Sport | Związek Rugby |
---|---|
kreacja | 1987 |
Organizator (e) | Angielski Związek Rugby |
Edycje | 34 |
Kategoria | Pierwsza dywizja |
Okresowość | Roczny |
Narody | Anglia |
Uczestnicy | 12 klubów |
Status uczestników | Profesjonalny |
Oficjalna strona internetowa | www.premiershiprugby.com |
Posiadacz tytułu | Arlekiny (2021) |
---|---|
Więcej tytułów | Leicester Tygrysy (10) |
Mistrzostwa Anglii w rugby, skupiające dwanaście klubów angielskiej elity, zostały utworzone w 1987 roku . Te mistrzostwa kolejno nazywa Courage League Division One Narodowy (1987- 1.997 ), Allied Dunbar Premiership (1997- +2.001 ), Zurich Premiership (2001- 2.005 ), Guinness Premiership (2005- 2010 ), Aviva Premiership (2010- 2.018 ), a Gallagher Premiership według uznania sponsorów.
Tytuł przyznawany jest na koniec sezonu regularnego, który zwykle rozpoczyna się we wrześniu, a następnie faza play-off, aż do finału rozgrywanego na Twickenham pod koniec maja. Ostatnia z klasyfikacji spadła na niższy szczebel hierarchii: Mistrzostwa RFU . Saraceni są posiadaczami tytułu, a Leicester Tigers to najbardziej utytułowana drużyna z dziesięcioma zwycięstwami w konkursie.
Od czasu rzekomego wynalezienia rugby w 1823 roku przez Williama Webba Ellisa i jego sformalizowania8 grudnia 1863 rprzez studentów z University of Cambridge, praktyka tego sportu ogranicza się do tradycyjnych spotkań klubów, ułożonych przez nich, jak półrocznych starć między Blackheath RC i Richmond FC ustalono na19 grudnia 1868i które stanowią najstarsze regularne starcie dwóch klubów w historii rugby. Ta swobodna organizacja rugby pozostaje w mocy przez długi czas, ponieważ założony w 1871 roku Związek Piłki Rugby sprzeciwia się tworzeniu jakichkolwiek oficjalnych zawodów, wierząc, że uprawianie tego sportu zatraci ducha amatorskiego (konsekwencja: w 1896 r. schizma z klubami z północy kraju doprowadziło do powstania ligi rugby, która od momentu powstania zorganizowała mistrzostwa i Puchar Anglii). The County kubki grał przez kluby i County Championship odgrywa powiatu zespoły były przez długi czas jedynymi konkursach organizowanych oprócz tradycyjnych spotkań klubów. Hierarchia pomiędzy różnymi zespołami w trakcie sezonu sprowadza się do rankingów publikowanych przez Daily Telegraph i lokalne gazety, takie jak Yorkshire Post . Rankingi te, ustalone na podstawie wyników każdego klubu, różnią się znacznie w zależności od gazety i są w najlepszym razie jedynie oszacowaniem wyników drużyn w trakcie sezonu.
Pierwszym oficjalnym konkursem ustanowionym w 1972 roku przez angielską Federację Rugby Union jest Puchar Anglii znany dziś jako LV = Cup, nazwany tak od jego sponsora. Następnie pojawiły się mistrzostwa regionalne ( tabele zasług regionalnych ) w 1976 roku , aw połowie lat 80. mistrzostwa kraju ( tabele zasług narodowych ). To początki przyszłej ligi między klubami angielskiej elity, która narodziła się dwa lata później. Główną konsekwencją wprowadzenia tych mistrzostw jest stopniowe zanikanie tradycyjnych meczów z powodu braku miejsca w nadmiernie napiętych kalendarzach.
W 1987 roku angielska federacja ustanowiła piramidowy system ligowy pod nazwą Ligi Odwagi , w którym rywalizowało 1000 klubów w 108 ligach z awansami i spadkami pod koniec sezonu. Nazwa konkursu pochodzi od nazwy jego oficjalnego partnera, marki angielskiego piwa John Courage należącej do Scottish & Newcastle . Pierwsza dywizja czyli Courage League Division One składa się z 12 klubów: Bath , Bristol , Coventry , Gloucester , Harlequins , Leicester , Moseley , Nottingham , Orrell , Sale , Wasps i Waterloo . Każda drużyna musi raz spotkać się ze wszystkimi przeciwnikami, a harmonogram jest ustalany przez same kluby tak, aby zadowolić każdego przeciwnika. Zwycięstwo jest warte 4 punkty, remis 2, a przegrana tylko 1. Pierwszy mecz w historii rozgrywek odbywa się w dniu5 września 1987 r.w Beeston i zmierzył się z Nottingham przeciwko Moseleyowi, który wygrał mecz 21-3. Pierwszy tytuł zdobył Leicester Tigers i kluby z Coventry i lokale zostały zdegradowane do drugiej ligi . Ten pierwszy sezon był wielkim sukcesem: spotkania pomiędzy klubami najważniejszych dywizji przyciągnęły coraz większą publiczność i wzbudziły zainteresowanie lokalnych sponsorów i firm ogólnopolskich. Rywalizacja pozwala także na podnoszenie poziomu gry, przybierając przez zawodników regularny rytm meczów. Co więcej, początkowe obawy przed znacznym wzrostem przemocy w terenie są bezpodstawne.
W następnym sezonie angielska federacja zdjęła z klubów odpowiedzialność za ustalanie terminarza spotkań i narzuciła sobotę jako dzień meczowy. Decyzja ta wynika z częściowej porażki organizacji pierwszego sezonu, ponieważ dwa mecze Gloucester-Leicester i Bristol-Waterloo nie zostały rozegrane. Zmieniono również system przyznawania punktów: zwycięstwo jest teraz warte 2 punkty, remis 1, a przegrana żadna. Ten drugi sezon wygrywa klub Bath. Za edycję z lat 1989-90 trzeci tytuł otrzymuje Osa. Pod koniec sezonu tylko ostatnia drużyna zostaje zdegradowana do drugiej ligi, aby w kolejnym sezonie rozszerzyć rywalizację do trzynastu klubów. Drużyna Bedford Blues spadła po tym, jak zakończyła rozgrywki na ostatnim miejscu, przegrywając wszystkie swoje mecze.
Drużyna Bath Rugby odcisnęła swoje piętno na imprezie, zdobywając kolejne tytuły ligowe w kolejnych sezonach. Edycja 1993-94 oznacza nową zmianę formatu imprezy, wprowadzając konfrontacje w meczach dwukierunkowych. Elita zostaje więc zredukowana do dziesięciu klubów, by nie przeciążać kalendarza. Dlatego cztery kluby: London Scottish , Saracens , West Hartlepool i Rugby Lions spadły do drugiej ligi pod koniec sezonu 1992-93 . To właśnie w sezonie 1994-95 , wygranym przez Leicester Tigers, mecze zawodów były transmitowane po raz pierwszy w telewizji. Pierwszy mecz był transmitowany na Sky Sports w dniu10 września 1994i sprzeciwia się Bath Bristolowi. Sky Sports staje się zatem uprzywilejowanym partnerem ligi, ponieważ kanał nadal transmituje mecze do dziś. Umowa na wyłączność między kanałem a konkurencją kończy się w 2010 roku .
