Heberto Padilla

Heberto Padilla Obraz w Infoboksie. Herberto Padilla w 1981 r. Biografia
Narodziny 20 stycznia 1932
Consolación del Sur
Śmierć 25 września 2000 r.(w 68),
Auburn
Narodowość kubański
Trening Uniwersytet w Hawanie
Zajęcia Poeta , pisarz , profesor uniwersytecki
Małżonka Belkis Cuza Mężczyzna ( w )
Dziecko Ernesto Padilla ( w )
Inne informacje
Pracował dla Princeton University , Auburn University , Miami University
Podstawowe prace
Fuera del juego ( d )

Heberto Padilla (20 stycznia 1932 - 25 września 2000 r. ) jest poetą kubańskim.

Biografia

Urodzony w Puerta de Golpe , Pinar del Río , tam ukończył studia podstawowe i średnie, następnie studiował prawo na uniwersytecie w Hawanie , ale studiów nie ukończył. Opuścił Kubę w latach 1949-1952, a następnie 1956-1959, by zamieszkać w Stanach Zjednoczonych. Po rewolucji 1959 powrócił na swoją wyspę i poparł rewolucję kubańską .

Jego pierwszy zbiór wierszy Las rosas audaces ukazał się w 1948 roku . Ożenił się z Belkis Cuza Malé w 1967 roku , z którym wspierał rewolucję kierowaną przez Fidela Castro , zanim sprzeciwił się nowemu rządowi. Oskarżony o tworzenie „pismów wywrotowych”, w tym jego antologii Fuera del Juego (dosłownie „poza grą”), która krytykowała reżim w Hawanie , został uwięziony w 1971 roku i zmuszony do publicznej samokrytyki.

Odbywa się to przed członkami Krajowego Związku Pisarzy i Artystów Kuby. René Depestre wskazuje: „Zrobił absolutnie godne ubolewania wyznanie. To nie był on: agenci bezpieczeństwa publicznego kazali mu przeczytać tekst. Byłem świadkiem tej niesprawiedliwości. Pod koniec spotkania przemawiałem w obronie Padilli” . Zwolniony, został umieszczony w areszcie domowym.

Jego żonie i synowi Ernesto Padilla  (w) , urodzeni w 1972 , pozwolono opuścić Kubę i schronić się w Stanach Zjednoczonych w 1979 . Afera Padilli wywołała zaangażowanie wielu intelektualistów, takich jak pisarz Mario Vargas Llosa , filozof Jean-Paul Sartre czy pisarz Julio Cortazar , który mimo to poparł rewolucję Fidela Castro. W odpowiedzi władze kubańskie postanowiły usunąć z bibliotek Kuby dzieła pisarzy latynoamerykańskich i europejskich, którzy sprzeciwiali się traktowaniu Padilli. Heberto Padilla nie został w pełni zwolniony do 1980 roku . Dołączył do rodziny w Princeton w New Jersey i wykładał na Uniwersytecie Princeton , a następnie na Uniwersytecie Auburn w Alabamie .

W 1983 roku zeznał w filmie dokumentalnym Niewłaściwe postępowanie dotyczące realiów wojskowych jednostek pomocy produkcyjnej, utworzonych przez reżim Castro w celu zamknięcia Kubańczyków zakwalifikowanych jako społeczni. Wydał jego ostatnia powieść Pastan Los Heroes en mi Jardin w 1984 które zajmuje się życiem pisarzy dysydentów na Kubie. Jego wspomnienia La mala memoria zostały opublikowane w 1990 roku i wspominają jego życie spędzone na Kubie.

Uwagi i referencje

  1. Encyklopedia Heberto Padilla Universalis
  2. Collective, Charles Ronsac (red.), Le livre noir du communisme , Robert Laffont, 2000, ( ISBN  2221088611 ) , s.  763
  3. Bertrand Le Gendre , „Castrism, a francuska pasja, autorstwa Bertranda Le Gendre  ”, w Le Monde od 22.02.2008, [ przeczytaj online ] , zamieszczony w dniu 21.02.2008
  4. Kuba: powrót do sprawy Padilli. Le Monde , 9 lipca 2012 r.
  5. René Depestre: „W tym roku pogodziłem się z Kubą” Francja-Antyle , grudzień 2016
  6. Guy Scarpetta , Cortázar, magik , Le Monde diplomatique , sierpień 2008
  7. Samuel Farber Kuba w 1968 r. Jakobin , 29 kwietnia 2018 r.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne