Heloise d'Ormesson

Heloise d'Ormesson Obraz w Infoboksie. Héloïse d'Ormesson w 2011 roku na Targach Książki w Genewie . Biografia
Narodziny 10 października 1962
Neuilly-sur-Seine ( Sekwana , Francja )
Imię i nazwisko Héloïse Lefèvre d'Ormesson
Narodowość Francuski
Czynność Prezes Éditions Héloïse d'Ormesson
Rodzina Rodzina Lefèvre d'Ormesson
Tata Jean d'Ormesson
Matka Françoise Béghin ( d )
Małżonka Manuel Carcassonne
Gilles Cohen-Solal
Inne informacje
Nagrody Sygnet Sztuki i Listów
Sygnet Legii Honorowej (2008)

Héloïse d'Ormesson , urodzona10 października 1962w Neuilly-sur-Seine jest francuską redaktorką, założycielką wydawnictwa noszącego jej imię.

Biografia

Rodzina

Héloïse, Hélène, Simone Lefevre d'Ormesson urodziła się 10 października 1962 rw Neuilly-sur-Seine , jedyna córka małżeństwa Jeana d'Ormessona i Françoise Béghin.

Jej ojciec napisał w przedmowie do wydanej w 2007 roku książki Odeur du temps : „To, co zrobiłem najlepiej w życiu, to moja córka, jestem z niej bardziej dumny niż z siebie” .

Przez czternaście lat była towarzyszką Manuela Carcassonne, z którym miała córkę Marie-Sarah. Od tego czasu mieszka z Gillesem Cohenem-Solalem, którego poznała w 1987 roku u Roberta Laffonta, gdzie był przedstawicielem handlowym iz którym stworzyła własny dom.

Profesjonalne życie

Urodzona w świecie książek, szybko rozwinęła pasję do literatury i publikacji. Przeniosła się do Stanów Zjednoczonych , gdzie - po ukończeniu studiów literackich i uzyskaniu tytułu magistra komparatystyki na Uniwersytecie Yale - odbyła staż i swój debiut. Następnie wróciła do Francji, pracowała w Laffont przy kolekcji Bouquins , potem przez dziewięć lat we Flammarion wynajętym przez Françoise Verny , a następnie w Denoël, gdzie Antoine Gallimard dał jej stanowisko redaktora w 1999 roku.

W 2004 roku wraz ze swoim partnerem Gillesem Cohen-Solalem (byłym przedstawicielem Laffont) założyła własne wydawnictwo. Początkowo podjęła decyzję, że nie będzie pracować z ojcem, aby wyrobić sobie imię i dlatego prowadzi swoje życie jako wydawca. Pierwsza książka ukazała się w 2005 roku . Następnie opublikuje również prace swojego ojca.

Różnica

11 lipca 2008, została mianowana kawalerem Orderu Legii Honorowej jako redaktor i za 23-letnią działalność zawodową.

Wydawnictwo

Prezentacja

3 listopada 2004Zdaje sobie sprawę, jej marzenie z dzieciństwa poprzez tworzenie Boulevard Saint-Michel w Paryżu się wydawnictwo , do którego daje jej imię, pomimo wrogości ojca, który zgłasza się do niej „To jest moje imię, nie wchodzi w rachubę, że go używać! ” .

Dziesięć lat później dom zadeklarował siłę roboczą od dziesięciu do dziewiętnastu osób. Héloïse d'Ormesson jest prezesem, a Gilles Cohen-Solal zajmuje stanowiska sekretarza generalnego i dyrektora handlowego.

Polityka firmy to „publikować mniej, aby publikować lepiej”; założyciele postanowili więc pozostać małym wydawnictwem i mieć stabilną publikację (około 20 książek wydawanych rocznie od 2005 roku).

W 2018 roku dom został kupiony przez grupę Editis , ale wydawca zapewnia, że ​​zachowuje niezależność redakcyjną. Jednak grupa niemal równocześnie przeszła z rąk międzynarodowej hiszpańskiej grupy Grupo Planeta do rąk Vivendi .

Publikacje

Celem domu jest wydawanie literatury francuskiej i obcej oraz odkrywanie nowych autorów. Héloïse d'Ormesson chciała również publikować książki „Anglo-Saxon”, to znaczy z wieloma promocjami w księgarniach, reklamą i mocnym wizerunkiem graficznym.

Od momentu powstania wydano ponad sześćdziesiąt książek o różnorodnej tematyce – historia miłosna, historia Żyda, historia bezdomnego człowieka w Luwrze, przygoda, ekologia…

Dom otrzymał kilka nagród, w tym Le Faiseur d'Anges przez Stefana Brijs , który wygrał Czytelników 2010 Nagrodę dla literatur europejskich Cognac i legende d'un sleepeur éveille przez Gaëlle Nohant , Bookstore Prize 2018.

Niektórzy autorzy

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. dekret z dnia11 lipca 2008awans i mianowanie .
  2. urodzenia n O  3860 1962 ustalonej w Neuilly-sur-Seine .
  3. Biografia Jeana d'Ormessona na stronie magazynu Voilà .
  4. Fabrice Gaignault, „  Héloïse d'Ormesson:„ Mój ojciec miał dość elastyczną koncepcję moralności ”  ” , na stronie czasopisma Marie-Claire , 16 lutego 2018(dostęp 23 października 2018 r . ) .
  5. Nathalie Silbert, „  HELOISE D’ORMESSON – D’Ormesson oblige…  ” , na stronie dziennika Les Échos , 27 kwietnia 2018 r.(dostęp 23 października 2018 r . ) .
  6. Marion Galy-Ramounot, „  Héloïse d’Ormesson, dziedziczka Jeana d’O  ” , na stronie magazynu Madame Figaro , 5 grudnia 2017 r.(dostęp 23 października 2018 r . ) .
  7. Arnaud Ramsay, Jean D'Ormesson czyli elegancja szczęścia , Éditions Toucan,2009, s.  221.
  8. Evelyne Montigny, „  Family link  ” , na stronie dziennika La Croix , 22 czerwca 2005(dostęp 23 października 2018 r . ) .
  9. paryski rejestr handlowy.
  10. Jean-Claude Perrier, "  Książki: Héloïse d'Ormesson zobowiązuje literatura  " , na stronie dziennika Le Figaro , 21 lipca 2008(dostęp 23 października 2018 r . ) .
  11. „  Książki: Héloïse d'Ormesson, literatura zobowiązuje  ” , na stronie dziennika Le Figaro , 5 grudnia 2017 r.(dostęp 23 października 2018 r . ) .
  12. Antoine Oury, „  Les Éditions Héloïse d'Ormesson kupione przez grupę Editis  ” , na www.actualitte.com , ActuaLitté ,3 grudnia 2018(dostęp 15 lutego 2019 )
  13. Enguérand Renault, „  Editis kupuje edycje Héloise d'Ormesson  ” , w magazynie Le Figaro ,3 grudnia 2018(dostęp 15 lutego 2019 )
  14. Nicole Vulser, „Vivedi  przejmuje Editis do hiszpańskiej Grupo Planeta  ”, Le Monde ,16 listopada 2018 r.( przeczytaj online , konsultacja 15 lutego 2019 r. )
  15. Blog wydawnictwa.
  16. „  Gaëlle Nohant Prix des Libraires 2018: Aby podziękować wszystkim  ” , na stronie www.actualitte.com (dostęp 5 grudnia 2018 r. )