Sezon 1995-1996 ponownie wygrała Bath. Z drugiej strony żadna drużyna nie spada na koniec sezonu po decyzji angielskiej federacji o powrocie do dwunastu zespołów w elicie w następnym sezonie . To pozwala klubowi z West Hartlepool utrzymać swoje miejsce w pierwszej lidze pomimo fatalnego sezonu z 18 porażkami w tylu meczach. Zmienia się również system spadków, dając przedostatniej drużynie w tabeli szansę na utrzymanie miejsca w pierwszej lidze w dwóch barażach z drużyną z drugiego miejsca w 2. lidze.
Po sukcesie Pucharu Świata w RPA , Międzynarodowa Rada Rugby podjęła decyzję o profesjonalizacji związku rugby w 1995 roku . Natychmiast po tej decyzji nastąpiła profesjonalizacja sportu we Francji iw krajach półkuli południowej oraz utworzenie Pucharu Unii Europejskiej w Rugby . Federacja angielska przez długi czas niechętnie podchodziła do profesjonalizacji dyscypliny, mistrzostwo stało się profesjonalne dopiero rok później, na sezon 1996-1997 . Następnie elitarne kluby łączą się w ramach stowarzyszenia Premier Rugby Limited, które ma zarządzać ligą i reprezentować je we wszystkich dialogach z innymi organizacjami, takimi jak Rugby Football Union czy ERC . W tym samym roku Wasps uplasowali się na szczycie tabeli i stali się pierwszą drużyną, która została mistrzami ery zawodowej.
Tej zmianie statusu towarzyszy przybycie nowego oficjalnego sponsora zawodów w kolejnym sezonie . Firma Allied Dunbar , jedna z finansowych spółek zależnych grupy, Zurich Financial Services, podpisuje trzyletni kontrakt z kierownictwem ligi i zastępuje markę piwa John Courage: konkurs został przemianowany na Allied Dunbar Premiership . W tym samym roku, po raz pierwszy w historii rugby , z ławki kar dla tymczasowych 10-minutowych wypędzeń zostały wprowadzone do oficjalnych przepisów. Służą do karania umyślnych fauli i złego zachowania, które jednak nie są na tyle poważne, by zasługiwały na trwałe wykluczenie gracza. Ta nowa zasada, która ma na celu uczynienie gry bardziej płynną i ograniczenie konfliktów i walk między graczami, okazała się sukcesem, a następnie została rozszerzona przez Międzynarodową Radę Rugby na międzynarodowe zawody trzy i pół roku później. Te żółte kartki przyznane graczom sformalizować te tymczasowe wypędzeń zostały wprowadzone dwa lata później podczas 1999-2000 sezonu . Aby powrócić do elity w latach 1997-98, Newcastle Falcons osiągnęli wyczyn, zajmując pierwsze miejsce w konkursie. W ten sposób położyli kres niekwestionowanym panowaniu trio Bath - Leicester- Waps od czasu utworzenia konkursu w 1987 roku .
Latem 1998 roku powstało stowarzyszenie profesjonalnych graczy rugby - Professional Rugby Players' Association (PRA) - mające na celu reprezentowanie i obronę interesów wszystkich profesjonalnych graczy (od młodych graczy w akademiach po biorących udział w zawodach krajowych i międzynarodowych). W edycji 1998-1999 mistrzostwa rozszerzono do czternastu drużyn, aby wypełnić luki w kalendarzu wynikające z nieuczestniczenia angielskich klubów (w tym obrońcy tytułu Bath ) w Pucharze Europy w proteście przeciwko jego organizacji. Dlatego na początku sezonu awansują trzy drużyny, aby osiągnąć ten czternastoosobowy format. Są to Bedford Blues , West Hartlepool i London Scottish , ten ostatni zastępuje klub Bristol Rugby , który spadł do Premiership 2 . Tygrysy Leicester zajmują czołowe miejsca w konkursie i są koronowanymi mistrzami. Klub z West Hartlepool zakończył rywalizację na ostatnim miejscu i spadł do drugiej ligi. Po osiągnięciu porozumienia z klubami angielskimi w sprawie organizacji Pucharu Europy w trakcie sezonu, Związek Rugby Football zdecydował się na powrót do formatu rozgrywek dwunastu klubów na sezon 1999-2000 . W związku z tym angielska federacja ogłasza wezwanie do dofinansowania wolontariatu w celu określenia dwóch klubów, które będą towarzyszyć West Hartlepool w Premiership 2 . Ta propozycja doprowadziła do połączenia profesjonalnej sekcji londyńskiego szkockiego z londyńskim irlandzkim, podczas gdy sekcja amatorska spadła o dziewięć dywizji poniżej. Zespół Richmond jest drugim, który opuścił elitę z powodu ożywienia w zakładaniu klubu po tym, jak Ashley Levett, jego główny partner finansowy, zdecydował się przejść na emeryturę. Leicester Tigers strzeliło dwa gole, zdobywając drugi z rzędu tytuł w sezonie 1999-2000 .
Po zmianie sponsora 26 lipca 2000Konkurs nazywa się teraz Premiership Zurich od nazwy Banku Zurychu . Ta nowa nazwa nie jest jedyną nowością w sezonie 2000-2001, ponieważ angielska federacja zmienia format zawodów, aby zachęcić do spektaklu. Po pierwsze, zmienia się system przyznawania punktów, wygrywając teraz na 4 punkty i remisując na 2 punkty. Do tego dochodzi system punktów premiowych: drużyna otrzymuje 1 punkt premii ofensywnej, jeśli wykona 4 lub więcej prób, oraz 1 punkt premiowy defensywny, jeśli przegra różnicą 7 punktów lub mniejszą. Ponadto sezon kończy się po raz pierwszy w finale pucharowym – play-offs – zwanym Zurich Championship , którego finał rozgrywany jest na Twickenham Stadium w Londynie . Kluby sklasyfikowane na pierwszych ośmiu miejscach kwalifikują się do ćwierćfinałów, a mecze są definiowane w następujący sposób: klub sklasyfikowany jako pierwszy gra u siebie zespół sklasyfikowany na ósmym miejscu, drugi otrzymuje siódme, trzeci otrzymuje szósty, a czwarty otrzymuje piąty. We wstępnym ogłoszeniu tytuł pozostaje przyznawany wiodącej drużynie pod koniec regularnej fazy, a zwycięzca finału otrzymuje po prostu tytuł zwycięzcy mistrzostw w Zurychu . Jednak w samym środku sezonu, gdy Leicester Tigers ma świetny początek, aby zdobyć swój trzeci z rzędu tytuł, przedstawiciele ligi twierdzą, że tytuł trafi do zwycięzcy finałowego turnieju, a nie do drużyny kończącej pierwszy w regularnej fazie. Ta nagła wiadomość zaskakuje wszystkich i wywołuje poruszenie wśród fanów, skłaniając kierownictwo konkursu do zmiany decyzji. Wreszcie, Leicester Tigers nie pozostawiają miejsca na kontrowersje na ten temat, ponieważ kończą pierwsze w sezonie zasadniczym, a także wygrywają Mistrzostwa Zurychu po pokonaniu klubu Bath Rugby w finale w Twickenham na13 maja 2001. Są zatem koronowanymi mistrzami trzeci rok z rzędu.
