Pusta spółgłoska szczelinowa języczkowa

Pusta spółgłoska szczelinowa języczkowa
Symbol API	χ
Numer API	142
Unicode	U + 03C7
X-SAMPA	X
Kirshenbaum	X

Fricative uwularne bezdźwięczne spółgłoski jest jej częste spółgłoska w wielu językach. Symbolem w międzynarodowym alfabecie fonetycznym jest [χ] . Jest to symbol małej greckiej litery chi ( χ , wymawiane khi po francusku).

Charakterystyka

Oto cechy charakterystyczne dźwięcznej spółgłoski szczelinowej.

• Jego tryb artykulacji jest szczelinowy , co oznacza, że ​​jest wytwarzany przez zwężanie powietrza przez wąską ścieżkę w punkcie artykulacji, powodując turbulencje.
• Jego punkt przegubu jest języczkowy , co oznacza, że ​​jest połączony z tylną częścią języka (grzbietową) przy języczku lub w jego pobliżu.
• Jego fonacja jest głucha , co oznacza, że ​​jest wytwarzana bez wibracji strun głosowych.
• Jest to spółgłoska ustna , co oznacza, że ​​powietrze uchodzi tylko przez usta.
• Jest to spółgłoska centralna , co oznacza, że ​​powstaje przez przepuszczanie powietrza przez środek języka, a nie po bokach.
• Jego mechanizm przepływu powietrza jest egresywny płucny , co oznacza, że ​​jest on przegubowy, przepychając powietrze przez płuca i trakt głosowy, a nie przez głośnię lub usta.

Po francusku

Norma francuska wykorzystuje dźwięku jako alofonu z / ʁ / , zwykle przeprowadza się przed lub po spółgłoski szczelinowa , jako słowami właścicielem [pχɔpχ (ə)] , ciasto [taχt] lub Oyster [ɥitχ] . Jednak ten symbol jest rzadko używany, ponieważ rozróżnienie χ / ʁ jest fonetyczne (fizyczne) w języku francuskim, a nie fonologiczne (nie służy do rozróżniania różnych słów).

Inne języki

Kilka odmian języka niemieckiego ma tę spółgłoskę jako alofon / x / (więc [χ] nie mylić z [x] ). Jest wtedy powszechnie znany jako Ach-Laut , po niemieckim wtrąceniu .

Wśród holenderskich dialektów , Bas-Francique wykorzystuje również ten dźwięk.

W Norman The h La Hague jest wymawiane przez tego dźwięku (patrz toponimii La Hague ).

To było bardzo powszechne w lotaryńskim stylu romańskim. Jest graficznie przepisany w toponimach Lotaryngii przez S (Saintois) lub przez X ( X ermaménil , La x ou , Nome x y ...). To jest nadal używany w niemieckojęzycznej Lorraine jak dla toponym A ch en , miejscowości w kraju Bitche .

Zobacz również

• Tryb artykulacji
• Punkt artykulacji