Dźwięczna spółgłoska szczelinowa zębodołowa

Dźwięczna spółgłoska szczelinowa zębodołowa
Symbol API z
Numer API 133
Unicode U + 007A
X-SAMPA z
Kirshenbaum z

Wyrostka spółgłoska szczelinowa wyrażona jest a bardzo często spółgłosek w wielu językach. Symbol w międzynarodowym alfabecie fonetycznym to [z] . Ten symbol to mała litera łacińska Z.

W niektórych językach może być sylabiczny , [ ], jak w chińskim; spalatalizowanych [ Ź ], jak w słowiańskich (mówi się wtedy na mokro spółgłoski ).

Charakterystyka

Oto charakterystyka dźwięcznej losowej spółgłoski szczelinowej:

Po francusku

Francuski [z] nie jest spółgłoską zębodołową, ale zębową. Aby zaznaczyć różnicę, używany jest symbol [z̪] z dodatkowym znakiem diakrytycznym. Jest napisane s między samogłoskami lub Z , zazwyczaj w słowach zapożyczonych z greki .

Przykłady wymowy [Z] w francuskim: ro y e, Ha s ARD oo oo VI z IR.

Inne języki

Włoski ma [Z] , na przykład w słowach ro s A , s Jestem and s bavare .

Łacińskiej , jak w niektórych innych indoeuropejskich , nie tylko miał dźwięk [Z] oraz obecności [s] między samogłoskami, które nie mogły voiser doprowadziły do ROTACYZM .

W języku niemieckim s wymawia się jako [z] na początku wyrazu, po którym następuje samogłoska: sie, sowie itd.

Zobacz też

Źródła

  1. Kristoffer Nyrop ( tłum.  Emmanuel Philipot), Podręcznik fonetyczny mówionego francuskiego , Kopenhaga, Der Nordiske Forlag,1902, 2 II  wyd. ( czytaj online ) , s.  18