System przyznawania tytułów nie został zakwestionowany w następnym sezonie i tym razem skorzystał na nim Tygrysy, które zdobyły swój czwarty tytuł z rzędu, wiążąc rekord Bath . Rzeczywiście, kończą na czele regularnej fazy, ale przegrywają w ćwierćfinale play-offów . Zostali pokonani u siebie przez Bristol Shoguns, co zakończyło ich rekordową passę 57 wygranych na Welford Road, zapoczątkowaną30 grudnia 1997 r.. Mistrzostwa Zurychu wygrywa Gloucester, który pokonał Bristol 28-23 w finale na Twickenham on9 czerwca 2002. W tym samym roku, pomimo zajęcia ostatniego miejsca w tabeli, klub Leeds Tykes nie spadł do National Division 1 po decyzji England Rugby Limited o odmowie awansu do Rotherham Titans, ponieważ ich stadion nie spełnia kryteriów nałożonych na udział w rozgrywkach. Premier League. Po wielu krytykach ze strony graczy na temat zainteresowania i formatu turnieju finałowego, zarząd ligi po raz kolejny zmienia format rozgrywek na sezon 2002-2003 . Usuwa podwójne trofeum i kładzie kres nietypowej zasadzie przyznawania tytułu: mistrz jest teraz zwycięzcą ostatniej fazy. Jest również znacznie skrócony, ponieważ ma tylko dwie gry. Półfinał pomiędzy wicemistrzem a wicemistrzem w regularnej fazie oznacza drużynę, która zmierzy się z drużyną, która zwyciężyła w finale w Twickenham. Chociaż Gloucester zakończył regularną fazę na pierwszym miejscu z wygodną przewagą, klub przegrał finał z London Wasps po trzech tygodniach bez rywalizacji.
London Wasps zdobywają kolejne dwa tytuły, nie zajmując pierwszego miejsca w regularnej fazie. W latach 2003-2004 osiągnęli dublet w meczu z Bath, a w latach 2004-2005 w meczu z Leicesterem. Umowa pomiędzy Bank of Zurich a konkurencją wygasła w 2005 roku, a w kwietniu podpisano nowe partnerstwo z marką piwa Guinness.2 września 2005 r.. Konkurs po raz kolejny zmienił nazwę i teraz nosi nazwę Guinness Premiership . Druga faza rozgrywek jest również reorganizowana według systemu znanego pod nazwą Shaughnessy play-off stosowanego już w innych rozgrywkach, takich jak Top 14 : pierwsza czwórka klasyfikacji uczestniczy w fazie finałowej w dwóch etapach (pół- finał i finał). Tytuł wywalczyła w tym roku firma Sale Sharks . Pokonując Tygrysy 45-20 w finale, stają się piątą drużyną, która zdobyła trofeum.
Ze względu na Puchar Świata w Rugby kalendarz mistrzostw został dostosowany tak, że sezon 2006-2007 kończy się dwa tygodnie wcześniej niż zwykle. W ten sposób reprezentacja Anglii korzysta z dłuższego przygotowania do obrony tytułu zdobytego w 2003 roku . Leicester zdobywa siódmy tytuł po pokonaniu drużyny Gloucester w finale. Z zastrzeżeniem kontrowersji między angielską federacją a Premier Rugby Limited od czasu profesjonalizacji tego sportu, zapewnienie przez kluby angielskich reprezentantów jest zadowalające dla obu stron wraz z podpisaniem umowy Elite Player Squad (EPS) w 2007 roku . Tej umowy stanowi, że w zamian za rekompensatę finansową federacji (110 milionów funtów za okres 2008 - 2016 ), kluby zobowiązują się zwolnić Internationals 13 lub 14 dni przed posiedzeniami XV róży . Ta decyzja uspokaja nastroje i pozwala na współpracę dwóch instytucji angielskiego rugby.
Mistrzostwa 2007-2008 po raz kolejny wieńczą London Wasps w finale przeciwko Leicester Tigers, remake'u Pucharu Europy z poprzedniego roku . Pod koniec 2008 roku kierownictwo ligi planuje obniżyć limit wynagrodzeń (lub limit wynagrodzeń ), aby poradzić sobie z kryzysem gospodarczym . Jednak decyzja ta nie cieszy klubów, ponieważ zaszkodziłaby ich konkurencyjności, w szczególności wobec klubów francuskich, a ostatecznie podjęta decyzja w sprawie15 stycznia 2009tylko przepisy dotyczące zamrożenia limitu wynagrodzeń na dwa lata. Jednak ten środek jest niewystarczający i Premier Rugby Limited planuje zwiększyć liczbę meczów w sezonie, aby zwiększyć swoje dochody. Powoduje to, że nowy konflikt z Federacji angielski , drugi pod uwagę, że środek ten byłby sprzeczny z umową EPS regulującej świadczenie internationals dla drużyny narodowej . Liga angielska podejmuje wówczas decyzję, która nie przytłoczy kalendarza i dlatego proponuje usunięcie Pucharu Anglo-Welsh . Do tej pory nie podjęto żadnej oficjalnej decyzji. Inny przypadek wstrząsa rozgrywkami w trakcie sezonu: pięciu graczy z Bath, w tym międzynarodowy filar Matt Stevens, zostaje zawieszonych na osiem do dziewięciu miesięcy za zażywanie kokainy . Trzech z nich jest również zwolnionych przez angielski klub. Tygrysy Leicester zdobyły ósmy tytuł w tym sezonie, ale przegrały w finale Pucharu Europy z Leinster .
