Bank of Indochina | |
kreacja | 1875 |
---|---|
Zanik | 1974 |
Siedziba firmy |
Paryż Francja |
Czynność | Bank |
Następna firma | Indosuez Bank |
Indochiny Banku mieści się w dawnym banku prywatna francuska założona w 1875 roku i zniknął w 1974 roku.
Założono na 21 stycznia 1875przez Comptoir d'Escompte de Paris i Crédit Industriel et Commercial (CIC), aby być bankiem emisyjnym dla kolonii Cochinchina i Pondicherry oraz osiedlić się na Dalekim Wschodzie . Miał więc przywilej wydawania waluty we francuskich koloniach w Azji i na Pacyfiku. Jej siedziba mieściła się przy bulwarze Haussmanna 96 w Paryżu. Indochińskie oddziały i agencje znajdowały się odpowiednio w: Saigon , Hanoi , Tourane , Dalat , Cantho , Haiphong , Hue , Phnom Penh i Battambang .
Od 1888 do 1948 roku wydawał w Polinezji Francuskiej i Nowej Kaledonii , początkowo piastry , a nawet otwierał okienko w Papeete na5 grudnia 1903, potem krótko z Grudzień 1945, frank pacyficzny .
Paul Baudouin , jego prezes od 1938 roku, został mianowany przez Paula Reynauda na stanowisko30 marca 1940 rPodsekretarz Stanu w Radzie Prezydenta RP, Sekretarz Gabinetu Wojennego i Sekretarz Komitetu Wojny. Minister Spraw Zagranicznych rządu utworzonego w rLipiec 1940 marszałka Pétaina opuścił rząd Styczeń 1941i ponownie został prezesem banku, po czym w 1944 roku został odwołany za współpracę z nieprzyjacielem. Jego dyrektor generalny odLipiec 1938był Jean Laurent (1900-1952). Ten ostatni był krótko dyrektorem gabinetu generała de Gaulle'a (Czerwiec 1940), następnie wycofał się z kierownictwa banku w Marsylii, aby uniknąć presji ze strony okupanta, uczestnicząc w sieci Jade-Amicol Resistance . W czasie powstania paryskiego w rSierpień 1944organizuje z centrali banku negocjacje między konsulem generalnym Szwecji Raoulem Nordlingiem a generałem von Choltitzem . Prawdopodobnie akcja Jeana Laurenta przyczyniła się do uniknięcia nacjonalizacji w 1945 r. Od 1945 r. Jean Laurent założył bank na Bliskim Wschodzie, aby uczestniczyć w ekspansji ropy naftowej.
Po drugiej wojnie światowej , z René Bousquetem jako sekretarzem generalnym , bank był jedną z pierwszych francuskich kapitalizacji giełdowych w 1949 roku .
Wówczas bank zasłynął z działalności zwanej „piastres” (1948-1953).
Banque de l'Indochine został częściowo przeniesiony do Paryża we Francji w latach 1954–1956 podczas porozumień genewskich, ale oddziały banku pozostały otwarte w Wietnamie Południowym w latach 1954–1974. Wszystkie aktywa Banku zostały przeniesione do Paryża, zanim upadek Sajgonu w 1975 r., gdzie cały Wietnam zostaje zjednoczony pod rządami komunistycznego reżimu.
W 1974 r. Banque de l'Indochine, któremu wówczas przewodniczył François de Flers , oraz Banque de Suez połączyły się, tworząc „Banque de l'Indochine et de Suez”, a następnie Banque Indosuez .
W 1996 roku stała się spółką zależną Crédit Agricole pod nazwą „Crédit Agricole Indosuez” (lub CAI).
Podmiot ten połączył się z Crédit Lyonnais w 2004 r., A następnie został nazwany „Calyon”, który z chwilą powstania stał się bankiem korporacyjnym i inwestycyjnym Crédit Agricole6 lutego 2010.
Miasto | Kraj | Otwarcie | Zamknięcie |
---|---|---|---|
Tokio | Japonia | Listopad 1942 | Wrzesień 1945 |
Yokohama | Japonia | Lipiec 1941 | Listopad 1942 |
Kanton | Chiny | 1889 | |
Szanghaj | Chiny | 1899 | 1955 |
Tianjin | Chiny | 1902 | |
Pekin | Chiny | ||
Hanoi | Indochiny | 1887 | |
Haiphong | Indochiny | 1885 | |
Guangzhouwan | Kolonia francuska | 1926 | |
Hongkong | Kolonia brytyjska | 1894 | 1974 |
Singapur | Kolonia brytyjska | 1905 | |
Port Vila | Francusko-brytyjskie kondominium | 1948 | Indosuez dołączył do swoich oddziałów w 1978 roku, tworząc Banque Indosuez Vanuatu. W 1993 roku Banque Indosuez sprzedaje swoje działania Vanuatu do Bank of Hawaii (en) . |
Papite | Polinezja Francuska | 1905 | Bank emisyjny do połowy lat 60. W 1990 roku Westpac przejął działalność firmy Indosuez na Tahiti . |
Nowa Kaledonia | Kolonia francuska | 1888 | Bank emisji banknotów do 1966 roku. |
W 1908 roku Banque de l'Indochine założył oddział w Dżibuti . Dziś jest to Banque Indosuez Mer Rouge , który jest drugim co do wielkości bankiem w Dżibuti i jest spółką zależną w całości należącą do Banque Crédit Agricole .
