Dyrekcja Generalna Żandarmerii Narodowej
Dyrekcja Generalna Żandarmerii Narodowej
Lokalizacja na mapie Hauts-de-Seine
Lokalizacja na mapie Francji
Generalna Dyrekcja Narodowego Żandarmerii (DGGN) jest ogólny kierunek francuskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych , który przewiduje ogólny nadzór nad Narodowym Żandarmerii .
Historia
Utworzony w 1920 r. W Ministerstwie Wojny pod nazwą „kierownictwo Żandarmerii Narodowej”, stał się „kierownictwem Żandarmerii i Sprawiedliwości Wojskowej” w 1973 r., A dekretem w listopadzie 1981 r. Został przekształcony w „kierownictwo generalne żandarmerii”. ”Kiedy rząd Pierre'a Mauroya zadecyduje o zakończeniu wymiaru sprawiedliwości wojskowej.
W 2009 roku zdecydowano o włączeniu Żandarmerii do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Rozporządzenie n O 2009-1631 z23 grudnia 2009włącza DGGN do centralnej administracji tego ministerstwa. Utrzymuje jednak bardzo bliskie powiązania z Ministerstwem Sił Zbrojnych w zakresie wykonywania niektórych misji, określonych miejsc pracy i zasobów ludzkich. Tym samym personel trafia do Wojskowej Komisji Odwoławczej przy Ministrze Sił Zbrojnych.
Implantacja
DGGN została założona od 2012 roku w Fort d'Issy w Issy-les-Moulineaux , przy 4 rue Claude Bernard.
Początkowo zainstalowane rue Saint-Dominique, w Ministerstwie Wojny, zostanie on przeniesiony do objazdu Avenue Maubour w 1945 roku, a następnie od 1968 rue Saint-Didier w 16 th dzielnicy Paryża , w budynku należał do zgromadzenia zakonnego.
Organizacja
Generalnym kierownictwem Żandarmerii Narodowej kieruje od 2004 r. Pięciogwiazdkowy generał żandarmerii; przed tym rokiem dyrektor generalny żandarmerii był prefektem od 1995 roku; przed 1995 r. dyrektor generalny był starszym sędzią w latach 1947–1995 i 1933–1943.
Zapewniając we wszystkich wymiarach organizację i administrację Żandarmerii, pozostaje w kontakcie z Szefem Sztabu Sił Zbrojnych (CEMA). Wspomaga go drugi, generał dywizji Żandarmerii Narodowej (generał żandarmerii czterogwiazdkowej), który jest jego wyznaczonym zastępcą w przypadku jego nieobecności lub przeszkody we wszystkich sprawach związanych z zarządzaniem całą żandarmerią, na poziomie krajowym.
Ogólne kierownictwo Żandarmerii Krajowej obejmuje gabinet, inspektora służby zdrowia żandarmerii, doradców i misje. Obejmuje również trzy działy i misję zarządzania i wydajności .
Wskazówki
Usługi
Trzy służby podlegają wspólnie DGGN i Dyrekcji Generalnej Policji Krajowej (DGPN):
Podmioty bezpośrednio podlegające dyrektorowi generalnemu
Generalny Inspektorat Żandarmerii Narodowej podlega bezpośrednio Dyrektorowi Generalnemu Żandarmerii Narodowej.
Do organów zewnętrznych bezpośrednio podległych Dyrektorowi Generalnemu Żandarmerii Krajowej należą:
Liderzy
Dyrektorzy Żandarmerii
- 29 października 1920-24 czerwca 1922: pułkownik Joseph Plique
- 25 czerwca 1922-24 grudnia 1923: pułkownik Henri Jean
- 25 grudnia 1923-11 września 1924: Generał Jean Grimard
- 12 września 1924-4 lipca 1928: Generał Jean Crinon
- 5 lipca 1928-31 marca 1932: Generał Louis Bucheton
-
1 st kwiecień 1932 - 30 września 1933 ppłk Pierre Nicolet
Dyrektorzy ds. Postępowań sądowych, wymiaru sprawiedliwości wojskowej i żandarmerii
-
1 st października 1933 - 31 maja 1939 Marcel Oudinot (doradca sądu apelacyjnego w Paryżu)
-
1 st czerwiec 1939 - 3 lipca 1940: Roger Leonard (Master of wniosków Rady Państwa)
- 04 lipca 1940-17 sierpnia 1943: Pierre Chasserat (mistrz wniosków do Rady Stanu)
Dyrektor Generalny Żandarmerii
- 18 sierpnia 1943-23 marca 1944: generał Jean Martin
Dowódca Generalny Żandarmerii
- 24 marca 1944 - 20 lipca 1944: generał Ferdinand Taillardat
Dyrektor Żandarmerii
- 21 lipca 1944-9 września 1944: podpułkownik Pierre Girard
Dowódca Żandarmerii i Gwardii Republikańskiej
- 10 września 1944-24 listopada 1944: podpułkownik Pierre Girard
Dyrektorzy Żandarmerii