W sezonie 2009-2010 Tygrysy zachowały tytuł, pokonując w finale Saracenów 33-27 . Gdy Londyńczycy prowadzili 27-26 na pięć minut przed końcem , Dan Hipkiss zaoferował zwycięstwo swoim kolegom z drużyny, strzelając gola pod koniec meczu. W Worcester Warriors spadają do drugiej przegrody. Poza sezonem wyznaczany jest nowy sponsor, który będzie sponsorował zawody. Grupa ubezpieczeniowa Aviva jest zaangażowana na okres czterech lat, zapewniając finansowanie w wysokości 20 mln funtów. Kolejny sezon kończy się finałem pomiędzy tymi samymi klubami, ale Saraceni mszczą się, pokonując Tygrysy wynikiem od 22 do 18. Jest to pierwszy tytuł Sarries w konkursie, a to zwycięstwo uniemożliwia Tygrysom osiągnięcie trzykrotnie po zwycięstwach w 2009 i 2010 roku. Drużyna Leeds spadła do drugiej ligi i to Worcester Warriors znaleźli elitę rok po spadku. W latach 2011-2012 sezon zaczyna się bez reprezentantów, którzy są wybierani do Pucharu Świata w Nowej Zelandii . Pod koniec regularnej fazy Sokoły z Newcastle zajmują ostatnie miejsce i muszą spaść do drugiej ligi. Ale ostatecznie zachowują swoje miejsce w elicie , ponieważ Federacja Angielska uważa , że stadiony dwóch klubów kwestionujących finał akcesji do Premiership , London Welsh i Cornish Pirates , nie nadają się do pierwszej ligi i nie pasują do nich . nie. W rzeczywistości zwycięzca finału nie może dołączyć do elity. Jednak londyńscy Walijczycy, zwycięzcy mistrzostw RFU, odwołali się od decyzji RFU i ostatecznie wygrali swoją sprawę, a także bilet do pierwszej ligi. Harlequins zdobył swój pierwszy tytuł mistrzów Anglii pokonując Leicester Tigers w finale przez wynikiem 30 do 23. W kolejnym sezonie zobaczył Leicester Tigers uzyskać tytuł dziesiąty w historii: w finale, bili przez wynik z 37 do 17 the Northampton Saints, którzy kończą spotkanie o czternastej po wydaleniu Dylana Hartleya za obrazę sędziego. The London Welsh, który otrzymał pięciopunktową karę za umieszczenie w tabeli wyników nieuprawnionego zawodnika, kończy na ostatnim miejscu i po krótkim sezonie w ekstraklasie spada do drugiej ligi.
Od 2018 roku kończy się współpraca z firmą Aviva na rzecz Arthura J. Gallaghera .
Logo od 2000 do 2005 roku.
Logo od 2005 do 2010 roku.
Logo od 2010 do 2018.
Logo od 2018 roku.
Ta pierwsza część historii rozgrywek została zdominowana przez drużynę Bath Rugby, która zdobyła sześć tytułów mistrzowskich, z czego cztery z rzędu. Klub kończył się w pierwszej trójce na koniec każdego sezonu, z wyjątkiem edycji 1987-88 i 1998-99 . W Leicester Tigers , Osy i Newcastle Falcons są obok z czterech, dwa i jedno mistrzostwo, odpowiednio.
Rok | Mistrz | druga | Trzeci |
---|---|---|---|
1987-88 | Leicester Tygrysy (1) | Osy | Arlekiny |
1988-89 | Rugby do kąpieli (1) | Gloucester RFC | Osy |
1989-90 | Osy londyńskie (1) | Gloucester RFC | Kąpiel w rugby |
1990-91 | Rugby do kąpieli (2) | Osy | Arlekiny |
1991-92 | Rugby do kąpieli (3) | Orrella | Święci z Northampton |
1992-93 | Rugby do kąpieli (4) | Osy | Tygrysy Leicester |
1993-94 | Rugby do kąpieli (5) | Tygrysy Leicester | Osy |
1994-95 | Leicester Tygrysy (2) | Kąpiel w rugby | Osy |
1995-96 | Rugby do kąpieli (6) | Tygrysy Leicester | Arlekiny |
1996-97 | Londyńskie Osy (2) | Kąpiel w rugby | Arlekiny |
1997-98 | Sokoły z Newcastle | Saracenowie | Kąpiel w rugby |
1998-99 | Leicester Tygrysy (3) | Święci z Northampton | Saracenowie |
1999-00 | Leicester Tygrysy (4) | Kąpiel w rugby | Gloucester RFC |
Od momentu pojawienia się play - offów rywalizację zdominowały Leicester Tigers i London Wasps, ukoronowane odpowiednio pięć i cztery razy. Klub Gloucester trzykrotnie kończył regularną fazę na prowadzeniu, ale za każdym razem przegrywał w finale. Jedyny rok, w którym wygrał finał, tytuł został przyznany Tygrysom, które wygrały fazę regularną.
Przestarzały | Mistrz | Wynik | Finalista | Widzowie | 1 st liga |
---|---|---|---|---|---|
13 maja 2001 | Leicester Tygrysy (5) | 20 - 10 | Kąpiel w rugby | 33 500 | Leicester Tygrysy (5) |
8 czerwca 2002 | Gloucester RFC | 28 - 23 | rugby w Bristolu | 30 000 | Leicester Tygrysy (6) |
31 maja 2003 r. | Londyńskie Osy (3) | 39 - 3 | Gloucester RFC | 42 000 | Gloucester RFC |
29 maja 2004 r. | Londyńskie Osy (4) | 10 - 6 | Kąpiel w rugby | 59 500 | Kąpiel w rugby |
14 maja 2005 r. | Londyńskie Osy (5) | 39 - 14 | Tygrysy Leicester | 66 000 | Tygrysy Leicester |
27 maja 2006 r. | Sprzedam rekiny | 45 - 20 | Tygrysy Leicester | 58 000 | Sprzedam rekiny |
12 maja 2007 r. | Leicester Tygrysy (7) | 34 - 16 | Gloucester RFC | 59 400 | Gloucester RFC |
31 maja 2008 | Londyńskie Osy (6) | 26 - 16 | Tygrysy Leicester | 81,600 | Gloucester RFC |
17 maja 2009 r. | Leicester Tygrysy (8) | 10 - 9 | Londyn irlandzki | 81 601 | Tygrysy Leicester |
29 maja 2010 | Leicester Tygrysy (9) | 33 - 27 | Saracenowie | 81,600 | Tygrysy Leicester |
28 maja 2011 | Saraceni (1) | 22 - 18 | Tygrysy Leicester | 80 016 | Tygrysy Leicester |
26 maja 2012 | Arlekiny | 30 - 23 | Tygrysy Leicester | 81 779 | Arlekiny |
25 maja 2013 r. | Tygrysy Leicester (10) | 37 - 17 | Święci z Northampton | 81,703 | Saracenowie |
31 maja 2014 r. | Święci z Northampton | 24 - 20 ( ap ) | Saracenowie | 81,193 | Saracenowie |
30 maja 2015 r. | Saraceni (2) | 28 - 16 | Kąpiel w rugby | 80 589 | Święci z Northampton |
28 maja 2016 r. | Saraceni (3) | 28 - 20 | Szefowie Exeter | 76 109 | Saracenowie |
27 maja 2017 r. | Szefowie Exetera (1) | 23 - 20 ( ap ) | Osy | 79 657 | Osy |
26 maja 2018 r. | Saraceni (4) | 27 - 10 | Szefowie Exeter | Szefowie Exeter | |
1 st czerwiec +2.019 | Saraceni (5) | 37 - 34 | Szefowie Exeter | 75 329 | Szefowie Exeter |
24 października 2020 r. | Szefowie Exeterów (2) | 19 - 13 | Osy | za zamkniętymi drzwiami | Szefowie Exeter |
W 27 edycjach tylko osiem klubów zostało mistrzami, a trio Leicester , Bath i London Wasps łącznie 22 z 26 tytułów. Bath Rugby (od 1991 do 1994 ) i Leicester (od 1999 do 2002 ) zarządzały czterokrotnie. The London Wasps wykonane potrójną koronę między 2003 a 2005 r .
Pięć drużyn osiągnęło smutny rekord przegrywania wszystkich meczów w jednym sezonie: Bedford Blues w latach 1989-1990 , Liverpool St Helens w latach 1990-1991 , West Hartlepool w latach 1995-1996 , Rotherham Titans w latach 2003-2004 i London Welshs w latach 2014-2015 .
Ranga | Klub | Papiery wartościowe | Przegrane finały | Fazy regularne | Lata koronacji | Ostatnie lata utracone |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Tygrysy Leicester | 10 | 5 | 10 | 1988 , 1995 , 1999 , 2000 , 2001 , 2002 , 2007 , 2009 , 2010 , 2013 | 2005 , 2006 , 2008 , 2011 , 2012 |
2 | Kąpiel w rugby | 6 | 3 | 7 | 1989 , 1991 , 1992 , 1993 , 1994 , 1996 | 2001 , 2004 , 2015 |
3 | Londyńskie Osy | 6 | 2 | 2 | 1990 , 1997 , 2003 , 2004 , 2005 , 2008 | 2017 , 2020 |
4 | Saracenowie | 5 | 2 | 3 | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 | 2010 , 2014 |
5 | Szefowie Exeter | 2 | 3 | 3 | 2017 , 2020 | 2016 , 2018 , 2019 |
6 | Święci z Northampton | 1 | 1 | 1 | 2014 | 2013 |
7 | Sokoły z Newcastle | 1 | 0 | 1 | 1998 | |
- | Sprzedam rekiny | 1 | 0 | 1 | 2006 | |
- | Arlekiny | 1 | 0 | 1 | 2012 | |
10 | Gloucester RFC | 0 | 2 | 3 | 2003 , 2007 | |
- | Londyn irlandzki | 0 | 1 | 0 | 2009 | |
- | rugby w Bristolu | 0 | 1 | 0 | 2002 |
Podobnie jak rekord rozgrywek zdominowanych przez kwartet Bath - Leicester - London Wasps - Saracens , najbardziej utytułowani zawodnicy to ci, którzy pozostali wierni tym czterem zespołom.
Ranga | Nazwisko | Papiery wartościowe | Kluby | Lata koronacji |
---|---|---|---|---|
1 | Geordan Murphy | 8 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 , 2007 , 2009 , 2010 , 2013 |
2 | Graham Rowntree | 7 | Tygrysy Leicester | 1988 , 1995 , 1999 , 2000 , 2001 , 2002 , 2007 |
- | Lewis nastrojowy | 7 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 , 2007 , 2009 , 2010 |
4 | Andy robinson | 6 | Kąpiel w rugby | 1989 , 1991 , 1992 , 1993 , 1994 , 1996 |
- | Wiktor Ubogu | 6 | Kąpiel w rugby | 1989 , 1991 , 1992 , 1993 , 1994 , 1996 |
- | Martin Corry | 6 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 , 2007 , 2009 |
- | Ben Kay | 6 | Tygrysy Leicester | 2000 , 2001 , 2002 , 2007 , 2009 , 2010 |
- | Jerzy Chuter | 6 | Tygrysy Leicester | 2001 , 2002 , 2007 , 2009 , 2010 , 2013 |
- | Richard Wigglesworth | 6 | Sprzedam Rekiny , Saracens | 2006 , 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
10 | Neil z powrotem | 5 | Tygrysy Leicester | 1995 , 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Austin Healey | 5 | Tygrysy Leicester | 1995 , 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Martina Johnsona | 5 | Tygrysy Leicester | 1995 , 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Darren Garforth | 5 | Tygrysy Leicester | 1995 , 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Andy dobry | 5 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 , 2007 |
- | Leon Lloyd | 5 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 , 2007 |
- | Brad Barritt | 5 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Jamie George | 5 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Alex dobra | 5 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Owen Farrell | 5 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | George Kruis | 5 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Jackson wray | 5 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
22 | Stuart Barnes | 4 | Kąpiel w rugby | 1989 , 1991 , 1992 , 1993 |
- | Richard Cockerill | 4 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Perry słodkowodne | 4 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Tim Stimpson | 4 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Dorian West | 4 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 , 2002 |
- | Lawrence Dalaglio | 4 | Londyńskie Osy | 2003 , 2004 , 2005 , 2008 |
- | Mark van Gisbergen | 4 | Londyńskie Osy | 2003 , 2004 , 2005 , 2008 |
- | Josh Lewsey | 4 | Londyńskie Osy | 2003 , 2004 , 2005 , 2008 |
- | Wody Frasera | 4 | Londyńskie Osy | 2003 , 2004 , 2005 , 2008 |
- | Joe Worsley | 4 | Londyńskie Osy | 2003 , 2004 , 2005 , 2008 |
- | Szymon Shawa | 4 | Londyńskie Osy | 2003 , 2004 , 2005 , 2008 |
- | Marcos Ayerza | 4 | Tygrysy Leicester | 2007 , 2009 , 2010 , 2013 |
- | Martin castrogiovanni | 4 | Tygrysy Leicester | 2007 , 2009 , 2010 , 2013 |
- | Tom Croft | 4 | Tygrysy Leicester | 2007 , 2009 , 2010 , 2013 |
- | Ben młodzie | 4 | Tygrysy Leicester | 2007 , 2009 , 2010 , 2013 |
- | Tom młodzi | 4 | Tygrysy Leicester | 2007 , 2009 , 2010 , 2013 |
- | Brytyjczycy Schalk | 4 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 |
- | Chris Wyles | 4 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 , 2018 |
- | Richard Barrington | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Marcelo bosch | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Juan Figallo | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Maro Itoje | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Ben Spencer | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Duncan Taylor | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Nick tompkins | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Billy Vunipola | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
- | Mako Wunipola | 4 | Saracenowie | 2015 , 2016 , 2018 , 2019 |
48 | Pat Howard | 3 | Tygrysy Leicester | 1999 , 2000 , 2001 |
- | Charlie Hogsson | 3 | Sprzedam Rekiny, Saracens | 2006 , 2015 , 2016 |
- | Alesana Tuilagi | 3 | Tygrysy Leicester | 2007 , 2009 , 2010 |
- | Julian White | 3 | Tygrysy Leicester | 2007 , 2009 , 2010 |
- | Jim Hamiton | 3 | Leicester Tigers, Saracens | 2007 , 2015 , 2016 |
- | Dan Cole | 3 | Tygrysy Leicester | 2009 , 2010 , 2013 |
- | Toby Powódź | 3 | Tygrysy Leicester | 2009 , 2010 , 2013 |
- | Mateusz Kowalski | 3 | Tygrysy Leicester | 2009 , 2010 , 2013 |
- | Kelly brązowy | 3 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 |
- | Jacques Burger | 3 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 |
- | Rhys skrzela | 3 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 |
- | Neil de Kock | 3 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 |
- | Petrus du Plessis | 3 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2016 |
- | David Strettle | 3 | Saracenowie | 2011 , 2015 , 2019 |
- | Spodenki Jamesa | 3 | Saraceni, wodzowie z Exeter | 2011 , 2017 , 2020 |
- | Calum Clark | 3 | Northampton Saints , Saracens Sara | 2014 , 2018 , 2019 |
- | Michał Rodos | 3 | Saracenowie | 2016 , 2018 , 2019 |
- | Titi Lamositele | 3 | Saracenowie | 2016 , 2018 , 2019 |
Od czasu powstania dyscypliny, każdego roku wiele trofeów przyznawanych jest także zawodnikom ligi. Te wyróżnienia, będące ukoronowaniem najlepszych zawodników i największe nadzieje rozgrywek, przyznawane są przez władze, przez samych zawodników, przez kluby, przez dziennikarzy czy przez kibiców. Wśród mnogości rozdanych nagród dwie z nich mają ogromne znaczenie ze względu na wartość instytucji je przyznającej. Jest to trofeum dla najlepszego zawodnika sezonu – nagroda Premiership Player of the Season – przyznawane przez Premier Rugby Limited w maju podczas oficjalnej ceremonii transmitowanej w telewizji oraz dla najlepszego zawodnika roku – nagroda zawodnika roku PRA – przyznawany od 1999 roku przez Związek Zawodowych Zawodników Rugby podczas uroczystej kolacji. Tylko trzem graczom udało się zdobyć oba trofea: Mike Catt , Jason Robinson i Martin Corry , którzy otrzymali je w tym samym sezonie.
Ranga | Gracz | Klub (y) | Kropka | mecze |
---|---|---|---|---|
1 | Richard Wigglesworth | Sprzedam Rekiny , Saraceni , Leicester Tigers | 2002- | 298 |
2 | Steve Borthwick | Kąpiel w rugby , Saracencen | 1998-2014 | 265 |
3 | Jerzy Chuter | Saraceni , Leicester Tigers | 1997-2014 | 262 |
Phil Dowson | Newcastle Falcons , Northampton Saints , Worcester Warriors | 2001-2017 | ||
5 | Charlie Hogsson | Sprzedam Rekiny , Saracens | 2000-2016 | 254 |
6 | Tom może | Newcastle Falcons , Northampton Saints , Londyn Welsh | 1999-2015 | 247 |
7 | Hugh vyvyan | Newcastle Falcons , Saracens | 1998-2012 | 245 |
8 | Mike Brown | Arlekiny | 2000- | 241 |
9 | Szymon Shawa | Niedźwiedzie Bristolskie , Osy | 1997-2011 | 237 |
10 | Andy dobry | Leicester Tigers , Saraceni , Worcester Warriors , Osy , Newcastle Falcons | 1998-2016 | 236 |
Ranga | Gracz | Klub (y) | Kropka | Testowanie |
---|---|---|---|---|
1 | Tom varndell | Leicester Tigers , Osy , Bristol Bears | 2004-2017 | 92 |
2 | Mark Cueto | Sprzedam rekiny | 2001-2015 | 90 |
3 | Chris Ahston | Northampton Saints , Saracens , Sale Sharks , Arlequins , Worcester Warriors | 2008- | 89 |
4 | Chrześcijański brodzenie | Osy | 2011-2018 | 82 |
5 | Steve Hanley | Sprzedam rekiny | 1998-2007 | 75 |
6 | Matt Banahan | Rugby w wannie , Gloucester Rugby | 2007- | 71 |
7 | Danny Opieka | Leeds Tykes , Arlekiny | 2005- | 69 |
Paweł worek | Londyn irlandzki , Osy | 1999-2014 | ||
9 | Jonny może | Gloucester Rugby , Leicester Tigers | 2010- | 67 |
10 | Tom voyce | Rugby do kąpieli , osy , rugby Gloucester | 2000-2013 | 66 |
Ranga | Gracz | Klub (y) | Kropka | Zwrotnica |
---|---|---|---|---|
1 | Charlie Hogsson | Sprzedam Rekiny , Saracens | 2000-2016 | 2625 |
2 | Andy dobry | Leicester Tigers , Saraceni , Worcester Warriors , Osy , Newcastle Falcons | 1998-2016 | 2285 |
3 | Stephen Myler | Northampton Saints , Londyn Irlandzki | 2006-2020 | 1778 |
4 | Nick Evans | Arlekiny | 2008-2017 | 1656 |
5 | Gareth Steenson | Szefowie Exeter | 2010-2020 | 1651 |
6 | Olly Barkley | Bath Rugby , Gloucester Rugby , London Welsh | 2001-2015 | 1605 |
7 | Jimmy Gopperth | Newcastle Falcons , Osy | 2009- | 1529 |
8 | Jonny Wilkinson | Sokoły z Newcastle | 1997-2008 | 1489 |
9 | George Ford | Leicester Tigers , Bath Rugby | 2009- | 1405 |
10 | Owen Farrell | Saracenowie | 2010- | 1361 |
Mistrzostwa odbywają się w dwóch fazach: fazy regularnej z klasyfikacją oraz fazy finałowej (lub play-off ) poprzez eliminację bezpośrednią w dwóch rundach w celu wyłonienia mistrza.
W fazie regularnej każda z dwunastu drużyn dwukrotnie zmierzy się ze wszystkimi przeciwnikami w serii meczów w obie strony organizowanych przez 22 dni. Punkty są dzielone w następujący sposób:
Pod koniec fazy zasadniczej pierwsze cztery zespoły kwalifikują się do fazy finałowej, a ostatnia z klasyfikacji spada do drugiej ligi . W przypadku remisu punktowego, dwie drużyny są rozdzielane według następujących zasad klasyfikacji:
Na wieczór 22 th dzień, góra cztery zespoły rankingu starcia w półfinale: pierwszy zespół otrzymuje jeden rankingu czwarte miejsce, a drugi odbiera trzeci. Dwaj zwycięzcy spotykają się, by walczyć o tytuł w finale na Twickenham Stadium w Londynie .
Ostateczny ranking fazy regularnej określa, które kluby kwalifikują się do udziału w Pucharze Europy i European Challenge . Pierwsza piątka nadal kwalifikuje się do konkursu europejskiego, pozostałe do konkursu europejskiego. Anglia ma domyślnie sześć miejsc kwalifikacyjnych do Pucharu H, z szóstym przyznawanym zwycięzcy Pucharu Anglo-Welsh lub szóstym w Mistrzostwach, jeśli puchar zostanie wygrany przez walijską franczyzę. W zależności od roku można znaleźć siedem angielskich drużyn w pucharze H, jeśli jeden z dwóch europejskich rozgrywek zostanie wygrany przez angielski klub. Sześć (lub pięć) pozostałych drużyn, w tym awansowane, może wziąć udział w European Challenge.
Kąpiel Bristol Exeter Gloucester Arlekiny Leicester Worcester irlandzki Osy Northampton Brudny Saracenowie |
Zespół | stadion | Pojemność | Miasto, powiat |
---|---|---|---|
Kąpiel w rugby | Teren rekreacyjny | 14 000 | Kąpiel , Somerset |
Niedźwiedzie z Bristolu | Stadion Ashton Gate | 27,470 | Bristol |
Szefowie Exeter | Piaszczysty Park | 12.500 | Exeter , Devon |
Gloucester RFC | Stadion Kingsholm | 16.500 | Gloucester , Gloucestershire |
Arlekiny | Stoop | 14 800 | Twickenham , Middlesex , Wielki Londyn |
Tygrysy Leicester | Droga Welford | 24 000 | Leicester , Leicestershire |
Londyn irlandzki | Stadion Madejskiego | 24,161 | Czytanie , Berkshire |
Święci z Northampton | Ogrody Franklina | 15500 | Northampton , Northamptonshire |
Sprzedam rekiny | Stadion AJ Bell | 12.000 | Eccles , Greater Manchester |
Saracenowie | Park Allianz | 10 000 | Hendon , Middlesex , Wielki Londyn |
Osy | Arena Ricoh | 32 609 | Coventry , West Midlands |
Wojownicy Worcester | Stadion Sixways | 12,068 | Worcester , Worcestershire |
Każdy mecz w zawodach jest aranżowany przez kwartet sędziowski : sędzia polowy, dwóch liniowych i sędzia rezerwowy. Są oni wybierani spośród członków elitarnej jednostki sędziowskiej przez zespół sędziów Rugby Football Union, w skład którego wchodzą Colin High, Ed Morrison i Brian Campsall . Elitarna jednostka sędziowska składa się z 14 sędziów terenowych i 20 liniowych. Sędziowie terenowi, którzy są członkami tej sekcji, przechodzą przez wszystkie poziomy sędziowania (od poziomu regionalnego do krajowego), zanim zostaną sędziami elitarnymi. Ich postępy na różnych poziomach są poddawane szeregowi badań, ich występy podczas meczów są oceniane przez sędziego asesora, a ich kondycja fizyczna jest regularnie sprawdzana. Liniowi podlegają tym samym zasadom awansu, ale część z nich to byli sędziowie terenowi przekształconej sekcji.
Założona w 1996 roku przez profesjonalne kluby, Premier Rugby Limited jest stowarzyszeniem reprezentującym dwanaście klubów we wszystkich dialogach z innymi organizacjami, takimi jak Rugby Football Union czy ERC . Jego celem jest zapewnienie rentowności finansowej zawodów przy jednoczesnym umożliwieniu rozwoju klubów i przyciąganiu coraz liczniejszej publiczności. To ona negocjuje i podpisuje umowy o partnerstwie finansowym ze sponsorami i mediami. Co roku sprawiedliwie przekazuje między klubami dużą część zysków (ponad dwa miliony funtów każdy). Zarządza również przebiegiem zawodów poprzez England Rugby Limited , spółkę handlową z Angielską Federacją Rugby Union.
Dochody ligi pochodzą z kilku źródeł: kontraktów z partnerami, praw do transmisji telewizyjnych oraz funduszy przekazanych przez ERC i federację angielską. Oprócz grupy ubezpieczeniowej Aviva, która jest oficjalnym sponsorem zawodów, w 2011 roku pozostałymi partnerami ligi są marki piwa Guinness , Land Rover , QBE, MBNA , Gatorade , hotele Hilton , JP Morgan Asset Management , Gilbert, ESPN i Sky Sport . W pierwszych latach ery zawodowej sumy uzyskiwane z umów podpisanych ze sponsorami były mniej więcej takie same, jak uzyskiwane z praw telewizyjnych. Na przykład w 2000 roku Sky Sports zapłaciło 87,5 miliona funtów za prawa do transmisji w ciągu pięciu lat, podczas gdy ówcześni sponsorzy (Allied Dunbar, Tetley's, Nike i BT Cellnet ) przekazali około 45 milionów funtów na rzecz Premier Rugby Limited w ciągu trzech lat. Jednak w ostatnich latach prawa do transmisji gwałtownie wzrosły, stając się głównym źródłem przychodów konkurencji.
Wzrost praw można tłumaczyć rosnącą popularnością zawodów w ostatnich latach: średnia liczba widzów na stadionach prawie się podwoiła między sezonem 1998-1999 a 2004-2005 . Dlatego liga tworzy wydarzenia wokół zawodów, aby podtrzymać ten publiczny entuzjazm. Od sezonu 2004-2005 mistrzostwa otwiera London Double Header , podwójna gala konfrontacji na stadionie Twickenham pomiędzy czterema londyńskimi drużynami w dwóch kolejnych meczach: Harlequins , London Irish , London Wasps i Saracens . Podczas 2005-2006 sezonie The Leeds Tykes zastąpiły Harlequins następnie spadł do Division 1 Narodowej .
