Acanthus liści jest ozdobny motyw szeroko stosowany w greckiej architektury klasyk, Roman architektury The romańskiej architektury The klasycystycznej architektury i architektury eklektycznej . Stolarka i szafki czyni także wielki z niego skorzystać z renesansowym stylu do stylu Ludwika XVI .
Ten ozdobny wzór jest inspirowany liśćmi śródziemnomorskich gatunków z rodzaju Acanthus , które mają głęboko wcięte liście. Jako wzór tego motywu przytaczano gatunki Acanthus mollis ( akant o miękkich liściach ) i Acanthus spinosus (akant kolczasty), z jeszcze bardziej wciętymi liśćmi.
W klasycznej architektury greckiej, stylizowane liści akantu szczególnie charakteryzuje kapitały na porządku korynckim (stolic ozdobione dwoma rzędami liści akantu), a także listwami.
Najstarszy znany przykład stolicy Koryntu pochodzi z okresu 450-420 pne. AD i znajduje się w świątyni Apolla w Bassae w Arkadii , w centrum Peloponezu .
Liść akantu był następnie szeroko stosowany w rzymskiej architekturze okresu cesarstwa: Rzymianie uczynili porządek koryncki swoim ulubionym porządkiem i wynaleźli jego pochodną, porządek złożony , którego kapitele łączą liście akantu rzędu korynckiego i woluty porządku jońskiego . Zakon złożony pojawił się na Łuku Tytusa w 82 rne. J.-C.
Zdobi w tym czasie:
Maison Carrée w Nîmes .
Płaskorzeźba
w starożytnej łuku Cavaillon .
W XII th century liści akantu jest jednym z głównych ozdób pożyczonych przez architektury romańskiej w dawnej architektury obok liści , palmy , grecki i owali .
Jest wszechobecny w prowansalskiej sztuce romańskiej i Langwedocji, inspirowanej antykiem, gdzie znajdujemy:
Acanthus liści jest również szeroko stosowany w architekturze barokowej i klasycznej , w XVII th i XVIII -tego wieku.
Zdobi na przykład wiele barokowych fasad Wielkiego Placu w Brukseli , czy to w formie kapiteli korynckich, czy też w postaci pojedynczych liści: w ten sposób znajdujemy bardzo duże u podstawy posągu Karola Aleksandra. de Lorraine , na szczycie fasady Maison de l'Arbre d'Or (Maison des Brasseurs).
Występuje nawet w skromnych kościołach wiejskich, w postaci sztukaterii zdobiącej sufit nawy lub naw bocznych, jak w Ottignies .
Wreszcie, liści akantu znajduje się w neoklasycystycznym, eklektycznej architektury XIX -tego wieku.
Można go znaleźć na przykład na stolicach Palais de la Bourse w Brukseli (architektura eklektyczna) i Pałacu Królewskiego w Brukseli (architektura późnoklasycystyczna).