Aviso

Aviso pierwotnie był mały okręt żaglowy, uzbrojone, szybkie i niski tonaż ( Brig , kuter , szkuner ). Służył jako łącznik przy dowodzeniu marynarką narodową i zapewniał komunikację między różnymi statkami, między statkami a lądem lub z portu do portu. Przewozili paczki i pocztę, przekazywali zamówienia i informacje.

Wraz z zanikiem marynarki wojennej i powszechnym użyciem radia, termin pozostał na określenie szybkiego statku średniej wielkości ( na przykład łodzi torpedowej ) używanego do tych samych funkcji łączności między eskadrami lub z Ziemią. Następnie został użyty we francuskiej marynarce wojennej do oznaczenia budynku stacjonującego za granicą : zawiadomień kolonialnych , a następnie komunikatów eskortowych .

Termin aviso oznacza dzisiaj klasę małych korwet o ogólnym przeznaczeniu przeciw okrętom podwodnym i przeciw okrętom. Klasyfikacja NATO dotyczy fregaty ( FF lub FFG i numer kadłuba poprzedzony literą F ). Termin ten wychodzi z użycia.

Etymologia

Termin aviso pochodzi od skrótu hiszpańskiego wyrażenia barca de aviso . W języku francuskim istnieją terminy statek doradczy lub statek doradczy , ale obecnie nie są one używane.

Od czasów marynarki wojennej

Do komunikacji i transmisji, żaglowce stosować przed XX th Century, różne rodzaje małych średnich naczyń, szybki i poręczny. To slup , frez , cegła , szkuner z dwoma masztami, korweta lub fregata dla największego z nich.

Przykłady obejmują brytyjski kuter HMS Entreprenante , brytyjski szkuner górski HMS Pickle czy francuską fregatę Hortense (1803) .

Niektórzy Avisos brali udział w działaniach wojennych na większe statki. Następnie nosili nazwę Brig-aviso lub Corvette-aviso .

Opinie francuskiej marynarki wojennej

Francuska marynarka wojenna wprowadziła do służby kilka klas komunikatów:

trzydzieści Avisos z klasy Arras pod koniec pierwszej wojny światowej ;
Dziewięć opinie kolonialne z klasy Bougainville od 1932 do 1958 ;
trzynaście pogłębiarek klasy Élan od 1938 do 1963;
sześć Chamois klasy Avisos od 1938 do 1966;
dziewięć eskort eskortowych klasy Commandant Rivière od 1962 do 1996 ;
siedemnaście A69 typu A69 klasy Estienne d'Orves od 1976 do 2012 r. , kiedy to dziewięć nadal będących w eksploatacji zostanie obniżonych do „aviso” i przeklasyfikowanych na „offshore patrol boat”.

Uwagi i odniesienia

Słownik marynarce żeglarskiej (Paryż i De Bonnefoux, wznowienie 1999) , strona 65
Przewodnik po terminach morskich (Chasse Marée, 1997) , strona 110

Zobacz też

Źródła i bibliografia

Michel Vergé-Franceschi ( reż. ), Słownik historii morskiej , Paryż, wydania Roberta Laffonta, zb. "Książki",2002, 1508 s. ( ISBN 2-221-08751-8 i 2-221-09744-0 ).
Parïs Bonnefoux and De Bonnefoux, Słownik żaglowców , Editions du Layeur, 1999 (wznowienie pracy z XIX wieku), 720 s.
Zbiorowy, Przewodnik po terminach morskich: Mały tematyczny słownik morski , Douarnenez, Le Chasse Marée - Armen,1997, 136 str. ( ISBN 978-2-903708-72-6 , uwaga BnF n o FRBNF37681464 )
Jean Meyer i Martine Acerra , Historia francuskiej marynarki wojennej: od jej początków do współczesności , Rennes, Ouest-France ,1994, 427, str. [ szczegóły wydania ] ( ISBN 2-7373-1129-2 , uwaga BnF n o FRBNF35734655 )
Hans H. Hildebrand, Albert Röhr, Hans-Otto Steinmetz: Die deutschen Kriegsschiffe. Biograficzne; ein Spiegel der Marinegeschichte von 1815 bis zur Gegenwart . Koehlers Verlagsgesellschaft, Hamburg 1982/88, ( ISBN 3-7822-0236-8 ) (6 Bde.).
Gerhard Albrecht (Hrsg.): Weyers Flottentaschenbuch 1994/96 . Bernard & Graefe Verlag, Bonn 1994, ( ISBN 3-7637-4507-6 ) .
Helmut Pemsel: Seeherrschaft . Bernard & Graefe Verlag, Koblenz 1995, ( ISBN 3-89350-711-6 ) .