- 25 listopada 1944-19 grudnia 1945: pułkownik Marie-Gustave Meunier
- 20 grudnia 1945-13 maja 1946: generał dywizji François Duin
- 14 maja 1946-18 lipca 1947: Generał Lucien Rouyer
Dyrektor Wojskowego Wymiaru Sprawiedliwości i Żandarmerii
- 19 lipca 1947-12 stycznia 1950: Gérard Turpault (zastępca prokuratora generalnego w sądzie apelacyjnym w Paryżu)
Dyrektorzy Żandarmerii i Sprawiedliwości Wojskowej
- 13 stycznia 1950 - 30 sierpnia 1956: Gérard Turpault (zastępca prokuratora generalnego w sądzie apelacyjnym w Paryżu)
- 31 sierpnia 1956 - 10 września 1958: Georges Guibert (zastępca prokuratora w sądzie pierwszej instancji w Sekwanie)
- 11 września 1958-30 marca 1960: Henri Lebégue (rzecznik generalny w Sądzie Kasacyjnym)
- 31 marca 1960-16 października 1962: Louis Barc (zastępca prokuratora generalnego w sądzie apelacyjnym w Paryżu)
- 17 października 1962-21 maja 1973: Jean-Claude Périer (pierwszy prezes Sądu Apelacyjnego w Orleanie)
- 22 maja 1973 - 26 lutego 1979: Jean-Pierre Cochard (rzecznik generalny w sądzie apelacyjnym w Paryżu)
- 27 lutego 1979-9 listopada 1981: Charles Barbeau (mistrz wniosków do Rady Stanu)
Dyrektorzy generalni Krajowej Żandarmerii
- 10 listopada 1981-1984: Charles Barbeau (mistrz wniosków do Rady Stanu)
- 1984-1987: Olivier Renard-Payen (wiceprzewodniczący paryskiego tribunal de grande instance)
- 1987-1989: Régis Mourier (prokurator w instancji Bobigny tribunal de grande)
- 1989-1991: Charles Barbeau (radca stanu)
- 1991 - 1993: Jean-Pierre Dintilhac (sędzia, dyrektor ds. Karnych i ułaskawień)
- 1993-1995: Patrice Maynial (sędzia, prezes izby w sądzie apelacyjnym w Paryżu)
- 1995 - 2000: Bernard Prévost (prefekt, dyrektor administracji więziennej)
- 2000-2002: Pierre Steinmetz (prefekt regionu Poitou-Charentes, prefekt Vienne)
- 2002-05 grudnia 2004: Pierre Mutz (prefekt regionu Limousin, prefekt Haute-Vienne)
- 6 grudnia 2004-30 czerwca 2008: Generał armii Guy Parayre
-
1 st lipca 2008 - 7 kwietnia 2010: generał armii Roland Gilles
- 7 kwietnia 2010-10 kwietnia 2013: generał armii Jacques Mignaux
- 10 kwietnia 2013 - 1 st września 2016: generał armii Denis Favier
-
1 st wrzesień 2016 - 31 października 2019 r : Generał armii Richard Lizurey .
-
1 st listopad 2019 : Generał armii Christian Rodriguez .
Uwagi i odniesienia
-
Zarządzenie z dnia 12 sierpnia 2013 r. W sprawie organizacji ogólnego kierownictwa żandarmerii narodowej ( czytaj online )
-
„ Dekret nr 2017-588 z dnia 20 kwietnia 2017 r. W sprawie utworzenia służby o kompetencji krajowej pod nazwą„ Specjalistyczne dowództwo ds. Bezpieczeństwa jądrowego ”| Legifrance ” na www.legifrance.gouv.fr (dostęp 30 stycznia 2019 r. )
-
„ Dekret z dnia 14 października 2016 r. O rozwiązaniu delegacji do rezerw żandarmerii i utworzeniu dowództwa rezerw żandarmerii - Légifrance ” , na stronie www.legifrance.gouv.fr (przeglądano 5 stycznia 2021 r. )
-
„ Dekret z dnia 11 czerwca 2019 r. W sprawie przypisania i organizacji dowództwa nad rezerwami żandarmerii narodowej - Légifrance ” , na stronie www.legifrance.gouv.fr (przeglądano 5 stycznia 2021 r. )
-
Dekret z21 października 1920 r.
-
Dekret z15 lipca 1933.
-
Prawo N O 5652 czerwca 1942.
-
Protokół n O 2985 EMGG / 124 marca 1944 r(Algier), memoriał 1944, s. 14 .
-
Decyzja n O 1544 CM / EMP21 lipca 1944(Londyn), pomnik 1944, s. 16 .
-
Protokół n O 3 / EMGG / CAB z10 września 1944.
-
Kolejność1 st listopad 1944, Pomnik 1944, s. 58 .
-
Dekret n O 47-1330 z17 lipca 1947.
-
Dekret n o 50-56 z13 stycznia 1950 r.
-
Dekret n O 81-1004 z10 listopada 1981.
-
Raport Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2016 r
-
Seminarium wielkich dowódców żandarmerii narodowej
-
„ Dekret z dnia 30 października 2019 w sprawie mianowania dyrektora generalnego Żandarmerii Narodowej ,” Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej , n o 254,31 października 2019 r( czytaj online ).