Sojusznicza interwencja podczas rosyjskiej wojny domowej

Sojusznicza interwencja podczas rosyjskiej wojny domowej Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Wojska alianckie (amerykańskie, francuskie, brytyjskie i japońskie) w paradzie we Władywostoku w 1918 roku. Ogólne informacje
Przestarzały czerwiec 1918-marzec 1920
Lokalizacja dawne Imperium Rosyjskie , Mongolia
Wynik Odwrót aliantów
Zwycięstwo bolszewików
Wojujący
Ententa Siły Białe Armie Imperium Brytyjskie

Stany Zjednoczone Francja Cesarstwo Japonii Królestwo Włoch Czechosłowacja Polska Estonia Grecja Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców Republika Chińska Rumunia


Flaga Włoch (1861-1946) .svg





 
 Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka Ukraińska SRR Białoruska SRR Republika Dalekowschodnia Donieck-Krivoy-Rog Republika Radziecka Mongolscy komuniści Estońska Komuna Robotnicza





Flaga Gminy Ludu Pracującego Estonii.svg Zielone armie Machnowszczyna
Dowódcy
Alexandre Kolchak † Ievgueni Miller Michaił Dieterichs Grigori Semenov Radola Gajda Jan Syrový William S. Graves George Evans Stewart (en) William Edmund Ironside Yui Mitsue Ernest Broșteanu (en)






 


  		Władimir Iljicz Lenin Leon Trocki Jukums Vācietis Siergiej Kamieniew Michaił Tuchaczewski Fiodor Raskolnikow Józef Stalin Paweł Dybenko Dmitrij Żłoba Aleksander Krasnoszcziokow Damdin Sükhbaatar





Zaangażowane siły
~ 260 000 zagranicznych żołnierzy
2,4 miliona mężczyzn		 5 milionów mężczyzn

Bitwy

Interwencja na Syberii - Interwencja w północnej Rosji - Bunty na Morzu Czarnym - Incydent w Mikołajewsku

Nazwa interwencja aliantów podczas rosyjskiej wojny domowej oznacza międzynarodową kampanię militarną aliantów z I wojny światowej w Rosji w latach 1918-1920 podczas rosyjskiej wojny domowej, której celem było wsparcie Białej Armii w ich walce z bolszewikami , które ze swojej strony utrzymywały zasadnicza oś Piotrogród - Moskwa - Astrachań .

Od czasu traktatu brzesko-litewskiego z3 marca 1918podpisany przez czerwonych , co pozwoliło kajzerowi przerzucić swoje dywizje ze Wschodu na Zachód i tym samym wzmocnić bojowość swoich wojsk na froncie zachodnim, przywódcy zachodni uważali Lenina za agenta „  Boszów  ”, zwłaszcza że „ przeszedł przez Cesarstwo Niemieckie do Rosji. Interwencja jest pomyślana jako rozszerzenie walki przeciwko imperiom centralnym i ich bolszewickim „wspólnikom”, ale przede wszystkim po zakończeniu wojny, jako próba wykorzenienia nowego rewolucyjnego reżimu i ryzyka zarażenia się nim. reprezentuje , w szczególności w Europie Środkowej , Rewolucję Niemiecką z lat 1918-1919 i Republikę Rad Węgier w 1919 (która jest również zwalczana przez sojuszniczą koalicję ).

Historia operacji

Alianci otwierali głównie dwa fronty: syberyjski (Sierpień 1918-Lipiec 1920) i północnej Rosji (Czerwiec 1918-Marzec 1920).

Operacje angażowały siły 14 narodów do wspierania carskich białych armii i separatystów nierosyjskich narodów byłego Imperium w ich walce z bolszewikami . Wysiłki aliantów będą jednak naznaczone zmęczeniem ich wojsk, brakiem koordynacji i poparcia społecznego w krajach zachodnich (w tym wśród żołnierzy, z których wielu sympatyzowało ze sprawą bolszewicką). W ostatnich tygodniach 1918 roku Clemenceau zdecydował się na poważną interwencję na Morzu Czarnym, aby wesprzeć białe armie na południu. Ale zaangażowane środki stopiły się wraz z demobilizacją armii francuskiej, a wojska nie rozumiały przyczyn tej odległej wojny. Wiosną 1919 roku klęska wyprawy została dopełniona, a flotą francuską wstrząsnął wielki bunt . WMarzec 1920, alianci wycofują się z Rosji, z wyjątkiem Cesarstwa Japonii, które nadal wspierało białych Rosjan aż doPaździernik 1922, data wycofania Cesarskiej Armii Japońskiej .

