Skonsolidowane P2Y ( znak P2Y-3) | |
US Navy Consolidated Model 22 (P2Y) w locie. | |
Budowniczy | Consolidated Aircraft Corporation |
---|---|
Rola | Wodnosamolot w patrolu morskim |
Status | Usunięty z usługi |
Pierwszy lot | 10 stycznia 1929 |
Data wycofania | 1941 |
Numer zbudowany | 78 kopii |
Załoga | |
5 członków | |
Motoryzacja | |
Silnik | Wright R-1820-90 |
Numer | 2 |
Rodzaj | 9-cylindrowe silniki w kształcie gwiazdy |
Moc jednostkowa | 750 KM lub 559 kW |
Wymiary | |
Zakres | 30,48 m |
Długość | 18,82 m |
Wysokość | 5,82 m |
Powierzchnia skrzydeł | 140,65 m 2 |
Szerokie rzesze | |
Pusty | 5,792 kg |
Maksymalny | 11.460 kg |
Występ | |
Prędkość przelotowa | 189 km / h |
Maksymalna prędkość | 240 km / h |
Sufit | 4265 m |
Prędkość wspinaczki | 198 m / min |
Zakres działania | 950 km |
Wytrzymałość | 10 godzin przy 165 km / h |
Obciążenie skrzydła | 41,18 kg / m 2 |
Uzbrojenie | |
Wewnętrzny | • jeden pistolet urządzenie mobilne obronny Browning M1919 7,62 mm (kaliber 0,30) montuje się w położeniu przednim, • 2 pistolety obronne komórkowego Browning M1919 7,62 mm (0,30 kalibru) zamontowany grzbietową |
Zewnętrzny | 907 kg z bomby lub opłat głębokość |
Skonsolidowane P2Y był wodnosamolot w patrol morski sesquiplane USA na początku 1930 roku . Zaprojektowany przez Consolidated Aircraft Corporation , miał skrzydło parasola pokryte tkaniną, a jego kadłub był wykonany z aluminium .
Pierwotnie zaprojektowany do udziału w zawodach Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, których historia sięga28 lutego 1928Prototyp XPY-1 ( Model 9 ) został zaprojektowany przez kapitana Dicka Richardsona i Isaaca M. „Mac” Laddona (w środku ) . Rozpoczęcie budowyMarzec 1928samolot był gotowy do pierwszego lotu pod koniec tego samego roku. Porucznik AW Gorton odbył dziewiczy lot z bazy wsparcia Anacostia w Waszyngtonie .
Kontrakt produkcyjny został otwarty na konkurencję, a firma Glenn L. Martin podwoiła Consolidated i wygrała kontrakt na budowę samolotu pod oznaczeniami Martin P3M-1 i P3M-2 . Zbudowano trzy P3M-1 i sześć P3M-2 . Zbudowano również XP2M-1 , dość podobny w konstrukcji do P2M-1, ale napędzany trzema silnikami Wright R-1820 Cyclone . Po usunięciu trzeciego silnika przemianowano go na XP2M-2 . Pomysł trzeciego silnika na XPY-1 został zbadany, a następnie odrzucony przez personel Biura Aeronautyki (BuAer) Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
Nowy kontrakt został umieszczony przez US Navy ,26 maja 1931, za prototyp ulepszonej wersji XPY-1 ( Model 9 ), oznaczony jako „ Model 22 Ranger ” przez Consolidated. Uwzględniając cechy Modelu 16 Commodore , takie jak zamknięty kadłub i oznaczony przez marynarkę wojenną XP2Y-1 , ten nowy prototyp miał takie samo skrzydło parasolowe o rozpiętości skrzydeł 100 stóp (30,48 m ) , ale stał się sesquiplanem z mniejszym skrzydłem zamontowanym w niższa pozycja, w górnej części kadłuba, zastępująca maszty podtrzymujące pontony stabilizujące na XPY-1 . Dwa silniki gwiazdowe Wright R-1820-E1 Cyclone znajdowały się dość blisko górnego skrzydła i miały wąskie owiewki pasów. Trzeci silnik, identyczny z dwoma pozostałymi, został zamontowany na wsporniku wzdłuż osi podłużnej nad skrzydłem, ale został wycofany po pierwszej próbie w Kwiecień 1932.
Marynarki uporządkowane 23 produkcji P2Y3s , podobne do P2Y-2S które zostały zmodyfikowane z początkowego P2Y 1 cyklu .
US Navy nakazał 23 P2Y-1s na7 lipca 1931. Weszli do służby w połowie 1933 roku w eskadrach VP-10F i VP-5F (we), które wykonały wiele klasycznych lotów do szkolenia długodystansowego. Co najmniej 21 P2Y-1 zostało zmienionych na P2Y-2 w 1936 roku i używanych przez eskadrę VP-5F i VP-10F (w) do 1938 roku , kiedy to zostały przeniesione do eskadry VP-14 (w) i VP-15 ( w) .
Pierwszy P2Y-3 przybył do eskadry VP-7F (w) w 1935 roku i ta wersja była również używana przez VP-4F (w) do Pearl Harbor . W 1939 roku ta wersja była używana przez eskadry VP-19 (en) , VP-20 (en) i VP-21 (en) . Do końca 1941 roku wszystkie P2Y-2 i P2Y-3 zostały wycofane z operacyjnych eskadr i stacjonowały w Pensacoli .
Kolumbijskie Siły Powietrzne stosować pojedynczą Commodore P2Y jako bombowca podczas kolumbijskiej-peruwiański wojny z lat 1932-1933 .
Imperial Japanese Navy Air Service ocenili P2Y jako „Consolidated Type C Naval Doświadczalnej Seaplane”. Jego krótka nazwa brzmiała „ HXC ”