Literatura gastronomiczny zawiera teksty, które zajmują się jedzeniem gdzie dobry salon tworzenia sztuki. Autorzy gastronomii poświęcają tej literaturze większą część swoich pism. Monografie o gotowaniu , sztuce jedzenia, manierach przy stole, przyjemnościach dla smakoszy sięgają starożytności.
Spośród zrozumiałych tekstów 4 głównych ośrodków rozwoju pisarstwa w starożytności, mezopotamski i chiński świadczą o złożonej i wyrafinowanej gastronomii, z których każdy ma własną koncepcję sztuki stołu. W mitologii Mezopotamii Lajoyeuse uczy dzikiego Enkidu, aby jeść wyszukane potrawy, które schlebiają smakowi, zamiast jeść jak zwierzę. W Chinach bardzo wcześnie skomplikowana i zrytualizowana kuchnia kierowała się troską o kosmiczną harmonię, mającą na celu zachowanie zdrowia. Pierwszy mityczny przywódca, chiński Péngzǔ :彭祖 żyłby 800 lat.
Kuchnia z zachodniej i chińskiej w dużej mierze ignorowane przez długi czas: pierwszą książkę kuchni chińskiej w języku francuskim przez Henri Lecourt w 1925 roku, wzajemne odkrycie tych dwóch gastronomicznej wszechświata na początku XX th century nadal wchodzą w żywieniu obszar więcej niż żywność .
Jednak oprócz anonimowych półek Yale nie mamy żadnych pism gastronomicznych z tamtych czasów. Ściśle mówiąc, kulinarni lub kulinarni autorzy tych 4 domów to nowocześni badacze, często o największym zainteresowaniu.
Jeśli gastronomia nie ma wieku - ślady gastronomii sprzed neolitu - ma go pismo , to na Bliskim Wschodzie pojawia się, a wraz z nim teksty kulinarne. Jean Bottéro jako pierwszy poświęcił im książkę w 1995 roku, w której studiował i tłumaczył tych anonimowych autorów gastronomicznych. Po mezopotamskim traktacie kulinarnym pojawi się monografia Najstarsza kuchnia świata (2002). Archeolog Phyllis Pray Bober, niekwestionowany autor kulinarny, poświęca ilustrowany rozdział mieszkańcom Mezopotamii w swojej książce Art, Culture, and Cuisine: Ancient and Medieval Gastronomy (2001). Stół jest bogaty, pieczywo („Najlepszy chleb w mieście nie jest wart naleśnika pieczonego w popiele”), buliony, wędliny, metody gotowania są zróżnicowane, a piwa swobodnie płyną.
„Tak, nasza dusza jest szczęśliwa, nasze serce jest radosne!
Wyślę po piwowarów i kamerdynerów,
Aby podać nam strumienie piwa dookoła
Co za przyjemność, co za rozkosz
Czuć go błogo… ”
Bober opisuje wykwintną kuchnię, bogatą, tłustą i przyprawioną przyprawami, którą porównuje do kuchni arabskiej pierwszych wieków islamu (s. 74). Niedawna synteza ukazuje znaczenie gastronomii w więzi społecznej (bankiety, przyjaźń) oraz wkład tekstów w wiedzę o tej gastronomii.
Jacques Gernet pisze: „sfera chińska wykazała największą inwencję kulinarną niż jakakolwiek inna cywilizacja”, a KC Chang kontynuuje „ta tradycja kulinarna jest prawdopodobnie najdłużej udokumentowana”, jednak początki kultury kulinarnej Chińczyków są trudne do ustalenia, ponieważ są w dużej mierze mityczne. Gastronomia to wiedza i praktyka, która przyczynia się do zachowania zdrowia, przyczyniając się do doskonałej równowagi, w tym samym duchu przemyślane są smaki i ich uzgodnienia.
Nie zidentyfikowano autorów gastronomicznych, posiłki formalne wydają się ograniczone do posiłków pogrzebowych, „nie można znaleźć lepszego jedzenia niż warzywa z solą” (Instrukcja XX Papirusu Insinger V).
Teksty i ikonografia są ubogie, nie ma żadnej znanej książki kucharskiej, najczęściej przepisy i potrawy to teksty medyczne. Cathy K. Kaufman pisze (2006): „Faktyczny brak literatury kulinarnej może sugerować, że Egipcjanie byli mniej zainteresowani kulinarnymi przyjemnościami i mieli prostsze potrawy niż ich współcześni mieszkańcy Mezopotamii, których słownictwo kulinarne było precyzyjne i obszerne, opisowe i złożone przepisy”
Z drugiej strony wykopaliska, dokumenty administracyjne, greccy autorzy ujawniają urozmaicone jedzenie, różne rodzaje piw i win (wino z winogron, daktyle, figi, granat), doskonałe przygotowanie korzenia lotosu korsion , obfite przyprawy - z wyjątkiem pieprz dzieje się w II th wieku - domy wyposażone są w piecach. Maniery przy stole ewoluują od posiłku serwowanego na obrusie do posiłku na stole z krzesłami. Papirus Leyden 348 zawiera listę zawodów gastronomicznych.
Sophie D. Coe zebrała wszystkie dostępne źródła, przede wszystkim teksty hiszpańskie, aby napisać niezbędną pracę: America's First Kuchnie , Austin TX, 1994 (nieprzetłumaczone). Zajmuje kuchni i posiłki w Azteków (najlepiej znane), Maya starożytnych Majów kuchni , a także Inca Cocina Andina .