: Royal Navy , jako część estońskiej wojny o niepodległość , prowadzoną kampanię krótko przed Floty Bałtyckiej (z siedzibą w Kronsztadzie ) w Morzu Bałtyckim bez powodzenia w uzyskaniu kontroli nad Piotrogrodu przez anty-bolszewickich Rosjan., Który był jednym z główne cele tej kampanii. Ryzykowne ataki przeprowadzane są przez przybrzeżne łodzie torpedowe (HM Coastal Motor Boat 4 ) z bazy w Koivisto Sound w Finlandii , oddalonej o 50  km , wspierane przez naloty bombowe Królewskich Sił Powietrznych , przeciwko statkom zacumowanym we wnętrzu portu w Piotrogrodzie po przejściu przez osłonę niszczycieli obrony bolszewików. Bolszewickie pola minowe powodują większość brytyjskich ofiar.

Walki przerywały liczne masakry.

Na przykład w Odessie w lutym 1918 roku , na Ukrainie, kiedy armie Białe zostały przegrupowanie i wzywając sojuszników do walki Milrevkom bolszewika , Prezesa Odessa Republiki Radzieckiej , Vladimir Yudovskiy  (RU) nakazał uwolnić czerwonego terroru przeciwko czterem stu oficerów marynarki , rozstrzelanych na pokładzie krążownika Almaz , zamienionych na pokład w bloki lodu siłą strumieni wody lub wrzuconych żywcem do kotła; w mieście ich czterysta rodzin, oskarżonych o „burżuazję”, zostało również zmasakrowanych przez wściekły tłum zgromadzony przez Milrevkom .

Dwa lata później w Nikołajewsku nad Amurem na rosyjskim Dalekim Wschodzie , między lutym aMarzec 1920kilkuset japońskich emigrantów cywilnych , japońskich żołnierzy i większość rosyjskich mieszkańców miasta zostało również zamordowanych przez oddział dowodzony przez miejscowego przywódcę bolszewików Jakowa Triapitsyna. Japońskie protesty doprowadziły Rosję Sowiecką do zaprzeczenia, potępienia i egzekucji w lipcu 1920 roku.

Siły sojusznicze rozmieszczone w Rosji

Uwagi i referencje

  1. Scientia Militaria, South African Journal of Military Studies, tom 15, nr 4, 1985, s. 46-48 , dostęp 12 sierpnia 2018 r.
  2. Martine Acerra, Jean Meyer, Historia marynarki francuskiej , edycje Zachód-Francja, 1994, s. 331 do 338.
  3. (w) Robert Jackson, Bitwa o Bałtyk . Barnsley: Pen & Sword Maritime, 2007. ( ISBN  978-1-84415-422-7 )
  4. (RU) S. Volkoff  (RU) , Трагедия русского офицерства: Офицерский корпус России в революции, Гражданской войне и на чужбине , str.  60 , Centrepoligraphe  (ru) , Moskwa , 2002 ( ISBN  5-227-01562-7 ) .
  5. (ru) М. . Elizarow, Nowy кстремизм на флоте в период революции 1917 года i гражданской войны: февраль 1917 - marzec 1921 г. - praca doktorska , State University Wydział Historyczny , Petersburg , 2007.
  6. Zniszczenie Nikołajewków nad Amurem: epizod w rosyjskiej wojnie domowej na Dalekim Wschodzie , recenzja książki w Cambridge University Press.
  7. Anatolij Gutman, Ella Lury Wiswell (trd.), Richard A. Pierce (red.), The Destruction of Nikolaevsk-on-Amur, Epizod w rosyjskiej wojnie domowej na Dalekim Wschodzie, 1920 , Limestone Press 1993, ( ISBN  0-919642-35-7 ) .
  8. (w) Robert L. Willett, Russian Sideshow: America's Undeclared War, 1918-1920 . Waszyngton DC: Brassey's, s.23. ( ISBN  1-57488-429-8 ) .
  9. (en) A History of Russia, 7. wydanie, Nichlas V. Riasanovsky & Mark D. Steinberg, Oxford University Press, 2005
  10. (w) Na straży kolei, oswajanie Kozaków Armia amerykańska w Rosji, od 1918 do 1920 , udostępniono 2 maja 2012
  11. (el) dowódca Ioannis Gemenetzis , „  Wysyłka w południowej Rosji 1919  ” [ „Εκστρατεία στη Μεσημβρινή Ρωσία 1919”], Przegląd Armii ( ( τρατιωτική Επιθεώρηση ) , Sztab Generalny ,lipiec – sierpień 2005, s.  122–137 ( czytaj online )
  12. (ekk) Jaan Maide, Ülevaade Eesti vabadussõjast . Estońska Liga Obrony, Tallin, 1933
  13. (en) Joana Breidenbach, Pál Nyíri, Joana Breidenbach. wyd. Chiny na wylot: współczesny chiński nacjonalizm i transnacjonalizm , Central European University Press. str. 90. ( ISBN  963-7326-14-6 ) .

Powiązane artykuły

Bibliografia