Bitwa morska pod Vigo

Bitwa o zatokę Vigo

Bitwa morska w zatoce Vigo przez Ludolf Backhuysen . Ogólne informacje

Przestarzały	23 października 1702
Lokalizacja	Off Vigo ( Galicia ) 42 ° 15 ′ 00 ″ N, 8 ° 44 ′ 42 ″ W
Wynik	Zwycięstwo anglo-holenderskie

Wojujący

Królestwo Francji Królestwo Hiszpanii

Zjednoczone Prowincje Królestwa Anglii

Dowódcy

François Louis Rousselet de Châteaurenault
Manuel de Velasco

George Rooke
Philips van Almonde

Zaangażowane siły

20
statków hiszpańskich 20 statków francuskich

49 statków

Straty

2000 ludzi
23 statki zniszczyły
17 przechwyconych statków

800 mężczyzn

Wojna o sukcesję hiszpańską

Bitwy

Kampanie Flandrii i Renu

Kampanie włoskie

Kampanie w Hiszpanii i Portugalii

Indie Zachodnie i Ameryka Południowa

Współrzędne 42 ° 15 ′ 00 ″ północ, 8 ° 44 ′ 42 ″ zachód Geolokalizacja na mapie: Galicja

Geolokalizacja na mapie: Hiszpania

Naval Bitwa morska w zatoce Vigo , czasami określane jako Bitwy Rande , odbyła się23 października 1702(nowy styl) lub 12 października (według kalendarza juliańskiego nadal używanego w Anglii w tym dniu) w zatoce Vigo , u wybrzeży Galicji w Hiszpanii. Zaatakował flotę anglo-holenderską dowodzoną przez admirała George'a Rooke'a , wspomaganą przez holenderskich admirałów Philipsa van Almonde i Philipsa van der Goesa , z Flotą Indii , francusko-hiszpańskim konwojem dowodzonym przez admirała François Louisa Rousseleta z Châteaurenault i Manuela de Velasco .

Kontekst

Rooke został wysłany na misję z anglo-holenderską flotą 49 statków w celu zajęcia portu w Kadyksie , ale29 września 1702trzymany w szachu postanawia wrócić do Anglii i odpocząć w Lagos (Portugalia). Tam dowiedział się, że hiszpański konwój, którego zadaniem było sprowadzenie całej produkcji z kolonii amerykańskich z poprzedniego roku, opuścił Hawanę na24 lipca ale zaalarmowany o nalocie Anglików otrzymał rozkaz zmiany trasy z Kadyksu do Vigo, do którego dotarł 23 września.

Zdeterminowany, by przywrócić trochę blasku swojej misji, Rooke natychmiast wypłynął do Vigo , gdzie napotkał eskadrę 40 francuskich i hiszpańskich statków rozładowujących ładunek. Hiszpańska flota składa się z 20 statków przywożących bogate ładunki z Indii Zachodnich dowodzonych przez Velasco i jego eskorty 20 statków francuskiej Królewskiej Marynarki Wojennej .

Chateaurenault zorganizował już ochronę portu, zamykając dok bronami masztów okrętowych, które kazał rozebrać; Wejście do portu było zasłonięte działami artylerii baterii z fortów miasta i wyspy San Simón (es) , niedaleko Redondeli .

Walka

Jeszcze 23 października, Rooke wydaje rozkaz ataku, nakładając na admirała Thomasa Hopsonna (in) dowódcę HMS Torbay , aby zmusić tamy do zatłoczenia masztów i wylądować siłami ekspedycyjnymi księcia Ormonde, aby przejęli reduty.

Konfrontacja ma miejsce w zatoce wyspy San Simón (es) , niedaleko Redondeli, gdzie schronili się Francuzi-Hiszpanie, myśląc w ten sposób, że mogą uniknąć jakiejkolwiek próby ataku Anglików.

Atak jest całkowitym sukcesem dla Rooke . Torbay udaje się zmusić do wejścia do portu, baterie artyleryjskie są przechwytywane, a wreszcie Francuzi i statki hiszpańskie są podpalono lub linka: 12 statków francuskich są zniszczone. Anglo-Holendrzy przejmują resztę eskadry (6 statków i dwie fregaty ).

Z floty hiszpańskiej 11 statków zostało zniszczonych, a 9 zostało schwytanych. Flota anglo-holenderska nie traci żadnego statku. Z drugiej strony walka przyniosła wiele ofiar po obu stronach: szacuje się, że po stronie francusko-hiszpańskiej jest 2000 zabitych i tyle samo rannych, a po stronie anglo-holenderskiej 800 zabitych i 500 rannych. Zwycięzcy odzyskują 14 000 funtów łupów (prawie 3 miliony funtów Hiszpanie wyładowali już przed atakiem). W uznaniu zasług Rooke został mianowany gubernatorem Gibraltaru (1704).

Zaangażowane siły

Lista okrętów, które wzięły udział w bitwie, to nie wszystkie jednostki obecne na miejscu.