Przestarzały | Spotkanie 1 | Spotkanie 2 | Widzowie | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Drużyna 1 | Wynik | Drużyna 2 | Drużyna 1 | Wynik | Drużyna 2 | ||
4 września 2004 r. | Londyn irlandzki | 18 - 12 | Arlekiny | Saracenowie | 13 - 11 | Londyńskie Osy | 51 000 |
3 września 2005 r. | Londyńskie Osy | 23 - 11 | Saracenowie | Leeds gady | 11 - 27 | Londyn irlandzki | 35 000 |
2 września 2006 r. | Londyn irlandzki | 20 - 19 | Arlekiny | Saracenowie | 19 - 21 | Londyńskie Osy | 51 960 |
15 września 2007 r. | Arlekiny | 35 - 27 | Londyn irlandzki | Londyńskie Osy | 19 - 29 | Saracenowie | 39 400 |
6 września 2008 r. | Londyn irlandzki | 26 - 14 | Londyńskie Osy | Saracenowie | 21 - 24 | Arlekiny | 52 087 |
5 września 2009 r. | Saracenowie | 18 - 14 | Londyn irlandzki | Londyńskie Osy | 26 - 15 | Arlekiny | 67 684 |
4 września 2010 r. | Londyn irlandzki | 33 - 16 | Saracenowie | Londyńskie Osy | 29 - 29 | Arlekiny | 75 112 |
3 września 2011 | Londyn irlandzki | 24 - 29 | Arlekiny | Saracenowie | 15 - 20 | Londyńskie Osy | 55 437 |
1 st Wrzesień 2.012 | Londyńskie Osy | 40 - 42 | Arlekiny | Saracenowie | 40 - 3 | Londyn irlandzki | 63 102 |
7 września 2013 r. | Londyn irlandzki | 16 - 22 | Saracenowie | Londyńskie Osy | 15 - 16 | Arlekiny | 62 637 |
6 września 2014 r. | Saracenowie | 34 - 28 | Londyńskie Osy | Londyn irlandzki | 15 - 20 | Arlekiny | 66 164 |
28 listopada 2015 | Saracenowie | 48 - 18 | Wojownicy Worcester | Londyn irlandzki | 15 - 33 | Londyńskie Osy | 42 680 |
3 września 2016 | Saracenowie | 35 - 3 | Wojownicy Worcester | Arlekiny | 21 - 19 | rugby w Bristolu | 47.029 |
Na fali sukcesu London Double Header klub Harlequins postanawia rozegrać kolejny galowy mecz w Twickenham przeciwko Leicester Tigers na27 grudnia 2008. Inicjatywa ta okazuje się również sukcesem, ponieważ mecz przyciąga 50 000 widzów, co staje się rekordem w tej dziedzinie dla meczu w fazie regularnej. Cały ten entuzjazm związany z rozgrywkami przynosi korzyści klubom, ponieważ w sezonie 2006-2007 mecze do przerwy przedłużają się o 5 minut, z tradycyjnych 10 minut do 15 minut. Zmiana ta jest wynikiem ekonomicznego wyboru, aby kluby mogły skorzystać ze zwiększonej frekwencji na stadionach, sprzedając więcej drinków.
Obecność penta cap – salary cap – jest osobliwością mistrzostw w świecie rugby. Wprowadzony w 1999 r. środek ten, wywodzący się z głównych sportów amerykańskich, ma na celu ograniczenie akumulacji wysokich wynagrodzeń w jednym zespole, a tym samym zagwarantowanie pewnej uczciwości. Od momentu wejścia w życie w rozgrywkach poziom drużyn uległ ujednoliceniu, a liga stała się najbardziej zaciekłym ogólnokrajowym rozgrywką na półkuli północnej. Choć ostatni rekord imprezy naprawdę tego nie pokazuje, kluby angielskiej elity stoją na znacznie bardziej jednorodnym poziomie niż mistrzostwa Francji, gdzie dominacji czterech/pięciu drużyn sprzyja brak takiej reguły. . W rzeczywistości, dziewięć z dwunastu zespołów (75%) wzięło udział w play-off pomiędzy sezonami 2003-2004 i 2007-2008, podczas gdy w tym samym czasie tylko 6 francuskich klubów z 14 (43%) dzieliło miejsca w półfinał.
Jednak środek ten ma nie tylko zalety, ponieważ ograniczenie płac sprawia, że kluby angielskie są mniej atrakcyjne niż ich francuskie odpowiedniki. Aby złagodzić ten problem, wysokość pułapu jest kilkakrotnie zwiększana z 2,25 mln funtów do 4 mln funtów. Jednak kryzys gospodarczy z 2008 roku zmusił władze do zamrożenia pułapu na dwa lata. To zamrożenie połączone ze spadkiem funta w stosunku do euro sprawia, że czołowe 14 drużyn jest znacznie bardziej atrakcyjne. To nieuchronnie powoduje początek wygnania angielskich gwiazd w kierunku mistrzostw Francji. Andy Goode dołączył do CA Brive w 2008 roku i był naśladowany przez swojego rodaka Riki Fluteya w 2009 roku . Podobnie napastnicy London Wasps , James Haskell i Tom Palmer , przybyli grać na Stade Français Paris w 2009 roku . Te pierwsze odejścia niepokoją angielską federację, która zastanawia się nad wpływem, jaki masowe wygnanie może mieć zarówno na mistrzostwa, jak i na reprezentację narodową . To jednak na razie tylko kilku graczy. Ponadto National Rugby League ogłosiła w kwietniu 2009 r. kilka reform Top 14, z których jedną było wprowadzenie limitu wynagrodzeń z sezonu 2010-2011. Ta zmiana może przywrócić równowagę między dwoma konkursami.
Aby uatrakcyjnić brytyjskie mistrzostwa, limit wynagrodzeń dla Aviva Premiership został podwyższony po Mistrzostwach Świata 2015 . Zwiększa się o dwa miliony euro na klub, a Daily Mail publikuje w 2015 roku nowe pensje klubów angielskich. Manu Tuilagi z Leicester Tigers zajmuje pierwsze miejsce z 425 000 funtów na sezon, a następnie podąża za przyszłym graczem Northampton Saints , Louisem Picamolesem z 420 000 funtów na sezon. Ponadto angielskie kluby stają się coraz bardziej aktywne na rynku transferowym wraz z pojawieniem się Taulupe Faletau i Davida Dentona w Bath, przybyciem Louisa Picamolesa do Northampton czy nawet rozszerzeniem Manu Tuilagi w Leicester, pomimo zainteresowania niektórych klubów z czołowej czternastki .
Od 1994-1995 sezonu , Sky Sports transmitować niektóre mecze w telewizji (nie mniej niż 350 mecze pomiędzy 1994 i 2004, czyli średnio 35 na sezon). W 2004 roku kanał utrzymał monopol na prawa do nadawania do 2010 roku dzięki podpisaniu umowy z Premier Rugby Limited . Od sezonu 2010-2011 będzie udostępniać transmisję meczów irlandzkiemu kanałowi Setanta Sports , który już transmituje zawody w Australii . Z tej okazji, liczba meczów transmitowanych w sezonie spadnie z 33 do 69. We Francji, mimo że konkurencja nie generuje tak duże zainteresowanie, jak Premier League , mecze ligowe są wszystkie wściekłość. Również transmitowane w Sport + przed Bein Sport z sezonu 2013/2014 odzyskuje konkurencję. Należy pamiętać, że w przypadku cyklu 2016-2021 to RMC Sport odzyskuje prawa do transmisji Premiership we Francji.
Podczas pierwszych występów telewizyjnych stadiony nie są przystosowane do przyjmowania komentatorów, a ustawione są na tymczasowych platformach osadzonych na rusztowaniach. Dziś kanał znacznie unowocześnił transmisje dzięki obecności studiów in situ i minimum 12 kamer na każdym stadionie. W trakcie meczów i po ich zakończeniu rolę konsultantów pełnią eksperci z tej dyscypliny, tacy jak pięciokrotny zwycięzca testu Martin Johnson czy były trener angielskiego zwycięzcy XV mistrzostw świata w 2003 roku Clive Woodward . Kanał oferuje również cotygodniowy program The Rugby Club w czwartkowe wieczory z podsumowaniami programu i analizami spotkań z poprzedniego weekendu wzbogaconymi dyskusjami specjalistów.