Walka Stockerau

Walka Stockerau

Ogólne informacje
Przestarzały 8 lipca 1809
Lokalizacja Stockerau , Dolna Austria
Wynik Austriackie zwycięstwo
Wojujący
 Cesarstwo Francuskie Wielkie Księstwo Hesji
Flagge Großherzogtum Hessen ohne Wappen.svg
 Monarchia Habsburgów
Dowódcy
Jacob Francois Marulaz Ludwig von Wallmoden
Zaangażowane siły
150 mężczyzn ~ 1200 ludzi
Straty
wysoki lekki

Piąta Koalicja

Bitwy

Niemiecka i austriacka wieś

Traktat Schönbrunn

Bitwy morskie

Wieś Mauritiusa

Hiszpańska wieś

Bunt tyrolski

Walka Stockerau odbywa się na8 lipca 1809do Stockerau w obecnym Dolnej Austrii i sprzeciwia pułku Hesji z lekkiej kawalerii Gwardii pod dowództwem generała Jacob François Marulaz kawalerii 6 th  ciała armii austriackiej pod dowództwem generała Ludwiga von Wallmoden . Konfrontacja kończy się zwycięstwem Austrii.

Kontekst

Po zwycięstwie Napoleona w bitwie pod Wagram w6 lipca 1809IV th francuskiego korpusu marszałka Massena startów w dążeniu do VI -tego austriackiego korpusu Klenau wycofuje się z resztą ck armii. Po osiągnąć mały sukces w Korneuburg na7 lipcaMasséna dowiaduje się, że wojska wroga wycofują się przez Czechy i postanawia kontynuować pościg w tym kierunku. Ogólne Marulaz , dowódca kawalerii IV th ciała, prowadzi z Hesji pułku lekkiej kawalerii gwardii, wysokości trzech dywizjonów w sumie 150 zawodników.

Przebieg walki

Plik 8 lipca, Marulaz i jego ludzie wprowadzić Stockerau , 43  km od Wiednia i zobacz wtedy zaatakowany przez huzarów austriackich VI th ciało. W czasie bitwy pod Wagram, siły pod dowództwem generała Ludwiga von Wallmoden liczyć 1365 jeźdźców pułki huzarów n ö  7 Liechtenstein (8 szwadronów, 712 mężczyźni) n o  8 Kienmayer (8 szwadronów, 563 mężczyzn), ale rzeczywisty liczba zatrudnionych przez Wallmoden w Stockerau pozostaje niepewna. Krótka seria starć przeciwstawiła się dwóm stronom, pod koniec których kawaleria Marulaz została rozbita i prawie całkowicie zniszczona.

Francuski historyk wojskowości Alain Pigeard uważa walkę kawalerii Stockerau za „krwawą porażkę” Marulaza.

Uwagi i odniesienia

  1. Pigeard 2004 , str.  818.
  2. Castle i Chandler 1994 , s.  17.
  3. Castle i Chandler 1994 , s.  21.

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.