła), Paul Péri, mąż Marguerite Monnot, zauważył w telewizji Colette Renard i zatrudnił ją. W ten sposób Colette Renard zadebiutowała jako aktorka u boku uznanych aktorów, takich jak Michel Roux , i dzięki temu zyskała rozgłos. Spektakl odniósł wielki sukces we Francji, pozostając cztery lata w teatrze Gramont (962 spektakle), a następnie w 1967 roku w Athénée z Frankiem Fernandlem w roli Nestora.
Został wznowiony:
Występował w Lyric Theatre w West End w Londynie w latach17 lipca 1958W reżyserii Petera Brooka , Irma Sweet był również ogromny sukces dzięki nowym librettem wymyślił przez Julian More, David Heneker i Monty Norman. Wersja angielska wykorzystywała francuskie kolokwializmy i paryskie slangowe słowa tamtych czasów, zasilając niektóre śmiałe francuskie konstrukcje, takie jak „ Le Grisbi jest korzeniem zła w człowieku ”. Wyrażenie „tak powiedz” powracało regularnie w ustach aktorów. Narrator prowadził publiczność, aby ułatwić zrozumienie.
Irma la Douce została wykonana podczas 1512 przedstawień w Londynie , z Keith Michell jako Nestor, Elizabeth Seal jako Irma i Clive Revill jako Bob le Hotu, narrator. Następnie została przeniesiona do Plymouth Theatre (we) na Broadwayu w Nowym Jorku z29 września 1960 i pozostał na rachunku przez 524 przedstawienia z tymi samymi głównymi aktorami.
Rok | Nagroda | Kategoria | Mianowany | Wynik |
---|---|---|---|---|
1961 | Nagroda Tony | Najlepszy musical | Nominacja | |
Najlepszy występ czołowej aktorki w musicalu | Pieczęć Elżbiety | Laureat | ||
Najlepszy występ drugoplanowego aktora w musicalu | Clive Revill | Nominacja | ||
Najlepsza reżyseria musicalu | Peter Brook | Nominacja | ||
Najlepsza choreografia | John Heawood | Nominacja | ||
Najlepszy dyrygent i reżyser muzyczny | Stanley Łebowsky | Nominacja | ||
Najlepszy projekt kostiumów | Rolf Gerard | Nominacja |