W 1925 roku Banque de Paris et des Pays-Bas , Banque de l'Indochine, Banque Lazard i rząd chiński utworzyły Banque Franco-Chinoise pour le Commerce et l'Industrie (BFCCI), aby przejąć aktywa Bank przemysłowy z Chin . Bank otworzył biura w Pekinie , Szanghaju i Tianjin , a następnie także w Wietnamie Północnym ( Hanoi i Hajfong ), w środkowym Wietnamie ( Vinh , Huế , Da Nang i Qui Nhon ), Wietnamie Południowym ( Sajgon ) oraz w Kambodży ( Phnom Penh ) . W 1939 r. We francuskich Indochinach pozostały tylko filie Hanoi, Sajgonu i Phnom Penh . W tym samym czasie bank miał trzy biura we Francji (w Paryżu , Lyonie i Marsylii ). Na czele BFCCI stał Marc Langlois-Berthelot , pierwotnie inżynier, który uczynił z niego niezwykle aktywny bank w finansowaniu nowych technologii.
W 1951 roku, zaniepokojony koncentracją geograficzną w regionie Indochin o wysokim ryzyku, BFCCI starała się zdywersyfikować swoją obecność na Madagaskarze . Po klęsce Francji w 1954 roku pod Diên Biên Phu , BFCCI zamknęło swoje biura w Wietnamie Północnym. Jednak bank zaczął ekspansję na Wietnam Południowy i Kambodżę. W następnym roku BFCCI ostatecznie opuściło Chiny, a jego oddziały na jakiś czas zaprzestały wszelkiej działalności.
W 1960 roku Banque de l'Indochine odkupił akcje należące do Banque de Paris et des Pays-Bas i Banque Lazard. Trzy lata później książę Sihanouk znacjonalizował sektor bankowy Kambodży , chociaż pozwolono BFCCI zachować przedstawicielstwo. W 1964 roku BFCCI zmieniło nazwę na Banque Française du Commerce . W następnym roku rząd Wietnamu Południowego chciał stworzyć krajowy sektor bankowy. BFC uczestniczyło w tworzeniu Banku Handlu, Przemysłu i Rolnictwa (BCIA).
Zmiana we francuskim prawie w 1967 r. Pozwoliła BFC na zwiększenie liczby swoich agencji we Francji. W następnym roku BFC zmieniło nazwę na Banque Commerciale Française .
W 1975 r. Republika Madagaskaru znacjonalizowała oddziały i przeniosła je do Malgaskiego Banku Finansowo-Handlowego .
BFC zdecydowało się przenieść swoją działalność na Ocean Indyjski iw 1976 roku otworzyło oddział na Reunion . BFC założyło również, na wniosek rządu francuskiego, operacje na Majotcie . BFC przejmuje Banque Antillaise i otwiera oddział w Gujanie Francuskiej . Dwa lata później otworzyła oddział na Seszelach . W następnym roku BFC przejęło Banque Antillaise z oddziałami w Gujanie Francuskiej , Gwadelupie i Martynice i założyło oddział na Dominice .
W 1984 roku BFC przekształciło się w spółkę holdingową. Utworzono trzy odrębne pod względem prawnym i operacyjnym przedsiębiorstwa: Banque française Commerciale en France Métropolitaine (BFC) w celu utrzymania oddziałów we Francji, Banque Française Commerciale Océan Indien (BFCOI) w celu utrzymania oddziałów na Reunion, Majotcie i na Seszelach oraz Banque française Commerciale Antilles-Guyane (BFCAG) w celu wsparcia oddziałów w Gujanie Francuskiej i na Antylach. Banque Indosuez pozostaje właścicielem całego kapitału każdego z trzech podmiotów. W następnym roku Compagnie Lyonnaise de Financement przejęła francuski oddział BFC.
Banque Indosuez sprzedał pakiet większościowy (66,66%) w BFCOI Mauritius Commercial Bank (MCB) w 1996 r .; Banque Indosuez zachowując 22,22%. W następnym roku BFCOI otworzyło oddział w Paryżu. W 1997 roku BFCOI otworzył przedstawicielstwo w Mozambiku .
W 1983 r. Rząd Papui-Nowej Gwinei zaprosił zagraniczne banki do otwarcia filii pod warunkiem, że cudzoziemcy mogą posiadać tylko 49%. Uzgodniono jednak, że Bank Papui-Nowej Gwinei (BPNG, bank centralny) odkupi tę część akcji, której nie objęli lokalni inwestorzy. Banque Indosuez stworzył Banque Indosuez Niugini. W 1997 Bank of Hawaii kupił Bank.
W 1989 roku Banque Indosuez zamknął swój oddział w Mata-Utu w Wallis-and-Futuna .
Banque de l'Indochine otworzył oddział w Papeete ( Tahiti ) w 1905 r. Służył jako bank emisyjny do połowy lat 60. Banque d'Indochine przekształcił swoje oddziały w Banque de Polynesésie w 1973 r. Westpac przejął bank w 1990.
Banque de l'Indochine został założony w Nowej Kaledonii w 1888 r. Był bankiem emitującym banknoty do 1966 r. Westpac przejął działalność Banque Indosuez w 1990 r., Ale w 1998 r. Sprzedał ją Spółce. Générale Calédonienne de Banques, spółka zależna Société Générale .
W 1993 roku Bank of Hawaii przejął działalność Banque Indosuez w Vanuatu, tworząc Bank of Hawaii (Vanuatu). Bank of Hawaii sprzedał te operacje do Australii i Nowej Zelandii Banking Group w 2001 r. Banque de l'Indochine otworzył oddział w Port Vila w 1948 r. Indosuez zintegrował swoje oddziały w 1978 r., Tworząc Banque Indosuez Vanuatu (IPI). Rząd Vanuatu objął 20% udziałów w BIV w 1983 r., Pełniąc szereg funkcji banku centralnego, chociaż nie był władzą monetarną.
W porządku chronologicznym: