Getto w Kownie | |||
Pomnik poświęcony getcie w Kownie | |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | nazistowskie getto | ||
Zarządzanie | |||
Data utworzenia | 15 sierpnia 1941 | ||
Zarządzany przez | Reichskommissariat Ostland | ||
Data zamknięcia | jesień 1943 | ||
Ofiary | |||
Typ zatrzymanych | Żydów | ||
Liczba osadzonych | 29 000 | ||
Nie żyje | 3000 | ||
Geografia | |||
Kraj |
Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka w chwili jej powstania Litwa dzisiaj |
||
Miejscowość | Wilno | ||
Informacje kontaktowe | 54 ° 54 ′ 57 ″ północ, 23 ° 53 ′ 18 ″ wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Litwa
| |||
Kowno getto lub Kaunas getto zostało utworzone przez III Rzeszę trzymać litewskich Żydów z Kowna podczas Holocaustu w okupowanej Litwie . W szczytowym okresie getto liczyło 40 000 mieszkańców, z których większość trafiła później do obozu koncentracyjnego lub zagłady bądź rozstrzelana w IX Forcie . 27 marca 1944 r. Odbyło się Kinderaktion (patrz Aktion ), zgromadzenie około 1700 dzieci i osób starszych, w którym uczestniczył Bruno Kittel , którzy zostali deportowani po śmierci. Podczas tej „ akcji ” Kittel pyta również żydowskich policjantów o pomoc dla żydowskich partyzantów i wybiera 33 z nich na rozstrzelanie w Dziewiątym Forcie .
Spośród 37 000 kowieńskich Żydów wojnę przeżyło tylko 3 000, w tym Aharon Barak , Mordechai Pogramansky czy Zvi Griliches . Pod dowództwem generała dywizji SA Hansa Kramera naziści zabili w Forcie 10 000 Żydów w ciągu jednego dnia, w tym męczenników konwoju nr 73 z 15 maja 1944 r .
Kiedy ogłoszono „ ostateczne rozwiązanie ” , szef jego Judenratu , Elchanan Elkes, był jednym z nielicznych, którzy współpracowali z żydowskim ruchem oporu.