Flota francuska

Na zlecenie markiza de Châteaurenault

Le Fort , 76, wiceadmirał de Châteaurenault , spalony
Le Prompt , 76, admirał Beaujeu, schwytany przez Brytyjczyków
Ubezpieczony , 66 lat, kapitan Aligre , pojmany przez Brytyjczyków
L'Espérance , 70, kapitan La Gallissonnière , wypłynął na brzeg i zatopiony
Le Bourbon , 68 lat, kapitan Montbault, schwytany przez Holendrów
La Sirène , 60 lat, kapitan Mongon, wylądował i zatopiony
Le Solide , lat 56, kapitan Champmeslin , spalony
Le Ferme , 72, kapitan de Beaussier , pojmany przez Brytyjczyków
Le Prudent , 62, kapitan Grandpré , spalony
64- letni L'Oriflamme , kapitan części Fricambault, spłonął
Le Modéré , 56 lat, kapitan L'Autier, schwytany przez Brytyjczyków
Le Superbe , 70, kapitan Botteville, wyrzucony na brzeg i zatopiony
Le Dauphin , 46 lat, kapitan Duplessis, spalony
Wolontariusz , lat 46, kapitan Sorel, utknął na mieliźnie i zatopił się
42- letni Triton , kapitan sądu , schwytany przez Brytyjczyków

Flota anglo-holenderska

Dowodzony przez admirała Rooke'a .

HMS Mary (we) , 60 lat, Edward Hopsonn, w towarzystwie Feniksa
HMS Grafton (z boku ) , 70, Thomas Harlowe, w towarzystwie Vulture
HMS Torbay (w) , 80 Andrew Leake, wiceadmirał Thomas Hopsonn (en)
HMS Kent (w) , 70, John Jennings
HMS Monmouth (z tyłu ) , 70, John Baker (en)
Dordrecht
De Zeven Provinciën , 90 lat, wiceadmirał Vandergoes , w towarzystwie podpalacza
Włochaty
HMS Berwick (z wejścia ) , 70, Richard Edwards, w towarzystwie Terrible
HMS Essex , 70 lat, John Hubbard, kontradmirał Fairborne , w towarzystwie Gryfa
HMS Swiftsure , 70 lat, Robert Wynn
HMS Ranelagh ( zza ) , 80, Richard Fitzpatrick ( zza )
HMS Somerset (z tyłu ) , 80, Thomas Dilkes ( zza ) , Admiral Rooke , w towarzystwie Hawk
HMS Bedford (en) , 70 lat, Henry Haughton, w towarzystwie Huntera
Muyde
Holland , admirał Callenburgh , w towarzystwie płomienia
United , kontradmirał Wassenaer
Reygerburgh
HMS Cambridge (z tyłu ) , 80, Richard Lestock
HMS Northumberland (na środku ) , 70, James Greenway, przeciwko admirałowi Graydonowi (na zewnątrz ) , w towarzystwie Lightning
HMS Orford (en) , 70
HMS Pembroke (w) , 60, Thomas Hardy
Gouda
Alkmaar , wiceadmirał Pietersen, w towarzystwie podpalacza
Catwyck

W literaturze

Od dawna istnieje legenda, według której część łupów Vigo wciąż znajduje się pod wodą, we wrakach niektórych statków. Znajdziemy echo tego w Julesa Verne'a powieści , 20,000 Leagues Under the Sea , gdzie Kapitan Nemo pokazuje jego gości wraku hiszpańskiego statku. Wspomina o nim również powieść Gaston Leroux La Bataille invisible , w której sojusznicy dowodzeni przez kapitana Hyxa i Niemcy próbują zagarnąć zatopione bogactwo, prowadząc wojnę okopową na dnie zatoki Vigo.

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Battle of Vigo Bay ” ( zobacz listę autorów ) .

Brat wiceadmirała.
Brûlot.

Bibliografia

(en) David Francis , Pierwsza wojna półwyspowa: 1702–1713 , Ernest Benn Limited,1975( ISBN 0-510-00205-6 ).
(w), Henry Kamen , „ Zniszczenie hiszpańskiego Srebro Fleet Vigo 1702 ” , Bulletin Instytutu Badań historyczny , n O 39,1966.
(en) Henry Kamen , Filip V z Hiszpanii: Król, który panował dwa razy , Yale University Press,2001, 277 s. ( ISBN 0-300-08718-7 , prezentacja online ).
(en) Peter Le Fevre , Richard Peter and Harding , Precursors of Nelson: British Admirals of the Eighteenth Century , Chatham Publishing,2000( ISBN 1-86176-062-0 ).
(en) John A. Lynn , Wojny Ludwika XIV: 1667–1714 , Longman,1999( ISBN 0-582-05629-2 ).
(en) NAM Roger , The Command of the Ocean: A Naval History of Britain 1649–1815 , Penguin Group,2006( ISBN 0-14-102690-1 ).
(en) Philip Stanhope , Historia wojny o sukcesję w Hiszpanii , Londyn,1836.
(en) Geoffrey Symcox , War, Diplomacy, and Imperialism: 1618–1763 , Harper & Row,1973( ISBN 0-333-16633-7 ).
(en) GM Trevelyan , Anglia Pod rządami królowej Anny: Blenheim , Longmans, Green and co.,1948.
(en) John Baptist Wolf , The Emergence of the Great Powers: 1685–1715 , Harper & Row,1962( ISBN 0-313-24088-4 ).

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
- Biblioteka Kongresu